Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
ÖQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

öğ. oq. isperrm. məni

ÖQCƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ökcə.
daban. topuq. dik yumru şişgin çıxıntı
sağalı, boyunlu, ayağqabının diz yaxud baldır bölümündə olan genişliyi.
qorxaq. canı ağzında.
topuq. çavçı. daban.
önqçə ( < ön: qabaq. qabarıq. şişik). ayağqabının sişik yeri. topuğun alt bölümü. daban.
yüksək alçaq ökcəli başmaq.
öqcə ağacı: başmaq qalıbının dabana gələn bölümü.
öqcələri çəkmək: dabanların çəkmək. iticə gedmək.
öqcəsinə basmaq: dabanlamaq. birinin arxasından bərk yaxın gedmək.
ağız. qapı ökcəsi: qapı ağzı: astana ( < bastana: basılan yer).
ökcəsiz ayağqabı: sürüt. sürütmə. ləleyin

ÖQCƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ökcə. daban

ÖQCƏLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ökcələmək. dabanlamaq

ÖQCƏLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ökcəli. dabanlı

ÖQCƏSİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ökcəsiz, dabansız başmaq: ayaqaltı başmağı. kavılla. kavla. qonara. qarevil

ÖQCƏSİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ökcəsiz. dabansız. qorxaq

ÖQCÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

öğcü. qoltuqçu. məddah

ÖQÇƏQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > öçqəqə

ÖQÇƏLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ökcələmək.
dabanlamaq. təbgicləmək. bizləmək. məhmizləmək.
ökcəsinə basmaq: {
çox yaxından izləmək.
güdü güdü gedmək. daban dabana gedmək. dabanlamaq.}

ÖQÇƏLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ökcəli.
dabanlı ayağqab.
bağatur. ürəkli

ÖQÇƏSİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ökcəsiz.
dabansız ayağqab.
qorxaq. ürəksiz

ÖQÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

oqaçı. çağırıcı. dəvətçi

ÖQÇÜR : Arin Turkish Etimology Dictionary

zəki. anlayışlı

ÖQDİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

öğdiş. iğdiş. enek. burulmuş. biçik. əxdə

ÖQEY : Arin Turkish Etimology Dictionary

ögey, ügey uşaq: əməksiz uşaq.
ögey, ügey, üvey oğul: oğulluq. edikoğul. edinmiş oğul

ÖQEY : Arin Turkish Etimology Dictionary

ögey.
əməksiz.
əməksizin oğlun. əməksin qızım.
ögey oğul: ügey oğul: əməksiz.
özgə. ötgə. öygə metatez > ögey

ÖQEYLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ögeyləmək. yadırqamaq

ÖQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

oka. ökə. ögə
(sumer). ana.
anğ. sanı. zehn. zəka. xatir. hafizə.
aqil. dahi. nabiğə.
sinə.
aqıl (ögüşmək: ağıl alıp vermə. məşvərət).
qurup. yuva.
əkə. çox ağıllı. çox bilmiş. yaşlı kimsə. yanılmaz. bilgə. ulusun büyüğü. dahi. öğətay.
təyzə. abla. xala.
çox ağıllı, yaşlı kimsə. ulusun böyüğü. cənabali.
ökə. əkə. qardaş. doğan. əxi. əpə. ağa ini

ÖQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

öğə.
öğrün. öğün. çağa. qama. qaqa. qaqam. qəmə. sürə. dövrə.
bir qama iyiyə iydə dedilər, kişiyə iyid demiş, varın yedilər.
özdək. öznə. törə. maddə. ünsür. cism. cisim.
yabançı öğə, maddəli: çin, xalis olmayan. sapal. sapıl. çəpəl. çapal. çapıl.
yoğuru (xəmiri) aşıtan, acıtan, qarbartan öğə, öznə: acıtma tozu, otu: qabartma, abartma tozu, otu.
balın öğəsi, ünsürü: balözü.
uydurucu, uçurducu, uçdurucu, muxəddirə öğələr, maddələr: neşə. uça < uçra. ötə.
çiğ öğə: törə. maddə.
dəmirçilərin qaynaq yapmaqda işlənən, ağ mərmərə oxşar bir öğə, maddə: qarqa duzu.
ağacların üstündə olan kiriggə deyilən yapışqan öğə, maddə: qarınca balı. pişikbalı.
içində yabançı öğə olan dəğərli daş: qarıncalı.
yapışqan öğə, maddə: zamk.- nərsənin kökü, özəyi, təməl öğəsi, ünsürü: acıq. acım. aşıq. aşıc. aşım. qabart. maya. damıc. damız

ÖQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ögə. üvey.
öğə ana: üvey nənə.
öğə qaranş: üvey qardaş

ÖQƏC : Arin Turkish Etimology Dictionary

öğəc özəc. eksir. oksir. covhər. nərsənin kök, özək, etgili, güclü varlığı

ÖQƏC : Arin Turkish Etimology Dictionary

ökəc. öyəş. iki yaşına gəlmiş qoç

ÖQƏC : Arin Turkish Etimology Dictionary

ökəc. öyəc. övəş. üç yaşda qoyun

ÖQƏCİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

öğəcik. atom