Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
MAQNA : Arin Turkish Etimology Dictionary

mağna. mağnaq. mağanaq ( b m ) < bağna. bağnaq. bağanaq (< bağlamaq). (neçə enli ağacı birbirinə bağlayaraq yapılan qayıq) böyük sala, salaq, salqa. güvərtəsiz (damsız. çatısız) böyük yük qayığı

MAQNAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

mağnaq. mağna. mağanaq ( b m ) < bağna. bağnaq. bağanaq (< bağlamaq). (neçə enli ağacı birbirinə bağlayaraq yapılan qayıq) böyük sala, salaq, salqa. güvərtəsiz (damsız. çatısız) böyük yük qayığı

MAQO : Arin Turkish Etimology Dictionary

baqo. izqal. izqalat. izqalıt. siqarın kötüyü

MAQTA : Arin Turkish Etimology Dictionary

maxta. ( < > baq. qap. paq. qam. tap. pat tam. mat.). pambıq

MAQTACIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

maxdacıq. paxdacıq. pəmbəçub köpələk. yelik

MAQTALMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

maxtalmaq. övülmək. bağtalmaq. məth edilmək.
qaraçaynı maqtalqan ciqitləri bu yaşladılar: qaraçay’ın övülən yiğitləri bu gənclərdir

MAQTANÇAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

maxtançaq. övünmeyi sevən. övüncəy. bağtanqay

MAQTANÇIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

maxtançıq. övüngən

MAQTANIRQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

maxtanırçaq. özsevərlik. maqtancaq: şişən

MAQTANQIC : Arin Turkish Etimology Dictionary

özsevər. kəndini artıq övən

MAQTANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

maxtanmaq. övünmək. bənçilənmək. şişmək. bağtanmaq.
sən tuxumung bilə maxtanma, tuxumung səni bilə maxtansın: sən soyuvunan, sülalənlə övünmə, soyun, sülalən səninlə övünsün

MAQTAV : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağtav. baytav. övgü

MAQTAVLU : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağtavlu. baytavlu. şanlı. şöhrətli

MAQTAVLUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağtavluq. baytavluq. övgüylük

MAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

mal. zənginlik. varlıq. sərvət. varlıq. varqı. varım. qalın.
mal yiyəsi: dağarçı. ağçalı. zəngin.
kəndinə mal edmək: qımmaq. aşırmaq. atlanmaq. çalmaq.
mal edmək: qımsınmaq. qapsamaq. almaq. yağmalamaq. sahiplənmək

MAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

sığır. qarabacaq. öküz. qaramal. qapsalaq. kavsalaq. çavsalaq. qapsa. qanmaz. qıtqafa. qıt başlı. qıt ağıllı. qıtanlaq. qıtan. qanqıra. qandıra. qaqlaq. kal. anlamaz.
anamal: başmal. başmaya. anapara. sərmaya. kapital.
başmal: başmaya. anamal. anapara. sərmaya. kapital.
qaçax mal: çapanaq.
kötü malı irinə başmaq, satmaq, sırıqlamaq: qaqalamaq.
mal qara bəsləyib satan: çovdar. çodar. bəsici.
mal qara bəsləyib satıçılıq: çodarlıq. çovdarlıq. bəsicilik.
ara mal: ortam mal. ana maldan ayrı olan mal.
çox mal, qanmaz: qara baş. qara yapıldaq. qara qanmaz: vurdumduymaz.
qara mal:
sığır.
yekə baş malqara.
qara mal: qara var: tapılı, sənədli var, dövlət.
saman təpilmiş mal, heyvan dərisi: qara tökü.
kasat mal: qaralı. qaratı. bol olubda, satışı, istiyəni az olan mal. rivacsız mal.
içsiz, dəğərsiz, düşük, keyfiyyətsiz mal: çapalat. kəmələt. qamalat. yavalat.
pozuq, dəğəri düşük mal: çanat. çanaq.
mal qaranı otlatıb sürmək: güdmək.
mal qaranın bağlı olduğu ipə dolanaraq boğulması: qabadüşmək. qapadüşmək.
qoyunu qıssa bağla, qabadüşər.- para verib mal alın, oğul verib qız alın. (oğul: bəsili, ərdəmli oğlan).
para verdik mal aldıq, oğul verdik qız aldıq.
paya, mala qarşı verilən pay, mal: cins qarşıtı cins vermə. cinsi dadi sitəd. payapay (paya pay). pulsuz alışveriş.- pozuq, pis mal satmaq, soxmaq, utdurmaq, basmaq, itmək, təpmək: qaqalamaq. qaqıclamaq. qaqılamaq. qaqırlamaq. qaqışlamaq. qaqıtlamaq. aldatmaq. qazıqlamaq.
yasa dışı bir yerə mal soxub, çıxaran: qaçaqçı

MALA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yamala. yamal. palçıq kimi yumşaq, suyuq nərsəni yamalama, yastalama, yayma aracı. qaşıq.
palçıq, suvaq qatmaqda, sürməkdə işlənən, əl yekəlikdə mala: qaqınc. qaqış. qaqıc. çapa

MALAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

balaq. camış buzağısı

MALAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

camış balası. qataq. qadaq. qota. qotaq

MALAQLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

camış balası axırı. qotalıq. qotaqlıq. qatalıq

MALÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

heyvan yetişdiricisi. çoban.
malçı qırcın: bir tür əkmək. çörək.
malçı dayağ: çöban sopası

MALQARA : Arin Turkish Etimology Dictionary

alnında axması olan malqara: çaşqa. qaşqa.
bir sürüyə, topluma qarışmayan kimsə, malqara. yançı. yangəzən. qanatçı. firqəçi.
cılız, zayıf malqara: kavtuq. kavtaq. qaltaq. çaltaq. qaltuq.
iri buynuzlu malqara.- qıçları ( bacaqları) yoğun olan malqara: qarabacaq.
uzun qollu, başı qurşaqlı (kəməndli) malqara tutmağa yarar arac: avqalıq. ovqalıq. avqalıq. oxlıq.
yekə baş malqara: qambaş. qanbaş. qaqbaş. qapbaş. çapbaş.- yekəbaş malqaranın böyük, iri aşığı: qalpasan. qalpanaz. (qal: böyük).
kəpək, küspə qarışımı olan malqara yemi: qarmac.
mal qaranın budü, qarınla diz (dizlə qasıq) araşındaki bölüm: qaçaq.
qaçqlı biri: budları ətli olan.- mal qarıya yük yükləməkdə işlənən iki yanına ip keçirilən aylaq, həlqə: qoçacıq. qoşacıq.- malqara çulun iki yanında olub, qarnının altında bağlalanan bağlar: qarınaltı.
malqara dırnağında çürümə gedmə kəsəli: qarınca.
malqara kəsib, yaxud kəsilmiş malqaranın ətin satan: kəssat. qəssab. ətçi.
malqara qırxmada işlənən qeyçi: qırptır. qapdır.
malqaranın onurqa, belgəmiyindəki əti: külbastı. rasta.
malqaranın sidikdən boşalması, işəməsi: kağşanmaq.
malqara vergisi: qapçor. çapçor.- malqara yeməyi: kavra. kavar. kəvrə. yem.
malqara yemi üçün əkilən dənə: küşnə. kürüşnə. qaraburçaq.
malqara yemliyi üçün əkilən buğdasıl bitgi: qaraca darısı.
malqaraya yük çatıb çəkmə (bağlama) işləmi: qara qoşu.
malqara, yük heyvanlarının dırnağnın içi karvalıb, kovalmaq, oyulmaq: çürümək. qarıncalanmaq.
malqarada görülən qan tutma kəsəli: qaratikil.
malqaranı sürməkdə işlənir: qaçna. qaçnaq. qaçına. uzun sırıq, sopa. üvəndirə. üvəndirik.
malqaranın çivi tutmayan çürümüş dırnağı: qarıncalıdırnağ.
malqaranın dırnağının dəlik deşik olması: qarıncalı dırnağ.
malqaranın quyruq, qulaq sallaması: qayışlanmaq > kağışlanmaq.
yekəbaş malqaranın qatı, irisi: qatna. qatana. qatdana.- malqaranın göbək bölümünə verilən ad: qarıntası