Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QÜBRƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kübrənmək. pinə bağlamaq

QÜBÜLMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kübülmək. köpülmək. tikilmək. oyulqamaq

QÜBÜR : Arin Turkish Etimology Dictionary

gübür.
süprüntü. küpür.
sandıq

QÜBÜRÇƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kübürcək. qutucıq. sandıqcıq

QÜBÜŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kübüşmək. köpcəşmək. tikişmək

QÜC : Arin Turkish Etimology Dictionary

çarəsiz, güc, zor, sıxıntılı durum: darboğun. tarbükün. dartığın

QÜC : Arin Turkish Etimology Dictionary

göt. ürəklilik. cəsarət.
güc, zorbalıq numayişi: gövdə göstərişi.
güc. ıraq. baş tutması, gərçəkinməsi güc nərsə.
islim. istim. issim. issiq. ıslım. ıstım. ıssım. ıssıq. issilik. ıssılıq. tab. tov. quvvət. quvvə.
ovsar. avsar. cilov. tab. qatlam. dözüm. iradə. ixtiyar.
tavıl. tapıl.
yetiş. qudrət. quvvə. təvan.
yüklü. yükümlü. çətin. gərgin. zor. məsuliyyətli.
yüklü iş.
(xəsdəlik). ağır, güc, qaçılmaz, düşürən, salan, qıran, öldürücü, vəxim olmayan: kötüçül, pisçil olmayan. iyicil: iyiçil. eykuçıl. eykiçil. sonu iyi olan.
azda olsa, əlindən gəldiyi, gücü çatdığı, yettiyi qədər: qarınca qararınca.
çoxluğa, gücə güvənmək, arxalanmaq: qalalanmaq.
çözümü zor iş: iki ucu poxlu dəğənək.- güc durumda qalmaq: qalıqlamaq. qalaqlamaq. qalaqalmaq.
qaranlıq düşdü, qalaqaldıq.
güc işlədərək nərsəni bükmək, qaytarmaq, basmaq: qaqırmaq.
gücü, iqtidarı çatmaq: əldən gəlmək.
əlindən gəlmir.
kimin əlindən gəlir.- gücə başvurmadan: gözəlliklə. dadlıcana. dadlıca. duzluqla. duzluca. xoşluqla. dadlılıqla. yaxşıca. iyicə. qolaylıqla.
gücə, sıxıntıya dayanıqlı, dözümlü: it canlı. dayanaqlı.
gücü, qocuru qalmamaq: işi bitmək.- gücünün son kərtəsi: son dərəcəsi.
iş güc edinmək: iş edinmək: işi uğraqı olaraq seçinmək, üstələnmək.
yuxudan göz açandan, çəkib içməyi özünə iş edinibdir.
bu yazar diyəcəli sözü yoxdur, yalnız yazmağı özünə iş edinibdir.
bu yaramazlığı özüvə iş edinmə.
o hər hançı bir işə girişdi, heç bir işi özünə iş güc edinəmədir.
kimsənin gücü, etgisi altında tutduğu bölüm: ağamanlıq. qələmrov.
könül, ürək, güc, cürət, quvvət vermək: qılavlamaq. qılav vermək. qılmağa, edməyə quşqurtmaq. təşviq, təhrikləmək. ürəkləndirmək. güvəndirmək. badlandırmaq.
qarışıq, oxunması güc yazı: qarınca sağısı, duvası.
nərsənin çox güc, ağır gəlməsi: iplə çəkmək. dözümsüzcə bəkləmək, keçirmək.
ertəsi gününü, öğləyə doğru, saatı iplə çəkirdim.
‘‘yalnızlıq’’ iplə çəkilir, ‘‘qoşalıq’’ ipə düzülmür: tək olan günlər güc keçir, qoşalıqda da, yaşam iyi uzlaşmır, keçmir, sürülmür.
olum, bacarı gücü: düzəy. düzləm. ölçü. səviyyə.
sıxıntılı, dar, güc, çiləli, ağır, çıxılmaz durum: qapanca. qapan.
sökdü gücüm, keçdi yaşım

QÜC : Arin Turkish Etimology Dictionary

çətin. burşuq. qaramıq. qaramuq. əngəl. qarşıl. qarışıl. qonqal. qanqal. qınqal. çöngəl. büklüm. burqu. çaparız. düşüş. düşmə. mane;. axsama. axsaqlıq. işgil. müşgül. güclük. gərək. girək. işgil. müşgül. çətinlik. çıxılmazlıq. zor

QÜC : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərkə. örgə. öğkə. qudrət. enerji. güc iş. düğün. yoğun. qalın. (çiqəl. çiqit. çipit. kipit. çilqə > çillə) < (çiq: qapalı. düğün). çaba ( < çapmaq). çaba. gərmik. qeyrət. sə;y. ağdalı. ağır. iti. yaman. bilək. quvvət. gur. edərmənlik. qocur. qurp. quvvət. zor. qullq. tab. dözüm. tablaş. kür. qudrət. tupan. tüpən (> tovan (fars)). ərklik. çətin. gücünlü. zorunlu. toxa. taqət. istitaət. ərk. qudrət. hal. qonuş. çevrim. çevriş. çap. duruş. duruğ. barış. varış. boluş. oluş. biçiş. orun. yağday. vəziyyət. çaparız. çarpaşıq. çapraşıq. çarp < > dərb < > zərb. çarpma.
açıq seçik, anlaşılması güc nərsə: qarışıq.
cinsi gücü olmayan: enik. yenik. iğdiş.
gec olsun, güc yox.
gücə yaxınlıq, yararlı ola bilir.
güc analayışlı: oxunaqsız. oxunşsuz.
gücünün son kərtəsi, dərcəsi.
işdən gücdən düşməsinə yol açmaq: əkməyindən edmək.
işgüc: iş. görəv. məşquliyyət.
qaba güc: qolçomaq.
qara güc:
yer qoşunu.
dikdator.
təbiətin qəhhar gücü.
yağmalayan, basıb əzən quvvət.
ağır bəla.
qaragüc: zorbayan. zorlayan. zoban. əzən. əzü. zülmedən. qapız. qaplız. qalbız. qaqız. qaqlız. ürəksiz. daşbağır. bağırdaş. qaxbaş. zalim. üzgən. üzən. üzgəyən. doğrayan. döğən. öştülüm. öctülüm. gücləyən. qıyan. qıycıyan. qırpayan. basıqan. basqan. basuq. yastaban. çeğnəyən. çiğnəyən. rəhmsiz.
qara güclərinə, ordusuna, qoşununa bağlı subay, altsubay, ər: qaracı. qaraçı.
güc devrə: dar boğaz. sıxıntılı.
güc duruma salmaq: itləmək. itmək. itəmək. məcbur edmək. dara düşürmək.
gücdən salmaq: azaltmaq. əzmək. əsgitmək. əksiltmək. kiçitmək. alçaqlamaq. yıpratmaq. yormaq. üzmək. salmaq. düşürmək. kütlətmək. zayıflatmaq. nərsəni itirmək.
bu işlər məni çox düşürdü, əsgitdi.
əmək gücü: iş gücü.
gücü başarısı yerində olmaq: əl ayağı tutmaq.
gücü çatmaq: əldən gəlmək.
eşşəyə gücü yetməyən, palanın dövər: bəyə əli çatmayan, nökərin döğər.
güc qaynağı: qıda. bəslək. bəsi. kalorik.
gücü çatmaq: əldən gəlmək.
gücü yetməz: artıq nərsə gözləniləməz əti nə, budu nə.
çəkmə, cəzb gücü: çəkişlik. çəkməlik. qavusluq (< qavramaq). cəzzabiyyət.
gücü yetmək: əli ərmək.
çapdan düşmək: haldan, gücdən düşmək.
acı güc: acı, kəsgin quvvə.
kəndi gücüylə, qeyrətiylə: biləğiynən.
bilək gücü: qol gücü.
güc duruma düşmək: dara gəlmək.
çənə güclü: çənəsi düşük: çənəçi: çox danışan.
işsiz gücsüz olmaq: dalqa saymaq.
anlaşılması, çözülməsi, açılması güc soru, iş: çapraşıq. qarışıq. çalalı. çallaq.
güc duruma düşmək: heyva yemək.
güc gəlmək: ağır gəlmək.
ağır, qıyın, güc, qara, zəhmətli iş.
bel gücü: ərkəklik gücü.
gizli çalışan güclər: beşinci qol.
güc duruma qalmaq: beli bükülmək.
güc göstərmək: gücəndirmək. gücə salmaq. quldurluq, gürəclik edmək.
güc sürmək: zorlamaq. zor demək. qaranmaq. zülm edmək. güc, zor durum: çəlşik. çəlişik. açmaz.
güc, zor işlətmək: quldurmaq. qoldurmaq. qoşun çəkmək.
gücdən düşmə: bayım.
güclə, zorla istəmək: başının ətini yemək.
gücdən düşürmək: tükətmək. qurtarmaq. tamamlamaq. bitirmək.
gücdən salmaq, qoğmaq, uzaqlatmaq. xəl; edmək: alaşağılamaq.
güclülük simgəsi: qaytal > qartal.
gücü yetmək: başa çıxmaq. üstün gəlmək. başarmaq. müvəffəq olmaq.
gücün tükəmək: əldən düşürmək: qol kəsmək. ayağ kəsmək.
iş güc: oyalıq. uğralıq. uğrıq. məşqiliyyət. kar o bar.
işsiz gücsüz apaç. apaş. şələm şorba. gədə. başıboş. baybaş. qayta. gəvşək. sölpük. sölük. solğuq. soluq. qaba, iti olmayan. qalız. kaviz. gəvşək. sölpük. sölük. solğuq. soluq. qaba, iti olmayan. yavaş. kavaş. qanı ağır. əli ağır. qaltaban. çaldaban. təmbəl. ərincək. əringən. damarsız. yararsız. uğursuz. havlaz. havlat. hovlaz. hovlat.
ürək, güc, cürət, quvvət vermək: qılavlamaq. qılav vermək. qılmağa, edməyə quşqurtmaq. təşviq, təhrikləmək. ürəkləndirmək. güvəndirmək. badlandırmaq.
anlaşılması güc: çətrəvil. çıqravıl ( < çıq: düğün). işgillik. anlaşılması güc. qarqaşa. qatqaşa. qarışıqlıq. pozqunluq. çətin.
çox qanlı, güclü, qızqın, enerjik, iş bitirici kimsə: canavar. ustal. sivir. zirək. zeyrək.
dəlinin gücünə bax, başına yox.
güc duruma soxmaq: burcalamaq. sıxışdırmaq.
güc duruma soxmaq: kələk qılmaq, qurmaq. corab hörmək. başına iş açmaq.
güc yetməz: çəkilməz. dözülməz. qatlanılamaz. dayanılmaz. təhəmmül olunmaz.
güc, zor, ağır durum: bok pox.
işlər poxdan.
poxdan pox.
güclə bağırmaq: boğazını yırtmaq.
gücü yetməmək: diş keçirəməmək.
güj gücünə: çək çətinə. zor zoruna.
gücə gəlmək: güclənmək.
işdən gücdən düşmək: solmaq. əsgimək. gəvşəmək. bitginmək. ərinmək. yarmazlamaq. çürümək. əzilmək.
işdən gücdən düşürmə: düşütmə. çürütmə. soldurma. əsgitmə. gəvşətmə. çürütmə. bitgitmə. əritmə. əzdirmə. engintmə. alçatma. çürütmə. dayancdan, dirəncdən, muqavimətdən düşürmə.
işdən gücdən düşük: çürük. kövrük. soluq. qaba, iti olmayan. əsgik. gəvşək. sölpük. sölük. solğuq. soluq. qaba, iti olmayan. damarsız. bitgik. bitgək. ərik. əzik. engik. alçaq. dayancdan, dirəncdən, muqavimətdən düşük, düşmüş.
işgücsüz: qılıqsız. qırbal. qırban. salğasür < > sərsəri. eveşiksiz. dallaq. dallaş. dərbədər < > dalbadal. dal dal olmuş. başıboş.
gücü qalmamaq: yorqun arqın düşmək: dizinin bağı çözülmək, qırılmaq

QÜC : Arin Turkish Etimology Dictionary

güc.
işgillik. zorluq. zəhmət.
işlər güclə keçdi.
güclə yapa bildik.
darğınlıq. iztirab.
gücümə gedir.
bular nədən sənin gücüvə gedir.
nəfs.
gücünü yenmək: nəfsinə üstün gəlmək.
qut. quvvət.
ağır. zəhmətli.
öylə. öğlə. iş. toxa. məşquliyyət.
yal. zor. quvvət. yetə. yeti. zor. qudrət.
yallı ballı: yaraşıq gövdəli.
qeyrət.
qücü yetmək. çalım. qablat. qabiliyyət. umaq. qudrəti olmaq. çıxar. yararlıq.
onun yararlığı bəs bəllidir.
tuq. taqət. ixtiyar. iqtidar.
mənim tuqumdan dışarı.
yaraq. yarqa ( > yara (fars)). zor quvvət.
qat. taq. tab. tav. çalış. zor. qaq. tabat. qudrət. döş. tuqş. tuş.
qıtat. qudrət.
qadır. qatır. qadır. çətin. sarp. sərt. zor. quvvət.
qüc təkin: quvvətli təkin.
zulum.
alıq. zor. əlik. quvvət. quvvə. iqtidar. ərk. irk. qudrət.
təbər. dəbər. otoritə. qarım. borbay. quvvət. quvvə. təpər. onğ. qudrət. qarıv. qor.
enerji. dayanıqlıq. dayanıqlı. omur. umur. çalım. qablat. qabiliyyət. ğucur. qıtır. qeyrət. təpər. qurbat. quvvə. zor. yet. yeti. yetə. yetərlik. yətənək. qudrət. quvvət. uzluq. bəcəri. məharət.
harikuladelik.
ululuq. böyüklük. ulaşılmazlıq.
cəsarət. atılganlıq. yiğitlik.
yas. kədər. üzüntü. ölüm.
yozsulluq. sıradanlıq.
kötülük. bəla. uğursuzluq.
əsmər. yanığ.
aşırı soğuq. qış.
sarı irəngdə, sarmaşığ türlərindən bitgi xəstəliyi.
güc edmək: var gücün işlətmək.
tuqu çatsa edər.
güc quvvə: qol qanat.
qol qanatı kəsildi.
güclü tapı, sənəd, dayaq: sağ qazıq. güvəniləcək. muridi e;timad.
qusquna güc: iti qaçmaq.- güclə, zorla, pozuq yolla, alınmış mal: qaparuz. qapsı.- gücü billa: güc ilə. çox zəhmətlə.
gücə sarmaq: çətinləşmək.
görmə gücü: quvveyi bəsirə.
eşitmə gücü: quvveyi samiə.
qoxla gücü: quvveyi şamiə.
tutma gücü: duyma gücü: quvveyi lamisə.
anlama gücü: quvveyi müdrikə.- gücdən düşmək: tarqaymaq. darğaymaq.bitginləşmək.
gücü quvvəti kəsilmək: onqsuzuna tayanmaq.
gücü olmaq: onq bolmaq. imkani olmaq.
qara güc: qaba quvvət.
qücdən düşmək:. tükənmək. zayıflamaq. halsız düşmək. zayıflanmaq. boşaymaq.
qücdən düşürmək:. tükəndirmək. halsız bıraqmaq

QÜC : Arin Turkish Etimology Dictionary

gücün itirmək. baltasın itirmək: aciz qalmaq

QÜCALIM : Arin Turkish Etimology Dictionary

gücalım. musadirə

QÜCBAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gücbaş. dəmirbaş. təpirbaş. çomaxbaş. dayaqbaş. baltabaş. qalınbaş. qanğırıq. dikqafa. dikəbaş. qartlanqaz. qartlanmaz. gəməlməz. gəmalmaz. sərkiş. dirəkbaş. dirəngən. dirəncin. dirəncən. sırtıq. üzdən gedməz. qara astar. qarastar. inad. qara damaqlı. qara dadaqlı. qara başlı. inadçı. duraqlı. turan. duran. kəllə şəq. islatan. sulayan. müsirr. israrlı

QÜCBÜSÜRÜK : Arin Turkish Etimology Dictionary

gücbüsürük. kibirli. burnu yelli. çətin adam

QÜCÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gücçi. zalim

QÜCƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gücə. qaynadılmış bulğur. döğülmüş buğda

QÜCƏLMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

gücəlmək.
zorlanmaq. zor altında alınmaq.
müsadirə olunmaq.
onun var dövləti gücəldi.
zülm olunmaq.
ər davarı gücəldi: malı zorla əlindən alındı

QÜCƏM : Arin Turkish Etimology Dictionary

gücəm.
güç. qudrət
gasıb. zorba.
cücəm. ağacın yoğun, güclü olub gücərən, gövdə dalı.
dözüm. cidam. qursaq. müqavimət.
qursaqsız: dözümsüz. müqavimətsiz

QÜCƏMÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gücəmçi. gücməçi. gücəyən. gücən. gücgənət. qatır. qasır. qazır. qaqan. qırıcı. qıran. qıtan. oraq. qıran. qıranğ. qıral. qurut. ququt. qaqut. zalim. sitəmgər. cəfakar. kəsən. tırpan. özbaşdaq. özbaşat. zalim. müstəbidd. dispot. tiran. qurut. ququt. qaqut. quru. yaxımsız. yaxışsız. yassız. yasız. köşəqılıç. çözəqılıç. əğriqılıc. əğripiçaq. acımaz. əsirgəməz. əsriksiz. əsiksiz. daş ürək. qatı. qata. qat. qıyıcı. qıycı. qıylı. qıyaq. qıylı. qıyası. qıyım. qıyımlı. qaraqapsan. qaraqasban. qasbanaq. qasbağat. qasbağan. qapsanaq. qapsanat. çapsanaq. çapsanat. kəsbənət. kəsbəğət. kəsbəğək. biçgənət. biçənət. basqanat. qurut. ququt. qaqut. adil olmayan. insafsız. rəhmsiz. mərhəmətsiz. zalim. zoraçı. zorçu.
bu qırılası qıran evrən

QÜCƏMÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gücəmçi. zalim. zulmedən kimsə

QÜCƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

gücəmək.
zülm edmək. gücləmək. atatmaq. zorlamaq. yağmalamaq. güclə. zorla almaq, əldən çıxarmaq. musadirə edmək.
uşağı becərmək üçün işlətib atatmaq gərək.
yağmalamaq.
onun malın gücüyüb aldılar

QÜCƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

gücən. arxası yaşıl, qarnı ağ bir quş

QÜCƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

gücən. gücəmçi. gücəyən. bax > gücməçi. qıran. qıranğ. qıral. qurut. ququt. qaqut. zalim. sitəmgər. cəfakar.
bu qırılası qıran evrən

QÜCƏNİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gücənik. güclük.
gərəkli. zəruri.
iztirarı.
çarasızlıq. çarəsizlik. gücünlüq. zorunluq. məcburiyyət

QÜCƏNİQLƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gücəniklə.
gücəniklə icazə almaq: ərklik, onay qoparmaq