Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

SALFNAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sərvnaz. sərvi azad. subay

SALI UZUN : Arin Turkish Etimology Dictionary

beli, qolları uzun.
salt. sal. hiss. dad

SALI VERMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yürgüzmək. yürütmək. yolaşmaq. yolsamaq. yola salmaq. yeritmək. göndərmək. təşyi; edmək

SALI : Arin Turkish Etimology Dictionary

salı. ( < salmaq). çarpı ( < çarpmaq). uru ( < vurmaq). sarı ( < sarmaq).
örtü.
işarə.
bir salı yetər bilənə, çomaq nədir kürkə geyənə.
iz. nişan.
(tanrım) hər yer sandan salı.
tə;sir.
söz var salı salmır, iş var iz buraxmır. salı salmaz, izi qalmaz.
rəmz.
salı bilməz baş verər.
salı bilməz işə qalır.
mala. sıva salmaq ayqıtı.
icazə.
salı vermək: salmaq. icazə vermək.
sağıl. salıq. çəki. qoruq. pərhiz. qaypı.
sərəli. xəstə.
salan. salanğ. bir il əkilib bir il dinləndirilən tarla topraq.
yön. yan.
dəfə. kərə.
qaypı. sağıl. salıq. çəki. qoruq. pərhiz.
icazə. keçər. keçit. yar.
icazə. keçər. keçit. yar. yarlıq.
sal. sayvan. günəşdən yağmırdan qorunmaq üçün çatı.
keçər. keçit. icazə. yar. yarlıq.
salı verìlmək: edilmək: boşanmaq.
kürgəgün.
salı günü: qıyav gün.
qoyu. qoytu. qutru. burax. ötrü. çıxı. mə;zuniyyət. ruxsət. icazə. salış. qoyuş. qutruş. buraxış. ötrüş. çıxarış. əfv

SALIB : Arin Turkish Etimology Dictionary

salıb salmaq: qanunu keçirib icra edmək

SALIB : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalıb. qasnaq

SALIC : Arin Turkish Etimology Dictionary

salınc. çapıt. çapqıt. çapqın. yürüt. yürüş. yüyrüş. axınc. axıc. axış. taxınc. taxıc. taxış. taxıt. basınc. basıc. basış. çapul. çapvul

SALICI : Arin Turkish Etimology Dictionary

salçı. yönəndən. sevq edici.
daşqaçı

SALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

salqı. bölük.
salqı. zəkat. bir maldan ayrılmış, salınmış bölümü.
bilgi. yüküm. yükləm. xəbər.
bilgin varmı keçənlərdən.
qalıq. çalıq. azıq. açıq. qırıq. kərik. kəmik. kəmlik. əksik. bitməmiş. qaysıq. kəm kəsir. nüqsan. qusur.naqis.
salış. salaq. sayaq. sayıq. sayış. çapat. çapaq. çapıt. çapıq. qapat. yapat. çağday. çağlıq. çağlış. yağday. yağlıq. yağlış. şəkil. çəkil. çəkiş. çəkim. çəkit. duruq. duruş. durum. qılıq. qılış. qılım. qılıt. vəsf: vəsif. sifət.
salğıq. göndəri. yüklü. yükümlü. yalavac. salınmış. göndəri. göndərilmiş. elçi. qılavuz. yamçı. peyğəmbər.
şal. atqı.
çiyinə, boyna, qola salınan salıq, şal: atqı.
vergi.
yer. nərsiyə özəl ayrılmış yer.
çobansalıq: ağılda çobanın dinlənməsinə ayrılan yer.
yüküm. yükləm. bilgi. sav. xəbər.
sallaq. enik. inik. enmiş. eniqmiş. endirilmiş. düşük. qoyuq. örtü. örtük. qapanca. örtülmüş. örtükmüş. çəkik. çəkilmiş. çəkikmiş.
enik pərdələrdən, yarım ışıq çalırdı

SALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

salğı. salığ. {bax > çalıq. (salınmış. atılmış. artırılmış. açılmış nərsə)}.
sarqıq. solpuq. porsuq.
saqat. üzürli. qusurli.
salğı kişi.
salqı yapı.
salğı öğrətim.
yağmurli. yağmur yağdıran.
salğı bulut.
sarığ. yaraq. silah. düşək. zə;f.
< salmaq. xəbər. peyğam.
salığ vermək: xəbər vermək.
> sağlıq. xəbər. mə;lumat.
salığ vermək: göstərmək.
salağ. döğüş araclarında zəncirli, toplu bir çeşit toxmaq.
salığ. saxlı. qıtım. kitim. qutum. kütüm. güdüm. gizli. söylənməz nə. sirli.
ölçü. əndazə.
götürgə. götürü. tərh. bərnamə.
salğut. vergi. salyan.
iz. damğa. nişan. əsər.
müjdə. peyam. bəşarət.
salıq vermək:
xəbər.
ehsan.
yelli. fırtınalı hava.
saydam. təkiz. sayğal. sığallı. şəffaf.
çıxar. iste;dad. qərihə.
gəngəş. öyüd. övüt. öğüd. oyanış. sava. sayıqlıq. tosiyə.
töhvə.
ayıqlıq. bildiri. bigi. bildirmə. çat. xəbər. peyam. soraq. tapşırıq.
çapar. xəbərçi.
(metatez < saq). səbir.
sağıl. salı. çəki. qoruq. pərhiz. qaypı.
enli taxda. taxt.
yol göstərən.
salığ. mızraq. neyzə. cıda. duyuqluq. qandırı. süngü. şiş.
çuxur yer. beli çökük heyvan.
tə;rif.
balaca daxma. ağıllarda qurulan blaca dam.
salq. ehsan. bax > salğı.
salgı. sərsəm. abdal. kof. bozuk samıraq. səmə. gic. manğ. bunal. bunalmış. dəpənq. şaşqın. alıq. budala. bunal.
vergi. aşar. artıqlama qoyulan nərsə.
salıq salmaq: vergi bağlamaq.
borc. alqı.
sürəli salıq: bəlli bir çağ arası verilib alınan borc.
sürəsiz salıq: könlünə görə yerinə gətirilən borc.
bir sürəlik, nərsəni geri, yan buraqxmaq.
salıq salmaq: yaylaqa, uzun yola çıxarkən, bağlanıb kənddə qoyulan nərsələr.
saqtıq. sağdıq. saxtıq. sağlıq. pəsəndaz.
salıqçı: pul yatıran.
sal. budaq. dal. sal sal: çal çal: dal dal.
saltuq. saluq. sərbəst. ərən. buraxılmış. azad. bağımsız.
sarğan, sallanan nərsə.
salıq qarın: salıq qursaq. qarnı sarğıq, şişib sallanmış.
salıq yük: dəngəsiz, sallaq qalmış yük.
vergi. vergi borcu.
xəbər. öğüt. tavsiyə.
qaypı. sağıl. salı. çəki. qoruq. pərhiz.
pəyam.
sağlıq. sava. müjdə. doğru xəbər.
çapat. cərmə. tutu.
salıq alıq: saluğ. salmaq almaq. aluğ satuq. əxzo əta

SALIQALI : Arin Turkish Etimology Dictionary

çıxarlı. iste;dadlı. qərihəli. qablatıl. qabiliyyətli. burunman ( > bırumənd (fars)).
salmaqlı. ciddi

SALIQASIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

salmaksız. kəpəz. kəpəzə. köpək. kövək. sıysız. sayqısız. e;tibarsız. mübtəzəl. dəğərsiz. qiymətsiz

SALIQÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

xəbərçi. xəbər salıb deyən

SALIQÇU : Arin Turkish Etimology Dictionary

xəbərci. öğütçü

SALIQXANA : Arin Turkish Etimology Dictionary

döşəkxana. qulluq nərsələrin, aracların, paltar, boxca, bağlılar qoyulan yer. mehtərxana

SALIQLA : Arin Turkish Etimology Dictionary

düşəkli. zə;flik.
mənim salıqlığım budur

SALIQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > çalıqlamaq.
bildirmək. bilgi vermək. tanıtmaq. yol göstərmək.
sallamaq. bir nərsəni içləyib incələyib açmaq. çözmək. arıtlamaq.
silmək. salıb yox edmək