Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
ÖZQƏÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

özgəçi. atdost. sənçi. içdən, çıxar gözətmədən (mənfəət gözləmədən) dostluq, yoldaşlıq edən

ÖZQƏL : Arin Turkish Etimology Dictionary

özgəl.
quduru. xuduru.
özə ayit. özdən gələn. səmimiyyət

PAQTA : Arin Turkish Etimology Dictionary

paxta. pambıq.
paxtalı taxtalı: bərk boş

PAQTACIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

paxdacıq. maxdacıq. pəmbəçub köpələk. yelik

PALA : Arin Turkish Etimology Dictionary

bala.
quş palazı: quş balası: quş yavrusu

PALAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qayıq körpi. çürük yumurta

PALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

işlətmək. istifadə edmək

PALAMUT : Arin Turkish Etimology Dictionary

palamut otu: sarımsaq otu. həşişeyi buqələmun. qurtlıca. çeşitlərindən: saçaqlı qurtlıca, ağ qurtlıca

PALAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

< yapanğ.çul. yəhər

PALAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaplan (qaplayan). qaput > hamut. qapıt. çuğul. çul. arxa. arxalıq. səmər.
palan örtüsü: çultarı.
eşşəyə gücü yetməyən, palanın dövər: bəyə əli çatmayan, nökərin döğər.
palanın qaymas, süvməsin önləyən qayış, kolan: arxalıq.
çala pala:
bütün gücüylə. var gücüylə.
çətinliklə. güclüklə. zorluqla.
əğri palan:
əğri yəhər: yəhəri, palanı əğri.
azərbaycan. eyrpileyn (< airplane (ingilis)i.). uçaq. təyyarə.
yəhəri, palanı əğri: əğri yəhər. əğri palan.
yəhər, palanın arxa bölümü: götlüq

PALAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

toqulqa. toqum. basturuq. heyvan palası. yük döşəyi. səmər. bağırçaq. barqıraç. səmər. yüklük. çul. çulaq.
dəvəyə vurulan kiçik palan: qavut. havut.- bir çeşit böyük səmər, palan: kürtün.- heyvan palanının bel bağı: qolan. kolan. kovlan.
yəhərin, palanın təpilib qalxıq qıraları: tapınqı. tapınqu. təpinqu

PALANCIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yarımçıq palancıq: yarım yamalaq

PALANÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

səmərçi. yüklükçi. çulçu. çulaqçı

PALANQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

palanğ. səmər

PALAS : Arin Turkish Etimology Dictionary

heyvan palası: toqulqa. palan. toqum. çul. basturuq

PALASINMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yastısına. nərsənin yatsısına eninə qoymaq. (# qılıclama)

PALAVARA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapız. qapuz. yalan

PALAVARAÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapızçı. qapuzçu. pezəvəng. şarlatan. qaldaban. çaldaban. yalançı. qandağ. qandağçı. qandırıtçı. qanqırıtçı. atıcı. düzənçi. düznəçi

PALAVRACI : Arin Turkish Etimology Dictionary

quru qazan. tobuçu. yalancı. yanşaq. boşboğaz

PALAVRƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

palvara. oyalı. oylayıcı. qantınçı. qantılçı. qantıl. qantın. qantam. qantama. qandırma. qandırıcı. aldatan. aldatıcı. aldatcı. yalan

PALAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çapğut. çaput. döşək. şiltə.
qaytım. qatım. büryə. xalı. qalı. fərş

PALÇA : Arin Turkish Etimology Dictionary

balça. aça. fərəc

PALÇAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

balçamaq. parçalamaq. bölmək. açmaq

PALÇIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

balçıq.
qoyu, tutaqlı, qəvamlı, yapışqan çamır. çömləkçi çamırı.
çamır. bataq. gömçük.
yapışqan, fizul, sürtük kimsə.
(kimsə) balçıq. çamır. yılışıq. ilişik. yılışqan. yapışqan. ilişgən. sıvışqan. suvaşqan. bulaşıq. bulan. bələşik. bələşən. çamsaqqızı.
başmaq palçıqsız olmaz.
sulu palçıq: çıpçıl.
çamırlı, palçıqlı yer: batağlıq. sapal. sapıl. çəpəl. çapal. çapıl.
alpalçıq: ətpalçıq.
günəş palçıqla sıvanmaz.
palçığı özlü, tutumlu, yapışqanlı qara topraq: qarakəpir.
topraq, su, saman qarışımı palçıq, çamır, çalmır: qarmac. suvax.
palçıq, suvaq qatmaqda, sürməkdə işlənən, əl yekəlikdə mala: qaqınc. qaqış. qaqıc. çapa.
ət palçıq: özlü çamır

PALÇIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

palçığ. ( < metatez > ) çalpınq. sıvıq çamur. titik. al. ( < bal + çıq). sıvıq suyuq çamır. vıcık. batağ. batğa. zığ. balçığ. (batcıq: batağlıq. batacaq. batılacaq. bulaşacaq. suvaşacaq).
palçıq kimi: qınqır. qonqır. sıx olan.
günəşi palçıqla sıvamaq: açıq aşqar nərsə örtüb basırmaq istəmək