Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QOZLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qozalamaq. balalamaq. küçükləmək

QOZLAVSIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qısır

QOZLAY : Arin Turkish Etimology Dictionary

doğum.
fayız.
qozlav açqa: fayizə verilmiş para.
qozlav avruv: doğum sancısı

QOZMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

{( y < > z < > d. t ) qodmaq. bax > qoymaq.}. qosmıq. qotuz. təpəlik. püsgül. tuğ. çələng

QOZMIT : Arin Turkish Etimology Dictionary

köksüz. havayi

QOZTA : Arin Turkish Etimology Dictionary

güdə, bodur kişi

QOZU : Arin Turkish Etimology Dictionary

quzu

QOZUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kozuq. kovzuq. koz. yerzəmi. kəvət. zerzəmi. girgə. atlıq. altlıq.
fındıq.
uzun qozuq, fındıq çeşiti: gəlinbarmağı

QOZUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qosuq. qozalaq.
fındıq.
cəvizin yaşıl qabuğu.
qozuq iz: qazıq. buta (fars) ( < budaq: dal yarpaq). hərnərsənin üstündə olan budağa tay oyuq. rəsm. nəqqaşlıq ( > butəkari)

QOZUQAY : Arin Turkish Etimology Dictionary

quzucu. kiçik quzu

QOZUMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qızdırmaq. sataşmaq. qışqırtmaq.
qoğzamaq. yüksəltmək.
yaşnı qozusanq çapar, itni qozusanq qabarmaq: dəliqanlıyı qızdırırsan saldırır. köpəği qızdırırsan ısırır

QOZURQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoğza. qazırğan. qazlanan. qozurqan. qururlu. kəndini bəyənmək. qozur qozur: hisli tüsli. hisli hızlı:qazuq azuq. qozaq azğaq. qoz yaqa: qozaq.
qasıntı. qayğalaq. qazlan. qocur. qozurqan. qurumlu. şişək. şişirdən/ yekədən

QOZUTMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qızdırmaq. sataşmaq. alay edmək. əğlənmək

QOZUTUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qozuduq. qoduq

QÖB : Arin Turkish Etimology Dictionary

köb. köp. göp.
çox.
həp. tüm. tam. bütün. cümlətən.- göbəkli: alqıbıt.
asırı köp: çox artıq.
çınğ köp: maqsimum.
əm köp: ən çox.
köp bolmay: geçənlərdə.
köp qalmay: çox geçmədən.
köp tübəgən: sıx rastlanılan.
köp turmay: çox geçmədən. yaxından.
köpqə sozmaq: geciktirmək. ertələmək

QÖBÇÜLÜK : Arin Turkish Etimology Dictionary

çoğunluq.
kütlə. yığın. qitlə

QÖBÇÜMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

şişmək. qabarmaq

QÖBDÜRƏVÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tatula adlı tikənli bitgi

QÖBDÜRƏVÜZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

göz daşı. baqır sülfat.
çivit.
qöbdürəvüz betli: göy. çivit göysi

QÖBƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

köbə. gözün qapağı

QÖBƏÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

göbəç. göbəş.
göbəkli. köpəc. kopaş. göbəkli. şişgin. qabaq.
köpbüş. köpbərən. göbəkli. kombaq. bombaq. kopaş. geçgin. keçgin. dolqun. dolu. doluq. şişgin. şişirən. çişrən. çağaçı. yaxaçı. çalımçı. qurqın. qurra. qaqanuz. qaqanoz. qaqqoz. qaqoz. qaqlaq. köpük. kibirli. böyüklənən. foslu. tovlu. ifadəli. qiyafəli. yelli. qabaq. qapaz. apaz. qonbadaq. gombul. qabarıq. ormun. orman. hobban. hovlu. hovlac. bəğgin. şişgin. köpbərən. xodpəsənd. quruqan. qanquru. məğrur. mütəkəbbir

QÖBƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

göbək (< köp. qab) kovbək ( < kav. kov).
qarnın ortasında olan çuxurluq.
köpük. köpmüş. şişgin, yağ bağlamış, şişman qarın.
orta. ocaq. iç. mərkəz.
şəhərin göbəyi.
yuvarlaq nərsələrin ortasındaki qabarıq, köçük, çuxur bölüm.
qazan, qablama, tava, saç, tabağın göbəyi.
quşat. soy. qan. boy. nəsl. bətn. zürriyyət.
üç göbək ötən dədəsindən qalıb. ??
uşaq doğduqdan sonra göbəkdən kəsilən bağ.
çəkirdək. çərdək. özək.
öbək. bölük. taxım. kümə. qurup. kürtük. yığın. avçıman. evçimən. evçiman. top. topcuq. topuç. topar. qatnaş. qatlaş. təşəggül.
malqaranın göbək bölümünə verilən ad: qarıntası.
börülcə adlanan, göbəyi bənəkli kiçik lobiyə: qargəzdirən.
dimdiyindən, göbəyindən, daşşağından tutmaq qaqasından tutmaq, yaxalamaq. ən incə, çökük, zayıf yerində tutmaq.
göbəyi bənəkli lobiyə çeşiti: qaragöz.
göbəyində bənəyi olan lobya, lobya: börülcə. qarnıyarıq. qarnıqara.
qadıngöbəyi.
ortası çuxur dadlı çeşiti.
qızılcıq böyüklüyündə, içi tüksü (tükə oxşar) qılçıqlı, yabangülü yemişi.
göbələk çeşiti.
soğan kimi qatmarlı (qat qat olan bigi) nərsələrin göbəyi: kütcük. cüycük. cücük.
göbək oynatmaq, atmaq:
çox sevinmək.
qarnın oynatmaq.
göbəyi biri ilə bağlı olmaq: birbirindən heç ayrılmamaq.
göbəyi çatlamaq: çox korluq çəkmək.
göbəyi küçədə kəsilmiş: sürtük.
göbəyin özü kəsmək: işlərin, çətinliklərin qaldıra bilən.
göbək bağlamaq: qarın bağlamaq. şişmanlamaq.
göbək
göbək bağlamaq: şişmanlamaq.
göbək havası: qıvraq, qırlı oyun havası.
göbək daşı: qapqıcalarda (hamamlarda) yüksəkcə mərmər daş.
çəkim gözü, göbəyi, qaynağı: cazibə mərkəzi.
göbəkləri birbirinə bağlı olan: sürəkli bir arada olan, heç ayrılmayan.
göbəyi çatlamaq: çox güclüklə qarşılaşmaq.
göbəyi düşük: göbəyi yırtıq.
göbəyi düşmək: yeni doğan körpənin göbək ucu, quruyub düşmək.
göbəyi küçədə kəsilmiş: sırtıq sürtük.
göbəyin özü kəsmək: öz işin, işgilin özü çözmək.
göbək adı: göbəyi kəsərkən qoyulan ad

QÖBƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

göbək(g < >. ) öbək.
bıdır. bıqdır. büktür. qarın. qındıq. qıbıt. qarın.
göbək bağı: sonğu.
< qubba < qop < qab.
kov. kovaq. kovuq. içəqir. içəgə. kindik.
qındıq. mərkəz. nərsədə yığılıb, yumurlanan, oyulan yer, nuxdə. şişik.
yerin qındığı: dünyanın məkəzi.
özək.
orta. mərkəz.
qala göbəyində: şəhər ortasında.
tavan göbəyi.
göbək kürk: dərinin orta bölümü.
göbəyi sökülmək: çox gücə düşmək.
göbək daşı: hamamda üzərinə yatıb oğdurulmaq daşı.
qadın göbəyi: bir çeşit xəmir dadlısı.
quşaq. nəsl. bətn.
beş göbəkdən bəri.
üzək. çəkirdək. çərdək. sonğır. ağırşağ.
göbək daşı: hamamın ortasında uzanıb oğulmağa özgə (məxsus) uzun enli döşəli mərmər daş.- quzu göbəyi: sarı göbələk çeşiti.
quzudan yapılan yeməklər.
quzu ciyəri.
quzu sarması.
quzu dolması.
qurzu başı.
quzu bozpöti

QÖBƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

göbək. orta. iç. qarın. mərkəz. məğz. vəsət

QÖBƏQLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

göbəkləmək. gövəkləmək. güvəkləmək. kökəkləmək. tübəkləmək. dibəkləmək. dayaqlamaq. təsdiqləmək