Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

PARASIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yüngül. yoxsul. düşgül. düşmüş. züğürt.
yüngüllərə özün ol yardım.
pulsuz parasız: yavadan. havayi. havadan. açıqdan. çaparı. çapa. çapadan. qıyınsız. töləsiz. ödətsiz. təkinə. boşdan. boşuna. boşunaq. boşquna. kovbadan > heybədən (< kov: kav: boş. puç). torbaçı. torbadan. axırdan. çanaxdan. bedava. bayqu. sovğa. savırı. müfdəsinə. məccani

PARASIZLAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tırıllamaq. yoxsullaşmaq.
nədən belə tırılladın

PARASIZLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoquzluq. yoxsulluq. zügürtlük

PARASIZLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yoxsulluq. yoxallıq. yavlaqlıq. yavalaqlıq

PARATAY : Arin Turkish Etimology Dictionary

köpək. parçayan yaran yırtan heyvan

PARCIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

paracıq. ovacıq. ovcıq. oğuntu. oğantı. oğcuq. çürük. çöp. çöv. köv. kovuntu. ( < çov. kov: oyuq. boş). süprüntü. süpürüntü. atlacıq. atracıq. atılacıq. artılıq

PARÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qanaca. qanca. qanata. çanqa. çalqa. panca. pəncə. tüng. su qabı. suçuqal. suçulaq ( < suyu çulqayan).
uzun boyunlu, qulpsuz tüng, parç: qarava. kalaba. qarvalaq. qarvaki.
qarınlı, boyunlu tüng, parç, su qabı: ibriq. qarsoğudan: sürahi

PARÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tökük. tüng

PARÇA : Arin Turkish Etimology Dictionary

< biçə. çarpa. {parçalamaq: çarpamaq. çapamaq biçələmək. kiçikələv}.
örü. qanat. qol. qıslıq. bölük. tikə. qab. baydaq. bud. buta. fürsət. aşam (bir aşam ət) bölük. kəsmə. kərtik. yarıq.
parça parça: para para. çapım çapım. kəsik kəsik. yarıq yarıq. qırıq qırıq. cırınq cındır. yırtım yırtım. yırtık portık. alba julba. cırtık cırtık. səl səl. dal dul.
bölük. öbək. külçə. kiçik qurup. tim. taxım.
tirim. dirim. başaq. dal.
qanat. qısım. bölük. cüz;. san. kəsik. qətə.
san san: parça parça. yırıq yırıq. cırıq cırıq.
san san olmuş ürəyim, xəbərin yoxdu sənin.
çit. çıtıq. çatıq. toxu. toxunmuş nərsə. kirbas > kərbas. toxunmuş basılmış. bez.
məvadd. kərəstə ( < kərmək). əbzar. vəsayil.
bu başmaqçı iyi kərəstələr kullanmır.
iyi kərəstəli yapı.
pozuq kərəstə.
paraç. para. yarıl. bal. tikə.
parsa. buçuq. bıçuq. kəsik.
tikim. tikə. tikü. tikir. kəsək. kəs. çart. bölək. bölük.
barçın. qumaş. turqu. geydirməyə, geyinməyə yarar nə, örtük.
busqaq. carqma. yarqma. çalqav. yanqav. ək. qusuq. topaq. dilim. tilqəm. say. duqqul. dıqqıl. qırıntı. kəsək. kəsək. az. qırt. topaq. qısım. üzüq. qolduq. qırıq. salıntı. qırıntı. saqal. taraq. daraq. dərək. dilim. qaş. qarç. üzüm. qısım. bölüm. carqa. yarqa. darıy. qumaş.
curun. qoşaq. ək.
pərəsə. pərsə. tapı. pillə. basamaq. aşama. bölüm. dərəcə. dərəkə. kərəkə. kərtə. qırat. mənzil. mərhələ.
turğu. tor. pərçə. pay. tikə. san. qıta. qətə. ülüş. bölüş. bölək. bölük. kəsmək. kərəç. kərət. kəssək. dərtüq. talım. taram. dalım. dilim. para. dək. dəng. adaq. cüz;. hissə.
parça parça: qıpa qıpa: qıyım qıyım. qıypa qıypa: bölək bölək. şürhə şürhə. {qırıqlığı göstərir. # barça: barçın. bütünlüyü göstərir}.
parça parça edmək: cuqqul curun edmək. parçalamaq.
tək parça: qısır. tüm.
parça topu: taqa.- sopalı taqa.
bir taqa şal.
altın uluq taqa: som sırmalı taqa. qızıl sırma ilə işlənmiş parça topu.
parçanın dolaşığı, qırışığı: qamba.
parçada olan enli yol, çubuq, çapuq: sopa.
sopalı qumaş.- qumaşın, parçanın qırağında olan tikinti, çevrinti: qıvırma. qıvrıntı. əğrətin. bükünti. qatlama. qıyıntı. basdırma.
bu yəmşəyin qıvrıntısı qaba düşmüş.
qoşa qıvrıntı: bu tikişin oya (yazı. bəzək) kimi tikilməsi.- kiçik parça: burqu. kiçik. azıcıq. mini mini. zərrə.
odun parçası: cartma. yartma.- yipək darıy: ipəkli qumaş.
ağac parçası: yonqurçqa. yonqa.
iri parça: qıyı. kütə. yığın.
kiçik parça: urqu. vurqu. zərrə. üzümdü.
tək parça: qısır. tüm

PARÇA : Arin Turkish Etimology Dictionary

para. bala. (
balça < balmaq: bölmək.
< bağça (< bağmaq: bağlamaq. bütünlətmək).
didik. xırda. tikə.
çapıt. bez. bölmə.
kəsər. bölüm. tikə. talaş. dalaş. dal, budağ parçası. yamığ. tikə. bölək. tikə. biçik. kəsim. bölüm. bölük. qətə. cüz;. qism.
çalat. çənət. çanat. tikə.
toxunub, yığınmış nərsə. bez.
qıvırcıq parça: kırepon. bükmə.
bir parça: biraz. azacıq.
parça parça: tar tar: tel tel.
kötük, kütük parçası, balçası, tikəsi: qırıq, bölünmüş odun. qaqma.
hər çeşit bərk, dayaqlı, dəvamlı, sağlam (möhkəm) bez, qumaş, parça: qarabaf. qarabağ. qarabafda. qarabağda. qarabafdal. qarabağdal.
ağ qırmızı cızıqlı parça. qardaşqanı.
bir parça: bir tikə. bir çeğnəm. qarım. kərim. kəric. kəriş. gəric. gəriş.
bir qarım saqqıza, satar varın cocuqca.
böyük tikə, parça: qarqalaq.
dalqaların qıyıya, dışa vurduğu, atdığı çör çöp, odun, ağac parçaları: qarqalaq.
nərsədən ayrılan parça: qarım. kərim. kəric. kəriş. gəric. gəriş.
iki oyuq, yarıq, çuxur arasında qalan yüksək parça: bölüm: qarıq. carıq. yarıq.
keçi qılından tikilən qumaş, parça çeşiti: keçmir. keçimir. kaşmir. keşmir. kiçik parçalar: bulqurcuq. bölgurcuq. qırcıq.
qaşqar parçası: qaşqac. qaşac.
neçə dirək təxdəni, yanyana birbirinə çiviləyib (mıxlayıb), tutturulmalarına yarar ağac parçası: qapur. qabur.- yumşaq parça: yıprişəm yiprişəm. > əbrişəm.
yüngül parça: kavraq. kavqaz.
qopmuş, ayrılmış parça: çənət. çanat. tikə. qanat. çanat.
parça parça olmuş: caqçaq < > catcat. çatlaqıl. yırtıq pırtıq. çox yırtılmış. yırtıq yırtıq.
qıvırcıq parça: kırepon. bükmə.
bir, tək parça: bütün.
tək parça qapcıqlı yemiş: birçanaqlı. birçənəkli.
parça parça: yavaş yavaş birər ikişər.
bir parça: birazcıq. biraz. azıcıq.
parça parça: az az. xımır xımır. kəstə kəstə.
tikə parça: xırda mırda. qırıntı.
yumşaq, gözəl, incəci ipəksi parça: ətləs. kirip.
parça parça qoparılmış: didiklənmiş. didik. titik. didilmiş.
parça parça qoparmaq: didikləmək. didələmək.
parça parça: para para: bala bala. didik didik. didiş didiş. dəriş dəriş. tikə tikə.
bir tikə, parça. bir qırıq.
bir parça: çox az.
parça parça: para para: bala bala. didik didik. didiş didiş. dəriş dəriş. tikə tikə.
dəmir parçası: dəmir dalaşı.
bir, tək parça: bütün.
oyalı, naxışlı parça, qumaş: bastı. bastırma.
parçanın, başlığın, nərsənin qırağına yapılan oya, yazma oyası: əğdirmə. əkdirmə (< əkləmək: yapışdırmaq. ).
bir parça: əlcə. əldək. kiçik.
bir parçanı, bezi istədiyi biçimdə qaldırmaq, durdurmaq üçün, iki yekə döşəkli, buxarlı arac arasında sıxışdırmaq, ütüləmək: qalandır.
içində buz parçaları olan su: qağaş. qağış. qığış. qağıştı. çağaş. çağış. çığış. çağıştı. çığıştı.
iki tikəni, parçanı birbirinə bağlamalıq: qarşılıq. qarcılıq. qarıncılıq.
iri, qaba tikişlə parçanı tutturma: seyrək, keçici tikiş. çatqı. dəğəl. kökəş. kökləmə. ilinti. ilgi.- keçədən, parçadan, tordan, ağdan, toxunmadan yapılan qapı: qapılıq.
naxışlı parça: basma qalata. qalat.
neçə nərsəni birbirinə bağlayan parça, tikə, nərsə: qanğırıq. qağnırıq. qandırıq.
odun parçası: çarıq. çapıq. qopuq. yonqa.
par parça, param parça olmaq: pozulmaq. yıxılmaq. dağılmaq. qırtalanmaq. qırılmaq. talamarmaq. kavalanmaq. köğşəmək. kövşəmək. koğşamaq. kovşamaq. kağşamaq. kavşamaq. tikələnmək. viran olmaq. xərablanmaq. tabahlanmaq.
parça, nərsənin üzərində olan incə, yumşaq tük, saçaq, sapaq: kov. hov. hav.
parçanın hovlanması, tüplənməsi, tiftiklənməsi: qabarmaq.
bu qumaş tez qabarır.
altın, gümüşdən işlənmiş parça, bez: qaqma. sırma

PARÇALAÇAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sapalamaq. dağıtmaq. devirmək. altüst edmək

PARÇALAMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

balçalama ayırma. ayıqlama. kəsmə. təqti;. açma

PARÇALAMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

sapalav. devirmə. altüst edmə

PARÇALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

busqaqlamaq. burqulamaq. ufalamaq. buşduqlamaq. biçtikləmək. çıtıqləmək. parça qoparmaq. cuqqul curun edmək. parça parça edmək. kəsəkləmək. böləmək. parçalara ayırmaq. yarmalamaq. qırmaq. süyəkləmək ( kəsilmiş heyvanı parçalara ayırmaq). sanlamaq.saqallamaq. yırtmaq. talamaq. dalamaq. yırtmaq. ısırmaq. tilitmək. yırtmaq. tişəmək. qırmaq. uvaqlamaq. ufalamaq. qurttaqlamaq. qıttaqlamaq. qırttaqlamaq. ufalamaq. paralamaq. yırtmaq. parça parça edmək. çaçaqlamaq. saçaqlamaq. çaştuqlamaq. yırtmaq.
paralamaq. qıymaq. biçmək. kəsmək. tikkələmək. tikə tikə edmək. toğramaq {( ğ < > r ). toğ < > tor }. torqamaq. tiləmək. diləmək. dalamaq. dilim dilim edmək. kəsmək. yavmaq. qırıq qırıq edmək. çapquramaq. yağmalamaq.
paramaq. paralamaq. yaramaq. yarmaq.
araçalamaq: # bir araya gətirmək

PARÇALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

palçamaq. balçalamaq.
(yemişi, nərsəni qurutmağ, dənəsin çıxarmağ üçün) açlamaq. açmaq. yarlamaq. yarmaq. qaqlamaq. kavlamaq.
bölükləmək. salığmaq. salıqlamaq. salqımaq. salqamaq. salqıtmaq.
bölmək. açmaq. bölmək. ayırmaq. yarmaq. şəqqələmək. kəsərmək. bölümək. tikələmək. qoparmaq. qırmaq. sökmək.
balçamaq. dağıtmaq. çözgüləmək. çözmək. sökmək. açmaq. ayırmaq. savalamaq. sovlamaq. yaylamaq. yarlamaq. boşaltmaq. əğritmək. pozmaq. xərablamaq. fəsx edmək.
dal budaq edmək.
çantmaq. çaltmaq. çəntmək. kəntmək. kərtmək. kantmaq. qantmaq. ufalamaq. doğramaq. oğmaq.
kəsərək parçalamaq: doğramaq

PARÇALANAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

bölünən.
açıldığında, tikələrə parçalanan, bölünən, odlu yaraq: xumbara. xumpara. qumpara

PARÇALANMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

almaşış. bölünmə. ayrılıq. ixtilaf. keçimsizlik. bölünmə. tilqəmləmək. dilimləmək. kəsmək. carqalamaq. yarqalamaq. qırmaq. sanlanmaq. parçalara ayrılamaq. saqallanmaq. yırtılmaq. tuqqullamaq. duqqullamaq. dıqqılamaq. yırtmaq. almaşmaq. bölünmək. yartmalamaq. çartmalamaq. qırmaq

PARÇALANMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

parçalaşım. parçaşım.
paylaşım. paylaşma. ballaşım. ballaşma ( < balqamaq: bölmək). yayılım. yayılma. dağılma. dağılım. dağılış. bölüşüm. bölüşmə. saçılım. saçılış. saçılma. balkanlaşma. ayrışma. təcziyələnmə. bir topraqda çeşitli neçə devlətə bölünmə.
parçlanma. balçanma. balçalanma. bölünmə. ayrılma. təqsimlənmə.
paylanma. pay edilmə. bölünmə. təqsim edilmə.
kəvrək, yumşaq, parçalanması qolay olan qayalıq: qaqlıq < kavlıq

PARÇALANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğnaqlanmaq.
çaq paçaqmaq. qırılmaq. çəkinmək. dağılmaq. uzaqlanmaq

PARÇALANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

balçalanmaq. paralanmaq. parçalaşmaq. parçaşmaq.
paylaşmaq. ballaşmaq ( < balqamaq: bölmək). yayılmaq. yaylımaq. dağılmaq. dağınmaq. bölüşmək. bölünmək. saçılmaq.
parçlanmaq. balçanmaq. balçalanmaq. bölünmək. təqsim edilmək. ayrılmaq. didilmək. didik didik olmaq.
balaşlanmaq. talaşlanmaq. dalaşlanmaq.
balkanlaşmaq ( < balmaq: bölmək). ayrışmaq. təcziyələnmək. bir topraqda çeşitli neçə devlətə bölünmək.
çözgülmək. çözülmək. çözünmək. dağılmaq. sökülmək. açılmaq. ərinmək. həll olmaq. ayrılmaq. savılmaq. savalmaq. sovulmaq. gəvşənmək. yayınmaq. pozulmaq. xərablanmaq. fəsx olmaq.
içi parçalanmaq: çox üzülmək. üzünmək. içi qan ağlamaq.
söz verdin tutmadın, hər yerə parçalanmaqdan bıqmadınmı

PARÇALANMAMIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bütün

PARÇALANMAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bölünməz. ayrılmaz. layətəcəzza

PARÇALANMIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əndəvənd. əndəvənd. tarımar. pozqun.
qırıq. kisüq. kəsük. bölünmüş.
qırtıl. qıytıl. qırılmış.
sanlanqan. palçalara ayrılmış

PARÇALARA AYIRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsəkləmək. böləmək. parçalamaq

PARÇALAŞIM : Arin Turkish Etimology Dictionary

parçalanma. parçaşım. paylaşım. paylaşma. ballaşım. ballaşma ( < balqamaq: bölmək). yayılım. yayılma. dağılma. dağılım. dağılış. bölüşüm. bölüşmə. saçılım. saçılış. saçılma