Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QOYULMUŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qonulmuş. buraxılmış. bırakıntı. tərk edilmiş

QOYULTAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoyuldar.
mərhəmətli
hörmətli

QOYULTUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

məhkəmələrdə suçlunun qoyulduğu barmaqlıq: kəpəz. qəfəs. qapas. qambar.
suçlu qambarada yerləşib, daşımağa başladı

QOYULU : Arin Turkish Etimology Dictionary

açıqlı qoyulu: alaşavaq. kölgəli ışıq

QOYULUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

quyuluq. qalınlıq. yoğunluq. qilzət. kəsafət

QOYULUŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tərh

QOYULUŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

birliktə basmaq.
qurtlar qoyuluşub, adamcığazı yırtdılar

QOYUM : Arin Turkish Etimology Dictionary

quyum. gürüm. küp, sırqa, boyunbağ kimi qoyulan, taxılan süs bəzək nərsələr.
(altın, gömüşdən olan) süs. taxma

QOYUM : Arin Turkish Etimology Dictionary

oyum. oylum. qoncay. qonum. sığın. sıyın. sıylıq. sığlıq. sıyqı. həcm. həcim. çap. cüssə. ölçüm. ölçü. ölçək. öləç. dəğərlik. qab. qaran. gülüm. qıstas

QOYUMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

- ara qoyumaq: arası, ardı qırılmaq, unudulmaq

QOYUMÇU : Arin Turkish Etimology Dictionary

quyumçu. gürümçü. zərgər. küp, sırqa, boyunbağ kimi qoyulan, taxılan süs bəzək nərsələr düzəldən. (altın, gömüşdən olan) süs, taxmaları yapan. qızılçı. zərgər.
qoyumçu qalıbı: buta

QOYUMLU : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoncaylı. oyumlu. oylumlu. qonumlu. həcimli. həcmli. çaplı. cüssəli. boyrat. sığınlı. sıyınlı. sıylıqlı. sığlıqlı. sıyqılı. ölçümlü. ölçülü. ölçəkli. öləçli. qablı. qaranlı. gülümlü. qıstaslı.
qoymlu. uyumlu. əşortalı. əşortlu. əşgüdlü. koordinalı. düzənli. sağlı

QOYUMSUZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoncaysız. oyumsuz. oylumsuz. qonumsuz. həcimsiz. həcmsiz. çapsız. cüssəsiz. sığınsız. sıyınsız. sıylıqsız. sığlıqsız. sıyqısız. ölçümsüz. öləçsiz. qabsız. qaransız. gülümsüz. qıstasız.
qoymsuz. uyumsuz. əşortasız. əşortsuz. əşgüdsüz. koordinasız. düzənsiz. sağlasız. başıboş. baybaş. qayta

QOYUN : Arin Turkish Etimology Dictionary

< kovun < kov. göğüsdə olan iç cip.
göğüş. göğüsün orta bölümü.
qucaq. sinə. qoyun qoyuna: sarılmış.
qoyun saatı: cılıqqanın cibinə qoyulan saat.
aşağı dönmüş durumda:
üzü qoyun.
üzü yola. bağlı. görgüsüz.
( < küymək). tüt. sιk. qatι.
şiddətli yağın. tufan.
açıq qara.
hazır.
qoyun nərsələr.
qoyqun. qoynuq. etin. edin. hazır. amadə.
pərhiz. qoymaq, keçmək işinə alınmaq.
qucaq.
qon. qoy.
kovun. qoyan. topalang. toz topar. girdibad.
qoyu düşə. üzü quylu olan. üzü üstə düşən.
qoltuq.
qoyun quyruğu: kırti.
qasırğa.
qıvrıq. içbükəy. yuvarlaq.
qoyun. sinə. göğüs.
paltarın köksünün yelpələrinin qovuşmasından arıya gələn qoyutu yer. yaxa.
cib. kisə.
qoynuna qoydu.
qoynundan çıxardı.
köks. sinə. qoğuş. qucaq. ağuş.
al qoynuva.
nənəsinin qoynunda böyüyən uşaq.
qoyun qoyuna: birbirinin qucağında.
o mənim qoynumdadır: o mənimdir. o məndədir. {qucaq ayağ üsdə, oturaq durumda olanda deyilir. qoyun isə yatmış durumda olan deyilir}.
qoyulmuş. tabe;. mürid. qoyulmuş. tabe;. mürid.
qoyun onqurası: asapqor: asabqor.
qoyu. qoyu. quyun. aşağı doğru, aşağıya dönmüş durumda.
üzi qoyu: üzü quylu.
üzü qoyu yatmaq: səcdə durumunda yatmaq.
təvə, qoyun tüyündən yapılan qəyim: qars.
başıl qoy: təpəsində ağı olan qoyun.
tişi qoyun. sağmal. sağılan heyvan. sağlıq.- qurutulmuş qoyun quyruğu: ırqay.
yedi yaşında qoyun: bavqa qirməz.
buynuzları geriyə doğru bükülmüş qoyun: baqsar.
buynuzsuz qoyun: tumaq.
üç yaşında dört yaşına qədər olan qoyun: uzada.- bir yaşına girmiş qoyun: toxlu.
boynunda küpə kimi sarqan dənələri olan qoyun, keçi: toxlu.
qıvırcıq qoyun: incə qısa quyruqlu, qıvıcıq yapal (tüklü) qoyun çeşiti. merinüs.
qoyun qıran.
saç qıran.
qoyun tərsi: qığ.- həp bir qoyun aşığıyız: hamımız birik.
qoyun ayğırı: qoç. damızlıq ərkək qoyun.- qoyunun dərisinin üstündə olan tükə
yun. yün. yapağ;. deyilir.
ərkək qoyun: qoç- dişi qoyun: marya.
qoyun balası: quzu.
bir yaşda qoyun: toxlu.
iki yaşda qoyun: şişək.
üç yaşda qoyun: ökəc. öyəc. övəş.
qoyun gözi: papadyə çeşidi.
qoyun sarmaşığı: qərə pazıya bənzər bir bitgi.
qoyun otu: ağır otu. quzi pıtrağı.
yaban qoyunu: dağ qoyunu: arqalı.
qoyunun yaşları: {altı ay: kurpa. quzu qoyun. altı aydan böyük: barğa. 1 yaşlı: toxlu. iki üç yaşlı: eşşək qoyun. üç yaşdan böyük: övəc. dörd yaş: manq. beş yaş: manqramaz. altı yaş: mələməz ğarrı qoyun.
qoyun qözlü: ala qözlü.
qoyun çobanı qoyun əri. qoyun oğlanı.- qoyun əri: qoyun çobanı. qoyun oğlanı.
qoyun oğlanı: qoyun çobanı. qoyun əri

QOYUN : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəlin qoyun. kəlin. buynuzlu qoyun. qoç

QOYUN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoy. qoya. qoyat. qona. qona. qonat. qonun.
qaidə.
təməl. kök. əsas.
ayaqlıq. daban.
yol yörə. yol yordam. düzən. yöntəm. usul. ərkan.
göt.
hər qoyun öz qıçından asılır: hər kim öz davranışının sorumlusudur.
qıvrım qoyunla qaraman qoyun birləşməsindən oluşan qoyun: dağlıc.
bir qoyundan iki tuluq alınmaz: iki ayaq bir tay başmağa sığışmaz. sudan ayran alınmaz.
çobansız qoyun, qurda pay olar.
qoyun uyuzu: çalıq.
qoyun. sığırda çatal dırnağ: bağanaq.
qoyunlara çalıq (çiçək) aşısı (vaksən) yapmaq: çalıqlamaq.
qoyunun quruğu: örtmə. qapqaq. hörtmə. qoyunun dalısın örtən bölük.
uyuz qoyun: çalıqlı.
ağız, burun göz çevrəsi, qulaq, dırnağı qara, gövdəsi ağ, gahdan qara bənəkli qoyun türü: qaraqaş.
başı qıvrım, uzun tüklü qoyun: qaqmalı.
bol sütlü, yağsız, yalnız uclu quyruqlu qoyun çeşiti: merinus ivəsi.
buxarada
;qaraqul;; bölgəsindən gələn, qıvırcıq, uzun tüklü qoyun çeşiti: qaragul. qaragül.
qaragül kürkü: bu qoyunu.
iri, yağlı quyruqlu qoyun çeşiti: qaraman.
qaradəniz qıyı bölgəsində yetişən, uzun quyruqlu, ağ boyalı qoyun türü: qarayaxa.
quyruğu sivri, yünü qıvrıq qoyun çeşiti: qəmə quyruq. çapa quyruq. qama quyruq. qama qıvırcıq. merinus.
üç yaşın keçmiş qoyun: qart. qat.
üzü qara, qalan yeri ağ qoyun: qaraca.
yazıqlıqdan çəkin, saxlan, qal, qoyun: suça, günaha batma.- keçi, qoyunlada olan: bir qarasalqım.
qoyun çeşiti: güney qaramanı.
qoyunların məmələrini üstünün şişməsiylə bəlirən kəsəl: qarayelin.
qoyunun boğazından sallanan bezlər: biçgim. bükcüm. büçgüm. buçum. buğçum. burçum.- qoyunun quruğ dışlığı, pisgili, pisliyi: qığ. qaqırdaq. qaqşaq. qağşaq. qığşaq.
üç dörd yaşında enənmiş qoyun, keçi: qart toxlu. qırt toxlu

QOYUNLU : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoyurqalı. mərhəmətli. mehriban

QOYUNMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

axmaq. ənayi. çaşlaq. qaşalot. qaşalat. çağalat. düşmək. tökülmək.
çayın dənizə düşən yerində.
düşmək. vaz keçmək. buraqmaq. bıraqmaq.
bu sevgidən düşüb keç.
dincə qoyunmaq dəmlənmək. tinənmək. tinlənmək. dinənmək (< tin: nəfəs): aşlanmaq. aşılanmaq. aşınmaq. açınmaq. acınmaq. xaşlanmaq. əğlənmək. əklənmək.
bıraxıb qoyunmaq: çıxmaq. gəlmək. düşmək. dışlanmaq. qoyulmaq. qonulmaq. salınmaq. atılmaq.
böyrəyimdən daş düşüdü.
yola düşmək.
duzağa düşmək

QOYUNMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qonmaq. qoymaq.
tökümək.
su qoyunun: su tökün.
pərhiz edmək. qoymaq. keçmək. boşunmaq.
köçmək.
el qondu: qoyundu.
durmaq. oturmaq. toxdamaq.
ağrım qondu.
qoyanmaq. qozanmaq. bəzənmək. süslənmək.
bəzənib qozanmaq.
ötmək. güzəşt edmək. keçmək. bağışlamaq. boşuqmaq

QOYUNTURMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoyundurmaq. ( < küymək). yandırmaq

QOYURQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

hörmət. lütf.
acıma duyqusu. mərhəmət

QOYURLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoyurmaq. alnamaq. qəbul edmək.
hər versən qoyuram, alnıram

QOYURMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

koyurmaq. qandırmaq

QOYURMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoyurlamaq. alnamaq. qəbul edmək.
hər versən qoyuram, alnıram

QOYURMIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

boşalmış