Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

oğrəş.
köpeyoğlu < çapanoğlu. kəsəoğlu. eloğlu. küçəoğlu. darqaşayırd.
götlək. göt. götüş. götoş. daşnaq. daşdaq. götvərən. götlək. götüş. götoş. düğmə. əşgil. beş. əllisəggiz. ibnə. məfu;l. hemoseksüel

OQRƏŞLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

oğrəşlik. götlük. götləklik. götvərənlik. daşnaqlıq. daşdaqlıq. əşgillik. düğməlik. beşlik. əllisəggizlik. ibnəlik. məfu;lluq. hemoseksüellik

OQRƏT : Arin Turkish Etimology Dictionary

oğrət. uruğut < urug: döllük. döl sahibi. < oğ + rət

OQRİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

oğri. uğri. əğri. sapa. uğuru, uyqunluğu qapan, qarşılayan. firsəttələb. hırsız

OQRILAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

oğrılamaq. çalmaq. hırsızlıq edmək

OQRILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

oğrılıq. hırsızlıq

OQRIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

oğrın. yavaşca. yap. yapca. yapbac.
oğrun oğrun: yabbac: yab yab: yap yap. yapca yapca

OQRU : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaracı. qaraçı. hırsız. qaldırımçı. qapuz. alaman. artlaman. qaraqçı. qaltaman. qaraman. yol kəsici. yol kəsən. soyqunçu. çulqaçı (< çuq). hırsız. qaraçı. qıraman > qaraman. kəsici. kəsəmən. hırsız. çalan. hərami.
qırx çalan nağılı: qırx çalan nağılı.
çala çalqısı: oğru borusu: oğru kələfcəsi: oğrunun işlədən, yararanan yolları, qılıqları, yordamları.
banqıl. bandqıl. kümsük. əli əğri. qaraman. çor. çapıq. yiyəsindən qaçan. qaçağan. kəsəgən. kəsəkçi. qaraman yolkəsən. hırsız. korsan ( < kor). çapqın. çalamıt. külxanbəyi. ovbaş. ovlaş. oğbaş. oğlaş. əli uzun. çalcı. qaraçı.
gecə işçisi.
kələk. çalaqçı. çalaçı.
qonşunu oğru edmə: tutma.
usda oğru: gözdən sürməni çalmaq. gümsük. əli əğri. qəfəsçi. qapasçı.
oğru basan, yaxalayan: quldur basan.
kilit açmaqda usda oğru: çiqlingir. çilingir ( < çiq).
çapılçı, qaraman, oğru topluğu: çiqdə. çiqət.
oğru öz ipi ilə asılır: iti öldürənə sürüklətirlər.
oğruların qaçaqın (izin) tapdıq.
oğru deməz gecədi, toyuqdusa cücədi, alar çapar, vurub qaçar.
oğru olsan, çalan ol, od olsan, yaxan ol, yalan olsan, qandıran ol.
oğruların patığı, barındığı yer: it yatağı.
kiçik oğru: oğruc. oğrac. qapqıc. qapıc. qaldırımçı

OQRU : Arin Turkish Etimology Dictionary

oğru. { ( < əğru # doğru).
( < uğurmaq: çəkmək. uğur < > uğru < > oğru: çəkən. qapan. mənimsiyən}.
sərkər. sərkar. yol kəsən. haydut. qarqman.
sağızan. sağız. saqqız.
basmaçı. təqəllübkar. qaracı. qaraçı. soyucu. hırsız. hərami. yan kəsici. oyalayıb, aldatıb cibdən kiçik ayın oyun çalan.
qaltaban. hırsız. kəsici. qaraqçı. qıraqçı. qıran. qıraqçı. qazaqçı. qaraqçı. çapar. çappul. qaraman. qıraman. hərami.qarqan. qarqan. ( < qaqmaq: vurmaq). çalan. urucu.
urucu geçe yuxlamaz: hırsız gecə uyumaz.
oğru hırsız qibi: oğrulayu.- oğruları, oğurluq nərsələriynə gizlədən kişi: yatlaq. yataq

OQRU : Arin Turkish Etimology Dictionary

yan kəsici: cibvuran

OQRUC : Arin Turkish Etimology Dictionary

oğruc. oğrac. (kiçik oğru). qapqıc. qapıc. qaldırımçı

OQRUCLUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

oğrucluq. oğraclıq. (kiçik oğru). qaldırımçılıq. qapqıclıq. qapıclıq

OQRUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

oğruq. metatez < qoruq. çevrə. kəmənd

OQRUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

oğruq. uğruq. ovruq. ( < uğrumaq).
nərsənin oğulan, açılan, yaxud bükülən, bağlanan, əklənən, birləşən yeri. boğum. buruq.
qəmiklərin oğruqu.
dağ oğruqu: dağ beli, ətəyi.
axıq, əğrik yer.
dağ oğruqu: örüş. dağ yamacı.
ətək. bitiş.
çaylar dağın başından, oğruqundan axar.
kəmənd. qarmalayıb yığan kaman.
dağı oğruqun əğməz, dənizi qayığın bükməz: kamanla dağ tutulmaz, qayıqla təniz bükülməz (bağlanmaz).
oyruq. oğruq. oprı. obruq. çuxur. dərə

OQRULADIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

oğruladın. oğrulayın. gizlicə. basabasdan. fısafıs

OQRULAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

oğrulamaq. oğurmaq. oğrumaq. oğurlamaq. çalmaq