Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

SIR : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağır. buxca. bükcə.
sır saqlayan: orxun. sırdaş.
< > şir. boya.
sır ver: sır sürt.
sırlamaq: şirləmək.
sır qaşıq: boyalı taxda qaşıq.
bürə. güzgünün arxasına vurulan boya. mə;cun.
s; il başlayan sözlərin, vurqulayan təkidir.
sır sıqlam: çox sıx.
içgi söz. tasqa. taşa. dışa. tüb. gizli. yaşırım. saxlı. yaşırın.
oranlı. ölçülü.
sir. dik. tik.
soy. nəsil.
sirr. yaş. ürəkdəki gizli nərsə. iç söz.
şir. sudan qalın, yoğun, quyuq. yapışqan suyuq.- sır edmək:. ötmək. (aqustos böcəki).- bir gizni, sirri, içi açımaq: sökmək. qoxulatmaq. iylətmək. ifşa edmək.
yarın onun işlərin qoxulatacağam.- sır vermək. taqsa bermək: casusluq yapmaq.
sır öğrənmək: taqsa bilmək: casusluq yampaq.- çalqım sırdı, qıynamlamay çalama: tırpanım dəngəli, zorlanmadan biçirim.
sır bolmaq: tikilmək. tikini durmaq.
sir qatmaq: sır qalmaq. dimtik durmaq. tikilmək. donaqlamaq. put kəsilmək.
sır sırına, suv izinə: soy soyuna, su sürünə

SIR : Arin Turkish Etimology Dictionary

luğab. loab.
mum.
gəlinsırı. gəlinmumu. qırmızı gül türü.
sirr. ürək sözü ürəklik.
birinə sır açılmaz, açılsada qaçılmaz.
sır saxlayıb, netəliyi, kimliyi bəsbəlli olmayan qapalı qutu. içini artıq dışarı vurmayan kimsə.
sır sır: sür sür: yol yol. iz iz. xət xət. qət qət. qat qat. damar damar. damarlı. çizgi çizgi. cızıq cızıq. qırım qırım. kərə kərə > kərkərə (> kirkirə).
sır saxlama: açmazlıq.
sır saxlar: ağzı bərk, sıxı.
sır tutmaq: ağzı gəvşək olmamaq. paxlayı ıslatmaq.
sır tutma dərcəsi: ağız ölçüsü.
sır tutmaz: ağzı gəvşək. boşboğaz

SIRA : Arin Turkish Etimology Dictionary

( <
sürmək. sür. sürü.
sar.).
düzün. tabur. tapqır. düzü. qatar.
növbət. keşik. qatman.
kanapə. möbl
sətir
silsilə.
uyqun zaman
dəst. set. mobl.
iz. qatlaq. qat. lay. sıra arası: qatar arisi (qatar: sıra). sıra ilə: gəzmə gəzək. növbətilə. nimkət. sıravarı: düzənlə.
düzən. qur. gür.
dizi. baran. üzüm. meyvə ağacları, bitgiləri dizisi.
düzəy. səviyyə. dərək. əvrə. səth.
boy. silsilə.
yətək. yədək. yataq. sıram. növbət.
dizi. yasav. dizi. düzü. tərtib. səf. müttəsil. nəsəq. nizam. qanun.
dizi. səf.
bir sıra inci.
ağacları var sıra sıra.
nəzm. tərtib. nobət.
sıraya qomaq.
sıraya girmək.
sıra ilə.
sıramız gəlməmiş hələ.
sinif. sınıb.
üçüncü sıra: üçüncü sinif. sınıb.
mənzilət. rütbə. mərtəbə.
xət. sətir.
neçə sıra yazı yazdım.
uzn taxda miz.
məktəb sıraları.
fürsət.
sıra gözətləmək.
sayaq. gəliş.
söz sırası: söz gəlişi.
seçilməmiş. rasgələ. bayağı.
sıra köomür.
sıra qarpuzi.
boyuna uzanmış.
sıra duvar. sıra ağacları.
sırailə. silsilə. sıravari.
dağ sarsı: dağ silsiləsi.
uyuq. uyqun. uğur. yerli. yollu. münasibət.
sırasız söz söyləməkdənsə, sırasın gözləmək yeğdir.
sırasız {:
yersiz. yolsuz. münasibətsiz.
qarma qarışıq. düzənsiz}.
dərcə. dərəcə. təbəqə.
< sürə. coruk. yoruk. tənq.
ardı sıra: ardınca.
ara sıra: arada sırada: ara ara. gah gah. vax vax. ehyanən.
qat.
qatla: sıra ilə.
qatlı qıtımlı: sırlı sıralı.
qoşı. qat. sinif.
silsilə. qordon.- qaraqol qordonu.
dizi. tiziv. diziv. tizim. tizmə. dizmə. dizim. silsilə. silsilə. taraq. silsilə. dəsdə. türün. dürün. cərgə. sətir. səf. dizi. sıncır. bir tür içgi.
sıncır dağlar: sıra dağlar. parta. kəzüv. kərüv. zaman.
ara sıra, qara sıra, qarça sıra, qanlı sıra, albotay sıra: içgi türləri.
sıra dağlar: taraq taraq dağlar.
o sırada: anğıça. o zamanda.
sıraya qoymaq: gözüvləmək. sırayla yapmaq.
sırayla yapmaq: gözüvləmək. sıraya qoymaq.
sırayla: gözüvləş. birər birər.
sap. növbət. səf. dizi: tizik.
tav. tov. nobət. tov.
tov sənə: nobət sənindir. sağlıq vermədə deyilir.
tov kimindir.
tav mənə çatdı, bəxtim qoyub başın yatdı.
tovda sənə çatarmış, axar sular yatarmış.
yaşam oyndu, bir tov sən, bir tov mənə.
tovla gələn tovla gedər.
öz tavın gözlə.
tərqü. tərgi. dizi.
sıra sıra. tizin tizin: dizin dizin: diz bədiz. sətir sətir. səf bəsəf.
arxası sıra: ardı sıra: dal ba dal. mütəaqibən. geridən bağlı, müttəsil.
önü sıra: öndən. öncə. öndən müttəsilən.
yanı sıra: yan yana. bərabər.
ara sıra: arada sırada: aralıq aralıq. hərdən. bə;zən.
sırasında: sarası ilə. uyuğunda. münasibəti ilə.
sıra sıra: səf səf.
işi sırasına girmək: işi yoluna girmək, düzəlmək.
sırada: ikən. arada. əsnada. gəldiyim sırada asladım.- sıra sıra:. ulam ulam. ard arda.dalba dal. arxa arxaya. dizək dizək. dizi dizi. qatar qatar

SIRA : Arin Turkish Etimology Dictionary

axın.
gəzək.
cərgə. rədə. qat. qol. səf.
düzgi. dizgi. düzən. dizən. tərtib.
nimkət.
orın. rədə. mərtəm. qat. dərcə. dərəcə.
silk.
ara. açığlıq. qapqı. fürsət. vaxt.
bu arada qoyub qaçdı.
sərə. neçə kişinin oturabiləcəyi oturacaq. nimkət. bank(latin). kanapə.
dizi. düzü. səf. qatar.
ara. aralıq. xilal.
sırasında: arasında. aralığında. xilalında.
bu sırada: bu arada. bu xilailda.
o sırada: o aralıqda. o xilalda.
düzü. dizi. qatar. səf.
ək.
yeyənsıra: yeyəndə. yeyincə.
qəlinsıra: gəlinsıra. gəlincə. gələndə.
gedənsıra: gedincə. gedəndə.
gedəl. novbət. qatal. qadal.
onunda qatalı sovuşdu.
qat. səf. şərit. sərit. şərik. sərik. kərik. çərik. dərik. qarıq.
quyruq. səf.
otobus quyruğü: otobus səfi
çörək quyruğü: çörək səfi.
seri. cərgə. çəki. dəngə. dərəc. dərcə. dəri. dərik. düz. düzgün. dizi. düzü. diziş. düzüş. dizik. düzük. düzək. dizək. dizəm. düzəm. dizən. düzən. dizin. düzün. dizgə. düzgə. dizgi. düzgü. dizgin. düzgün. qada. qayda. qatar. doğru. qoynı. qoynu. qoni. qoylı. qoylu. onar. yonar. yolay. salıt. salt. sıra. seri. qanıl. yaraq. yasa. yasay. yasamişi. inzibat. kilas. intizam. nəsəq. nəzm. nizam. tənzim. tərtib. (taxı. uğur. arayış. biçik. biçim. biti. qılıq. uyuş. yapım. saxt. ).
seri. dav. novbət. əl. (oyunda. qumarda, sağlıq verməkdə).
əl kimin.
əl sizin.
sıram. sıraş. sırac. sırat. dizi. düzü.
sıraş. səf. rədə. cərgə. rədif.
sürə. çağ. devir. zaman. hinqam.
döğüş hinqamında.
şirə. özlük. üsarə.- dizi dizi: sıra sıra.
ön sırada yer almaq: başa keçmək.
sıra sayqı: adab o ərkan.
sıra işi: bayağı. olağan. bəsit.
kəndi sırasına çəkmək: əldə edmək.
sırada birinci: bir.
yemisən bu bir, yalan danışdın bu iki.
sıraya soxmaq, qoymaq: rədifləmək.
ara sıra: sıra kərə: çağ ba çağ. zaman zaman. bə;zən.
arad sırad: sırad kərəd. bə;zi bə;zi.
bir sıra içində düzənləmə: dizim. düzüm.
dalı sıra: ardınca. ardından.
bu sırada: bu arada.
ara sıra: kəmaz. nadirən.
ara sıra: çat pat. biraz. qırıq tökük.
sıra sıra: düzəy düzəy.
ara sıra uğrama: gəlim gedmə.
bir gün onunda sırası, çağı gəlir: gün ola, xərmən ola.
bir sıranın ən sonunda olan: ən geridə qalmış qaraquyruq.
sıra sıra: düzün düzün. qatar qatar.
sırası gəlmək: yolu düşmək

SIRAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

sıraş. sıram. sırat. sıra. dizi. düzü

SIRACA : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğazda urlar çıxartan, gövdənin bir para yerləində yaralar açan bir xəstəlik. daül xinazir.
aq banğ;,
sığır oti;,
balığ oti; sıraca otu çeşitlərindəndir.
sıraca (daül xinazir) xəstəliyi çeşitlərindən: tomuz başı

SIRACA : Arin Turkish Etimology Dictionary

düzmə.
boyun sıracası, düzməsi: gəlincik

SIRAİLƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

silsilə. sıravari.
dağ sarsı: dağ silsiləsi

SIRALALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

hazırlamaq. bardırılmaq. bağdaşlayıb

SIRALALIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sıranış. düzülüş. diziliş

SIRALAMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

dizmə

SIRALAMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

düzənləmə. dizənləmə. düzənləyiş. dizənləyiş. çərəkələmə. cərgələmə. dərcələmə. rədələmə. qatlama. kilaslama

SIRALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ələkləmək. ələmək. seçib ayırmaq. ayırmaq. ayıqlamaq. taxımlamaq. tabaqlamaq. bölükmək. dərcələmək. sinifləmək. təsənnüf edmək.
qatmarlamaq. səfə çəkmək.
uşağın təti patı eləyib yeriməsi.
bir konuyla ilgili bütün bilgiləri, bəlgələri sıralamaq: töküm yapmaq.
düzü düzü, dizi dizi sıralamaq, səfləmək, qatarlamaq, rədifləmək, müntəzəm edmək: diziləmək. düzüləmək.
nərsəni sıralamaq, sanatmaq: ipə düzmək

SIRALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sapalamaq. sapallamaq. tarçıllamaq. (dərcə > dərəcə. tərcil edmək (ərəb). ). dərcələmək. taramaq. daramaq. çanalamaq ( > şanalamaq (fars)). çan çan edmək.
sıramaq. qoşmaq. düzmək.- söz qoşmaq.
orda nə düzüb qoşursuz.
uşaq. uşağın yasdığa, duvara tutunaraq yeriməyə başlaması.
daha yerimir, sıralamağa başlamış

SIRALANIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

diziliş. düzülüş. düzülmə. dizilmə. düzəniş. qonuluş. qatarlanış. rədəbətlik. tərtibləniş

SIRALANMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

ardıcıl sıralanma: dardalı. daldalı. ardalı

SIRALANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sarılmaq: sarlanmaq. hazırlanmaq. yaraqlanmaq. sulanmaq. hazırlanmaq.
sırlanmaq. cürgəşmək. cərgəşmək. qoşunmaq. hazır durmaq. qurdaşmaq. məclis qurmaq.
ulduzları cürgəşir.
sıralı. tizili. dizili. nəzmli. silkə çəkilmiş