Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QINCITMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qıcırtmaq. qındırmaq. qaşartmaq. qacartmaq. özəndirmək. istəkləndirmək. təşviq edmək. təhrik edmək. qışqırtmaq

QINCLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

hınclı. kinli. dolmuş. dolu. qərəzli. öcük. öcqır. acqır. öfgəli. dartıq. qırçın. qınqı. qınqıl. öclü. sinli. sinəvər. sinğir. sınğır. sindır. sindar. sinsax. kinli. qatı

QINCQIRIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qıcqırıq. qafa, sınır pozuqluğu daşıyan histerik xəstəliyi

QINCURQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qancurğa. qancuğa. büktürə. kiçik həlqə

QINCUS : Arin Turkish Etimology Dictionary

qınas > kenes. kinis çinis < qınıs. qısmac. qasmac. qısıs. sıxıq. qısıq. qısqıs. xəsis. qısqaq. qıstac. qıssac. qaraçı. qaradadaq. qaradamaq. qaradadaqlı. qaradamaqlı. qaraçanaq. qıtmır. qıymır. qısmır. qıpmır. qataq. qadaq. qotur. yanığ. yanğılı olan. yalvaq. yavlaq. çaylaq. tamahkar. gözü dar. gözü doymaz. doymaz. doymayan. əli dar. əlisıxıq. əli yumuq. yumru. çimri. acgöz. paxıl < bağıl. verməztin. verməyən. əlverişsiz. varyeməz. sərpəməyən. xərcləməyən

QINÇA : Arin Turkish Etimology Dictionary

xınça. xımça. kiçik dal. incə dəyənək

QINÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qınçı. ğunçi. (qın. qıyın: qınaq: mane;). atlar çulların yeməyə qınçılı, qıyınçılıq yaratmaq üçün, boğazları altından bağlanan ağac. itlərdə iplərin qırmasın deyə bağlanan ağac.
qıyıncı. zalim. cəllad.
dartçı. datlı. kin tutan. kinli. öfgə dolu

QINÇILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

pəsqəlçilik. bükdənç. asğınçılıq. müzahimət. mə’təlçilik.
kək. kəklik. qıyınçılıq.
məşəqqət

QINI : Arin Turkish Etimology Dictionary

günah. suç.
sərt. acı.
qını qonuşma

QINIC : Arin Turkish Etimology Dictionary

qınac. düdsük. kinic. kinli

QINICIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < qır. qıy). bax > qıymıcıq

QINICLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qıyınlıq. qıcınlıq. qıynıqlıq. qatılıq. güclük. bükdənlik. bükdəşlik. çətinlik. bulğaşlıq. bulaşlıq. basılıq. basığlıq. zorluq. səxlik. sərtlik. sarplıq. buruşluq. burşuqluq. işgillik. müşgül. işqal

QINIÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qıncı. kit. küt. küdür. kin. nifrət.
qanmayan qıncı nədir, sevgi nədir, hər gələni sevib gedər, hər gedəni söğüb gedər. (gələni sevər, gedəni döğər.)

QINIF : Arin Turkish Etimology Dictionary

qılıf. ( < qın).
gilif. gilip. içinə nərsəni qoyub qorumaq üçün, oyumu, böyüklüyünə uyğun tikilən qurulan geyim, qılab, ğilaf, qab. qapaq. qoraq. zərf. bəkit. paket. kip. kif.
pıçaq qılıfı.
kitab qılıfı.
çubuq qılıfı.
işi gilifinə, qılıfına qoymaq.
qılıfsız iş: sayı ölçüsü olmayan.
qılıfın tutub, için buraxıb.
qılıfı çatlaq: özündən çıxmış. azqın.
qılıf qoymaq: çəkləmək. sınırlamaq. həd qoymaq.
< metatez > fılıq. fırıq. dağarcıq. nərsənin, heyvanın qının, dərisin çəkib, bütün soymaq. böylə soyulmuş heyvan dərisi, tulum, tuluq yasılmağa (yapılmağa) yarar

QINIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qımıq. qısıq: gərəgindən çox dolu. qımıldamaq.
qısqanclıq. aşırı arzu.
qıyınq. öclü. kinli. pis. quduz. yaman.
qırıq. qıncıq. qancıq. ipə sapa gəlmiyən. qılıqsız. istək. izdək. qızıq. irək. ərik. irkək. izdək. hacət

QINIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qısaq. qıtaq. qıssa.
boynu qıssa olan.
qınıq keçini qurt yemiş: qıssa boyun.
boynu qınına girmiş.
çanıq. çağıq. kiçik uşaq. cocuq.
çanıq. doğuz yavrusü.
qınığ. ğelaf < qılıf. sadaq

QINIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qınığ. qın. qılıf. qılığ.
bir işin yapmağına gərəkən bilgi. püf. işin püfü.
qab. çevrək. çevrik. örtü. örtük. qapanca. çulqa. çuval (< çuq. cuq. tuq)

QINIQÇİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qınığçin. ürkürük. qaçağan. bezgən. kəndinə qapanan. qapanıq

QINIQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qınığlamaq. qoyun dərisin bütöv fırıxlamaq, siyirmək

QINIQLATMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yol yatırmaq. qəbullatmaq. razılatmaq

QINIQLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qızıqlı. qızımlı. qısıqlı. qoruqlu. atışıq. utuşuq. oduşuq. alışlı. coşquq. yaxışıq. yanqısıq. tamahlı. tamahkar. təmə;li. yapasıq. qılasıq. qaraçıq. qapısıq. qaplıcıq. azman < acman. aclıq. gözlü. acgözlü. tutuq. tutuqlu. tutalı. dalvalı. talvalı. gərikli. çəkişli. dalqıçıq. oburlu. hopurlu. öpürlü. yumuqlu. umuqlu. umaqlı. əmikli. yerikli. yenikli. dadıqlı. araşıq. arzıqlı. marağlı. sevişli. iştahlı. istəkli. əsikli. istəşli. özənli. öznəşic. həvəsli. həvəskar

QINIQMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

iştahlanmaq. qanıqmaq. çəkinmək.
yeməyə qınıqmaq: həvəs görsətmək

QINIQMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qanıqmaq. qamanmaq. kəminmək. boyun əğmək

QINIQMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yol yatmaq. razılaşmaq. qəbullamaq

QINIQSAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qanıqmaq. qanırmaq. alışmaq. tutuşmaq