Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QURUŞQALANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qıyınlanmaq. darılmaq

QURUŞQALI : Arin Turkish Etimology Dictionary

darqın. qıynıq. küsgün

QURUŞQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

fələc

QURUŞLU : Arin Turkish Etimology Dictionary

xuruşlu qapamalı. yavanlı. yağlı. qatıqlı. gözləməli. gözləmli. gözləyişli. üzgözlü. çaşnılı

QURUŞLUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

quruqlüq. quruşuq. kullanışlıq. kullanışıq. kullayışlıq. işləyişlik. işləşik. toxayışlıq. toxuyuşluq. toxaşıq. toxuşuq. iç düzük. iş düzük. ustav. dəsturuləməl. nizamnamə

QURUŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qurunmaq.
tutulmaq. fələc olmaq. işləməz duruma gəlmək.
gənəlliklə, yan yönlü qurumaq. qurutmaq işləmək.- arbanı çarqı quruşqandı: arabanın təkəri işləməz duruma gəldi.
boynum quruşqandı: boynum tutuldu

QURUŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kilitlənmək. bağlanmaq.
onun dişləri quruşdu: kilitləndi

QURUŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qurumaq. ( < qaqımaq. qaqmaq).
bir nərsənin başqa bir nərsəyə atılması, qarışması, qatılması. qovuşmaq. yığışmaq. birikmək. varışmaq. barışmaq. uyuşmaq. keçələşmək. köməkləşib bir nərsə yapmaq.
tutulmaq. götrüm olmaq. kəsilmək. işləməz qalmaq. fələclənmək.
boynum quruşub: boynum tutulub.
quru söz: qara söz. böhtan.
qurumaq.
əkmək qamuğ quruşdu: lap qurudu.
yay quruşmaq: yay çəkib, yay qurub dartışmaq.
qoruq quruşmaq: saqlaq, qoruq düzəşmək

QURUŞTURMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

oluşturmaq. təşgil vermək

QURUŞTURMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

quruşdurmaq.
fələc edmək.
dolandırmaq

QURUŞUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

duruşuq. kələk. sapalaq. buruşuq. qurqu.
bərkinmək. məş bağlama. qoşu. qoşuşmaq. məşləşmək. yarış. bəyqə

QURUŞUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

quruqlüq. quruşluq. kullanışlıq. kullanışıq. kullayışlıq. işləyişlik. işləşik. toxayışlıq. toxuyuşluq. toxaşıq. toxuşuq. iç düzük. iş düzük. ustav. dəsturuləməl. nizamnamə

QURUŞULMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qurlaşmaq. quruplaşmaq. bölükləşmək. bıloklaşmaq. neçəsi birgişib, kəndilərin başqalarından ayırmaq. qurup oluşturmaq

QURUŞUM : Arin Turkish Etimology Dictionary

oluşum. mtəşgil

QURUT : Arin Turkish Etimology Dictionary

< quru.
qurutulmuş.
qurutulup, suyu alınmış peynir topağı. quru yoğurd. quru, bərk olan nərsə.
kurt.
kala bürcü.
kəş. kiş. çökələk. quru yoğurt.
süt qurusu. durub quyulaşmış süt

QURUT : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarot. qasaq. qaqsaq. hərnəyin qupqurusu.
qarot. ayışa, dinlənməyə bıraxılmış tarla.
qurup. bağuq. qafilə. birlikdə yolçuluq edən topluluq.
birinci bağuq dün gəldi.
bağuq bağuq: bölük bölük. qafilə qafilə.
toğalaq toğalaq qurudulan duzlu süzmə. kəşk ( < köçək). çökət (> coğrat (fars)). kətəğ. tıxız. köçək.
utanmağı at, üz, qurut, qurtar.
qurut əzmək üçün, ağzı gen, yayvan, dibinə sarı daralan saxsı qab: qaqaran (< qaqmaq: əzmək). kavran. kəvrən. mətirət

QURUT : Arin Turkish Etimology Dictionary

ququt. qaqut.
gücgənət. gücməçi. gücəmçi. gücəyən. qaraqapsan. qaraqasban. qasbanaq. qasbağat. qasbağan. qapsanaq. qapsanat. çapsanaq. çapsanat. kəsbənət. kəsbəğət. kəsbəğək. biçgənət. biçənət. basqanat. zoraçı. zorçu.
bu qırılası qıran evrən, qaraqapsanaq evrən.
qıran. qıranğ. qıral. gücməçi. gücəmçi. gücəyən. gücən. zalim. sitəmgər. cəfakar.
bu qırılası qıran evrən.
quru. gücməçi. gücəmçi. gücəyən. yaxımsız. yaxışsız. yassız. yasız. köşəqılıç. çözəqılıç. əğriqılıc. əğripiçaq. acımaz. əsirgəməz. əsriksiz. əsiksiz. daş ürək. qatı. qata. qat. qıyıcı. qıycı. qıylı. qıyaq. qıylı. qıyası. qıyım. qıyımlı. adil olmayan. insafsız. rəhmsiz. mərhəmətsiz. zalim.
çox gücməçi, gücəyən, qurut, ququt, qaqut, zalim: qatı qıyın.
qaraqurut: qara ardıc ağacı

QURUTAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qanqurudan: az danışmağıyla çevrəsin bıqdıran. vurdumduymaz.
qanqurudan: kişiotu. adamotu

QURUTAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qurudan. heyvanların burunda gəmik becərən bir öldürücü xəstəlik.
qan qurudan:
yəbrəhül sənəm; adlanan bitgi.
qan qurudan: bitgi adı

QURUTLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

danışıqların kəsilməsi. ara qatnaşıqlıq kəsilmək

QURUTLU : Arin Turkish Etimology Dictionary

qurutu olan yemək

QURUTMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bataqlığı qurutmaq üçü çalım vuruldu. (çalım: çıxış yolu).
qanını qurutmaq: aşırıca bezdirmək.
qanını qurutmaq: aşırıca bezdirmək.
qurutulmuş qatıq: köçək > kəşk (fars).
günə sərilib, qurudulmuş: günəşlənik.
günə sərib, qurutmaq: günəşlətmək

QURUTMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

( r < > z ). quzutmaq. ( < qurmaq: düzəltmək. hazırlamaq).
qurmaq, təhrik işini görmək. bir nərsəyə doğru qızdırmaq, quşqurtmaq. qızdırmaq. qozutmaq. qalxızmaq.
boğaz quzutmaq: yeməğə iştahını sağatmaq, qətitmək.
o onun bağazını quzutdu: iştahlandırdı.
qatırmaq. qatıtmaq. qatılatmaq. dondurmaq. şişirmək.
quru duruma gətirmək.
qurut ! qurt !.
yok edmək.
qurudu getdi: yok oldu getdi.
silmək.
sudan çıxdın saçıvı qurut.
tarqaytmaq. azaltmaq. tükətmək. bitirmək. kökünü qurutmaq artın edmək. quvartmaq. sarartmaq. kəbdirmək

QURUTSAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qurut istəmək

QURUTUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sulu nərsənin quruduğunda çatlamış durumu: kavqamıq. qalğamıq. qaşalmıq. qaçalmıq.
kavqamıq topraq