Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QİRŞİLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

girşiləmək. çisələmək

QİRŞİNİLMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

girşinilmək. isinmək. issinmək. istinmək. ıssınmaq. ısınmaq. çalışmağa, nərsə qılmağa yarqalanmaq, yaraqlanmaq, hazırlanmaq

QİRŞİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

girşik. girişik. dəhliz. < dalğuc.
ürək girşiyi, dalğuci, dəhlizi: dərbəçə. dalbaça. dalbaçıq. dəriçə. qapacıq.
ərəfə.
girnişik. görəli. görəkli. görəvli. daşıcı. daşıc. daşıyan. işli. işi olan. çalışlı. uğraşlı. məşqul

QİRŞİQSİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

girşiksiz. girişiksiz. girnişiksiz. boşçuluq. boşluq. boydaq. subay. qapısız. uğrasız. oyasız. işsız. məşquliyyətsız. bekar

QİRŞİTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

girşitmək. türçitmək. törçütmək. durçutmaq. dirsətmək. başlatmaq. qursatmaq. işə salmaq. bərpa edmək

QİRT : Arin Turkish Etimology Dictionary

kirt. ( < qır. qıy). bax > qıymıcıq

QİRTAB : Arin Turkish Etimology Dictionary

girdab. < girdağ. girdav. qarqav. qarqıv. qarqım. qarmıq. girəvə. girə (< qarmaq: qarışmaq).
qatalaq. burcaq. burşuqluq. qanğıl. dalqaşıq. əğrim. çövlək. çölək. çevlək. evlək. ivlək. qasırğa. duzağ. dolamac. tolaq. dolaq. büklüm. büküm. məhləkə.
girdağ. çevrinit. çevrinti. gicoy. qıcoy. su çevrisi. burqac. göməğ. qıvrım. qıyrım. çevrim. qoylan. quylan. qazan. qaznavız. qaqnıq. qağnıq. çevrik. çevriş. çövrük. çövrüş. axar suyun arxaya dönmüş durumu, öz üzərinə çevrilməsi

QİRTABLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

girdablıq. dönəməclik. dönəklik. çəkrəklik. çəkəcəklik. çəkcəklik. qanğıllıq. dalqalıq. qatlaqlıq. çevriklik. dolablıq

QİRTAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

girdağ (> girdab. ).
qatalaq. qasırğa. büküm. büklüm. məhləkə. duzağ. dolamac. tolaq. dolaq. çevrinit. çevrinti.
qatalaq. əğrim.
girdat. sarsalıq. sarsarıq. sarsatıq. sarsırıq. su çevrintisi. çevrinti. tərsin. girdab. qanğıl. qaqnıq. qağnıq. çevrik. çevriş. çövrük. çövrüş. axar suyun arxaya dönmüş durumu, öz üzərinə çevrilməsi

QİRTARLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

kirdarlı. qalın qeyim

QİRTAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

girdat. girdağ. sarsalıq. sarsarıq. sarsatıq. sarsırıq. su çevrintisi. çevrinti. tərsin. girdab. qanğıl. qaqnıq. qağnıq. çevrik. çevriş. çövrük. çövrüş. axar suyun arxaya dönmüş durumu, öz üzərinə çevrilməsi

QİRTAV : Arin Turkish Etimology Dictionary

girdav. sarsalıq. sarsarıq. sarsatıq. sarsırıq. su çevrintisi. çevrinti. tərsin. girdab. qarqav. qarqıv. qarqım. qarmıq. girəvə. girə (< qarmaq: qarışmaq). qanğıl. qatalaq. burcaq. burşuqluq. dalqaşıq

QİRTAY : Arin Turkish Etimology Dictionary

girtay. qılıq. davranış. tutum. taxım. yöntəm. xuy

QİRTÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

girtçi.
canlı. çevik. diri. həyəcanlı. fəal.
sübatlı. israrlı. əzimli. qeyrətli.
kəsinliklə. sağlamaca. dəvamlı.
girtçi yaşla çalqı çalallar: diri gənclər tırpan sallırlar.
girtçi ürəği işi yartı qoyarğa onamadı: əzimlil ürəyi işi yarım bıraqmağa alınmadı.
gün darağları dağlarqa girtçi tiyəllər: günəş ışınları dağları sürəkli ışıtır

QİRTÇİLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

girtçilik. canlıq. dirlik. çeviklik. əzimlik. qararlılıq. sübatkarlıq. həyəcan

QİRTƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

girdə.
yuvarlaq. dəgirmilik. top. kürəvi. qanğ. tabla. qurs. yap. dəğirmi.- top üz.
top kahı.
top aqasya.
yuvar. top. yuvarlaq. kürə. şar.
yer topu: yer kürəsi.
somi. somun. sumun.
topalaq. yuvarlaq. kəllək. kəllə biçimində.
topalaq kişi.
bir topalaq pambıq: bir yumaq, bir yuvarlaq pambıq dəngi, dənəyi.
dönmə. dəvəran. çevrə. çəpə çevrə.
buruq. dəğrə. çörək. qurvı. yuvarlaq.
girdə nəsnələrə
umaça. uma; deyilir. qumal. yuvarlaq. kündə. təkərük. yumru. tikir. təkər. təkərlək. dəvvar. topa. tüpə. qumsalış. topurlarıq. topalaq. tombalaq. tombalaq. tumlaq. topuq. ( f < > p ) tofuq. yumru. yumar. yuvar. tumalac. təpə. təl. qulaq. tutaq. şişik. çecrəli. tümbək. tumbaq. qanınlı. təkürmə. dəgirmi. təkrəmə. tikrim. təkir. təkər. dəgirmi. top. tıqrıq. tıvruq. dəgirman daşı.
tobar. dayrə.toqun. təkərlək.
girdə sarılmış nərsə: qıpçımaq. çəmbər. qısnaq. həlqə.
uma gəmiyi: umaça: budun gəmiyi

QİRTƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

girdə.
topacıq. dəğirmi. döğürmü. dığırmı. yuvarlaq. dığır. qolvə (fars) < küplə. toğalaq. toqalaq. tuqalaq. tıqırlaq. müdəvvər. tələkək. təkələk. təvərək. təkərlək toğalaq. tuqalan. toqalan. yuvalaq. təvərək. dəğirmi. təkərlək. yuvarlaq.
dayrə. qatalaq.
giğirdə. devrik. dəğrik. dığrıq. dayrə. dayrəvi.
devrik yaxa.
qursi. təğərək.- girdə üzü, görnüşü girdə, dığır kişi: yaplaq. yapalaq.
dəğirman, girdə daş: qantarma. qıntarma. qaytarma.
girdə, devrik yaxa geyim: qapanaq. qapancaq. qapanıca.- tacın üstünə taxılan girdə çələng: qaqma.
yoğuru (xəmiri) saç üzərinə qaplatıb yaplataraq pişrilən girdə çörək: qapartma. qapartlama. bazlama. saz çörəyi

QİRTƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

girdə. girdən. qərtən. kərtən. qardan.
kəsik yer. boğaz. çevrədən qırılmış daruq yer.
dəyirmi. girdə üz: dəyirmi üz.
çevrək. bəbək.
günəş çevrəyi (çörəyi): bəbəyi.
təndir çörəyi. pidə.
qoptaq

QİRTƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kirtə. kitrə. qatra. yılqan. yapışqan. ( > kətirə)

QİRTƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qirdə.
uşaqların ayağına taxılan zınqırovlu girdə, həlqə: qanqavur. çanqavur. qonqurdaq

QİRTƏB : Arin Turkish Etimology Dictionary

girdəb. girdab. < girdəv. dönək. dolşaq. girəvə. girivə. girdəvə. su çevrintisi

QİRTƏC : Arin Turkish Etimology Dictionary

girdəc.
artış. yartış. salamı. süyt. sud. nəf;. ribh. bəhrə. fayız.
gəlir. çıxar. ürən. törən. düşə. düşənc. düşən. düşərgə. düşəvic. yetcə. yetcək. yetgə. bitək. bitə. bitgə. çörək. saça. saçqa. qazanc. verim. tapınt. tapış. tapqa. bulqa. bolqu. olqu. bolna. bulnut. buluş. tapış. yağ. yaran. yarayış. yarıq. yarar. ası. alqı. sud < süt. tut. tutar. tutuq. tutqu. səmərə. səmrə. bəhrə. nəf;. kar. olca. əkmək. qazanc. keçiniş. maaş. dəraməd. mənfəət. fayda

QİRTƏCİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

girdəci. gəlir. qazanc. əməlkərd

QİRTƏCİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

girdəci. tapış. girim. girəşə. düşüm. gəlir. aslam. düşəvit. qazanc

QİRTƏL : Arin Turkish Etimology Dictionary

girdəl. gərdəl. ağacdan, göndən yapılmış kova, qab