Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QÜNSAYIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

günsayın. baram baramdan. günü gündən. gündən günə. hər gün.getdikcə. vaxıd geşdikcə. ged gedə

QÜNSƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

günsəmək. günsümək.
gün vurub pozulmaq. gün vurub
gün qoxusu tutmaq

QÜNSÜMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

günsümək. günsəmək.
gün vurub pozulmaq. gün vurub
gün qoxusu tutmaq

QÜNSÜZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

günsüz.
günəşsiz. günməz. qapıq. qara. qaranquluq. qaranlıq. koraq. koruq. koraq. ışıqsız.
günüzsüz. günsüz. çağsız, çağından öncə oluşan nərsə, doğulan çağa, uşaq

QÜNT : Arin Turkish Etimology Dictionary

künd.
kəsgin olmayan. ağır. qaba. incə olmayan.
küt kişi.
dayanıqlı. küt yapı.
qunt. küt. qıssa. biçimsiz. qılıfsız.
kəsməz. kor

QÜNTARAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qündarağ. günəş ışığı. işın

QÜNTARALQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

axşama yaxın vaxt

QÜNTAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gündaş. gün daş. aynı günəşi paylaşan. gün ortağı

QÜNTƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gündə. kündə. qonda.
apalaq. gombul. yapalaq. tombul. iri. tomrum ağaç. kütük. kötük. tumruq. qalınlaşmış dal. kök.
dustaqların ayağına vurulan, iki dəlikli kündə.
köstək. bukağı. buxov. ayağ bağı.
doğanın ayağında kündə varıdı.
duzaq. qapanca.
kündəyə düşmək.
kündədən qaçmaq.
pusu. kəmin.
kündədə yatmaq.
kündə qurmaq.
biləkcə. buxov. qadana. boğa. bağ. işgil. gəşən. qayduna. qıyduna. zəncir. əllərə vurulan bənd.
küpə. urs. püştə. müştə.
kütük. toxmaq. umca. yumuq. yumca. kötük. odun parçası. toxmaq. munca.
tomruq. tumruq. ( < tomlayan: yığan. bağlayan). buxov. işgil. köstək. lündə. güllə. kürə. tombalaq. yuvarlaq. yumaq. tostoparlaq. qumal. girdə. yuvarlaq. qundaq. top nərsə.
tutaq. tutsaq. türmə.
kündələnq. mane;. buxov. bənd.
kütük. kötük. tomrum. tomruq. tumrum. ( > qonə (fars)).
tüngüngə. ağacın kökü. özdək. ağacın. kökünə yaxın olan qısım.
tünqıqı: qarnı yoğun.
kündədən atmaq: yanılmaq. çaşıb yanqın, yanlış təprəşmək, davraşmaq

QÜNTƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kündə.
gündə. günügününə. hər gün.
gündə. kötük. kütük. çotuq. kündə. kumba. göbud. yonulmamış.
gündə. tomruq. tumruq. kötük. qalın odun.
gəbəş. küpəş. qabaş. potur. qısa şişman olan nərsə. boşqa.
küp. küt. qopaq. topaq. topac qatıp. qotıq.
kötük. kütük. qaqma.
ağac tomruğu, kündəsi: qotuq. qatıq. kötük.
sözlü gündə: sözü verilmiş gündə. çağıçağına. çağıçağında. günügünündə. sürüsüründə. vaxtıvatında. tam günündə

QÜNTƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kündə. küməc. kültə. külət. külçə. kütcə. kiltə. kitlə.
komac. topac. topca.
çüləç. som. şümş. somun. bölük. əritilməmiş, ayrışmamış, işlənməmiş (təsfiyə olunmamış) mə;dən parçası.
som gümüş.
som altun

QÜNTƏÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kündəçi. türməçi. qarqavul

QÜNTƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kündək. kündük. kövündük. ibriq. oyqa. avtafa ( avlaq: meydan. qab. hisarlı, bağlı yer > aftafa (fars)). qumqan

QÜNTƏQİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gündəki. günki. günə özəl olan. bir gündə keçən, keçrilən.
bu günki.
o günki
keçən günki

QÜNTƏLƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gündələk. gündəlik. güncəylik. güncəlik.
gün boyu olunan, görülən işlər, olaylar.
yaddaşt bitiyi. ruznamə.
kiraçı. işçi. kargər.
daşaq. hambal

QÜNTƏLƏNQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kündələnğ.
kündə. mane;. buxov. bənd.
imalə. uyarsız nərsə. maniə.
yuvar. əğri. kəc. buruq. piç

QÜNTƏLƏTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kündələtmək.
yuvarlatmaq.
tutturmaq. kündəyə, türməyə atmaq.
mane; törətmək

QÜNTƏLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kündəli.
yekə kündəli, içi kövrəli: iri yapılı, qara qafalı. iri qapalı, içi kavalı. yapısı iri, kof, boş içli. üzdən tox, içdən pox. gözü qara (böyük), küflü qafa. kavalan. kalağan. çalağan. çağalan. qaqalan. qaqadan. qabalan. qabavan. qabadan

QÜNTƏLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gündəlik.
günbay. günlük. bir gündə qılınan iş. günlük. bir gündə alınan müzd. gün müzdü.
işçi gündəliyi neçədir.
gündəlik çalışan.
gündələk. güncəylik. güncəlik.
gün boyu olunan, görülən işlər, olaylar.
yaddaşt bitiyi. ruznamə.
kiraçı. işçi. kargər.
daşaq. hambal.
ırısqal. onalqa. onğalqa. onşuq. onğşuq.
kirici. işçi.
günlük. bir gündə alınan müzd.- gündəlik işçi: aylaqçı. dolanbac işləyən

QÜNTƏLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gündəlik. gündəm. gün, toplantı qonusu, sorusu.
gündəm dışı: gün sorusu olmayan. toplam qonusunun, pıroqramının dışında.
gündəlik gərəklər, hacətlər: geçinişlik. geçinlik.
gündəlik yeməyi: qaraaş. qaraş

QÜNTƏLİQÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gündəlikçi. qaraqolluqçu. qaraqulluqçu. qarulluqçu. işçi

QÜNTƏLİQÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gündəlikçi. yanaşma. günişçi

QÜNTƏLİQLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gündəlikli. gün işi, görəvi. hər günün işi, görəvi, məşqi olan

QÜNTƏLMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kündəlmək. kövündəlmək.
alışmaq. öğrənmək. alqınmaq.
razılaşmaq

QÜNTƏM : Arin Turkish Etimology Dictionary

gündəm.
ağır başlı. mülayim.
günlük. gün bərnaməsi