Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

sağraq. sığrıq. (1 < sağmaq: sağılan süzülən qab. 1 < sakmaq: saxlayan: qab).
bardağın lüləsi, boğazı. boğazlı küzə.
bardaq. badə. qədəh.
sağraq sürən: sağər.
susaq. küpə. topaq. qulplu.
tapı sağrağı: dəvə tapı. böyük, qutsal xalq yığvalarında işlənən böyük bardaq.
yağ süzülən, qoyulan qab.
taxıl ölçəyi. şinik.
atlarda olan bulaşan xəsdəlik.
içgi içilən qap. küpə. qədəh.
sürəhi. içindən süzülən, sağılan qab.
sürəhi. sağuri ( > sürahi). içindən süzülən, sağılan qab.
sikrik. səkrik. atlaq. atılmaqla keçilən yer. səgək yer

SAQRAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sağramaq. eşitməmək

SAQRAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

sağran. altunsağrı (altınsarı) olan bir çeşit buğda. ( > zə;fəran)

SAQRAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sakraşmaq. suçuşmaq. sıçraşmaq. səkrəşmək. saçraşmaq. atışmaq. irğişmək. qalxışmaq

SAQRAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

sağrat. sağtar. səğə.
saxlayan, sağlayan, qorucu olaraq nərsənin qırağına bəddənmiş, dikilmiş nərsə. qalıdan tikilmiş heybənin qırağına tikilmiş sağrı (dəri: dərilmiş, sərilmiş) çevrəlik, çalıv, kiriş.
topraqların bölüklərin bəlirən izlər, imlər, sınırlar. ( > sərhəd (fars))

SAQRATAĞZI : Arin Turkish Etimology Dictionary

sağratağzı.
sınırbaşı.
uzaq, açıq, çox yel alan yer

SAQRATLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sağratlamaq. sağratmaq. səğələmək. sağtarmaq. kimi nərsələrin qırağını sağrı ilə (dəri) çevirmək, qurşamaq. nərsənin genişliyinə ölçü qoymaq. səğə salmaq. sərhədləmək. sınırlamaq

SAQRATLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

sağratlı. sağtarlı. səğəli. dabandan yuxar baldırı örtən bölümlü ayağqabı

SAQRATLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sağratlıq. sağtarlıq. işlənmiş sağrıdan (dəridən) belə bağlanan qurşaq

SAQRI : Arin Turkish Etimology Dictionary

sağrı. sağır.
köçük. yan. yançaq. göt.
cıdamlı, qalın, davamlı dəri. hər nərsənin qoğuşu, dərisi, qabığı.
yer saqrısı: yer sağırı: yer yayqısı yer üzü.
etüklük sağrı: ayağqabı yapmaya ayrılan dəri.
kişi sağırı üz: adamın ən etgilənən dərisi üzündədir.
arxa. dal. sırt.
heyvanın büzdümü ilə belinin arasında olan topruq, qalın bölümü.
sağrısi gözəl at.
atın sağrısına minmək.
bu bölümün dərisi.
şişik, dolu, ətli, gen olan nərsə.
heyvanın beliynən quyruq arasındaki dolqun, yuvarlaq bölümü. atın sağrına minmək.
sağrı bölümünün bardaq, gilas (fırans), livan kimi olan gönü. heyvanların qıçlarının üst bölümünün (sağrılarının) dərisin fırıx çıxarıb, üst yanın açıq buraxıb, altı olan dar yanın boğub, süt, su, çaxır içmək üçün bardaq düzəldərlər.
böyük sağrı, kçik sağrı.
kiçik təpəli, enişli yoxuşlu yer.
işi əğən, səyridən, səğirdən kimsə. işi sürünmədə buraxan kimsə.
pambıqçı yayına pabıq suvaşmaması üçün, quzu dərisiynən örtülü bölümü.
üstü incə dəri ilə qapalı sandıq, möbl.
sağraq.
sarı.
savru

SAQRI : Arin Turkish Etimology Dictionary

sağrı. sağır. bud. heyvanların ayağının ətli, dolqun bölümü.
heyvanda sağrı ilə omuzbaşı arası: bel

SAQRILAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sağrılamaq.
bərkitib, sərtləşdirmək.
sağırlamaq. qaba dərini sərtləşdirmək •

SAQRINMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sağrınmaq. qulağı batmaq. kar olmaq

SAQRINTI : Arin Turkish Etimology Dictionary

sağrıntı. sarğıntı. sarqın. sağqın. sağın. damla. silkinti.
su sağrındı: su silkinti, çiləsi

SAQRIŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

səkrişmək. sıçraşmaq. qalışmaq. qalxışmaq. irğişmək. atlaşıb düşmək. oynaşmaq

SAQSA : Arin Turkish Etimology Dictionary

sağsa. ( < səqsənmək: siksinmək. sıçramaq). qorxu. ürkü. çaba. coşqu