Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QÜQRƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kükrəmək. heygirmək. hayqırmaq

QÜQRƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kükrəmək. küykərmək. (
< küy: səs. hay.
< kök: qalxıq. şişik).
anramaq. anğırmaq. kişnəmək. haykırmaq.
bulutlar kükrədi.
kişnəmək.
ayqırlar kükrədi: kişnədi.
alplar kükrədi: batılar hay çəkdi

QÜQRƏMİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kükrəmiş. kükrəş. kükrəyən. qaqan. qağan. öfgələnən

QÜQRƏŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kükrəş. kükrəmiş. kükrəyən. qaqan. qağan. öfgələnən

QÜQRƏŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

sıxtaşmaq. ağlaşmaq. ığlaşmaq. yıqlaşmaq.
bağrışmaq. carlaşmaq

QÜQRƏŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kükrəşmək.
kükrəmək. qürləmək. kişnəmək. kqkrəşmək.
anraşmaq. anqraşmaq. guruldamaq.
bünrəşmək. münrəşmək

QÜQRƏYƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

kükrəyən. kükrəş. kükrəmiş. qaqan. qağan. öfgələnən

QÜQRÜS : Arin Turkish Etimology Dictionary

kükrüs. bağırtı. fəryad

QÜQÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kükü. küküy. xala.
küküm gəldi: xalam gəldi

QÜQÜQBEL : Arin Turkish Etimology Dictionary

bükükbel. belibükük. qayurqa. qayurqa. qozbel. qaybır. kampır

QÜQÜL : Arin Turkish Etimology Dictionary

gügül. dəlik ipək qozası

QÜQÜM : Arin Turkish Etimology Dictionary

gügüm. kova. susıq. qumğan. ibriq.
küqüm. gecə. keşqurum. yassι. yatsu (şam)

QÜQÜM : Arin Turkish Etimology Dictionary

güğüm. gürüm. kafqa. kapqa. qanat. kanat. çanat. tüng

QÜQÜM : Arin Turkish Etimology Dictionary

küküm. külkə. ovunuq. kekim

QÜQÜM : Arin Turkish Etimology Dictionary

gügüm.
gögən. bidon.
yoğun, şişik olan nərsə. qırba. küp. qapsul. qalay. boşqa.
pataqan qalay: qaz kəpsulu. güyüm. su qabı. qoru. çaydan

QÜQÜRƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kükürəmək. kükrəmək. gurlamaq

QÜQÜRT : Arin Turkish Etimology Dictionary

gügürt. guruiltu. gurlamaq.
tanrıtay gügürt: göy kimi gurlamaq

QÜL : Arin Turkish Etimology Dictionary

gül !. açıl. (gülmək. güllənmək. gül < > gün. gülləmək. bunların hamısında açılmaq. dağılmaq. yayılmaq anlamları vardır).
gül bibi. çola barmaq.
kül qabı. külsalqιş.
kül rəngi. boz. çalımtı.
gözün ağı.
xülasə.
kül rəngi. qır. ağ. çal. açıq sarı. ağçıl sarı (sarı: təhər). ağsır. aq sarı. sorğılt. boz. bez. açıq mavi. daş rəngi.
gül. bucaq. quşə.
üçgül: müsəlləs.
dödgül: dörgən. dördd bucaq.
gül ağaclarında olan bir böcək: xanım böcəyi: qırqımçı.
gül çivi: gül mıx. qazıq: qazuq. böyük kəlləli çivi.
qızalaq güli: çöl laləsi. yaban lalə: gəlincik çiçəyi.- gül qurusu: gül qurusunun boyası

QÜL : Arin Turkish Etimology Dictionary

xoş.
gül gəlmək: xoş gəlmək.
öz küllüyü, hər xoruza gül gəlir

QÜL : Arin Turkish Etimology Dictionary

kül. axmaq. qanmaz. boşaq. şaşqın. çaşqın. budala.
gül. ort. od.
çürük. boş.
qumar əlindən kül oldu.
kül boyası almış: külgün. solqun. rəh rufu atmış. müzməhil.
kül pişiyi: od qırağında çəkilmiyə kişi. üşümcül. çox üşüyən.
kül urküncə, köz ürk: kül püfləmə, köz püflə:
kül püflərsən gözün dolar, köz püflərsən işin onar.- kül suyi: paltar yumaq üçün kül ilə qaynatılan su.
kül boyalı: qurşunı.- küldə pişirmək: közləmək.- külə çalar at donu: durna qırı.- külüni savurmaq: yox edmək. məhv edmək

QÜL : Arin Turkish Etimology Dictionary

kül.
bet bəniz ağarmaq, sararmaq, kül olmaq: bet bəniz çox etgilənməkdən, xətələnməkdən üzü sararmaq.
kül tablası: çubuq altı.
çöl çiçəyi, gülü: qır çiçəyi.
gözgüllü: gözgülü. güllü naxşlı.
gül gül olan: güllü.
gül üzlü: gül yanaqlı.
gülü dışardan qavrayan, qaplayan yaşıl yapraqlar: çanaq.
qızıl gül: alala.
qoyu toz, kül rəngi: duman boyalı.
kül boyas: tozav > tovza. > tovsi > tusi. tozsı.
əl bəbəyi, gül bəbəyi: şımartıq. ərköyül.
tikansız gül baxcası: tam iyiliklərin, gözəlliklərin olduğu yer.
daş göndərir ürək yerinə, kül göndərir, gülün yerinə.
bəhmən gülü: qar dələn.
gül ağacı: çiçəkgil.
qaravaşdan xanım olmaz, çiçəkgildən, odun olmaz.
gül ətri: gül yağı.
gül kimi: qız kimi. arın. qıldız. kürdan. kürlan. qordan. qorlan. təmiz.
küldə qoylayıb, xaşlanmış yemək: basdırma. göməç. köməç (< gömmək).
küldə quylanaraq pişirilən kökə, yemək: komaç. göməç. köməç. köməç (< gömmək).
ocaqdan kül çəkməyə yarar kəpçə: əğsirən. əysirən.
sarı güllü bəzək bitgisi: günəştopu.
sarı güllü bitgi: gəlinyemişi. papatya.
yoxsulun poxu üzündə bitər, varlının gülü.
göz yaşı dərildi, gül yerinə.
gül verib çox görən, gün verib, ışıq verməyən, söz verib edməyən, yanğısız sorular verən.
gül gözlədim, tikan dəğdim, boş yerinə ürək əğdim.
tökmə güllər, solmazmış. (tökmə: basma. təpmə. süni;. cürləmə. məsnovi.).
gül poxa düşsə yoxalar (poxalar.)., pox gülə düşsə, çoxalar.
gülün dərmək istərsən, gir gülüzqana.
kül boyalı: külsüm.
külsüm, ağ qara, uzun quyruqlu, sərçə dək bir quş: qar cücəsi.
qırmızı gül türü: gəlinsırı. gəlinmumu.
ocağın külün çəkib çıxaran: külçək. qaqıntı.
ocaqda, təndirdə külü eşlələməkdə, çəkməkdə işlənən uzun çəmçə, şiş: eysirin. eysərən. eysirən. ərsin.- sevgi gülü tuxumsuz, söğmə kolu tikansız.
söğmə tikanı, sevgi gülündən su içər, orax gəlsə, kollu güllü biçər.
süs, bəzək, asqal, yasqal gülü, aracı, nərsəsi: süsən.
süs, bəzək, asqal, yasqal gülü, aracı, nərsəsi: süsən.
üzərinə kül savırma, ələmə: əzmə. əzikləmə. düşürmə. yıpratma. basalama. pəsləmə. tərsləmə. kəmsitmə. entəmək. yentəmək. kiçiltmə. alçaltma. qarabaxtama. qarayağtama. qaralama. xarlama. korlama. koralama. xorlama. izlal. zəlil edmə. zəlalətə salma, uğratma.- gül çivi: başı enli mıx. iğ. iğdə.
qonaq birinci gün güldü, ikinci gün küldü, üçüncü gün küllük (küllüyə atılmalıdır).
qonaq birinci gün güldü, ikinci gün küldü, üçüncü gün küllük (küllüyə atılmalıdır)

QÜLABDAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

gülabdan. damcıl. damıtıcı. damcı damcı axıdan qab

QÜLALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gülalıq. gülələ. qιzιlgül. yuğa yapraqlı

QÜLBACI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qardaş arvadı

QÜLBAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

külbar. sanac. yançuq. çobanların, dərvişlərin bel torbaları