Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

qu:
lan:
lən.
arıtqu: arıtılan.
dərqu: dərilən.
saçratqu: tələ.
dərqu: dərən.
bititqu: bitirən. yazan. qələm
saçratqu: tələ.
qaqratqu: qoğucu.
qonqraqu: zınqırov.
tavratqu: tələsik. tavratquçi: tələsdirici.
tavratqu: tovlu. buruşuq. dolanan.
təprətqu: cevlanqah. təprəşik. cünbüş.
tavratqu: qarışıq, tovlu, talaşlı.
yalqu: səfeh. qanmaz. öksüz.
yabaqu: bayağı.
yorıqu: ged gəl, dolanma.
yıraqu: oxucu. xanəndə.
yaşaqu: yaşayan.
yamaqu: yamaqlanmalı.
toxu: şişgin.
aynaqu: başa. özgə.
yolqu: yağma.
tayaqu: tikə daş.
yanqu: nərsənin qablığı.
barqu: çatılacaq, gediləcək.
turqu: duracaq, qalacağ.
yalqa: yalağ. yalama

QU : Arin Turkish Etimology Dictionary

ku. küy.
hu !
ey;
mənə bax, hardasan; anlamında ünləm.
qu gəl bəri.
hu hara gedisən.
səs. avaz. çığlıq. gürültü. titrəyiş. sələn. səda.
ağ tüy. ququ. qutay ağ.
feillərin, əmir kimi üzərinə gələrək zaman, yer, ayqıt ismi yapan ədat.
toy quş. toydarı quş. ağ qaz.
güc. taqat.
uqusu sın: gücü tükənmək

QU : Arin Turkish Etimology Dictionary

quba qaz. su quşu

QUANC : Arin Turkish Etimology Dictionary

kuanc. qıvanç. sevincli qurur

QUANÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

quançı. qıvanç

QUB : Arin Turkish Etimology Dictionary

qab. qıb.
q;ilə başlayan bir para sözlərin başına gəlib, anlamı vurqular.
qab qara.
qəb qərə.
qub quru.
qıb qırmızı

QUBA AT : Arin Turkish Etimology Dictionary

qumral, al sarı boya

QUBA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaba. qubad. gobud. gopud. ənkə. batal.
qızımtıl aq.
qoba. ulu. böyük. qubaqaz: ullağan ağ qaz.
qova. açıq sarı. sarıya yaxın rəng.
qubabet: solqun yüzlü

QUBA : Arin Turkish Etimology Dictionary

çölördəyi.
quba qaz: qu. su quşu

QUBAQAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ullağan ağ qaz

QUBAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

kopal. gürz. dəmir topuz

QUBALLAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kələbək

QUBAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

kuban. qapan

QUBANQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kubanq ( b < > v ) güvənc. sevinc

QUBAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

ğubar {( ğub < metatez > buğ ) buğav < bukmaq. bükmək. boğmaq)}. {( < qapar: örtük. örtən)}.
nərsənin üstünə qonan tozlu tozanaqlı, bulutlu şeh, topraq.
mat. donuq. soluq. cansız.
pərdə. dort. tutu. bükü. bürküt. buğut.
buğ. buxar. bulut. bulunq. is. islim. sis. çis. pus. pas. duman.
mat. donuq. soluq. cansız.
qubarlı göy üzü. ( > ğobar (fars))

QUBARLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

{ < qapar (qapamaq: örtmək): örtük. örtən}. tutulmaq. pərdələnmək. bükülmək. bürkünmək. buğlanmaq. bulutlanmaq. bulunqlanmaq. bulanmaq. sislənmək. çislənmək. puslanmaq