Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

ÖN : Arin Turkish Etimology Dictionary

önğ.
alı. əli. qabaq. qaş. yan. qarşu. hizur.
boya. rəng.
yaşıl ön: yaşıl boya.
yaşıl önlü don: yaşıl boyalı don.
qabq.
öndüni yalıq, geyin yalıq: ön qaş, arxa qaş.
ün. səs.
önə geçmək: ötmək. geçmək. nifuz edmək.
önündə əğilmək: baş əğmək. yükünmək. çökünmək.
irəli. cibhə. aln. (# arxa).
bu yapının önü çox gözəldir.
meydan. açığlıq.
qışlaq önü: evin qabaq açıqlığı.
yan. qat. qulluq.
onun çox açıqla önünə çıxdıq.
onun nə üzlə önünə çıxacaqsan.
önün arxasın bilən kişi: dal qabağın bilən. ehtiyatlı olan.
yan. piş. nəzd.
xanın yanında.
o bölmənin yanında.
kimin yanında böyüdü.
doğu. günəşin doğduğu yön. qaş. qarşı. üz. qabax. başlanğıç. al. aldaki: aldağı. ir. irgir. irçil. irdəş. irdəniş. irdək. irdə. göz. qabaq. gerçək. yaxcı. həqiqət. düz. sağ.
onun sözü onğ: doğru.
işi onğ: doğru. onğ olsun: qolay olsun.
ön bilgi: haçar blgi. giriş bilgi. giriş.
öncəl: çıxar. çıxarçı. qabaqçıl.
ön söz: girişmə. alğı söz. söz başı. baş söz.
ön udağ: (ön uvax. art önqöröx) ön zaman.
( > eyn: öyn. öynüm: eynim. qabağım. öynümə: eynimə. qabağıma. öyünlük: eynək). ilk. başlangıç. doğuş. meydana gəliş. ilgə. öncəlik. prənsip. təməl. ast. alt. (- yazın astından: yaz başlayandan bəri).- hər nəyin önü
önü sıra: öndən. öncə. öndən müttəsilən.
dağın bağrı. yayın bağrı.
ön ayağ olmaq: bir işdə iləriyə düşüb, öncül olmaq.
önə gələn: irəli gələn: başa.
önə qoymaq: önqürtələm. ögürtləmək. seçmək. ayırmaq

ÖN : Arin Turkish Etimology Dictionary

önğ.
gələcək. iləri. aşağ. aşağı.
qabax. qavaq. doğu. şərq. məşriq.
qabağ. iləri.
qabağ gəl.
öncə. iləri. qabaq. əvvəl.
arabanın sürünməməsi üçün, təkərləri önünə qoyulan iki kiçik, bir böyük dirəklə yapılan əngəl: qaraqol.
atın ön ayaqlarındakı şişginlik: qabara.- baldırın ön bölümündəki işgə sümük: (qıçın dizdən topuğa dək olan sümük). incik.
hər gövdənin ön bölümü: göğüs. göğüs. gövüs.
gəmi göğsü.
arabanın göğüsü: arabanın savı, savası, savrı > sipəri.
nərsənin axmaması üçün, önünə, yanına qoyulan önlək, engəl, maniə: qalavat.- önə qoymaq: ilərgəmək. ilərgətmək. ilgərimək. önərmək. pişnəhad edmək. qabağa çəkmək. mətrəh eləmək.
önünə qatıb qoğalamaq: qatırlamaq. qaçırlamaq. qatarlamaq. qatalamaq. qataqlamaq. qaçaqlamaq. boşqalamaq. qotaslamaq.
sıradan önə düşmə, düşən: qabalıq. qabaqlıq.
qabalıq saylav: pişrəs intixabat.- ön bölüm: baş.
göz önü: görülə bilən. yaxın yer.
gəlinönü. dadlı, şirni çeşiti.
önə qoymaq: iləri sürmək. sürtmək. iddia edmək.
önünə çıxmaq: qarşımaq. qarşamaq. qarşılamaq.
gəminin başı.
başı önündə: uslu. uylu. çəkik. çəkingən. tərbiyəli. müəddəb.
ən öndə: ən başda. birincilik. qəhrəmanlıq. şampiyonluq. əvvəl olma.
gürəş birincilikləri: yarışmaları, musabiqələri.
ilərdə, öndə bulunmaq: geçmək.
yarışda hammını geçdi.
ön sırada yer almaq: başa keçmək.
ön yemək: atlıq. altlıq. antirə. giriş. suyuq.
altlıqa buyurun.
öndə gedmək: baş çəkmək. başında durmaq. qılavuzluq, yolbaşlıq edmək.
önün almaq: öngəlmək. qabaqlamaq. qadaqlamaq.
önünü almaq: önləmək. qapamaq. bağlamaq. durdurmaq. mən; edmək.
suyu bağla.
göz önündə olan: açıq. dışraq. görünən

ÖNAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

ön al. öncü. lider. öndə olan

ÖNALAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ön alan. önaldı. önal. lider. öncü

ÖNALMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

önləmək. qarşanılmaq. qarşalınmaq: qarşınalmaq. qarşalmaq (< qarşın + almaq). qarşısın almaq. qabaqalmaq. qabağın almaq

ÖNALTI : Arin Turkish Etimology Dictionary

önaldı. ön aldı. önalan. önal. lider. öncü

ÖNBİLİNC : Arin Turkish Etimology Dictionary

şuuraltı bilincaltı

ÖNCƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ön. iləri. qabaq. başın. başda. ilkin. birinci. əvvəl.
ən öncə: birinci. ilk.
ən öncə: ən önəmli. başlıca. birinci
az öncə: (olumlu cümlədə). daha indi. indicə. elə indi. taza yaza. yeni. indiz. endiz. yendiz > hənuz.
hənuz gəldim.
eşikdən hənuz dönmüşdü.
ən öncə: ilk başın.
ən öncə: ilk öncə:ilk ağızda.
olmadan öncə: olmadan qabax. olmadan iləri. olmadan ilkin. olmadan əvvəl.
bir ayaq öncə: olduğucan çabuk.
ən öncə: ilk. birinci. əvvəlki.
hər nədən öncə: özəlliklə. başda. hələ. ən çox. bilxassə. bilxassə. xususən. ələlxusus.
keçən, öncəki il: bildir. bıldır. bıldırın. bildirin.
başqalarından öncə bir işə başlayan: başayaq. başataq. başatan. başat. başqa. başqıl. başlıq. başqıt. başqat. başağı. başaçı. başgül. öncül. pişqədəm. təşəbbüskar.- çağından öncə doğmaq: əksik doğmaq.
ilk öncə: ən öncə: öngün. ilkin. ilki. başın. birin. başlanqıc. başlama. ibtida. əvvəl.- nərsəni güclədirib, qoldavlayıb çağından öncə yetiştirmə: qabalıq. qabaqlıq.
qabalıq yonca: gübrə ilə çağından öncə yetiştirilmiş, əldə edilmiş yonca.
qabalığa əlli metrə yer ayırdım.- nərsənin olacağın öncədən duymaq: içinə doğmaq.
nərsiyə görə öncə, qabax, əksik olaraq: qala
ona üç qala.
bir metir qala.
öncə sonra: əvvəl axər. iki baş

ÖNÜT : Arin Turkish Etimology Dictionary

önüm. önür. örət. örəş. örtəş. ürət. ürtəş. ürəş. ürən. törəş. törət. törgə. törəgə. törən. yaratış. yarayış. yarat. yaratı. yaraşı. yapıt. yapta. yapış. yapşa. yasış. yasaş. yasat. çıxartı. hasil. məhsul. tovlid. e;mal. məsnu;. mə’mul

ÖNÜT : Arin Turkish Etimology Dictionary

önürt. öncə. öncəlik

ÖNÜTLƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

önümlər. önürlər. ürətlər. ürtəşlər. ürəşlər. ürənlər. örətlər. örəşlər. örtəşlər. törəşlər. törətlər. törgələr. törəgələr. törənlər. yaratışlar. yarayışlar. yaratlar. yaratılar. yaraşılar. yapıtlar. yaptalar. yapışlar. yapşalar. yasışlar. yasaşlar. yasatlar. çıxartılar. tovlidat. e;malat. məsnuat. mə;mulat

ÖNÜTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

önürmək. öngütmək. önürgəmək. örətmək. örşətmək. örtətmək. ürətmək. ürnətmək. ürşətmək. ürtətmək. törəmək. törətmək. törəgəmək. törgəmək. törşətmək. yaratmaq. yartamaq. yarşıtmaq. yapıtmək. yaptamaq. yapşıtmaq. yapşatmaq. yasıtmaq. yasatmaq. yastamaq. çıxartmaq. hasil, tovlid, e;mal, məsnu;, mə’mul edmək. məhsul əldə edmək

ÖNYARQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

pırejüdis

ÖNYÜZBAŞI : Arin Turkish Etimology Dictionary

ataman ordusunda önyüzbaşı görəvlisi: qolağası

ÖP : Arin Turkish Etimology Dictionary

öpgə. öpək. köks. sinə

ÖPÇİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

cübbə.
olub (gövdəsi) od tək öpçin ara ğərq

ÖPƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

öfgə. ötgə. öpgə. riyə

ÖPƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

öpək. öbək.
obaq. oba. öp. öpgə. köks. sinə.
yığın. top. bölük.
el öbək öbək (obaq obaq. oba oba) oturmuşlar.
evləri var oba oba (öbək öbək.öpək öpək)

ÖPQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

öpgə. öfgə. qıcım. qışım. xəşim (> xəşm). aşım. acım. qızın. qızım. qəzəb. higgə. hiddət

ÖPQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

öpgə. öfqə. ötgə.
öpə. ökə. ökkə. öggə. ağ ciyər. sinə. şüş. riyə.
iç geçirmə. öfkə. hirs.
aqciğər. ciğər.
qızqınlıq. hirz.
uçdu ərin öpgəsi

ÖPQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

öpgə.
ağciğər.
öp. öpək. köks. sinə.- öpgə avruv: vərəm. sill.
öpgə bilə bavur ortansına qol suqmaq: arxadaşların yada qohumların arasına düşmanlıq, soğuqluq soxmaq.
öpgə soluv edmək: nəfəs nəfəsə qalmaq.
öpgəsi durmaq: nəfəs alamamaq. gücü tükənmək.
öpkəsin bavurun tökmək: sağlığını düşünmədən çalışmaq. didinmək.
öpkəsinə yetdirmək: çox qızdırmaq. öfgələndirmək.
öpkəsinə çapdırmaq: çox qızdırmaq.
öpkəsinə ötmək: qızmaq. yaxasına yapışmaq.
öpkəsinə ötdürmək: çox qızdırmaq

ÖPQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

öpkə. ağciyər

ÖPQƏLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

öpgələmək. öfgələnmək. öpgiləmək

ÖPQƏLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

öpkələmək. küsmək. darılmaq.
öpgələnin gülüşü dadlı olar

ÖPQƏLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

öpgələnmək. darılmaq. küsmək.
öpgələgənni ülüşü dadlı boldur: küsənin payı dadlı olur