Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
SƏS : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağız. nida. ünləm. cınqır. cımqır. qıq. oy. rə;y.
düzgün olmayan, pürüzlü, boğuq, pozuq, əngəlli, gücünəkli səs: çatlaq.
qafa səsi: içdən çıxan, içdə duyulan səs.
qalın, acı, iti səs: qaqrıq. qağrıq. qığrıq.
qısıq, boğuq səs: qaruq. qarıq. qağıq.
qulağı dincsiz edən səs təkəri: qaqışma. qaqşış. qaqafoni.
qulağı səsdə: qulağı aslaq. söz yığan.- gəvrək nərsəni yeyirkən çıxaran səs: qatur qutur. xırt xırp. xarp xarp. xarp xurp.
kar edən səs: qulağ batırıcı.
körpə uşaqları güldürmək üçün çıxarılan səs: qıqqa.
asqırıq, aksırıq səsi: hapşı. hapşu. həpiçi.
birdən çağıltı, şarıltı səsi çıxararaq: qağışadaq. çağışadaq.
qabın suyun qağışadaq boşaltdı.
daşlaq qayalaq yatağlı çayların, ırmaqların, yaxud buz parçalı axar suların çıxardığı səs: qağaş. qağış. qığış. qağıştı. çağaş. çağış. çığış. çağıştı. çığıştı.
gündüz gecə, gur axan çaylar qağaş qağaş qağışlayır.
döğüş yaraqların çalpılış səsi: qaqış. qağış. qağıştı.
qaqır qaqır səs çıxarmaq: qaqırdamaq.
qaqır qaqır gülmək: qah qah gülmək.
quru nərsələrin birbirinə dəğərək səs çıxarmaq: qağıştamaq. qağışdamaq. çaqışdamaq.
quru nərsələrin çıxardığı səs: qağıştı qaqıştı çaqıştı.
quru nərsənin birbirinə sürtülmə səsi: qaqırtı.
xış xış səsi: xışırtı. qağıştı. qağış.
suyun bol bol, gurultulu, iti axma səsi: çağış çağış. qaqış qaqış. qağış qağış. carıl carıl. şarıl şarıl.
toyuq çağırma ünləmi, səsi: gə bülü bülü. gə bili bili. qəl bili bili.
qorxudan, ülküdən səsi tutulmuş, boğazı qurumuş.
boğuq səs: çatal.
çarpma, vurma səsi: çat.
ekizsəsli: difton.
əşsəsli: yazıları bir olub, dəğişik anlam daşıyan sözlər.
uca səslə: açıqdan. açıqdan açığa. açıqdan açığa.
yüksək, uca səslə: açıqdan səsli.
qəbul səsi, rə;yi: ağ oy.
qıq deməmək: cımqırı çıxmamaq.
qıq diyəməmək: cımqırı çıxamamaq.
qıq dedirtmək: cımqırın çıxartmaq.
çan (naqus) səsi: çanqıltı.
çan, naqus səsi: çançan.
açıq, dolu səs: göğüs səsi.
bir səslə: bir ağızdan.
çimçəşdirici səs: qıcırtı. qıcıltı.
qısıq səs: boğuq.
səs olmasın!: suspus!.
sürəkli səsli axış: çağıldıyaraq. çağıl çağıl.
yoxumlı yaxımlı, gözəl səslə oxuyan: sayrayan. qəvval.
yüksək səs: bağırma. ağıza > avazə.
damağa bağlı olan səs. damaqsı.
səs aralığı: pərdə. bağ. don.
çoqsəsli: polifoni.
bir əlin nəsi var, iki əlin səsi var.
dar səsdilər:
ı. i. u. ü; biçiləri, hərfləri.
dodağ səsdışlar (:səsdəşləri):
b. f. m. p. v; biçikləri, hərfləri.
səslərin damağa doğru yönəlməsi, qayması: damaqsılaşmaq.
yüksək səs: yayqara. gurultu. çıq. çiq.
cınğırın, səsin çıxarmamaq. çıt çıxarmamaq.
səs olmasın: çıt çıxması.
tam səssiz: çıt yox.
qarışıq, gurultu səs: cığlıq. cığıltı.
səs yox!: süs!. sus!. tıs!.
tıs yox: dibin səssiz. tamam səssiz.
bir ağızdan səslənin, bağrış səsi: höyük. hüyük.
bir türə (cürə) səs çıxarmaq: qaldır quldur edmək.- hər qafadan bir səs, hər ağızdan bir söz çıxma: qaramaqarışıqlıq. pozqunluq. düzənsizlik.
incə səs: tiz, iti, incə səs.
qığıltı, qırlama, qığlama səs qırıltı.
qırıq qırıq, kəsik kəsik səs çıxarmaq, gülmək: qığırdamaq qıqırdamaq. qıtırdamaq.
səs səmirsiz, kimsə içərində olmayan qapı: çalındığında açılmayan qapı. qapı duvar.
səs səmirsiz: ıpıssız.
səs, ün yığma: oylama. rə;ygiri.
səsin çıxartmaq: oxutmaq.
səslərin çoxluğundan, gurluğundan qulağın səsləri seçməz duruma gəlməsi: qulağı dəng olmaq.- qısıq qısıq, boğuq boğuq səs çıxarmaq: qığırmaq. qanğırmaq. qanırmaq.
körpə qanğırmağa başlamış

SƏSQƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tetik. uyanıq olan. quşqulu.
səsqəq bolmaq: quşqulanmaq. qulaq qabartmaq.
səsqəq edmək: quşqulandırmaq.
səsqəqlanmaq: quşqulanmaq. təlaşlanmaq. həyəcanlanmaq. ətəkləri tutuşmaq. dört dönmək.
səsqəqli: təlaşlı. həyəcanlı. quşqulu.
səsqəqli bolmaq: təlaşlanmaq. quşqulanmaq

SƏSQƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

( sq < metatez > qs) səksənmək. disginmək. daşlanmaq. ürpərmək. hürpərmək. hürkmək. ürkmək

SƏSQIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

səsqıyış. qıqırış. qıylaş. hay küyəş. hay küy. hayğırış

SƏYASƏTNAMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yasaq. yasanmış, yazılmış törə, qanun. qanunnamə

SƏYƏC : Arin Turkish Etimology Dictionary

səgəç. ( < səq). asılıb taxılan tikə

SƏYƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

səyək. səyik. siyək. sınıq, qırıq, çıxıq, sümüklərə bağlanan, sarılan taxda

SƏYƏQLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

səyəkləmək. səyikləmək. səyilləmək. ( < səqləmək: qırıq, çıxıq nərsəni yığıb bağlamaq). taxda ilə sınıq, qırıq, çıxıq, sümükləri bağlamaq, sarımaq

SƏYƏŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

səgəş. ( < səq). sırtıq. azqın. pozuq.
səyəşlərdən üzüvü qurtar

SƏYƏŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > səgəşmək

SƏYİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

səyik. səgik. sınıqları bağlamaq üçün atıq, ataq, sırıq, düz taxda parçası

SƏYİQLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

səyikləmək. bax > səqləmək

SƏYİLLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > səgirləmək

SƏYİRLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > səgirləmək

SƏYİRMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

səqirmə. səqrim. çarpıntı. çarpınma. atma. hopma.
ürək səqrimi: ürək çarpıntısı.
göz sıqrimi: göz atması

SƏYİRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < səqmək: atmaq). arıtlamaq.
sayramaq. ötmək.
səyrəmək. səyrə. sağır. sağır. titrək.
sağır sağır titrəmək

SƏYİRTİCİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

səyirdici. bax > səqirdici

SƏYİRTİM : Arin Turkish Etimology Dictionary

səyirdim. bax > səqirdim

SƏYİRTİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

səyirdiş. bax > səqirdim

SƏYİRTÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayağ atması. bir çeşit oynama

SƏYLƏT : Arin Turkish Etimology Dictionary

sənət. hünər. səylətçi: me;mar

SƏYRƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yandat. oxuyan.
yandan bülbül: səyrə bülbül.
sayra. sar quşu.
səyir. sağır. sağır. titrək.
sağır sağır titrəmək

SƏYRƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

səyrək. (y < > d < > z ) seyrək. səzrək. sədrək. bax > seyrək

SƏYRƏM : Arin Turkish Etimology Dictionary

dayaz. sığ.
səyrəm su