Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
QIRBANLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırballıq. avaralıq. dalbadağlıq. dalbadallıq. dərbədərlik. qılıqsızlıq

QIRBAQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ilk qar, qarın incə incə yağması

QIRBAS : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırıq basıq kəsik.
( s < > ş ) qırbaş. keçəl.
qırbas ər: başında saç olmayan kişi

QIRBAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırbaç. qırbıç. çalava. çalva. qamçı çeşiti. incə qayışlardan olub, saç kimi hörülüb, uc bölümündə düğünlənmiş şallaq

QIRBAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

əksik. boş. yoxsul. yoxsun. qırman. qırıq. biçəksiz. böləksiz. paysız. geçinəməz. geçinməz. ayrıq. adrıq. atrıq. bəhrəsiz. düşgün. düşük. nəsibsiz. hissəsiz. talehsiz. tale’siz. sanssız. məhrum. möhtac

QIRBAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırqır. qılatma. qıltama. qıratma. qırtama. xısıltı. xısıntı. qısıltı. qısıntı. qılıqış. qazınc. qıyatma. qıytama. qaybağ. qaybanağ. qaybanat. qaybat. qıybat. qıynat. qıyvat. qiybət. qeybət. ğeybət. qoğu. qoğuc. qoğunc. qoşantı. qoşu. qov. qovu. qovuc. qovunc. qovuş. koğu. koğuc. koğunc. koğuş. kovu. kovuc. kovuş. kovunc. küygü. arxadan çəkişdirmə. birinin arxasından deyilən kötü, pozu söz. dediköt. dediküt. dediqodu. dediqoğ. dediqoy. dediqurdu. deyiqurdu. əslək. əsləti. genik. gənik. gəlcik. gəlisər. hayqı. pıçıltı. pıçıntı. fısıltı. fısıntı. yayqı. yergi. yermə. sıyqa. sıyaq. sığa. sığ. şayiə. boş söz. (bəd quyi.)

QIRBATLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yoxsunuq. yoxsunluq. yoxsulluq. yoxçunuq. yoxsalıq. qırmanlıq. qırıqlıq. paysızlıq. biçəksizlik. böləksizlik. geçinməzlik. geçinəməzlik. boşluq. əksiklik. məhrumluq. möhtaclıq

QIRBI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırba. qarbı.
qərib.
qırağ. qırov. çiy. çiğ

QIRBIÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırbaç. qırbaş. çalava. çalva. qamçı çeşiti. incə qayışlardan olub, saç kimi hörülüb, uc bölümündə düğünlənmiş şallaq

QIRCA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırpa. qırıc. batıq. çal. çıxaşa. qaramıq. qaramuq. əngəl. qarşıl. qarışıl. qonqal. qanqal. çöngəl. büklüm. burqu. kəsrə. kəsər. qısqın. pozaq. toxu. toxuştoxnaq. toxunc. toxanc. toxunca. toxunma. toxunaq. toxat. afət. bəla. ziyan. qaysıq. kəm kəsir. nüqsan. lətmə. zərər.
iş qırcası: iş qəzası

QIRCAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırcaymaq. çıxarmaq. qoparmaq. xərcləmək.
kimin dağarcığından qırcayırsan

QIRCAMLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qıcamlamaq. (< qırmaq). çilləmək. çənləmək. çinləmək. çığdamaq. çiğitləmək. danğatmaq. danğlamaq. danlamaq. dənləmək. dənğləmək. ( < dan: danğ: dən: dənğ: nuxdə). xallamaq. nuxdələmək

QIRCAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırcın. qırıtqan. qırlı fırlı. qırışmal. qırasan. nazlı. qəmzəli. işvəli.
qırıtan, qırcan, oynaq, şımarıq qadın. fırıldıqçı. fırıldaqçı. fındıqçı.
qırıtqan. oynaq.- qırcan, nazlı böyütülmüş kimsə: anabalası. ərköğül. xanımoğlu. çıtqırıldım.
sallana sallana, qıra qıra, qırcana qırcana, nazla dolu yerimək: qıraman > xoraman. qıram qıram > xoram xoram

QIRCAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qılıncka. nazlı. qılnıc. oxşağ. oxşağuğa.
qılnıc. qılınc. nazlı

QIRCANLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırcanma. qırcınlıq. nazlıq

QIRCANMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qır. qırıc. günəc. günüc. naz. əda.
qırcanlıq. qırcınlıq. nazlıq

QIRCANMADAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

nazlanmaksızın. nazlanmadan

QIRCANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırtıldamaq.
oynamaq. oynaclamaq. dınqırdamaq. fınqırdamaq. fırıldamaq. fırılqamaq. hobbalanmaq.
həllənmək. əllənmək. özünü oynatmaq. qoduqlanmaq. ərkünmək. ərköyüllük edmək.
burcanmaq. qır vermək. çaldış. qandış atmaq. naz çəkmək qarnı götürmək. ədalanmaq.
aşırı dərəcədə oxşanmaq, qırcanmaq, şımarmaq: başa çıxmaq.
qırcana qırcana, qırışa qırışa, sallana sallana, qırr fırrnan yerimək: süzülmək

QIRCANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < qur: bur). qurcanmaq. qaymışmaq. burulmaq. buruq vermək. nazlanmaq. əzilmək. oyun işlərlə bir nərsəyə varmaq istəmək. aynımaq. əzilmək. qısranmaq. qurnaz. qurnazlıq.
çanqalanmaq. nazlanmaq.
qısruşmaq. qısranmaq.
qızlanmaq. qısqanmaq. qısqanclıq edmək.
qırcanma, bəsdi daha: qızlanma
nə belə özüvü taxcaya qoyub qırcanırsan: qızlanırsan.
təpsəmək. qırıtmaq. qıvırmaq. oynamaq. nazlanmaq.
qıvıra qıvıra oynamaq

QIRCAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırac.
> hərrac (< qırmaq). nərsənin dəğərin qırmaqla, sındırmaqla almaq, vermək.
> xirac. bac. güclə, zorla nərsədən, kimsədən qırıb, qırxıb almaq, qoparmaq, süzdürmək.
qıyıq. qıyıc. qıycıq. zülm

QIRCAQÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qıracçı.
> hərracçı (< qırmaq qırxmaq). nərsənin dəğərin qırmaqla, sındırmaqla alan, satan.
> xiracçı. bacalan. güclə, zorla nərsədən, kimsədən qırıb, qırxıb alan, qoparan, süzdürən.
qıyan. qıycıyan. qırpayan. qıyıqçı. qıyıcı. qapız. qaplız. qalbız. qaqız. qaqlız. ürəksiz. daşbağır. bağırdaş. qaxbaş. qaragüc. qasmaçı. qırmaçı. qasmac. qırmac. qıtmac. zalim

QIRCAQÇILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qıracçılıq.
> hərracçılıq (< qırmaq qırxmaq). nərsənin dəğərin qırmaqla, sındırmaqla alınan, satılan.
> xiracçılıq. bacalanlıq. güclə, zorla nərsədən, kimsədən qırıb, qırxıb alma, qoparma, süzdürmə.
qıyançılıq. qıycıyanlıq. qırpayanlıq. qıyıqçılıq. qıyıcılıq. zalimlik. zülmkarlıq. zalimlik. zülmkarlıq

QIRCAQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qıraclamaq.
> hərraclamaq (< qırmaq qırxmaq). nərsənin dəğərin qırmaqla, sındırmaqla almaq, vermək.
> xiraclamaq. bac almaq. bacalanmaq. güclə, zorla nərsədən, kimsədən qırıb, qırxıb almaq, qoparmaq, süzdürmək.
zülüm edmək: çapırdamaq. güc sürmək. qıycırmaq. əzdirmək. qıymaq. qiymələmək. doğramaq. rəhm edməmək

QIRCAŞI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırtıldaşı. dınqırdaşı. fınqırdaşı. fınqırtı. fırıldaşı. fırılqaşı. oynaşı. oynaşma. oyunacaşı. hobbaşı