Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QUPZALMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qopsalmaq. qopuz çalınmaq. qobzalmaq

QUPZAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qopzamaq. qopuz çalmaq

QUPZAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qopuz çalmaq

QUR KURANE : Arin Turkish Etimology Dictionary

kur kurane (fars). < koru koruna. kor koruna

QUR : Arin Turkish Etimology Dictionary

gur. < > gür.
kərən. çox. atan. xorlayan. bol. dolqun. dolu. gümrah. dərişik. keyil. xeyli. verimli. yığınla. daşma. artıq. açıq. gürlük. varlı. qabarıq. bol bol. bərəkətli. güclü. qalın. keçmiş. üstün. ötə. aşıq. aşqın. tortulu. qoyu. quyuq. bük. sıx. sıkı. gurman. güclü.
bük meşə.
bükkidə: bərk. gur (gup. kop. çox. guppuldamaq. gurpuldamaq) {qur < > qol. (- qolcaqlamaq: qollarının arasına almaq). (qurcaqlamaq: qoruquna, ikinə almaq. qurşamaq. qurşalamaq)}.
cür. sınır. paya. oxşar. dəng. yaş. yaşdaş. soy. sırt. arxa. döl. quşaq.
qurlu quriylə, qopuz qıliylə.
anı istəmə kim değil sana qur (cür).
zər, qızıl, gümüşlü bərbəzək adı.
qur əyər.
süslü qur qurlu qurşaq: özənlə, süslü yapılmış qurşaq.
qur qılıc: qurlu qılıc ≠ qara qılıc.
dizi. sıra. qor. rədif. rədə. səf duvar sıralı daşların hər bir qatına deyilir.
duvarın qoru daşın böyüklügündən, ucalığından asılıdı.
;qur;; ön ək olaraq kəlmiyə yapışır. qurulmuş. süslü ( < qurmaq: yapmaq. düzəltmək).- qurkəmər: qur quşaq: bəzənmiş qurşaq.
< > qol: (əl). qolçaq: əl oyunçaq. əlinən qurulmuş.
kurun. sürə. zaman.
möhkəm.
tik. tık. bıq. sık.
kəmər. qurşaq. sarıq.
qızqınlıq. öfkə. şiddət.
qor. od. odlıq.
düzən. sıra.
düzənləmə.
hiyerarşi.
sümər. dağ.
qor. başlıq. aşaman. araqçı. başçı. elbaşı. baştutan.
quru. boş.
qur dəmli: boşuna qızıqınlıq, ilgilik göstərmək.
qur qurumsaq: əyri iş görənlər.
gur su: baysu

QUR : Arin Turkish Etimology Dictionary

gur.
güc. qaldırı. zor. edərmənlik.
qalın, gur qaşlı: dörd qaşlı.
düğün. quddə.
gurul. gür. gürül. güclü. qocur. enli. enil. qaba. qalaba. qalba. qabal. qalab. qalıq. qalaq. qaqal. qalın. yoğun. yoğan. sağlam. böyük. böyküt. acıq. iti. sərt. ətli. şişik. dolu. doluq. dolqun. çaplı. çapıl. iri.
kür. gür. bol. verimli.
qor. qar. qurşaq. bel quşağı, bağı. kəmər. qəmər.
ağır, güclü, gur axan su: qara su.
gur, qara qaşlı: qara qaş.- gur, bol saqqal: qaba saqqal.
gur gur: gurul gurul: gür gür: gürül gürül: kürül kürül: gurhagur. gürhagür.
günəş qursu: günəşin yuvarlaq biçimi

QUR : Arin Turkish Etimology Dictionary

gur. gür.
kür. zor. bol. barvan. baravan. fəravan. məbzul.
gür su.
açıq. seçiq. yüksək. təninli.
gur səs.
butlı. mutlı. gücli. quvvəli.
yazın gur olsun.
gur yazılı: şansı açıq.
qoşu. yaraq. əsləhə.
gur edmək: guratmaq. gurlamaq. gur səs çıxarmaq.
dərənin suyi guratıb çölü basdı.
iç qur > uçqur: iç bağı. tuman bağı ki beldə bağlanır.
bağ. quşaq.
uçqur: içqur: tuman bağı.
dizqur: dizbağı.
tabqur: tabur: bağlanmış quruhlar

QUR : Arin Turkish Etimology Dictionary

qor.
quşaq. qurşaq. həlqə.
yasaq. qaravul.
tuzaq

QUR : Arin Turkish Etimology Dictionary

qur.
qurr. doğal səs.
qur qur, qar qur edmək: quruldamaq.
qarnım qarr qurr edir.
dərik. dərkə. dərəcə. rütbə.
uluğ qur: üstün dərcə.
alt qur: altın, aşağ dərcə.
mənim qurum: mənim dərcəm, çəkim.
orta qur.
quşaq. qurşaq. kəmər.
iç qur: iç qurşağı. uçqur. paltomun qurun itirdim.
quru. quruq. qura.
qur qurmaq: qurşamaq. kəmərləmək.
yar yoldaş. əqran. əmsal

QURA : Arin Turkish Etimology Dictionary

tərbiyət. ədəb.
dilab açıq, pişiyin qurası nərdə.
hazır.
qurala aylanama: hazırlanırım.
kura. axır.
qara. quramat.
qəryə. kənd.
qura çəkmək: surplamaq. sürləmək.- qura çəkmək: surplamaq. süriləmək. surplamaq

QURA : Arin Turkish Etimology Dictionary

gura. gürə. gürəc.
güclü. qolçomaq. qocurlu. qucurlu. qudrətli.
qoşnı. cütləşmə istəyən heyvan.
birdən üç yaşa dək olan tay, dayça.
qara qura: qara quru: qara qax: əsmər, arığ nərsə.
qaraqura.
ala qarqa.
qaraquda. əsmər, cılız olan.
qaraquda. qaraqula. qaragülməz. qaraqada. qaravura. qarabasma. qarabasan. qapus

QURACAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qurqu. qurası

QURAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

guraq. bax > qurra. qurumlu

QURAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

quruq.
< qurmaq. ərkəyə düşgün qadın. sırt. arxa. quru. qatı. qurum. çökələk. sindirim ayqıtı. qursaq.
qurqaz. quranqaz. quru adam.
quru qadın. quru әrkəkək: qısır.
qamış.
qurama. qalıt. tortoqlox. utax. his. düd.
qurqa. susuz, bitgisisiz yer.
qurı. yabıs. qıt. tutuq. kibritçi. asıq üz. qaşqabaqlı.
quraqdan quraqlamaq: bərk qurumaq.
quri. qara. yer. quruca.
qarqaq. kəkrək. suyu çəkilmiş. bitgisiz quru qırlar. çöl. qurqaq. qurğaq. çoraq. şoraq.
qurağlığdan arığlamaq: ölüm durumuna gəlmək. yutıqmaq: yutuqmaq.
quraq bölgə: qaqırağ. ot bitməyən daşlıq yer

QURAQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

iskilet. qalırqa. çalurqa. çalırqa. çalqır. çalqıra. qəfəs

QURAQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

( l < > t ) qurqatmaq. qurqadmaq. qıtlıq olmaq. qurumaq.
quraqdan quraqlamaq: bərk qurumaq

QURAQLAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qurqaqsımaq. qurumaq

QURAQLAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

şoraqlaşmaq. çoraqlaşmaq. susuzlaşmaq. susaqlaşmaq. verimsizləşmək

QURAQLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qıtlıq. qəhti.
yoxluq. qaqırqurluq. qıtlıq. azlıq. qəhətlik.- çöldə, bayırda, quraqlıqda su ilə dolu çuxurlar: qarıqlıq. qarqlıq

QURAQMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qurqarmaq. quruqmaq. quymaqmaq. quyuqmaq. qoymuqmaq. qoyuqmaq. qurquqmaq. pəkşirmək. bəkrişmək. pəkrişmək. bərkişmək. yoğunlaşmaq. yoğqunmaq. qalınlaşmaq. qalqınmaq. qəlizləşmək

QURAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

düzənək. dəstqah.
qaidə.
üst qural: əsli qanun.
qərar. yöntəm. qanun.
üst qural (əsli qanun) içində olaraq, bir sıra içində birbiriniə tab; olmaq: baş başa, başda başa.
işgər. orqan. kanun.
qanun.
qurala uman qurulur, quralsız qalan cumulur.
qayda. qərar. yol. yöntəm.
qural buyumuş olandan bəri, ağız çatırsa aşa, baş daşa dəğir.
davranış quralları: görgü. yol ilkə. yol yordam. yol ərkan. yönətim, davranış bilgisi. adabi maaşirət. maaşirət.
qanun, qural, düşüncə, məntiq ölçülərinə dayanmayan: qaraquşca. qaraquşi. dayanaqsız. havayı.
yarqıcda (məhkəmdə) qaraquşi tutu (qərar) çıxardıar.
qaraquş kimsə: kefinə, xoşuna gələni yapan.
qural, ölçüyə, düşüncəyə dayanmayan: qaraquş.
qaraquş sözü vermək: boşuna qovl qərar vermək.
qaraquşa inanmaq: hər nəyə güvənmək.
qaraquş oyu: dayancaqsız, duraqsız düşüncə

QURAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

qura.
arac. yarac. ayqıt. qılıq. qoş. əməl. çara. səriştə. qaracat. abzal. əbzar. әrәcə. alət. silah. ləvazim. vəsayil. vasitə. təchizat.
ev kuralları.
maşın kuralları.
qurallı əl: yaraqlı, müsəlləh əl.
düzən. düzgü. ölçü. ilkə. qayda. örnək. norm. qanun.
toplantı. topluq. məclis.
sıra.
quramaq: sıralamaq.
düzə. düz. doğru. düzən. uyum. ahənq

QURALANMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > quranma

QURALAY : Arin Turkish Etimology Dictionary

ceylan. ov

QURALÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

usulçu. usulgira. qaydaçı. qaidəçi