Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QURŞANSIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

quşanmadan. hazırlıqsız. birbaşa. birdən

QURŞANT : Arin Turkish Etimology Dictionary

burşant

QURŞAT ! : Arin Turkish Etimology Dictionary

büküt ! mahasirələ !

QURŞATINLANDIRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

quşandırılmaq. çevrələndirmək. cızığalandırmaq. sınırlandırmaq

QURŞATMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

sarma. hisar.
bir boğazı, təngəni qorumaq üçün qurulan qurşatma, sarma, hisar: boğazkəsən

QURŞATMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

köktəmək. kökləmək. qızışdırmaq.
qoşdurmaq. çoqturmaq. çoqdurmaq. çüqtürməq. çöqtürməq. qüyşətməq.
qoşitmək. quşatmaq. örtmək. qapamaq. quşaq quşatmaq.
bulut göyü quşatdı

QURŞATMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

quşatmaq. çevrələmək. cızığa almaq. sınırlamaq. çevirmək. sarmaq. çevrələmək. əhatə edmək

QURŞAV : Arin Turkish Etimology Dictionary

qurşaş. yağday. tirə yaq. aylana tirə. ara. aynala. orta. vəsət. şərait. həlqə. döngələk. baldaq. bucra. yarpaq. budaq. uşaq. sap. yιğιrιk. şιğιrsιk. kamav. qurçö. qabav. bilokaj. burşant

QURŞOV : Arin Turkish Etimology Dictionary

çəmbər.
ağac qurşov: ağac çəmbər.
qurşov almaq: quşatmaq.
təmir qurşov: metal çəmbər

QURŞOVLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qurşatmaq. quşatmaq. çəmbərəmək. çəmbərə almaq. bürümək

QURŞOVLAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

maq: quşatılmaq. çəmbərə alınmaq

QURŞOVLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qurşatılmaq. quşatılmaq. yaraqlanmaq. bürünmək

QURŞUN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ox.
qırquşun. qurquşun. qurqaşım.
qursun. qurçun. qur + şun ( < qur: yük. ağır). { söz anlamları bulardır: yüklü. ağır. külçə. qunt. qunt. kündə. güllə. oqqalı. qapdal. battal}.
qurşun sökəcək: tüfək tapancadan qurşunu çıxarmaq üçün burğu. xoruz ayağı.- qurşun tökmək: pis gözləri (görüşləri) qoğmaq istəyi ilə, əridilmiş qurşunu, xəstənin üstündə su dolu qaba tökmək.
qurşun sirkəs: həmzi əsas deyilən şimik maddə.
şeytan qulağına qurşun: pis qulaq eşitməsin.
qurşun duzu: bir şimik suyu.
qurşun yakı: bir çeşit qurşunlu mərhəm.- qurşun kimi: çox ağır.
şeytan qulağına qurşun: göz dəğməsin. şeytan eşitməsin

QURŞUNÇU : Arin Turkish Etimology Dictionary

qurşunçu qarı: qurşun tökmək işini aparan

QURŞUNI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qurşun, kül boyalı

QURŞUNSUZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

quru.
quru yaraq

QURT : Arin Turkish Etimology Dictionary

bori. böri.
ulduz qurdu: kirmi şəbtab. işnar.
yəşil qurd: göy böri.
qaşqır. qaçqır.
qurd ağzı: qutuların ağzında, birbirinə keçən doğramaları.
qurd boğan: bir göy adı.
qurdun kürək gəmikləri: sirəy qalaq.
qurdun kürək gəmikləri: sirəy qalaq

QURT : Arin Turkish Etimology Dictionary

qurcuq. soğurcan.
qırt. fırt.
bir fırt.
fırt diyə: çapıcaq. qırpadaq. həmən.
fırt fırt: qırt qırt: qurt qurt: ha birə. durmadan.
gürt. sağlam. qıyınqır. qınqır. əslək. əsləh.
qurd. əbə. aba. uşaq oyunlarında, oyunun yükünü daşıyan cocuq.
dəniz qurdu: usda bilgili dənizçi.
ipək qurdu: yarğa.
qarın qurdu: kədu tuxum.
qurdun tökdü: ağsın, zəhərərin, qaşınmasın, ətacılığın dışarmaq, açmaq.
qurd. qırqaş.
böcək.
qabıq böcəyi: qabıq qurdu: ağacın qabığın yeyib, qurumasına yol açan qurdcuq.
əsgi qurd: çox bilmiş.
qurtdan azma it: qarışıq qanlı, soylu, qırma it.
bağırsağ solucanı, soğulcanı, qurdu: askarit. kədu qurdu.
ipək qurdu: gecə. böcəyi.
gizlinpac oyununda, qurdun, əbənin durduğu yer: qala. gizildək.
qaraqurt:
köklərə düşən qurd çeşiti.
qaraqurc. kiçik, yassı dadlı. pastil.
sığırların soluq borularında yerləşən qıl qurdu: iplicik. qırqaç. qaşqır. qaçqır. canavar.
ac kişini qurd yeməz.
ac, qurda oxşar, çılpaq, cinə.
ağacların üstündə görülən böcək, qurd quş yumurtası: qarqa duzu.
içinə qurd düşmək: qorxmaq. qorxunmaq. quşqulanmaq. qanqaçmaq. qanqıçmaq. qansıtmaq. qançıtmaq. yansıtmaq. yançıtmaq. işgillənmək.
içini qurd yemək: çox tasalanmaq.
qurd qulağı tay sapı olan qılıc çeşiti: qaraqolaq

QURT : Arin Turkish Etimology Dictionary

qurd.
( < qurmaq: tavlamaq. tovllamaq. qızqınlatmaq). qurulumuş: qızqın. tavlı. tovlu. yırtıcı.
(çoxun ayağsız böcəğə deyilir) sürünərək qımıldayan kiçik böcək.
yemiş qurdu. böcək.
çallı. yallı. canavar. asav heyvan.
yer qurdu.
böri. mücək.
qurtun. dartan. dartın. kirm.
qurda vermək. qurda qaptırmaq. qurtuqlamaq.
qurt qulaq: fil qulaq.
quru.
solucan soyundan olan heyvanlar.
yırtıcı heyvanlardan olan qurt, böri.
içində qurdu yox: istəyi, diləyi ciciyi olmayan.qoşub çalışmayan.
qurd eşən: qurdaşan çoxun atlarda olan sərpmə qan çibanı.
qurd vurma: taxdanın kəpək qoyub yaşıllanmağı, göyərmağı.
qurd yeniyi:
qurd düşən taxdada oluşan qurd yuvası.
kəsir. qusur.
qurd yeməz: qanalpa ağacı.
qurd ağzı: qutuya sandığa vurulan, qurd ağzına oxşar özəl biçimdə yonulmuş həlqərəcə.
qurt ayağı: kibrit otu.
əsgi qurt: kurnaz, aldanmaz kişi.
qurt bağrı: ağ çiçək açar kiçik ağac.
qurt boğan: bitgi adı.
qurt dırnağı: qurt pəncəsi: qan otu çeşiti.
qurt qapanı:
qurdu tutmaq üçün üstü çala çırıpı ilə qapalı çuxur.
küşti oyunlarından biri.
qurt qulağı: bitgi adı.- bozqurd: butda.
çillə qurt. ipək böcəği.
dişi qurt: bitda. bitday.
qurt bışlaq: lor peniri.
qurt yılan: evdə yaşayan, insanlara alışqın bir yılan.
tək başına gəzən qurt: qazaq yanlı.
yıltravuq qurt: od böcəği.
çapaq qurt: yer solucanı.
çillə qurt: ipək böcəği.
qan içgən qurt: sülük. zəli.
qarın qurt: şərit.
qurt bavur: kələbək denilən qoyun xəsdəliği.
qurt qaytab: qətifə.
qurtlar azığı bolmaq: ölmək.
mılı qurt: təsbeh böcəği.
quluçqa. kürt. küh. örəqulaq. dikqulaq. qızılqöz.
kurt yatmaq: küh yatmaq. quluçqaya yatmaq.
kurt çıxarmaq: quluçqaya yatıb civciv çıxarmaq

QURTA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırıq. qıssa.
qırta. qıran. qırıcı. ayı.
qısa.
ayı

QURTA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qurda. qurca.
azdırma. qarışdırma. əlləmə. təhrik.
qaşıma. təxriş

QURTAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qurulu. ayarlı.
qutat. qutaq. qaraçuxa. xoşbəx

QURTAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qurdağ. diş qurdalayan. kürdan

QURTAQO : Arin Turkish Etimology Dictionary

qurdaqo. qurmaq. ələ gətirmək

QURTALA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qurdala. ruban