Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

SANTURLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

sunturli. sənturli. gurultulu. şamatalı. patırtılı. dəbdəbəli

SANTUVAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

sanduvac. dadlı, şirin səsli. bülbül.
dadlı ötər sanduvac

SANU : Arin Turkish Etimology Dictionary

sanıc. duyğu. fikir.
şəkk. güdü

SANUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sanuğ. xatirə

SANYAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sayaq. sanaq. sanıq. oysuq. duysuq. oynatı. oynası. kölgə. quruntu. oynuş. uynuş. xiyal. qaraltı. düşləm. görünüm. görünğü. görüntü. şəbəh. salım. salqım. xulya. yansıq. yansış. yansım

SANYIRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sandrımaq. sandıraqlamaq. sayaqlamaq. sərsəm demək. həzəyan demək. sanrımaq. saçmalamaq

SAP ATMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ziqzaq. əğribüğri

SAP : Arin Turkish Etimology Dictionary

qılınc sapı: balcaq

SAP : Arin Turkish Etimology Dictionary

p>
qulaq.
qətim. ip. tel. tar. dar. sim. ip. əriş. ərsiman. ərisman. risman. boyluq.
sapaq. saq. qol. qulp. baldaq. tutqa. qapıs. qəbzə < qapsa. dəsdə.
sıra. növbət.
sənin sapında mən keçdim.
qılınc, bıçaq sapı.
qalın. cehiz. gəlin gedən qıza qoşulan var davar.
taxıl ölçməyə yarayan qab.
tutquc. qulp. qəbiz. tutum.
sabaq. sapaq. çöp. qoçan.
qılmay. tutac. tutmac. dəsdə. saptaqay. çöp.
qurumuş bitgi sapı: qavra. anız.
saç. sapaq. saçaq. qol. baldaq. çubuk. baldır. gödə.
qabarma. çıxıntı. şişkin. həlqə. döngələk. bucra. yιğιrιk. şιğιrsιk.
sapaqsız: sapsız.
qurşav. yarpaq. budaq. uşaq.
taxı bağları. dəsdə. dəmət.
ip. tel.
ərkəklik ayıqıtı.
kələk. hilə.
saplı kişi: kələkçi.
( s < > t ) tap. tab. tam. qatıqsız. çin. doğru. düz. bütün. başdan başa.
sap altın: tab qızıl. xalis qızıl.
sap kişi: tab kişi. doğru adam.
sap yun: tap yün: teyxa yun.
sap dilək: arıv, təmiz istək.
;tel. ip;; kimi uzunasına, yan tərəflərindən bəsbəlli olan, hər bir nərsəyə deyilir.
silk.
nə sapda kişidir: nə silkidə kişidir.
tar. dal. ip. saq. uzun düz qol. (sapın əğri, buruq, girdək olanına qulp deyilir). əl ilə işlədilən ayqıtların tutacaq yeri.
üzüm sapı.
ip: yəp: yap.
təsdə. dəsdə. boyun. tutamaq. orum. örum. hörüm. urum. kəsim.
bir örüm ot: bi örum ot. bir oraqta biçilən ot.
balçaq. qəbzə. dəsdə. qordon. ip. sınır. qulp. tutam.
yükləri qordonla: iplə.
qızıl qordonlu saat.
qılıc balcası: qılıc sapı.
saplı küzə: qabaqulaq.- iğnə sap taxılıb qorunan topac, kisə: çaxmaq.- ipə sapa gəlmiyən: qancığ. qıncığ. qınıq. qırıq. qılıqsız.
bir ağır yükü dartmaq üçün qıssa qalın sap: sapan.
löq macunu ilə sap bəkiştirmək: sürqücləmək.
sap sap, fitil fitil etdirmək. bükdürmək. əğitmək. əğritmək.
pambığı bükdürüb ip yapdırmaq.
sap sap, fitil fitil edmək. əğirmək. bükürmək.
pambığı büküb ip yapmaq.
sapına dək sancmaq: saplamaq.
pıçağı qarnına sapladı.- ipsiz sapsız: ilişgisiz. rabitəsiz. münasibətsiz.
sapsız balta: yiyəsiz mal. ortalıq malı.
ipi sapı yox nərsə deyir: ələ gəlir, ələ keçir, tutulaca nərsə dəğil.
qılıncın (əğri olan) sapı: qılıc qaşı. balçaq.
quyruğunu tava sapına çevirmək: çox döğmək. çoxlu tapdamaq.
bıçaq sapı: solpuç.

SAP : Arin Turkish Etimology Dictionary

saq. qapsa > qəbzə. girə. tutac. tutaq. qəbzə. dəsdə. dəsdə. qol. əriş. ərişiman.
> çəp < ( < sapmaq). qaçıq. sapıq. doğru olmayan. yanlış. əğri.
> sop. soy. dal.
qulaq. qılp. qulp. asma.
bükdə. bükdü. dəsdə.
çat. qılp. dəsdə.
darıq. tarıq. tel.
dişsapı. dişsap. diştel. dişqıl. qılsır. qıldır. qıltar.
əl. qol. qılp. dövək. dövələk. dövəc. bir sıra ayqıtlarda dövməyə, əzməyə yarayan parça. kəsmə. kəsdə. kəstə. dəsdə.
həvəng əli.
iplik. lif.
iplik: çöp.
iğnə sap: iğnə iplik: iğnə çöp: çox arığ, üzük, incək, zayıf.
qaput. qap. (< qapmaq). ovsar. ovac. dəsdə. dəsgirə.
tutaq.
yapış. tutaq. tutaş. tutacaq. qapış. qol.
yol. həq. həqq.
sapsız: yolsuz. yoluğ. həqsiz.
saplı: yollu. həqli.
siz yarı sapsız, yarı saplısız: siz yarı yollusuz, yarı yollu: siz yarı həqlisiz, yarı həqli.
sapı almışlar, verməmişlər: sap alınır, verilmir: yolu almışlar, verməmişlər: yol alınır, verilmir: həqqi almışlar, verməmişlər: həqq alınır, verilmir.
sizin yoluz (həqqiz) yoxdu belə danışmağa.
yolsuzluğa yol verməyin. sapıqlığa, yoluğluğa, həqsizliyə qarışı durun.
baltaya sap olmaq:
inanc, məslə yiyəsi olmaq.
işə yaramaq, dəğmək.
sap sap, iplik iplik olmuş: didiklənmiş. didik. titik. didilmiş.
sap sap, iplik iplik edmək: didikləmək. didələmək.
bir baltaya sap olmaq: iş yiyəsi olmaq.
bir para yemişlərin sapı. çürük. çöp.
armıd, üzüm çöpü.
qılıc sapı, qəbzəsi, sipəri: barçaq. balçaq.
kök sapı: incə kök.
incəcik sapaq, sap: qeytan.
baltada varsa, sapındada var: əksiklik yalınız bir yandan değil.
armıdın sapı var, üzümün çöpü: güc bəğənmək.
iğnə sapa dönmək: iğnə ipliyə dönmək: iğnə çöpə dönmək: çox arığ, üzük, incək, zayıflamaq.
iğnədə var sapda var: bu at bu meydan. gərəkən nərsələr hamısı yerindədir.
iğnədən sapa dək: iğnədən ipliyə dək: ən incə ayrıntıları ilə.
hərkəs qaşığın yapır, istəyincə sapını taxır.
hərkəs qaşığın yapır, özü üçün sapın taxır.
qaşığın yapıp, sapın taxıb: bir kimsə üçün hər gərəyi yaratmaq. bir işin olmasına yol açmaq.
sözün verdin, işin yap, qaşıq oydun, sapın yap.
ip, sap biçimində olan: ipi, sapı andıran: ipsi. ipliksi.- ipə sapa gəlməyən: ipə sapa gəlməz: ipsiz sapsız. ipi sapı yox: sana başa uymayan, birbiriylə tutarsız olan. birbirin tutmaz. tutarsız. yersiz. anlamsız.
ipə sapa gəlməz sözlər, duyulardan qutarmaz canım, bizə düşür yarım qəhbə, qonşuya bütüncə xanım.
ipə sapa gəlməz yarqılar: hökmlər, qəzavətlər.
ipə, sapa dönmək, devrilmək: sapsınmaq. ipsinmək. çox arıqlamaq, incəlmək.- ipə, sapa oxşatmaq, bənzətmək, yansıtmaq: ipsitmək. sapsıtmaq.- qamış, əkin sapları ilə hörülən, ağzı açıq səbət, sələ: qaşıq səbəti. kağal. kaval.
sap kimi kökə sarılıb tutan göbələk çeşiti: kökdonan.
iğnədən sapa: ayrıntılaıyla.
ipi sapı yox: ipsiz sapsız: ipə sapa gəlməyən: ipə sapa gəlməz: sana başa uymayan, birbiriylə tutarsız olan. birbirin tutmaz. tutarsız. yersiz. anlamsız.
ipi sapı olmamaq: sana başa sığmamaq. hesab kitabsız olmaq.
qarqıdalı sapı: qapsdal. qasdal. qaruq. qarıq.
qarqıdalı sapı: qaruq. qarıq. qapsdal. qasdal.
sağlam olduğu üçün balta kimi araclara sap yapılan ağac: qaradal. saplıq ağac.
qurd qulağı tay sapı olan qılıc çeşiti: qaraqolaq.
sapı qulaqlı pıçaq türü: qaraqulaq.
yığınlı nərsəni, sapları dağıtmaqda işlənən çatallı ağac: qarağı.
taxıl sapı: qazal.
ucu qançalı (çəgəlli) dəğnək, sap: qaqıc. qaqış. qaqınc. çapa

SAP : Arin Turkish Etimology Dictionary

sap. ( < metatez > ) baz.
yabancı. yat. sapaq.
boyun. tutamaq. dəsdə

SAPA : Arin Turkish Etimology Dictionary

sava.
yana, dışa açılan
yığılan nərsəni dağıdıb axdırmaq üçün açılan sapa arx, qənov: (örnəyin göl suyu kimi birikintsi): iğrik. əğrək. xəndəq.
gəmi içi işçisi.
qarşıq. qarışıq. çalalı. çallaq. burşuq. buruşuq. burqacıq. qarqacıq. burqacıq. dolaşlı. dönəşli. dolaşıq. dolaşaraq gedilən. dolambac. akrobas.
dolaşlı işlər.
- çox dolaşlı dolaşıq, qarışıq yol: girivə

SAPA : Arin Turkish Etimology Dictionary

birahə.
münhərif.
uzaq. qıraq. əğri. uğri.
əğri. üğri. əğri üğri. münhərif.
yol üstündə olmayan. qıraq. uzaq. sapılmaqla çatılan nərsə. yolu kəsdirmə olmayıb, dolaşıq olan. doğru olmayan.
o bir sapa kənddi.
sapa yer.
sapa yollar.
qıyır ətək. ucra. gizli. dışa. quytu. ücra. tunaqı. donaqı. tumağı.
sapaq. ucra. qıraq yer. qaladan, şəhərdən dış. çet. yan.
tolaşlı. dolaşlı. dolaşaraq varılan. doğru olmayan.- dolaşlı yol.
dolşlısöz.
dolaşlı yaşam.
dolaşlı cizgi.
bir sapa sözə inanmaq. dolmayı utmaq.- mən bu dolmanı utammaram

SAPA : Arin Turkish Etimology Dictionary

çapa. tapa. saba. sava. (
< saçmaq.
< savmaq.
< çapmaq: kəsib ititmək).
qıraq. uzaq. ucra. kənar. şəhər dışında olan.
əğri. ana yoldan çıxan.
çapqı. kəsgin. sivri.
qarşı. üz üzə gələn.
sapa yollar. sapa sağuş: çəkişik fikirli.
savar. savqar. savunma ayqıtı. qorunaq. ( > sipər (fars)).
çomaq. sopa. dəğnək.
qılıc sapı. qəbzə.
ayqırı. fərqli. başqa.
sopa. sopa. dəğnək. savma, savaş ayqıtı

SAPACİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sabaci.
sopacı. sopayla döğüşən.
qonuşmaçı. qonuşan

SAPAÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sapaş. sapıç. sapış. şua;. əşü;ə

SAPAH : Arin Turkish Etimology Dictionary

sabah. ertən

SAPAHLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sabahlıq. ertənlik. səhərçağı ən ilk görünən kimsə. axşamlığım sən oldun tarınlığm (sabahlığım) kim olacaq

SAPAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

> səfeh.
qayta. başıboş. baybaş. boşqafa. düdük. salağ. axmaq. ənayi. çaşlaq. qaşalot. qaşalat. çağalat. qırıq. qırt. qart. qırtalaq. qırtabaş. düdük əriş, rişdə.
< saqə. sağaq.
dəlipozuq. başına əsəni yapan.
tələgə. dələgə. dəligə. dəlicə. çağalat. qırıq. qırt. qart. qırtalaq. qırtabaş.
doğru yoldan sapma. azma. dal. burdaq. suç. pozaç. pozuç. qabart. batqa. günah. doğru yoldan sapma.
qaqavan. qapsalaq. kavsalaq. çavsalaq. səfeh. qapsalaq. kavsalaq. çavsalaq. qapsa. qanmaz. qıtqafa. qıt başlı. qıt ağıllı. qıtanlaq. qıtan. qanqıra. qandıra. qaqlaq. kal. çağalat. qırıq. qırt. qart. qırtalaq. qırtabaş. kotan.
qapsalaq. kavsalaq. çavsalaq. səfeh. bön. salaq. çağalat. qırıq. qırt. qart. qırtalaq. qırtabaş. mat. gic.
qapsalaq. kavsalaq. çavsalaq. səfeh. cahil. yayan.
qapsalaq. kavsalaq. çavsalaq. səfeh. kavak. çağalat. qırıq. qırt. qart. qırtalaq. qırtabaş.
qapsalaq. kavsalaq. çavsalaq. səfeh. qabax. axmaq. ənayi. çaşlaq. qaşalot. qaşalat. çağalat. qırıq. qırt. qart. qırtalaq. qırtabaş.
susaq. çağalat. qırıq. qırt. qart. qırtalaq. qırtabaş.
çapaq. iğnə. topaq. bucaq. burcaq. quşə. kinayə.
sözüzü sapaqsız iğnəsiz söyləyin.
bu iğnəli qonuşuğa son qoyun.
iğnəli baltalı davranışlar: kinayəli, kəsgin, iti tutumlar.
saçaq.
parça, nərsənin üzərində olan incə, yumşaq tük, saçaq, sapaq: kov. hov. hav.- incəcik sapaq, sap: qeytan.
qaba, sapaq kimsə: danqadaq.
ana yolu bıraxıb, qıraq, sapaq yolu seçmək: qapıları qapıyıb, pəncərələri açıb.
qarsapağ: qarsbağ. qılçıqlı qara buğda

SAPAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

> səfeh. səpək. şaşqın. çaşqın. saçaq. cartı. yartı. səfeh. ağlı qaçıq. dəli. sabaq. sap. çöp. qoçan. səfeh. çınqılbaş. salsar. sərsəri.
sapa. ucra. qıraq yer. qaladan, şəhərdən dış. çet. yan.
sap. saq. qol. qulp. qəbzə. dəsdə.
sapıq. səfeh. küf. kof. axmaq. cahil.
kof kişi.
kövəz. kofas. boş. havayı.
sapıq. qaybaq. qaymış, caymış iş, davranış. qəbeh. basıq. çirkin. pis. səfeh. ağılsız. toy. çiy. yaş. xam. əcəmi.- toy kişi.
bu qaypaq işlərizdən əl götürün. 1 sasaq. abdal.
səpik. qırıq cızıqlar. saplarla bəzənmiş hər bir nərsə.
sapağ don.
pürçük. birçək. sap. çapaq. yol ayrıntısı.
sap. ip. iplik. sicim. əriş.
sopa. çomaq. qlın nərsə.
tərs. ayqırı. ayqırılıq.
dərs. kurs.
sabak. savaq. savma, rədd edmə aracı. sopa, cop sopa kullanan. dövüşçü. sopa ilə döğüşən.
saqav ( < saq. saxlamaq). qımız saxlamaq üçün bayqır dərisindən yapılan tulum.
səfeh. qonda. budala. alıq. oysuz. ussuz. ağılsız. zəkadan yoqsun.
səpük. yenik. yeğni. yüngül. xəfif

SAPAQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

sapağan. sabağan. dövən

SAPAQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

sapağı. (< sapmaq >) səpəki >çəpəki

SAPAQIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

savsızca. savsızın. salaqca. salaqın. xamına. saçıqca. şapşalca. gobutca. gəbəcə. gəvəcə. dəlicə. gicinə. görgüsüzün. kötükcə. ködükcə. görgüsüzcə. görgüsüzün. görməmişcə. koryatca. qabaca. qaba sabaca. qamqalatca. qapqalatca. qartca. qaytaca. qırıqca. qırtabaşca. qırtalaqın. qırtca. abdalca. avanaqca. axmaqca. alabaşca. aldavılca. alqınca. anayıca. ənayicə. andavılca. avalca. bacarmazın. bayağıca. bilgisizcə. bozbaşca. böncə. budalaca. cacıqca ( < saçmaq). cahilcə. çaşqınca. dalyaraqca. daşraca. dışraca. naşıca. şaşqınca. yoğurca. yontulmamışın. yöndəmsizin. yöndəmsizcə. qırtalaqca. amiyanə. nadanca

SAPAQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sayaqlamaq. alızlamaq

SAPAQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

səfehləmək. sanıqlamaq. sayıqlamaq. alıqlaşmaq. bunamaq. bunğamaq. həzyan demək