Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
QONUC : Arin Turkish Etimology Dictionary

qonac. günc. gənc. xəznə

QONUC : Arin Turkish Etimology Dictionary

qünçüq. qoncuq. qonça. kirvən. qırpan. yaxa

QONUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > qonaq. alqın. yılqın. ılqın ilgin. yolçu. müsafir.
öz qonuq: ruh.
aldı özüm qonuğu: ruhumu aldı.
can. ruh. yaşam.
varılacaq yer. mənzil. çətir.
kilfət. caryə. ev işçisi.
o qonuq tutdu.
qonça. xonça.
verilən, göndərilən yarmağan, yemək.
qonaq. yavçın. mehman.
yurd. qonaq. qutuq. qotuq.
böyük. kəbir. yekə. ulqan. uluğ. kalan. kətə.
qonuş. nizul.
tutuq. tutqun. mükəddər. məğmum

QONUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qonuğ. cohər. covhər.
qonuq törəni: qonaq törəni. qəbul törəni.
qonuq qonşunu birbirinə endirməyin (qarışdırmayın)

QONUQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qonağlamaq

QONUQLAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

birbirinə qonaq olmaq

QONUQLU : Arin Turkish Etimology Dictionary

qonaqlı.
qonuqlu ev: qonaqlı ev

QONUQLUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qonaqlıq. saray. toy yeri, otağı

QONUQLUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qonaqlıq. tənəbi. qəbul salonu

QONUQMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qonaq olmaq. tutulmaq.
kədərlənmək. məğmum olmaq.
qoymaq. sancmaq. oxla konukdu

QONUQSEVƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

qondur. comərt

QONUQSEVƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

yolbaq. yolbaqa. yolbaqan. misafirpərvər

QONUQTURMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qonuqdurmaq. salqı vermək: salqıtmaq. yola qoymaq. duruzmaq. turuzmaq. durquzmaq. qoğzamaq. hidayət edmək

QONUL : Arin Turkish Etimology Dictionary

yüklük. yataq təxdinin altındaqi. yük konan (qoyulan) boşluq

QONULAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoyutmaq. oturtmaq. düz yerinə, amaca, nişana qoymaq, oturtmaq, vurmaq

QONULQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qonaq yeri. baş köşə.
qonağa dərək yemək. dəğərli yemək. qonağa göndərilən yemək.
qonağa dərək yemək. qonağa göndərilən yeməyi

QONULMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qomaq. qonmaq. qoyulmaq.
sürülmək. yapışdırılmaq. tədhin edilmək.
boya sürüldü.
yağ sürülmək.
enilmək. düşəlmək.
qonaqlar qonuldular.
yerləşdirilmək.
bu sırçalar nərəyə qonacaqdır.
yemək boşqabları oraya qonmaz.
dilaba qonsa iyi olur.
buraxılmaq. ötürülmək. tərk olunmaq.
siqara qondu bitti.
dikəlmək.
ağac qondu: dikəldi

QONULMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoyulmaq. çıxmaq. gəlmək. düşmək. dışlanmaq. salınmaq. atılmaq. bıraxıb qoyunmaq.
böyrəyimdən daş düşüdü.
yola düşmək.
duzağa düşmək.
tinmək. dinmək. kəsilmək. durmaq. sonarmaq. sona ərmək. bitmək. susmaq. qərar tapmaq. rahatlanmaq. dinlənmək. dincəlmək. istirahət edmək. yatışmaq. sakinləşmək.
bir nərsənin, kimsənin yolunda qonulmaq, olunmaq: izlənmək. izdənilmək. iztənilmək. izərnilmək.
gizli qaravlarla, hər nə izinilir. (qaravlar: mə;murlar)

QONULMAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarşı qonulmaz: qarşı qoyulmaz: dayanılmaz. dözənilməz

QONULMUŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoyulmuş. buraxılmış. bırakıntı. tərk edilmiş

QONULUŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

diziliş. düzülüş. düzülmə. dizilmə. sıralanış. qatarlanış. tərtibləniş

QONUM : Arin Turkish Etimology Dictionary

qocalar evi. yaşlıqöy. yaşlıq evi. pansiyon.
dirim. yaşam. dirlik. dinlik. dinclik. rahat. hizur. huzur.
qoncay. qoyum. oyum. oylum. sığın. sıyın. sıylıq. sığlıq. sıyqı. həcm. həcim. çap. cüssə. ölçüm. ölçü. ölçək. öləç. dəğərlik. qab. qaran. gülüm. qıstas.
movzu;. mozu;. ünvan.
rütbə. dərəcə. məqam.
bir qonum, dərgə, dərcə aşağılıq: bir köynək aşağı

QONUM : Arin Turkish Etimology Dictionary

yurt. qoyulan yer. qonaq.
qohum. yar yoldaş. yaxınlar. tanışlar.
qonum qonatmaq: yat yarağın yığıb qoymaq. yurd salmaq. tanışların bir yerə yerləşdirmək.
qohum. özün.
oturum yer. köçərilərin qışlaq yaylaq etdikləri yer. yurd

QONUMLU : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoncaylı. qoyumlu. oyumlu. oylumlu. həcimli. həcmli. çaplı. cüssəli. boyrat. sığınlı. sıyınlı. sıylıqlı. sığlıqlı. sıyqılı. ölçümlü. ölçülü. ölçəkli. öləçli. qablı. qaranlı. gülümlü. qıstaslı

QONUMLU : Arin Turkish Etimology Dictionary

yonumlu. orınlı. sanalı. qısınlı. mə;qul