Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

kişən.
geviş gətirmək.
kirşən. köstək. bükə. buğa. boğa.həlqə. işgil. bənd. zəncir. qeyd.
tuşaqu. tuşaq. göstək. köstək. düşəqü. döşəqu. bukağı. buxov.
ər atdan kişən saşdı: açdı.
tüşəv. buxov. köstək. bağ. arqun. orqan. zəncir

QİŞƏNLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kişənləmək: köstəklənmək. ayağından zəncirləmək

QİŞİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kişi.
adam. insan. kimsə. xalq. qarı. qadın•i.
ərkək. yiğit. gözübərk. cəsur.
evli ərkək.
kişi ortası bolğan: orta yaşlı.
kimsə.
üydə kişi barmıdı?: evdə kimsə var mı?.
yabancı. başqası.
yalnıq. yalqın. insan. bəşər. adam.
yalqın oğlu: bəni adəm.
kişi barça. el qamu: el hamı: el hamısı. hamı millət.- böyük varlı kişi: atabay. atabəy.- kişiyə ayıbdır bu işlər.
ərkişi: ərkək.
xatın kişi: qadın.
hər kişi: hər kəs.
topalaq kişi: topalaq. girdə. kəllək. kəllə biçimində olan.
atalıq qalayı kişiyə yaramaz: atasının ad sanına güvənmək (sevinən) kişiyə yaraşmaz.- dağ kişisi: dağ ayısı: yabanı adam.
qatsız kişi: idəsiz adam.
som kişi: doğru, kamil kişi.
topaç kişi: qıssa, qalın olaraq biçimsiz.
inğəs kişikə: yabancı kimi sağına soluna baxan adam.
inğəs kişikə: yabancı kimi sağına soluna baxan adam.
kişidən kişi: ər oğlu ər.
kişisiz. sevgisiz. öksüz. adamsız.
kiçik kişi: qosta.
kişi qolu bilə qans yırtqan: başqasının əməği ilə kəndinə mənfəət sağlayan.
kişi qözünə qarançu: başqasına yalvaran.
böyük kişi: soxudan.
ağır kişi: albağır. almayır

QİŞİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kişi.
ağayu. ağa. baş. insan. adam. şəxs.
bəy. daşbağ. iğid. yiğid. qabadayı. ər. ərkək. erkək. örkək. öğkək.
insan.
kişi içi gözəlsə, üzü çirkin, genə xoş gəlir, içi çirkinsə, üzü huri, genə turş gəlir.
kişili dişili: ərli arvadlı. qarılı qocalı. bəyli bəyimli.
kişinin bəlli bir nədən olmadan, çöküntü, darıntı duruma girib, dışardan gələn uyaranlara (oyandıranlara, düşündürənlərə) qapılması, güclü suç duyquları içinə düşmüş durum: qara sevda. qara sevgi. qara qapna. qara qapan. qara çapna. qara çapan. malixulya. melankolik.
günün kişisi: gün kişisi: keçəri olaraq gün qonusuna düşən kimsə.
çiğ kişi.
dünya gəzib dolanmış, çox bilən kişi: eşmiş yırtmış. eşib çözmüş. toxuyub yırtmış. qaqbaş. kurnaz. kurzan. qurbaş. sivir. zirək. zeyrək. oyanıq. oyunçu. sezişli. anlaqlı. qabiləyyətli. görüklü. dirayətli. anlar. görgüç. iyi görən. uzağı görən. gözü açıq. açıq göz. açıq görən. uzağı görən. durbin. anlayışlı. təcrübəli.
qayaf kişi: usta, uz kişi.
ac kişini qurd yeməz.
anlaşıldı kişinin donu: kişinin içi açıldı.
asılacaqsı kişi: ip qaçqını.
arvad, dildən yanar, kişi gözdən yahalar (aldanar).
arvadın lalı, kişinin koru, biri deyinməz, biri görməz.
kişiyə (insana) tökülən, kişiyə (kişi başına) gələn dəngə pozqunluğu, şaşqınlıq: qan tutmaq.
qırıq kişi: hər çeşit yamanlıq qırıqlıq, yardılışdan keçmiş kimsə. ipdən qazıqdan qurtulmuş.
ərkək kişi: ağa.
ərkək kişinin ərkəkliyinin başın örtən dəri, qapacıq:qapıq.
qapıq toyu: sünnət toyu. xətnə toyu. sünnət mərasimi.- əsgik, alçaq, bulaşıq, alalı, alada, irgənc, çirkin kişi: qamıq. qarmıq. qatıq.yaramaz. arın, aras olmayan. pəlid.
igid odur hər toxuya (əzaba) qatlana, kişi odur atdan düşə, adlana.
iki kişi, kəndi aralarında qonuşmaq: qafa qafaya vermək. baş başa vermək.
kişi haralıdır, qazanan, sərpəyən yerli. (sərpəmək: xərcləmək.).
iş kişilərinə, adamlarına özgü yer: işlik orun. bizinis kiləs.- iş kişinin yonqarıdır.- kişi başında (insan başında) pipik yerinə uzaran, ayrılan saç: kakil. < qaqıl. pərçəm.- kişi hammıdan irəli özün düşünür: qardaşdan qarın yaxın.
kişi nəyisəyi ki yansılar, gələr günü, özü ona sancılar.- kişi özü özün qaşımağ üçün, uzun saplı, başında əl biçimli parçası olan arac: qaşağı.
kişinin düşüncə, yaşam dönrəsi, dünyası: iç çevrik.
küçə uşağı, oğlanı, kişisi: qaldırım süpürgəsi: qalatım süpürgəsi. darqaşayırd.
lal arvadın kişisi, kor kişinin arvadı ol.
orta yaşlı kişi: qabatraç. qabatraş.
önəmli kişi: ad.
yazımızın öndə gedən adlarından çoxların saymaq olar.
önəmli kişi: ad.
yazımızın öndə gedən adlarından çoxların saymaq olar.
öz qohumların bıraxıbda arvadın qohumların bəğənmiş kişi: qarısı köylü.
qadının xoşluğu, kişinin əlində, kişinin xoşluğu, qadının dilində.
qamu düzəl kişiləri: tamam el, millət rəsmiləri kişiləri, vəkilləri, bilənləri.
qansız, cansız kişi: qabında qurumuş.
qardan yapılmış kişi, adam: qardanlıq > qadanlıq.
qatı kişi: acımaz, qıyası, rəhmsiz kimsə.
qatı kişi: acımaz, rəhmsiz kimsə.
qudurmuş, götürülmüş kişi: qaqırmıq. çaqırmıq.
sən xiyallı kişiyə söz ver, onsuzda xiyalsız yerin tapmayacaq.
uzanır işi, usanır kişi.- yüz kişi çətinki yalan danışa.- üstün kişi: kişiüstü. fovqülbəşər.
el kişisi: elcə. eldən sevilən kimsə. elə uyar, yarar kimsə.
əğlək kişi: bir yerdə durmayan.
kişi vergisi: baş vergisi.
kiş kiş!: çıx çıx!. itə itə!.
pis kişi: yarğa.
azad kişi: ərkin. ərkli.
evli uşaqlı kişi: dəmirbaş.
kişi bilim: antıropoloji.
kişi oğlu: adəmi. adəmizad.
kişi üsdü: mafoqul bəşər.
sadə kişi: türkəsaya. oğuz.
yetgili, kamil kişi: anqa.
üzüm üzümə, kişi kişyə baxa baxa qızarar.
yaşlı kişi: dayı.
hara belə qoçax dayı.
hardan bilə əli dayı.
ər kişi: ərkək.
ürək kişisi: könülxani. əhli dil. qələndər.
könül qalası, kişi isdər alası.
qurbət var, kişi yerləşir, qurbət var içə yerləşir

QİŞİCƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kişicə. ərcə. mərdana

QİŞİLƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kişilə. kişi ilə

QİŞİLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kişilənmək. qabadayılıq, qabalıq göstərmək. erkəklənmək. ərkəklənmək. örkəklənmək. öğkəklənmək