Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

al.
qızıl xaç: səlibe sorx.
qızıl gül: alala.
qızıl sarqır: göy qurşağı: sarqır.
qızıl arsla: al, güclü kişi.
qızıl dəniz: bəhri əhmər.
qızıl yumurtlamaq: saçma sapan sözlər söyləmək.
altın, qızıl para: qızılca (ağça: gümüş para.).
yoxsul, itin adın ya qızıl qoyar, ya gümüş.
astarı var qızıldan, çivi çıxmaz qızıldan.- çəliklə qızıl döğülməz, qızılla çəlik döğülür.- günü aya, qızılı gümüşə satmaq:
nərsənin dəğərin bilməmək.
nankor olmaq.
işin düşsə çiviyə, qızıl gümüş gəlməz işə, əl at dəmirə, dəmir yoxsa gəmiyə.
qadınların işlətdiyi qızıl boyalı toz: gəlinalı. allıq. ənlik.- qaramtıq: qaramtıqızıl: qaramıtqızıl: qara ilə qırmızı arası boya.
qızıl ət: diş əti. qıncıq. ləsə.- qızıl qırmızı: qan qırmızı

QIZIL : Arin Turkish Etimology Dictionary

doğu.
qırmızı.
qızıla sarı: ətrək. rəngi qızıla çalan sarı adam.
qızıl ərmək: qızarmaq.
qırmızı. bu sözcük sözə artılıraraq acıqlığı, tütlüğü göstərir.
qızıl şaka: çox ilərləmiş şuxlux.
qızıl ağac qızıl söğüt.
qızıl ağız: sarsaq. səfehləyən.
qızıl çıxarmaq: qızılın açmaq. gizlisin açmaq. ifşa edmək. yoxluğa uğratmaq.
qızıl dəmir: qızdırılmış dəmir.
qızıl qabıq: yabanı soğan.
qızıl qır at donlarından (: rənglərindən) olan tox ənnabi rəng. pəkəməz (doşap) rəngini andıran bir rəng.
qızıl qonğur: sığır donlarından olan qızılı andıran əsmər boya.
qızıl quş: doğan. tarlan. şunkar. laçınılasın. elquş.
qızıl suyu: altın yalatqan.
qızıl süci: qırmızı şarab. qızılca allık. alğın. qızıllıq. ənnik. gülgünə (gül rəngli). qancar. altun. qadınlar üzlərinə qızılca dürtüb. sürtüb.
qızılca ikindi: axşama yaxın vaxıt o zaman qızılca ikindi keçmişdi gün enə dururdu.
qızılca üğəyik: dişi tavusa bənzər bir quş.
al. alıq. qızmır. qırmız.
qızarmış olan. qızğın.
qızıl dəmir.
aşırı (həddən aşmış) olan durum.
qızıl boya. qızıl dəli.
qızıl iyi.
qızıl kişi: tapılmayan, az görünən kişi.
altın.
qızıl alma.
qızıl kəsəli. qızıllıq. isqarlatin.
qızıl otu: eşək qulağı.
boyalardan ana dörd yönə (cəhətə) verilən ad. doğu. şərq. məşriq.
türünci qızıl boya: axşam günəşi.- qızıl qız: qız oğlan: bakirə oğlan.
qızıl yonca.- qızıl ağ: torı. borça don. bir boyalı, açıq, pımıq, moru nərsə.
qızıl ayağ.
çapqın. birlikdə yügürüş.
baldırçıplaq. ayağ yalın. avara. sayaq.
qızıl boya: anqut.- qızıl ilə boz arasında olan boya: qula.
qola saçlı kişi.
qola at. səmənd.- qızıl quş: doğan. şungur. köğön. şahin. şunqar. al quş.- damla qızıl: som qızıl.- qarailə qızıl arasında olan boya, don: turi. duri.
yağız duri.
kəstana duri.
açıq duri.
xurma durisi.- qızıl suyu ilə qablamaq: altın yaldız.
qızıl yaldız: abi təla.- qara qızıl: qara yer. qarmaq. topraq.- qızıl baş: fədayi.- qızıl dəli: büsbütün dəli. çılqın.
qızıl boya: qırmız.
qızıl söğüt: söğütün çeşiti.
qızıl yapraq: qasıq otu.
qızıl kəsəl: qızıllıq. qızamuq oğşar, ondan qorxulu olan yoxucu kəsəl. isqarlatin.
qızıl alma.
qızıl topraq.
qızıl boya.
qızıl saqqal: qırmızı səqqal.
qızıl adalar: mərmərədə ustanbula yaxın kiçik adalar.
qızıl ağac: bir çeşit urman, meşə ağacı.
qızıl baş: şah ismayılın çəriklərindən bir bölüyünün adı.
qızıl xəstəlik.
qızıl yapraq: ağır otu.
qızıl yumurta: al boyanmış yumurta.
qızılca: qızıl xəstəliyi.
qızıl şab: açıq əflatuni boya.
qızıl söğüt: bir çeşit söğüt ağacı.
acı qızıl: qızıl ala: canlı qırmızı. al.
açı qızıl tərk onqar: canlı qırmızı çabuq solar

QIZILALA : Arin Turkish Etimology Dictionary

alabalıq.
qırmız

QIZILAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qızan. öfgənən. hırslanan

QIZILBAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dalqılıc. dəlirqan. dəli. dəlir. uğraq. uğruq. geçmə. ölüməri. könüllü. yol əri. fədayi.
şiə.
qoylu.
qızılbaş, qanına gedər.
qadınbaşı. qadıbaşı. alalə. lalə

QIZILBAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

xoruz

QIZILBƏY : Arin Turkish Etimology Dictionary

abazalar’ın bir qəbiləsi

QIZILCA : Arin Turkish Etimology Dictionary

altın, qızıl para (ağça: gümüş para.).
qızamıq.
qızılca böcəcik: kəfşduzək

QIZILCA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırmızımsı. qırmızımsı. qırmızıca. qırmızıya çalan. qırmızya çalar. qırmızımsı.
qızılca buğday: buğanın yumşaq, kəvrək çeşiti.
qızılca qopat (qiyamət): vəlvələ.
qızamuq. həsbə.
qızamuq çıxarmaq.
qızamuq tutulmaq

QIZILCƏNQƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

qızılcəngər. bir əlac adı

QIZILCIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

komunist.
zoğal.
qızılcıq (zoğal) marmalatı: qaravu.
qızılcıq böyüklüyündə, içi tüksü (tükə oxşar) qılçıqlı, yabangülü yemişi: qadıngöbəyi

QIZILCIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kürən deyilən dağ yemişi. yumuşqa. yafışqu

QIZILCIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kallığda ağ, yetgində qızı al olan yemiş. zoğal. dağlarda, baxcalarda bitən, fındıq yekəlikdə, uzunca çəkirdəkli, qırmızı müyxuş yemiş.
qızılcıq sopası: dayaq. tə;dib.
qızılcıq ağacı: bu ağacdan dəğənək yapılır.
zoğal. gürən.;cornouille; (fırans) yemişi

QIZILCUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

həsbənin yumşağıdır

QIZILÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

çuğundur.
qızılla işləyən. altunçı. quyumçu. qoyumçu. zərgər