Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
SAQAF : Arin Turkish Etimology Dictionary

səqf (saxlamaq: qorumaq). qoruq. çatı

SAQAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

saqaf. səqf. atma. örtəm. saqab. salaç. sarlaq. savan. saya. şatır. çatır. tavan. üçək. tarus. şip. çatı.
çənə altı. ğəbğəb.
öküz saqaqı: öküzün boynundan sarqan dəri.
şələm. sarqan sallanan ət. çənənin, ənəğin (əngin) altında sarqıq, sarqan dəri, ət, ki kök kişilərdə qalın olur. qucqa. ğəbğəb.
bağ. aslaq. sallanmaqa yarar hər bir nərsə.
çənə. iyaq.
çənə.
ğəbğəb. zənəx

SAQAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sağaq.
> saqə < sapaq.
sağçı. (# solaq: solçu)

SAQAQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

saqağan. sağızqan. papağan quşu

SAQAQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

saqağı.
atların öksürəki.
sarığan, sağrılan, yoruğan xəstəlik. atlarda bulaşıcı boğaz xəsdəliyi

SAQAQLA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qulaq altı bezləri

SAQAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

çəmbər saqqal: üzü çevrələyən yüngül saqqal

SAQAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

səqqəl.
çənə.
saqqal. üzün yan yönündə, alt çənədə bitən qıllar.
top saqal.
qaba saqal.
kosa saqal.
keçi saqal: ucu sivri kəsik saqqal.
təxdə saqqal: enli, düz saqqal.
saxal. qayib.- saç saqal: sinn o sal.
saqalına soğan doğramaq: ələ salmaq.
saqqal saydırmaq: sirrlərin gizlətmək.
saqqalı bitmək: əsgimək. sürüncəmədə qalmaq.
ağ saqqal qara saqqal: kiçik böyük. hər kim.
saqal ayrı: çənənin ortası.
saqalı yetmək: saqalı çıxmaq.
saqal yolumaq: qırxmaq.
saqal iymək: saqal bıraqmaq.
saqalı salınmaq; tüşmək: çox üzülmək. kədərlənmək.
saqal tüb: çənə.
parça.
saqal bolmaq: yırtılmaq. parçalanmaq.
saqal edmək: yırtmaq. parçalamaq.
saqalları salın: pasaqlı olmaq. qılıqsız olmaq. kefsizləmək

SAQAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

sağal. sığal. sufal. qabur. qopur. qab. kasa.
saqal durluq:
bir çeşit boyunbağ.
gəm. lüqam

SAQAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

səkəl. sələk. salaq. çaqal. ( < > çək. çaq. saq. kəs. çaqılmış: çəkilmiş: qırıq.).
parça parça. yırtıq yırtıq. bölük bölük. kəsik kəsik.
didik didik, qol qol, sap sap olan nərsənin ortasından çevrəsindən bağlayıb tutan ip, qeytan. süpürgə kötüyü kimi nərsələri bağlayan bağ.
çaqal. çal. sal. qıs. azacıq. bir az.
sal gözlə: bir az gözlə.
sal verib, çox alır.
sal pal: azacıq. azqala.
əli sal: yoxsul. kasıb.
saklı. salıq. ağır. küt. bağlı.
çarə. imkan.
sağallı adam: imkanlı adam.
sağmalı. sütlü.
quzunu sağlıqa dal: quzu əmişmək üçün sütlü qoyuna qat

SAQALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sağalamaq. saqlamaq. saxlamaq. göz altına almaq. göz atmaq. gözətləmək. muğayat olmaq

SAQALAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sakalaşmaq. gülüşmək. lətifələşmək

SAQALAY : Arin Turkish Etimology Dictionary

sağalay. saqatay

SAQALIQTIRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

salığdırmaq. saxlayıb bəklətmək. bəkələtib üzmək. əngəlləmək

SAQALITMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

salıtmaq.
saxladıb üzmək. mə;təl edmək. yormaq. gəvşətib üzmək.
savalamaq. dağıtmaq

SAQALLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sağallamaq.
( < > çək. çaq. kəs. çaqılmış: çəkilmiş: qırıq. cızıq). çaqalamaq. yırtmaq. parçalamaq. kəsəkləmək.
( < > saq. sax. sağ ). imkan yaratmaq: onun durumu sağallandı.
parçalamaq. yırtmaq

SAQALLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

parçalanmaq. yırtılmaq

SAQALLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

hər saqallını ata sanır: görnüşə aldanır

SAQALLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

saqallını saqalsız aldar: saqallıyı saqalsız qandırır

SAQALMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

sağalma. sağac. sağlış. sağlım. sağlış. alac. əlac. iyiləc. iyiləşiş. iyiləşmə. iyiləşim. qutac. qutluş. qutuluş. qurtac. qurtuluş. qutulma. qurtulma. qalxınma. qalxac. qalxış. çara. nəcat. dərman

SAQALMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sağalmaq.
ayınqalmaq. aydınqalmaq. sırqavçılıqdan açılmaq, qalxmaq.
düzəlmək. unmaq. onmaq.
sağlığa qovuşmaq. düzəlmək

SAQALMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sağalmaq. sağılmaq.
onalmaq. onqalmaq. doğrulmaq. dikəlmək. düzəlmək. şifa tapmaq.
baynalmaq. baynımaq. qutulmaq.
ayınqalmaq. anığ almaq. durmaq. canlanmaq.
düzəlmək. yaranın toxdaması.
şığırmaq. iti yügürüb cummaq. quşun avın üstünə şığıyıb aşağı düşməsi, ava saldırması.
nərsənin axması, süzməsi. ulduzların axması. qaymaq. aşağıya doğr hızla enmək, girmək.
ulduzlar sağıldı.
ilan deşiyinə sağıldı.
saralmaq. arıqlamaq. zayıflamaq.
açılmaq. sökülmək. nərsənin bir yanından açılıb sökülməsi, çözülməsi. boşalması.
sarğılmaq. səritlənmək. çörəklənmək ( < çevrə. çevrəklənmək). ilan kimi çəmbər qurub oturmaq.
yenəlmək. yenətmək. ( t < > l ) yeğnilmək. düzəlmək.
baş sağaldı: yenitdi

SAQALMAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sağalmaz. onmadıq. onqmadıq. onmadıq. onmaz.
onmaz yara.toxdamaz