Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

PIÇAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

(biçək < biçmək). gəzlik. kəsər. böyük pıçağa xəncər, kiçik pıçağa çaqqı deyilir.
əğripiçaq: əğriqılıc. köşəqılıç. çözəqılıç. acımaz. əsirgəməz. əsriksiz. əsiksiz. yassız. yasız. daş ürək. qatı. qata. qat. qıyıcı. qıycı. qıylı. qıyaq. qıylı. qıyası. qıyım. qıyımlı. gücməçi. gücəmçi. gücəyən. qurut. ququt. qaqut. quru. yaxımsız. yaxışsız. adil olmayan. insafsız. rəhmsiz. mərhəmətsiz. zalim.
pıçaq altına yatmaq: əməliyyat, cərrahlıq olmaq.
pıçaq çəkmək: pıçaqla saldırmaq, qorxudmaq.
pıçaq kimi kəsmək: kəsin olaraq bitirmək.
iki yanıda kəsgin pıçaq: iki ağızlı.
iş piçağa töküşdü, aradan ölü çıxdı (piçaqlaşmağa çevrişdi).
kor piçaq: küt. kot. qarta. korta.
qaşıq qazmaqda işlənən piçaq: çaqav. çaxav. çaqva.
sapı qulaqlı pıçaq türü: qaraqulaq.
uzun boylu, başı iri piləklərlə ( pullarla) örtülü, pozucu, kəsənli, zərərli heyvanları yediyi üçün tarıma (əkinə) yararlı, toxusuz, zərərsiz ilan: qarayılan. qarailan.
pıçaq gəmiyə dayanmaq: sıxıntı, güclükdə bitgin, dayanılmaz duruma gəlmək.
pıçaq sıtı: çox az aralıq, fərq.
pıçaq silimi: uzun sürə işlənməmiş işə başlanıq.
kiçik əl pıçağı: çaqqı. qapdırma.
kiçik pıçaq: çaqqı. biçtirə. neştər.
əl piçağı, biçgisi: çaqqı. kəstərə. kəsdərə > dəsdərə.
beldə daşınan pıçaq: kavcır. kavcar. xənçər.
pıçaq yalamaq: qılıc yalamaq: ülgüc yalamaq: ülgüc yalamaq: çox qorxunc, toxulu, xətərli qılınmaq, işə baxmaq.
şüşə sındıqca itiləşir, diş, pıçaq, işləndikcə kortlaşır

PIÇAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

pıqcaq. bıqcaq. biçək. pıçıq. bıçıq. buçuq. incuq. yencuq (yencmək) kəsin. səkin. kiçik pıçaq. kəzlik. çaqqı. qələmtıraş. çala. yarım. yarı yarpı. yarısı. yarım. yarı. çala. ala.
carqıç. yarqıç. cırqıç. yırqıç.
paslı pıçaq: qalgər.- yatağan pıçağının bir çeşiti: qulaqlı.
pıçaq qılıfı: qını. qabı.
ağzını pıçaq açmaz: çox tutqun, kədərli.
burun pıçağı: oymaçı, xərrat pıçağı.
pıçaq pıçağa gəldilər: birbirinə pıçaq çəkdilər.
iki yanı kəsgin, sivri uclu, ənli pıçaq: qama. qəmə.
qəmə çəkmək.
qəmə qəməyə gəlmək: qəmə ilə vuruşmaq.
yatağan pıçağının bir çeşiti: qulaqlı.
böyük pıçaq: yataqan.
kiçik bıçaq: kəzil. kəzlik

PIÇAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çapacaq. qιrqι. kəsgi. kərki. balta

PIÇAQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çiviləmək < sivriləmək

PIÇAQLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qanlı pıçaqlı: birbiriylə öldürəsiyə yağılaşmaq

PIÇAQLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

(biçək < biçmək).
pıçaq qonacaq, qoyulacaq yer.
pıçaq yapmaya yarar çəlik, polad

PIÇI PIÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

biçik biçik qonuşmaq

PIÇILTAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

pıçıldamaq.
fısıldamaq. sufsamaq. sufşamaq. şuvşamaq. çıvıldamaq. cıvıldamaq.
quşmuşlanmaq. fısıldaşmaq. gizli qonuşmaq

PIÇILTAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

pıçıldaşmaq. şuvşaşmaq

PIÇILTAYAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

pıçıldayan.- qulağa pıçıldayan: fıslayıcı. suflör

PIÇILTI : Arin Turkish Etimology Dictionary

köşəki. şüşəki. köşək. gizlicə qulağa çatdırılan söz. şayiə

PIÇILTI : Arin Turkish Etimology Dictionary

pıçıntı. fısıltı. fısıntı. xısıltı. xısıntı. qısıltı. qısıntı. qılıqış. qovu. qovuc. qovunc. qovuş. qoğu. qoğuc. qoğunc. qov. koğu. koğuc. koğunc. koğuş. kovu. kovuc. kovuş. kovunc. küygü. qoşantı. qoşu. arxadan çəkişdirmə. birinin arxasından deyilən kötü, pozu söz. dediköt. dediküt. dediqodu. dediqoğ. dediqoy. dediqurdu. deyiqurdu. əslək. əsləti. genik. gənik. gəlcik. gəlisər. hayqı. qazınc. qılatma. qıltama. qıratma. qırtama. qırbat. qırqır. qıyatma. qıytama. qaybağ. qaybanağ. qaybanat. qaybat. qıybat. qıynat. qıyvat. qiybət. qeybət. ğeybət. yayqı. yergi. yermə. sıyqa. sıyaq. sığa. sığ. şayiə. boş söz. (bəd quyi.)

PIÇINTI : Arin Turkish Etimology Dictionary

pıçıltı. fısıltı. fısıntı. xısıltı. xısıntı. qısıltı. qısıntı. qılıqış. qovu. qovuc. qovunc. qovuş. qoğu. qoğuc. qoğunc. qov. koğu. koğuc. koğunc. koğuş. kovu. kovuc. kovuş. kovunc. küygü. qoşantı. qoşu. arxadan çəkişdirmə. birinin arxasından deyilən kötü, pozu söz. dediköt. dediküt. dediqodu. dediqoğ. dediqoy. dediqurdu. deyiqurdu. əslək. əsləti. genik. gənik. gəlcik. gəlisər. hayqı. qazınc. qılatma. qıltama. qıratma. qırtama. qırbat. qırqır. qıyatma. qıytama. qaybağ. qaybanağ. qaybanat. qaybat. qıybat. qıynat. qıyvat. qiybət. qeybət. ğeybət. yayqı. yergi. yermə. sıyqa. sıyaq. sığa. sığ. şayiə. boş söz. (bəd quyi.)