Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QOHUM : Arin Turkish Etimology Dictionary

əşil. aşıl. qarnaş ( < qarmaq: qatmaq). famil. toğan. boydaş. əş boylu. qatnaş. qatım. qaqım. qarım. qavım. quda.- içdən olanla, qohumla evlənmə: içevləniş. endoqami.
qohumlarına, yaxınlarına düşgün kimsə: qavımsaq.
öz qohumların bıraxıbda arvadın qohumların bəğənmiş kişi: qarısı köylü.
qohum qonşu: qabqoşun: qab qoşun. biri üçün çox yaxınlar

QOHUM : Arin Turkish Etimology Dictionary

düğür. tükür.
düğürü gilə qonaq gedib.
o mənim düğürümdür

QOHUMLAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dünürləşmək ( < düğnür < düğünləmək)

QOHUMLU : Arin Turkish Etimology Dictionary

tayfalı. uğuşlu. oğuşlu. elli

QOHUMLUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dünürlük ( < düğnür. düğünləyən). famillik. əşilik. aşılıq

QOJ : Arin Turkish Etimology Dictionary

aşıq gəmiği.
qurbağaları qovmaq üçün söylənən bir söz

QOJAN ÇANA : Arin Turkish Etimology Dictionary

böyük qızağın arxasına taxılan kiçik qızaq

QOJAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

kojar (fars). < kovsar. daşlıq. çinədan

QOQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoğ. koğ. kov.
çör çöp. pislik.
oyuq. içqaf. işqaf.
qoqap. qaqınc. qaxιnc. qaxuq. qanmaz. kələkçi.
qovq. bir çeşit kömür ki, kürədə bir qədər yandırılıb çıxardıqdan sonra yandırılmağda işlənirlir. bu kömürün tüstüsü az, istisi çox olar

QOQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoğ. qoğu. qovu.
koğ. (
< kav. kov.
qoğmaq ). içi boş söz. dediqodu: dedi qoğu.
qıvılcım.
(bu sözdə dirənmə. dayanma. qatlanma. yüklənmə. sırtlanma. üstlənmə anlamı var.) hirs. öfkə. qızqınlıq.
( birinci anlama qarşı anlam: boşluq. çıişmə. anlamı var). qov. çəkiştirmə. dediqodu. kötüləmə. pisləmə. yermə. yegi. yaramaz anğıma: qiybət

QOQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

koğa. kofa. kova. koba. kopa. koban. kopan. kofan. kovan. koğan. koblaq. koplaq. koflaq. kovlaq. koğlaq. koblan. koplan. koflan. kovlan. koğlan. kobran. kopran. kofran. kovran. koğran. koblanqoz. koplanqoz. koflanqoz. kovlanqoz. koğlanqoz. köğül. kövül.gobur. gopur. gofur. govur. goğur. kobuq. kopuq. kofuq. kovuq. koğuq. kobul. kopul. koful. kovul. koğul. kobur. kopur. kofur. kovur. koğur. kobuz. kopuz. kofuz. kovuz. koğuz. kablaq. kaplaq. kaflaq. kavlaq. kağlaq. kabran. kapran. kavran. kavra. kabra. kapra. kafra. kağra. (< kov. kav. kof. kaf. gof. gaf: hər nəyin içinə doğru uzanan boşluq. içiboşalmış. çuxur biçimli, görnüşlü hər nə). (kav. puç. boş. çuxur. xəndək. kəndək. çolaq. hovz. hovuz. gobut. kovut. böyük qab, ləyən. təşt. təknə. qazan. tüng. su qabı).
qoğa qoğa: qoğdura qoğdura: qavdıra qavdıra: qava qava: qaçdıra qaçdıra: qoşdura qoşdura: çapdıra çapdıra: çapa çapa

QOQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoğa. koğa. kova.
dolça. dəluv > dəlv.
alçatma söcüğü. təhqir.
xoş qoxan, parıldadan bir maddəki taxtaya sürülür.
qoqa kərəkə: qoqa təsbeh.
cocuq dilində əl.
koka söz: kompiliman

QOQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoğa. qanı. qayğı. qayığ. niyançılıq

QOQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoğa. qava. ilkyaz ya da sonyazda yelli havada yağmurla qarışıq yağan qar

QOQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoğa. qopa. qovpa. qopqa. qovğa. tikir. təlu. ( > dəlv). qoba. qopa. dolça

QOQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoğa. bax > kova. (bu sözdə
;kovuqluq. oyuqluq. boşluq. deşik anlamı var.).
kova. quraq. saz. çəllə. kömçə. qaqı. qarğı. gözlü çöp. həsir otu. qonaq.
gübrə. tərs. pislik. çıxartı. qığ. təzək. sağı. qayta. dışqı. pox.
təzək qoyulan yer.
bax > qonqa. kəpək

QOQAÇMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoyqaçmaq. təslim olmaq

QOQAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoğaq. qonğaq. qonaq. quvaq. kavaq. kavnaq. saç kəpəyi

QOQAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoxaq. qoxuq. qoxuyan

QOQAQINLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoğaqınlıq. qoğanlıq. qovanlıq. qovaqanlıq. iticilik. itənlik. itəgənlik. sevimsizlik. sevilməzlik. bəğənilməzlik. soğuqluq. mənimsənilməzlik. antipatiklik.
koğalaqlıq. kovalaqlıq. koralaqlıq. korkoranlıq. qaqabaşlıq. qaqavaşlıq. qaqavanlıq. qaqavaclıq. avanaqlıq. giclik. alıqlıq. bönlük. budalalıq. axmaqlıq

QOQAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoğal. qurqal. bağlaş. müctəme;.
qoğal. bax > koval

QOQALAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

koğalaq. kovalaq. koralaq. korkoran.
qaqabaş. qaqavaş. qaqavan. qaqavac. avanaq. gic. alıq. bön. budala. qafası üşük, uyuşuq. qanqırıq. qanırıq. qaqrıq. sadə.
unutqan.
qandırılğan. qolay qandırılan

QOQALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qovalamaq.
iş qoğalamaq: bir işi sonuclandırmağa, bitişdirməyə çalışmaq.
qaçmaqdan qoğalamağı unutmaq: bir işlə çox dərin uğraşmış olmaq.
önünə qatıb qoğalamaq: qatırlamaq. qaçırlamaq. qatarlamaq. qatalamaq. qataqlamaq. qaçaqlamaq. boşqalamaq. qotaslamaq

QOQALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoğalamaq. ( < kav). kovlamaq. kavlamaq. əridmək. boşatmaq.
qoxuluyub durmaq.
qoxalamaq. bax > qoğanlamaq.
qoğala qaç: qoşu. qaçu. qaçış. qoşış. ivmə. hərvələ. yüryüş. tələsik

QOQALANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoğalanmaq. qoğuşmaq. fışqırmaq. qaynaşmaq