Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QÖŞÜQLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

köçüklənmək. köşinmək. kösünmək. ( 1 < köçünmək: yer dəğişmək. 1 < qoşunmaq: artırılmaq. 1 < kösünmək: çəkinmək. küsünmək). çəkinmək. kölgəyə çəkilmək. kəndini gizləmək. örtünmək

QÖŞÜNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

köşünmək. köçünmək. kölgələnmək. kölgəyə çəkilmək. kəndini gizləmək, örtmək.
ər gündən köçündü: gündən kölgəyə keçdi

QÖŞÜTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

köşütmək.
quşatmaq. qurşatmaq. örtmək. qapamaq.
bulut göyü köşütti: quşatdı.
köşütmək. köçütmək. örtmək. yapamaq.
bulut göyü köşüttü

QÖŞÜTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

köşütmək. köçütmək. qoşturmaq. qoğmaq. gidərmək. qaldırmaq

QÖT : Arin Turkish Etimology Dictionary

astar verib, üz alır, götün verib, baş alır

QÖT : Arin Turkish Etimology Dictionary

götü boşalmaq: haylazlaşmaq (). asnağırmaq. asnağışmaq. işdən qaçınmaq. çabadan, qeyrətdən düşmək

QÖT : Arin Turkish Etimology Dictionary

göt.
bağırsaqlardan sonra gələn, boşaltma üyəsi, bölümü, üzvi. qıç. məqəd.
dib. alt. ast.
geri. dal. dalı.
götünə: dalıya, geriyə, arxıya doğru.
daşnaq. daşdaq. götvərən. götlək. götüş. götoş. düğmə. oğrəş. əşgil. beş. əllisəggiz. ibnə. məfu;l. hemoseksüel.
gümbül.
ürəklilik. güc. qaldırı. cəsarət.
çuxur.
axmaq. ənayi. çaşlaq. qaşalot. qaşalat. çağalat. qırıq. qırt. qart. qırtalaq. qırtabaş. salaq. qapsalaq. kavsalaq. çavsalaq. səfeh. abdal.
qalçaq. qalça. (< qal: böyük). yançaq.
qaranqıç. məqəd.
qon. qona. qonat. qonun. qoy. qoya. qoyat. qoyun.
qıç.
it götünə (qıçına) soxmaq: it ardına bıraqmaq: çox alçatmaq.
acından it götü yalır.
göt atmaq:
can atmaq. çox istəkli olmaq.
çəkinmək. qaçınmaq. imtina edmək.
göt döndürmək: üz döndürmək: ilişgisin, bağın kəsmək.
götdən bacaqlı: qısa boylu.
götündən qorxmaq: kəndisinə bir nə olacağı qorxusuna qapılmaq, tutunmaq.
götünün qılı ağarmaq: çox yaşlanmaq.
götün götün: geri geri. dal dalı. qıçın qıçın.
köprü üsdə göt götə dəğmişlik: düğün tanışı. bayağı, yol üstü tanışlıq.
baş göt olmuş. təh baş olmuş. devrik. çevrik.
devrik cümlə.
göt bacası: dışqılıq.
götün tayları: almacıq.
başın tutdum götü qaldı, götün tutdum başı qaldı.
başına baxıb göt alınmaz.- başın tutdum götü qaldı, götün tutdum başı qaldı.
başına baxıb göt alınmaz.- dinin götün gödəyənin, gözün çıxaran uyan, dinçi: aşırı dinçi. qaba dinçi. qaba sofu. şex.- götü boşluq: qaçaqlıq. ürküş. ürküşlük. ürküt. ürkütlük. qorxaqlıq.
düşman qarşında qaçaqlığa yol verməyin.
götü boşluq: qaçaqlıq. ürküş. ürküşlük. ürküt. ürkütlük. qorxaqlıq.
düşman qarşında qaçaqlığa yol verməyin.- kürsü isti, göt yassı, bəyimin könlü nə istir.
qazan götü: göy üzün qaplayan qara bulut.
qırağına baxıb bez aldıq, başına baxıb göt aldıq, qarı savduq yağıya qaldıq. (yağıya: yağışa.)

QÖT : Arin Turkish Etimology Dictionary

göt. kop. köp.
duppuş.
nərsənin dibi, oturan yeri. arxa. ard. geri. ənsə. iz. dalı. peş. əğin. qıç. qaş. kötən. qalça. kütürüm. götürüm. köçük. oturaq. oturacaq. anış. almalıq. kəpəl. kök. dalı. { bu sözün uç bölümü var:
uca: quyruq soxumu.
qıynaq. yumşaq yerinə.
pöç. üst yanına deyilir.}
götünə düşmək: izinə. arxasına düşmək.
dib. alt. təməl. son. uc. daban.
ötə, uzaq.
uca, yüksək. ərdəm. igid. bağadur. ataq. çəkin. çıxar. yarar. ürək. cürət. cəsarət.
yan.
qalça. qalçaq. yancıq. budun yuxarı bölümü. bacağın yuxarsı, üstdən oynaq yeri. götür. alır. alqır.
qalçam ağrır.
qalçavı qoy bir yerə.
qalça gəmiyi: yancıq sümüyü.
sağrı. köçük. yan. yançaq. hər nərsənin dalısı, arxası.
götüdən en: damnan düş.- göt baş: təpə üsti: baş aşağı.
qaxmaq üzrə götün təprətmək: götünmək. qımlanmaq. qımıldanmaq. quş uçmaq üzrə təprənməsi.
göt gəmiyi: qıç gəmiyi. soxum. quyruq soxumu.- götdü iğnə: toplu iğnə. dibli iğnə.
toyuq göti: əldə ayağda çıxan zigil çeşiti.
göttü iğnə: toplu iğnə: dibli iğnə.
göütün üstündəki uclu olan sümük: oca. uca. quyruq soxumu.
götü varisə: götü tutarisə: cürəti varisə.
ağ göt: bir çeşit qırlanğıc, ördək.
toyuq göti: içi su ilə dolu bir çeşit qabarcıq

QÖTCÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kötcük. anaç. anaş. kökəş. başıc. usluş

QÖTÇÜLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

götçüləmək. götçülləmək. götün, belin titrətmək

QÖTÇÜLLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

götçülləmək. götçüləmək. götün, belin titrətmək

QÖTƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gödə. baldır. sap. qabarma. çıxıntı. şişkin

QÖTƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gödə. göydə. göyət. gövərçin. göğərçin. göyərçin. gögürçün. gökcəli. göycəli.
tanınmış quş.
könül, giz, sırr ulağı, çaparı, peyki.
üç komal gövərçin keçdi.
gövərçin palazı: gövərçin balası.
qaya gövərçini: qayalıqlarda yaşayan gövərçin çeşiti.
qalalarda, gövərçinliyə oxşar gözçü, bəkci yuvası: göyərçinlik. gövərçinlik.
gövərçin bəsləmə yuvası: göyərçinlik. gövərçinlik

QÖTƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kötə. qabar

QÖTƏÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gödəç. közüc. küzə. gözəç. bardaq. təsti. qözəç. qözüç

QÖTƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gödək.
kötü. bayağı. yabanı. pəst. kopal. köpəl. uyğaysız. tübəq.
güdük. ( < kov). kövək. bir çeşit girdə, kovaq (həlqə kimi içi boş) ev əkməyi. pidə. boğaca. börək.
sıq. sığ. dayaz. kutahbin

QÖTƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kötək. ( < kök: kös: yoğur. yoğun). < köktək. köstək.
qalın yoğun dayaq. dayaq. çomaq. sopa. çubuq. dəyənək. baston.
kötək çalmaq: dayaq atmaq. kötək vurmaq.
gütək. dayaq. təpək. dögmə. odun. dayaq. vurub, dğməkdə işlənən yoğun dəğənək. dayaq. çubuq.- sulu dayaq: çubuqları suda işlataraq işlətmək, dğmək.
yaramaza odun gərək.
kötək vermək. kötək çalmaq: döğmək.
kötək yemək: döğülmək

QÖTƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kötək. gödənə. gödən. yoğun çomaq. dayaq. atadadlısı. qarağı. dəğənək. çəlik < çalıq.
canı kötək istəmək: canı cicişmək. sürtünmək.
kötək, dayaq atmaq: döğmək.
iyicəsinə kötəkləyib, döğüb, dayaqlayıb, əzişdirmək: islamaq. islatmaq. ıslatmaq. ıslamaq. sulamaq

QÖTƏQCƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gödəkcə. xot, kapşın kimi güdə üs geyimi

QÖTƏQET : Arin Turkish Etimology Dictionary

götəqət. pirənsin, əsilzadələrin kəndlərinə ən çox yaltaqlanan qadın köləsi

QÖTƏQLƏMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gödəkləmə. gödək: güdək: gədik: kərtik. kəsik. kərtik kərtik olan iz, bərə. kündədə olan balta izləri, habelə

QÖTƏQLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kötəkləmək < kötükləmək. dəğənəqləmək. dəğənqləmək. dəğnəqləmək. çalıqlama. çəlikləmək. çubuqlamaq. dayaq atmaq. dayaqlamaq. döğmək. qırpalamaq. qırmalamaq. sobalamaq

QÖTƏQLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

gödəkləmək. gödəlləmək.
nərsənin için kağalamaq, kovalamaq. qarışdırmaq.
qablamadaki yeməyi gödələ: qarışdır.
güdətmək. boydan qıssatmaq

QÖTƏQLƏMƏLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kötəkləməli. kötəklik. döğməlik. dövməlik. (dövməyi gərəkən) dayaqlıq

QÖTƏQLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kötəklik. kötəkləməli. döğməlik. dövməlik. (dövməyi gərəkən) dayaqlıq