Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

ÖZÜ ÖZÜNƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəndi kəndinə. öz başına. özlüyündə

ÖZÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qısası. qıssacası. əlhasil.
adıyla özüylə: adıynan varlığıyla: adıyla sanıyla. ismilə cismilə.
özün istətmək, sevdirmək. ürəyə girmək könül avlamaq.
adı var özü yox:
adı keçdiyinin var olmadığını anlatır.
adı olmasına qarşılıq (rəğmən) görəvini, etginliyini yerinə gətirməyən. sözün edib, işdə, ıs izi bulunlmamaq.
kəndini, özünü bəğənmiş qaqavan. qaqavaş. qaqavac qaqabaş. avanaq. bilgisiz. düşüncəsiz. qapsalaq. kavsalaq. çavsalaq. qapsa. qanmaz. qıtqafa. qıt başlı. qıt ağıllı. qıtanlaq. qıtan. qanqıra. qandıra. qaqlaq. kal. anlamaz. budala. qafası üşük, uyuşuq. qanqırıq. qanırıq. qaqrıq. sadə. abdal.
kökün özü, dibi: kökün kökü. qarakök.
özü özündən: özlüyündən. kəndiliyindən. quduru. xuduru.
kəndiliyindən bitən otlar

ÖZÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

özük. özlük. özgük. özgül. kimlik. şəxsiyyət.
xanımlara, qadınlara özük, xass: arvadçıl. qadınçıl.- özük özəllik: özgü özəllik: şəxsi xisusiyyət

ÖZÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

özük.
qadınlara verilən unqun, ləqəb.
altun özük: altın kimi təmiz ruhlu qadın.
ərtini özüq. bədəni inci kimi təmiz olan qadın.
özik. sevgi. eşq.
özik otu tutunup, öpgə ürək qoğrulur: eşq odu tutuşub, içim canım qoğrulur.
mətin. şərəfli. mütəvaze.
tadu. təb;. təbiət. nərsənin iç oluşu.
sevgi. istək.
özük odu tutunub, öpgə ürək qoğrulur: aşq odu alışsa, ürək, ötgə, qalan nərsələr qoğrulur.
özgü. məxsus.
özük məni gücəyür: eşq məni zorlayır \\ tün gün durub ağlayu.
özük odu tutunub \\ öpgə ürək qağrulur: eşqin odu tütünüb, ürək göğüs qovrulur.
sızqırqalur öziklər\\ issiz üzü burqurar.
özük məni qamutdi: sevgi məni qaynatdı, dəlirtdi.
özüq suv: böyük dərələrdən ayrılan hər çay. qol

ÖZÜM : Arin Turkish Etimology Dictionary

qız alsan, deyəcək (- özün bilərsən), dul alsan, deyəcək (- özüm bilərəm)

ÖZÜMLƏMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

özləmə. içinə almaq. mənimsəmə. (# yadımlama: içindən atma, unutma)

ÖZÜN : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəndini, özün aldıtmaq (qəbullatmaq) istəyən: qaqnaz. qaqanaz. dikqaga. dikbaşinadçı.
kiçik yalançı şeytan aldadır, yekə yalançı özün.
bir əkmək az ye, işin özün gör.- göstərişi, özün görsətməyi sevən varlı: qalandur.
içidar yoxsul, özün bəyliyə vurur (varlı olmağın göstərir).- kişi hammıdan irəli özün düşünür: qardaşdan qarın yaxın.
qız alsan, deyəcək (- özün bilərsən), dul alsan, deyəcək (- özüm bilərəm).
öz işivi özün gör, acıqlansan, özün söğ.- öz işivi özün gör, acıqlansan, özün söğ.- özün tutan: özsəçir. özseçir. özuzar. qalandır. qalantur. qalnadır. qalnatur. qələndər. danqatur. donqatur. qalaylı. qalğatur. tüməkir. qurra. gurra. quraq. guraq. şişrən. pozlu. foslu. qırlı fırlı. qırıl fırıl.xudpəsənd. mütəkəbbir

ÖZÜN : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsin.
kəsin qaltaq edmək: özün tutmaq. burnu qaf dağında olmaq. burnu böyümək.
qohum. qonum.
özünlərin yığıb getdi: öz adamların.
özünğ qanlı yumruqu, yadın yağlı tikəsin yeğ.
özünə istəmək: özləmək. arzulamaq

ÖZÜNƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

öz özünə: fi nəfsə.
özünə almaq: içinə almaq: içinə atmaq: qanına atmaq: qanına almaq: canına almaq: canına atmaq.
özünə bağlatmaq, ilgilətmək: könül qazanmaq. ürək almaq.
özünə gərəkli nərsələr: özgərək. şəxsi vəsayil, əsas, ləvazim.- özünə yol seçmək: yol tutmaq:
əkinçilik yolun tutan, kənddə qalır.
maşıçılıq yolun tutan yolda qalır. dağ yolun tutan dağda qalır.
özünə yedirmək: rədd edməmək. qəbul edmək

ÖZÜNƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ləhinə

ÖZÜNLÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

zati

ÖZÜNTƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

özündə. fi nəfsə.
gahın çaşan, ötəyə düşən, gahın bilən, özündə üzən. (ötəyə: suça. günaha)

ÖZÜNTƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

özündən.kəndiliğindən. özündən. kəndisi. istəklə. arzusuyla. nəfsən.
özü özündən: özlüyündən. kəndiliyindən. quduru. xuduru.
kəndiliyindən bitən otlar.
özündən gedmək: bayılmaq. ürək keçirmək. huşdan gedmək

ÖZÜNÜZƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

öziqizqə. (tükan qapılarında yazılır ) özüzə çəkin. özünüzdən: itələyin. itin. özünüzə özünüzdən: çəkin itələyin: çək it

ÖZÜÖZÜN : Arin Turkish Etimology Dictionary

özü özün.
kişi özü özün qaşımağ üçün, uzun saplı, başında əl biçimli parçası olan arac: qaşağı

ÖZÜR : Arin Turkish Etimology Dictionary

geçit. keçit. keçər. geçər. qoyu. olur. yol. yolağ. yöntəm. bağış. yengik. yenik. qolay. buyruq. göstəriş. ərklik. onay. (təvafüq). mə;zuniyyət. ruxsət. izn. icazə. musidə. pərvanə.
onay sağlamaq: icazə almaq.
ərklik, onay çıxmaq: bir işdə sərbəs bıraxılmaq.
ərklik, onay qoparmaq: gücəniklə icazə almaq.
onayızla: onay versəz: icazənizlə.
onaysız: icazəsiz.
onaysız heç nə yapılmasın.
onaysızlıq: icazəsizlik.- olur alın sonra.
olursuz bura girmək olmaz.
olur verin gedim.
oluruzu gözləyirəm.
iki kərə olurladım, üçüncü olmaz