Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

SƏQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

səğə.
sağa. sal. baldaq. salpaq. salpıq. salğaq. qunç. qonç. budağ.
səkə. ləkə.
qısa qonçlu, səğəli çəkmə, çizmə: tomaq. tommaq.
qalçaya dək çıxan uzun səğə corab: qalçın.
qıssa səğə: qıssa topuq.
uzun səğəli ayaqqbı: çəkmə. müzə

SƏQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

səkə. sək.
çatlaq.
səkə qab.
budala. axmaq. səfeh

SƏQƏÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

səgəç. səyəc. ( < səq). asılıb taxılan tikə

SƏQƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

səgək (fars). ( < səqləmək)

SƏQƏL : Arin Turkish Etimology Dictionary

saqal. sələk. salaq. çaqal. ( < > çək. çaq. kəs. çaqılmış: çəkilmiş: qırıq.).
parça parça. yırtıq yırtıq. bölük bölük. kəsik kəsik.
səkəl. atılmş. çıxmış. qabarıq

SƏQƏLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

səğələmək. bax > saqratlamaq

SƏQƏLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

səğəli. qunçlı. qonçlı.
uzun, uca səğəli ayaqqab: qalxıc. qalxuc. qalıxlı. qalıvlı. qalıc. qalış. qalınc

SƏQƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

səkəmək.
soncuqlamaq < sucumaq. önəgüləmək. çalıqlanmaq. bükülmək. boğamaq.
siksinmək. disginmək. sigrimək. səkrəmək.
siksinmək, disginmək, sigrimək, səkrəmək

SƏQƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

səkəmək. səkinmək. qalxılamaq. qalxamaq. hoplamaq. zıplamaq. atılmaq. ataqlamaq. sıçramaq.
nərsənin üzərinə səkinmək, atılmaq: ilqamaq. ilqarmaq. ilqara keçmək. ilmək. iləmək. cummaq. saldırmaq. həmləyə keçmək

SƏQƏMƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

səkəmən. ( < sək). saçan. qaçan. sapan. qovan. qıyaq. qıvraq. qıvqar. qılər. çaplaq. saldıran. salan. yügrən. ilqar. gənc. yeni çəriyə qatılan əsgər

SƏQƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

səkən. axsayan. ağsaq

SƏQƏNQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

səğənğ. sənğək. səhəng. sağan. su içilən təsti. ağacdan oyulmuş su qabı

SƏQƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

səğər. bax > sağar

SƏQƏRƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

səkərək. atlana atlana

SƏQƏŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

səgəşmək. səyəşmək. səyrəşmək. ( < səq).
aralanıb uzaqlaşmaq.
evdən çox səyəşmə.
azmaq. caymaq.
sözdən səyəşdik: caydıq.
uzlanın düzdən səyəşməyəsiz: ağlızı yığın başıza.
düz yoldan səyəşdirən şeytan.

SƏQƏTLƏMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

saqatlama. sataqlama. saptama. sapatlama. saptırma. çaşatlama. kəsətləmə. kəstələmə. pozma. ixlal edmə

SƏQƏTLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

səgətlənmək. səyəqlənmək. ( < səq). nərsə ilə oyanmaq

SƏQF : Arin Turkish Etimology Dictionary

(< saxuf. saxut. saxat. saqıf. sakız. saklaz. sakaz.). < sakav. < saxav (saxlamaq: qorumaq). saqaf (saxlamaq: qorumaq). qoruq. gövərtə. çatı. gərəki. kürk. örtü. örtük. qapanca. yaşıyan. aşiyan. sıramıc. tavan. qaplama. qatama. qabac. qapac

SƏQF : Arin Turkish Etimology Dictionary

< saq.
örtük. dam. çatı. çatılmış neçə nərsədən oluşan örtü. sarlaq. çatrat. şatır (çatır). çardaq. üçək. çətir. öqüzə.
atma. örtəm. saqaf. saqaq. saqab. salaç. sarlaq. savan. saya şatır. çatır. tavan. üçək. tarus. şip. çatı.
saqaf. ( < saq: örtük). çatı.saqlancaq. çatı. dam. atma. savan. tavan. saçaq. örtük. şip. damın içdən görünən sırtı. çatı. darusq. tərüs.
saqaf. savuq. dam

SƏQFSİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

damsız. çatısız

SƏQİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

səki ( < səqmək: atılmaq).
atıq. bir boya üzərində olan atıqlar. ləkə. xal.
səqili at.
dirək, dayaq situn ayağlığı. kürsi daşı.
səggi. paya.
bax > tək.
çil, mənək, bən, iz, sağar, səpgil. xal, çil çil, döyülmüş bədən,

SƏQİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

səki

SƏQİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

səgik. səyik. seyik. ( < səq: çəkik. çıxıq. qırıq).
sınıqları bağlamaq üçün atıq, sırıq.
ayrılmış nərsə. dinlənməyə buraxılmış topraq.
sayıq. sıqıq. sıyıq. seyip. səfeh. sərək. sarsaq. sərsənğ. atıq. alıq. boş. başıboş. manğ. axmaq. yüngül. yeyni. qabaq. qabalaq. qaba beyin. kəlləsi boş. təmbəl.
söyək. dayaq

SƏQİL : Arin Turkish Etimology Dictionary

səgil. səyil. (səq. çək).
quytu, quyu, çuxur, ılıq yer. qışlaq.
yazın yaylaya köçün, qışın səgilə.
səkil. atın ayağında olan ağlıq. ləkə

SƏQİL : Arin Turkish Etimology Dictionary

səkil. siqil ( < səkmiş: qalxmış).
əğinc. ziqil. ziyil. şişəc. səkpil < metatez > səpgil. sikil. azıq. gök.
basqın. ağır