Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
QİRİNTİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

girinti.
bir yerə, işə, görəvə yeni alınmış nərsə.
içərlik. çuxur.
girinti. çuxur.
gəlmə. gələk. gəlinti. gələz. köçmən. mahacir.
girnil. girniş. sürtük. sırtıq. qaşqa. fizul.
çox girinti kimsə: qatı sülük.
dənizin qaraya doğru yaptığı kiçik körfəz (< kövrəz), girinti: qoy < kov.
iti dönəməcli, girintili yol: qatısərt. qıvrambac.
çox sürtük, sırtıq, qaşqa, girinti, girnil, girniş, fizul kimsə: qatı sülük.
girintili çıxıntılı: ivli dişli. (
təyər, qoğara, qovara kimi ivli dişli, girintili çıxıntılı nərsələrin yeyilib gedmiş, aşınmış, safalıb düzlənmiş durumu. qabaq.
qabaq təyər.
qabaq qoğara).- oymada girinti: çökək. çökük. çökül. çökün. çöküt. çökət.
girinti çıxıntı: dəndən. diş diş

QİRİNTİLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

içərlikli. çuxurlu.
girintili çıxıntılı: dəndənəli. dişli. diş diş. oyuq oyuq.
iti dönəməcli, girintili yol: qatısərt. qıvrambac

QİRİNTİSİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

girintisiz. düz. saf

QİRİPMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

giripmək. qurubmaq ? batmaq

QİRİPT : Arin Turkish Etimology Dictionary

giript. girift. ( < girmək).
girişik. qarşıq. işgil. ilişik. birnirinə girib dolaşıq durum almış.
ağac dallarının birbirinə girib dolaşmasından oluşan süsləm. arabesk.
giript. girişik. buruşuq. qarışıq. çalalı. çallaq. qatıq. şuluğ

QİRİPT : Arin Turkish Etimology Dictionary

giript. giript. girişik. buruşuq. qarışıq. çalalı. çallaq. qatıq. şuluğ

QİRİPT : Arin Turkish Etimology Dictionary

giript. tolaş. dolaş. birbirinə dolanma. dügün. tolaşıq. dolaşıq.
giript olmuş.- sarmaş dolaş olmaq: sarmaşıb giript olmaq.
giript olmaq: qarışmaq. tolaşmaq. dolaşmaq.
dolaşmış saçlar

QİRİPTLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

giriptlik. tolaşıqlıq. dolaşıqlıq. burğaclıq

QİRİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

girik.
girək > gireh (fars). bir birinə girmiş. dolaşıq. dügün.
girişgən. mütəşəbbis.
qırılmış. bölünmüş.
kir. pas. çirk.
kirik. < kırıx. kirik. (kirimək. gerimək ( > kerext (fars))

QİRİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

girik. gərik. geniş

QİRİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

girik. giriş. altıq. attıq. antirə. (# üstük: üslük: deser.)

QİRİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

girik. girşik. girih.
( > gireh (fars)). qirmiq. girmək. düğün. düğüm. tüğmə. uğdə. oqdə. düğmə. qoza. bağ. əqd. uqdə.
qındığan. kiçik. (# qandığan: böyük. geyük. yekə. qaruq)

QİRİQMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kirikmək. kirlənmək.
don kirikdi: kirləndi

QİRİQMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kirikmək. kirlənmək. kir basmaq. çirklənmək.
don kirikdi

QİRİQQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kiriggə.
ağacdan axan kiriggə: pus

QİRİQQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kiriggə. ciriggə. axındırıq. çıra. bir para ağaclardan çıxarılan sıvıq, yapışqan şirəli nərsə.
ağacların üstündə olan kiriggə deyilən yapışqan öğə, maddə: qarınca balı. pişikbalı

QİRİQQƏSİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kiriggəsi.
ağac kiriggəsi: ağac balı

QİRİQSƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

girmək

QİRİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bir iş üçün qoşut, giriş, yaraqlıq, hazırlıq yapmaq: qapı yapmaq.
giriş qapısının eşik yanına vurulan, qıraqları keçəli, ortası pəncərəli qapı: qars qapısı. qors qapısı.
giriş ücrət: girməlik. duxuliyyə. virudiyyə. girişlik. girək. girizgə. antirə. bir yerə girmək üçün vdənən para, tanıtma, tanıtım, kart.
çatıda atma kiriş olaraq işlənən qalın, yoğun yonulmuş ağac, dəmir: qalbas. qalas

QİRİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

giriş.
girik. altıq. attıq. antirə. (# üstük: üslük: deser.).
gəlir. iş. çıxar. tapda. ası. olca. kar. fayda. mənfəət.
o işini bilir.
bu mənim işimə gəlməz: dərdimə dəğməz.
kəndi girişinə, mənfəətinə, çıxarına, amacına, düşüncəsinə uyqun olmaq: işinə gəlmək, dəğmək. dərdinə dəğmək

QİRİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

giriş. giriş. giriz.
dalan.
giriz qat: giriş qat: həmkəf.
girmə.
atlıq. altlıq. antirə. suyuq. ön yemək.
başlıq. muqəddimə.
gəliş. gəlmə.
girək. giriləcək yer. mədxəl.
qapı.
mədxəl. antıre.
pəziriş.
yay kirişli: kamanlı.
çarpış. vuruş. atış. itiş. tutuş. təpiş. təkiş. dəğiş. taxış. düşüş. düşmə. basış. batış. döğüş. çalış. qapış. yarış.
təşəbbüs.
kiriş. tel. zeh.
giriş yeri: eşik. deşik.
yay, kaman kirişi: yaya gərilən, çəkilib dartılan ip, qayış: çillə. çilə ( < çiqlə: düğun).
ana giriş: anaqapı. əsl qapı.
giriş sınavı: konkur.
giriş parası: vurudiyyə. həqqülvurud.
giriş yapmaq: muqəddiməçini kərdən.
girişi çıxş bəlgəsi: bərgi tərəddüd.
giriş olmaz: virud məmnu;.
altlıqa buyurun.
giriş bəlgəsi: pəziriş karti.
giriş qat: həmkəf

QİRİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

giriş. kiriş.
girə. kira. kirayə. özəl mülküdən gələn qazanc.
girişə vermək: kirariyə vermək.
girişə almaq: kirariyə götürmək.
giriş. gəlmək. virud.
turcaq. dirsək. salma. başlanqıc. ( # qırış: bitiş).
kiriş. kaman.
yağı qarşu kiriş qurdum. kiriş. yay kirişi. yay. kaman.
giriş. bir adamın axarlarından olan gəliri.
kirişi yayı açmaq, çəkmək: yazışmaq. çözüşmək. yayışmaq

QİRİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kiriş.
dartma. qartma. qatma.
qırağ.
börknü kirişi: qalpağın qırağı.
sağlam. qəti. kəsin.
sözünə kiriş bolmaq: sözündə kəsin olmaq. sözündə durmaq.
qılıc ağac. sırıq.
aralıq.
buqçi. bükçi. boğçı. büküc. boğuc. yayın künclərin bərkitmək üçün bağlanan ip. bağ. büqçürmə. boğçürmə. zeh.
giriş. giryas. balar. qapu. qapı. (# qıryas: boşuq. bağış. çəkin. pərhiz.).
vətər.
içgənbə. işgənbə. heyvanların birinci qarnı.
söz başı. öncək. gircək. müqəddimə. başac. başlama. çıxış.
sarp. yalçın.
diş ətləri.- döşəmə kirişləri: qoğuş.
çatı girişi: şatal. çatal.- kiriş duppur: dağ silsilləsi.
kiriş tav: sıradağ.- yay kirişi: yay çilləsi.
yayı kirişinə qurmaq: qəzləmək. gəzləmək. kəzləmək.- yollama dirək, kiriş: döşəməlik uzun ağac.
birinə kiriş olmaq: ilişmək. taxılmaq.
qulaq kirişdə olmaq: özənlə dinləyib işləmək

QİRİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kiriş. çəsb. yapışqan.
undan yapılır, yapışqan, kirişli suyuq, sıvı: xəşil. ip, parçanı sıvamaqda işlənir

QİRİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kiriş. kirəc. ( < kər. kərmək. gər. gərmək. uzun. böyük).
dartılıb, əğilib, düzəlib, genişlənə gərilə. tirlənə bilən nərsə. (ağacda bağırsaqdan, dəridən, qıldan.,. düzənlənən bağ, qayış.,.,).
tel. çək.
qurt bağırsağından kiriş ( tel ) quralar qopuza \\ çalsar tam bütün telləri qırar.
uzun uzun uzanan dirək.
uzun sap. əriş. ip.
bağırsağın əsnək (elastik) olduğundan ondan düzəlmiş sapa, bağa
kiriş; deyilir. bu bağdan
yay; düzəldilir. pərdəli sazlardada bu sapın əsnək olduğundan yararlanılır.
( < girişdirmək). neçə əyri ayrı nəsnəni bir birnə yapışdıran.
kitabın varaqların kirişlə.
gəriş. çəkiş. ixtilaf.
mənim heç kimlə kirişim yox.
kirişsiz yaşam.
kirişsiz kişi.
kirişsiz əkmək.
gərişli. qeyrətli. çəyə.
əğri çubuq. həlqə. qavalın tutulacaq həlqəsi. qılp. 1 giriş. ( < girmək). basağa. astana. başlanqıc. qapı.
giriş çıxış yeri. dalğan. dalğalı.
girişmə