Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

ÖBLƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

öblək. öplək. yüplək. yıplaq. kəsil. xəsdə

ÖBÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

öbük. başlarında teli, kakili olan quşlar

ÖBÜR : Arin Turkish Etimology Dictionary

qurup. taxım. yığın. bölək. tapqır. kümə. öbək öbək: kümə kümə. ylğın yığın.
< ol bir. ötəki. digər.
arqı. sonki

ÖBÜRSÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

obiris. öbiri. bəriki.
bu yatarkən bəriki oğladı

ÖBÜRÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əkindi. ikindi. ötəki

ÖC : Arin Turkish Etimology Dictionary

mərc. şərt.
öt. öcüt. kin. kək. hınç. düşmənlik. öcəşmək: yarışmaq. məş bağlamaq. pis davranış. uğdə. hinc. (öcəşmək: birbirinə qızmaq. öcöş: kötü düşüncəli) intiqam.
tav. qumarda qoyulan para.
öcləri qalxdı 1 dəvəyə.
girov. rəhn.
öc qoymaq öğdül qoymaq. girov qoymaq.
tuz. toz. töz. qın. kin. kədürət.
mükafat.
buda işizin öcü.
kin. hırs. hiddət. qərəz. düşgün.
öc alır kimi sevinmək: tabalamaq. tapalamaq. təpələmək. alay edmək.
öc bolmaq: düşgün olmaq.
dadlıqa öc: dadlı düşgünü.
hınc. kin. öcüt. intiqam.
öc irtəmək: intiqam çəkmək, almaq.
öcüm kinim irtəlim: intiqamımı alalım.
bizə gələn öc ötər: bizə gələn kin açar.
toqunluq. kin. qərəz. acı. intiqam.
birinə dolqunluğu olmaq.- öcü alınmamış keçmiş acı: quyruq acısı.
onun bir quyruq acısı vardır

ÖC : Arin Turkish Etimology Dictionary

öcgə. öykə. ötgə. kin. qınağrın. qanağrın. ar.
tavan. qisas.
hinc. kin. qınağrın. qanağrın. qın. qıyın. boğız. düşmanlıq.
öc, intiqam almaq: acı çıxarmaq.
öcün almaq istəmək: öcalansımaq. qan izləmək. qan güdmək. qisas alınsımaq.
öc almaq: göstərmək. hədə qorxu gəlmək.
sənə göstərərəm.
öcün almaq: odun almaq.
öcün almaq: öfgəsin almaq: hirsİn almaq: yatıştırmaq.
çağın sürməsi, öc közün söndürəməz: gün keçər, kin keçməz

ÖCAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

öcəl. (öc al). öcçü. öcalan. intiqamcı

ÖCALAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

öcəl. öcal. öcçü. intiqamcı

ÖCALANSIMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

öcün almaq istəmək. qan izləmək. qan güdmək. qisas alınsımaq

ÖCALIR : Arin Turkish Etimology Dictionary

öc alır: alışır. qızışır.
küləkdə, cılız od sönər, tonqallı od öc alır

ÖCALMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qisas edmək

ÖCÇÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

öcəl. öcal. öcalan. intiqamcı

ÖCƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

öcək.
əsinti. nəsim. xəfif yel.
bürc

ÖCƏQLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

öcəklik. düşmanlıq. qaqığanlıq

ÖCƏQMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

öcəkmək. öcgünmək. öcmanlaşmaq. düşmanlaşmaq. öcmanlıq, düşmanlıq edmək. yavmaq. yağmaq. ağmaq. yazmaq. azmaq. savmaq. cavmaq. sapmaq. çapmaq. cavıqmaq. savıqmaq. yavıqmaq. yağıqmaq. ağıqmaq. yağıqmaq. sapıqmaq. çapıqmaq. azıqmaq

ÖCƏL : Arin Turkish Etimology Dictionary

öcal. öcçü. öcalan. intiqamcı

ÖCƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

deyiş. bəhs

ÖCƏŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

icəş. qırcış. bəhis. münaqişə. çəkişmə. dartış. bəhis.
savaş. cədəl. bəhis.
yarış. dartışıb ucalmaq. şərt. mərc. məş.
yarış. mərcləşmə. şərt bağlama.
öcəş kəsilmək: yağı, düşman kəsilmək. yağıqmaq. düşmanlaşmaq.
birbirizə yağıqmayın, yaxının

ÖCƏŞİV : Arin Turkish Etimology Dictionary

icəşiv.
bəhis

ÖCƏŞLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəhisli. münaqişəli. dartışlı. dartışmalı. dartışlı. çəkişikli

ÖCƏŞMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yarışma (uc < > öc?)

ÖCƏŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yarışmaq. bəsə bəsələşmək. aytışmaq. ökcəmək. öcünq artmaq. güycəmək. mərcləşmək. məşbağlamaq. məş qurmaq.
öcmək. öçünq artmaq. güycəmək.
girovlaşmaq. rəhnləşmək.
birbirinə qızmaq < öc. intiqam. pis davranış. öcöş: kötü düşüncəli.
bəhi
yarış edmək

ÖCƏŞTİRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

qızdırmaq

ÖCƏŞYƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

hirsi. hirsli. qəzəbli qazub. qaqar > qəhhar. öcəşyən. sınırlı. pozuq. hirsli. darqın