Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
QILINMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ifadə satmaq. poz vermək. tavır taxınmaq. nazlanmaq. yapılmaq.
qılınıb keçinmə çox.
nə qılınırsan belə.
işləmək. qoyunmaq. edinmək. o dəğmə qılınc qılındı: hər qılığdan, işdən çıxmaq.
öküş qılınma: çəkivi, sınırıvı, həddivi aşma.
şuluqluğ edmək.
edişmək. qılışmaq. qarşımaq.
etinmək. edinmək. ( e < > i ) itinmək.
oxunmaq. ötrülmək. ödrülmək.
yükün ötrülən oğur: namaz, ibadət qılınma çağı.
oyun vermək.
qılınma daha bəsdi.
nə qılınırsan belə.
yaranmaq. edilmək. ortaya çıxmaq.
hazırlanmaq. düzənmək.
qılınıb durmaq: yapmaq.
nə qılınıb durursan.
qılmaq. olmaq. özünü aparmaq. davranmaq. təprənmək.
yaqmaq. yaxmaq. tə’sir edmək.
etilmək. edilmək. yapınmaq. olunmaq. devrinmək. rəftar edmək. görülmək. təsviyə olunmaq.
mənim işim görüldü.
böylə iş görülməz.
şuluqluq edmək.
ürək tapıb işləmək. tavranmaq. davranmaq. tovranmaq. qeyrət qılmaq. qızıqmaq. işləmək. qımıldamaq. işə keçmək. əksüləməl göstərmək.
bu işləriə qarşı davranmalıyıq.
ona davranın.
davranırsa, vurulduğun görürdü, anlırdi.
tavranmağa canım daha yox.
iyiliklə tavranmaq, kötülükləri qaqarın. tetik davranmaq. gəvşək davranmaq. ağır davranmaq.
acınmadan qılınmaq: qıymaq. qədər edmək. qıyına (zülmə) muzayiqə edməmək, qısırqanmamaq.
fələk mənə qıydı.
suçsuz birinə nasıl qıyarım

QILINMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qılanmaq.
taxınmaq. davranmaq. devrinmək. devinmək. hərəkət edmək.
tutumlanmaq. yapınmaq. təşəbbüs edmək. taxınmaq. davranmaq.
taxınmaq. davranmaq. hərəkət edmək. çevrinmək evrinmək. tevrinmək. devrinmək. devinmək.
edilmək. olmaq.
edmək. taxınmaq. davranmaq.
iyi edmək.
kötü edmək.
yaxcı edmək.
pis edmək.
tərs, qarşı qılınmaq. əğri gedmək.
davranmaq.
iki yanıda gözətərək qılınmaq: ikili oynamaq.
edinmək.
ad edinmək, qılınmaq: ad yapmaq: ad çıxartmaq. ün qazanmaq.
yapınmaq. işlətmək.
sən olara qapınma, qara gördün yapınma (qara: tiryək. ).
çox qorxunc, toxulu, xətərli qılınmaq, işə baxmaq: pıçaq yalamaq. qılıc yalamaq. ülgüc yalamaq.
çəkdən (həddən) aşırı qılınmaq: iləri varmaq. iləri gedmək

QILINQIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

edilgin. qayrılqın. edinlənən. təpgilənən. münfəil. pəsiv. tərsirə açıq olan

QILINQINLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

edilginlik. münfəillik. pəsivlik

QILINQIRAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ləbriz

QILINTAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

keçi qılından olan yoxsul çadırı: qara çadır

QILIP : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > qılıf.
gir. suç. yazqaq.
qılp. şaka. alay

QILIPLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaramaz. şakacı. afacan.
şakaçı. alayçı

QILIQ YORUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qιymιl. iş. qιmιldι. fe;l. yol. çəm. adət. meyl. endik. istək. yeriyiş. davranış. basıl. axıl. hərəkət. gedişat. gediş. cürüm türüm. yörüm durum. yeriş duruş. xuy

QILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəniş. məniş. özgülük. özəllik. yöntəm. xuy. təbiət.
iş.
işi, qılığı yasal, rəsmi yola soxmaq: işi yasala, rəsmiyyətə tökmək. işi yasalamaq.
çalım > çəlim > çəm. çəm qım. tavır. tür. cür. göstəriş.
geyiniş. əğinbaş. əyinbaş. üstbaş. üsbaş. geygeçim. əğinbaş. əyinbaş. üstbaş. üsbaş. geygeçim. qiyafə.
girtay. taxım. davranış. tutum. yöntəm. xuy. rıxtım. töküm.
uğur. yol. yolağ. yöntəm. çəm.
işinin uğrun tapmaq.
keçim. tutam. dartıq. dartış. rəftar.
surət. tərz.
iş kişisi. çalışqan. işcən.
karakter.
qılşıq. yeriş. yerşik. yürüş. yürşük. sürmə. sürəm. dartıq. dartış. rəftar. hərəkət. tutum. tavır. tür. dartıq. dartış. rəftar.
don. geyiniş. görnüş. görünüş. üz. siyim. əğinbaş. əyinbaş. üstbaş. üsbaş. geygeçim. qiyafə. zahir.
yağday. durmuş. durum. görnüş. şəkil. siyim. don. geyiniş. görnüş. görünüş. üz. əğinbaş. əyinbaş. üstbaş. üsbaş. geygeçim. qiyafə. zahir. heyə;t.
iş. tutum. gediş. tərz. rəviş. hərəkət.
ibadət.
yöntəm. xuy. məşrəb. dalqa. əxlaq.
ifa.
qılış. qılınış. edim. edmə. ediş. ediniş. iş. davranış. davrantı. davranma. əməl. hərəkət.
qılış. qılım. qılıt. duruq. duruş. durum. şəkil. çəkil. çəkiş. çəkim. çəkit. qapat. yapat. çapat. çapaq. çapıt. çapıq. salaq. salıq. salış. sayaq. sayıq. sayış. çağday. çağlıq. çağlış. yağday. yağlıq. yağlış. vəsf: vəsif. sifət.
dartıq. dartış. huyluq. əxlaq. rəftar.
huyluqumuz tutmur.
çox gözəl, iyi qılıqlı: ipək kimi.
iş qılığı yavaş olan: yapalaq. yabba. hantal. qantal. ağır edişli, hərəkətli. qalız. kaviz. gəvşək. sölpük. sölük. solğuq. soluq. qaba, iti olmayan. yavaş. kavaş. qanı ağır. əli ağır. qaltaban. çaldaban. təmbəl.
yumşaq, qılıq, xuy: ortac. miyanərov.
qılığın, inciğin, zayıf çəkin, nuqtəsin tapmaq: damarını bulmaq, tapmaq.
yumşaq qılıqlı: ağızsız. dilsiz.
qılıq dəğitirmə: qiyafə.
ciq. cih. hır. ıra. sin. sın. yaradılış. qurum. özəlik. özgül. özgülük. sifət. xislət. xəsiyət. səciyyə. karakter.
çalqı. yol. yöntəm. yörtə. yetə. yordam. yası. yapı. fənn. sənət.
çala çalqısı: oğru borusu: oğru kələfcəsi: oğrunun işlədən, yararanan yolları, qılıqları, yordamları

QILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gilip. gilif.
duzağ. düzən. tor. çıxılması çətin iş.
hizb. parti. boğaq. bulaq. bölük.
fıraksiyon

QILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qılığ. qılıf. qınığ. qın.
bir işin yapmağına gərəkən bilgi. püf. işin püfü.
qab. çevrək. çevrik. örtü. örtük. qapanca. çulqa. çuval (< çuq. cuq. tuq)

QILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

(qılıb).
dəng. dəngə. tenq. tinq. dək. tək. adaq. dəğər. tuş. əş. iş. kimi. misil. sınqar. yalı. təhər.
ayqıl: onunday. onatay. ayday: ay kimi.
qıl ba qıl: tay ba tay: paya pay. tabaq tabaq. taba taba.
təkin. bəy. bəy oğlan. pirəns.
yaramaz. dikbaş. haşar.
qılıq kişi deyil.
qılıq nərsələrlə uğramaq.
qılıq sav sövbət nəyə gərəkdir.
təki. sadəcə. yalnız.
qılıq özüsüz: elə özüsü: təki (təkin) özüdü.
qıllıq gəl hələ: təkin (təki) gəl hələ: bir gəl hələ.
badava. talağa. salqara. boşuna. müfdə. açqasız. akcasız. parasız.
səkin. dinc. yüngül. yengil. rahat.
təptəng. təp dək. dümdüz.
tox. tok. dək. çıxmaz. çıq. açmaz. çıx. im. simgə. simbol. əlamət. işarə. şifrə. rəmz.
yasa. qanun. disiplin.
qıbıl. şulux. qıvrıq. cıvıl. çevik. iti.
qılıb qılıb: qıbıl qıbıl. qıpır qıpır. çox şulux.
şuxluq. alay. şaka.
oyun. şaka. kələk.
çıxar. başarı. əl çabıqlığı. şaşırtıcı çəpərlik.
suç. yaramazlıq. yazıq. qusur. qəbahət. günah. yaramaz. qıyanqı. yaramaz. haylaz.
ədəbsiz.
düzənsiz.
bax > ( l < > r ) qırıq. fürsət. uyqun. dək. dəng.
qılaq. biçim. pişin. kelbet. ira. gediş. təhər. çırpı. oluq. adət. yatım. əsgi. davranış. basıl. axıl. hərəkət. iş. qılaq. gedişat. gediş. cürüm
türüm. yörüm durum. qιlιq yoruq. yeriş duruş. tür. tutum. xuy. axlaq. rəfdar. karakter. məzac.
yaman qılıq: çətin, yolsuz kişi.
qılıq salıq:
bir çeşit vergi.
hərəkət.
könd. qιymιl. iş. qιmιldι. fe;il. yol. çəm. fənn.
adət. meyl. endik. istək. yerik. səbk.
toxunma. paltar. pilək (balığ).
qılma. edmək. eləmə. dəlmə. deşmə. açma. yapma.
qılq. munasibət. insanlar ara ilişgi.
qılq. qılış. yapış. qldı. xuy. qıl. tülük. tür. türlük. xuy. təhər. tülük. davraş. rəfdar.
ağır tülüklü kişi.
qurçaq. saxt.
rəftar. qəziş. gəziş. gəzik. gəzək.
rəsm. rəsim. örnək. yürüş. yeriş. davranış. xuy.
qıllı. tüylü.
vicdan.
xilqət.
fe;l.
xuy. karakter. məzac. ifadə.
bilqim. xuy. karakter. görüm. görünüm. sifət. sın. görünüş. sifət.
yumuşaq xuylu: qabırqası yaraşqan: dadlı dilli.
zahir. biçik.
yol. kimi. üz. surət. tərz. vəziyyət.
sənəd qılığında nir kağaz.
nə qılığdadır o.
gəlin qılığında bəzəkli.
biçik. rəsm. yansı. çəkil. şəkil. əks. foto. fotoqrafya.
qılıq çıxarmaq: qılıq çəkmək: əks salmaq.
oyun. yansı. məsqərə.
şəklin çıxartmaq: yansılamaq.
oyun çıxartma.
biçim. şəkil. edik. mod. tərz.
qılıq edmək: yaramazlıq yapmaq.
qılıqa üyrətmək: tərbiyə edmək. əğitmək. dersini vermək.- ac qılıq, xəsiyət: ac göz. azıq. xəsis.
azıqlığı burax qıl.- birin qılığına girib, göylün alıb, əldə edib işlətmək, kullanmaq: damarına girmək: damarın tutmaq.
sivri çirkin qılıqlı nərsə: qoqoruz. xoruzlanan kimi

QILIQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

> qələyan. həyəcan. dolqunlanma. doluqma. dalığma

QILIQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qılığan. çox işləyən. işçil

QILIQBİÇİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

çəkidüzən. düzgünlük. duzənlik. dərlitoplu. intizam. müntəzəmlik

QILIQÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaboş. qapış. qılman. qolaç. qolat. qolaş. qolaq. qolçu. qılay. qılan. çalay. çalan. qornuq. qul. qulluqçu. çəkər. > çakər. çirağ. ayağ. ayaq. bağşı. baxcı. baxıcı. baxşi. baxşı. əlaltı. işçi. köməkçi. nökər. yarar. yarayan. yardım. yardımçi. əcir. xidmətçi.
qulluqçu. qolçu. qolaş. qolaç. qolat. qolaq. xitmətkar

QILIQÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

gilifçi. gilipçi.
duzağçı. düzənçi. torçu.
hizbçi. partiçi. boğaqçı. bulaqçı. bölükçü.
fıraksiyonçu

QILIQÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qıltaban.soytar. şaqlaban. hər qılığa girən kişi

QILIQÇILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qıltabanlıq.soytarlıq. şaqlabanlıq. hər qılığa girən kişinin davranışı

QILIQIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

xısıltı. xısıntı. qısıltı. qısıntı. qazınc. qılatma. qıltama. qıratma. qırtama. qırbat. qırqır. qıyatma. qıytama. qaybağ. qaybanağ. qaybanat. qaybat. qıybat. qıynat. qıyvat. qiybət. qeybət. ğeybət. qoğu. qoğuc. qoğunc. qoşantı. qoşu. qov. qovu. qovuc. qovunc. qovuş. koğu. koğuc. koğunc. koğuş. kovu. kovuc. kovuş. kovunc. küygü. arxadan çəkişdirmə. birinin arxasından deyilən kötü, pozu söz. dediköt. dediküt. dediqodu. dediqoğ. dediqoy. dediqurdu. deyiqurdu. əslək. əsləti. genik. gənik. gəlcik. gəlisər. hayqı. pıçıltı. pıçıntı. fısıltı. fısıntı. yayqı. yergi. yermə. sıyqa. sıyaq. sığa. sığ. şayiə. boş söz. (bəd quyi.)

QILIQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qılığına, yoluna qoymaq. öğrətmək. eğitmək

QILIQLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəzənib keçinmək. özünü bəğənmək. nazlanmaq. qırcanmaq

QILIQLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qorxmaq. qorxunmaq. quşqulanmaq. qanqaçmaq. qanqıçmaq. qansıtmaq. qançıtmaq. yansıtmaq. yançıtmaq. düşnüşmək. şəkillənmək. xiyallanmaq. mütəsəvvir olmaq. təssəvür edinmək

QILIQLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qılığlanmaq. bax > qılpıldanmaq