Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

sökman. iğit. qahraman. batır. gözüqara. düşmanı dizə çöktürən, dizə gətirən. iğitlərə verilən ünvan. düşman saflarını sökən, yaran.
sökmənbay: sökmən bəy

SÖQMANLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sökmanlanmaq. batırlanmaq. şişmək. meydan oxumaq

SÖQMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

söğmə. yamanlama paylama.
sökmə.
kavlama, sökmə, qazma aracı: kavağ. kava (< kav).
sökmə. söküş. kal. çal. çalırma. çalırış. ayırma. ayırış. cayırma. cayırış. qoparma. qoparış.
sökmə. sövmə. sövüş. söküş. söyüş. söğüş. qalay. yaman. paylama. paylayış. azarlama. azarlayış. küfür. küfr.
qanmayan qıncı (kin. nifrət.). nədir, sevgi nədir, hər gələni sevib gedər, hər gedəni söğüb gedər. (gələni sevər, gedəni döğər.).
sevəni, söğmə, söğəni sevmə.
sevgi gülü tuxumsuz, söğmə kolu tikansız.
sevgi gülün tuxumu yox, söğməyin tikanı yox.
söğə söğə sevilən, sevə sevə söğər.
söğmə tikanı, sevgi gülündən su içər, orax gəlsə, kollu güllü biçər.
söğmənin tikanı yox, sövmənin tükanı yox.
tikişləri sökmədə işlənən, haça biçimli, haça qovşağı (iki qolunun arası) iti arac: açqa. aşqa

SÖQMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sökmə.
küfür. sövmə. qırış.
tə;n. nikuheş.
pisçillərin tə;ninə uğraşmadan əvvəl

SÖQMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

(sökmək. söğmək).
çözgüləmək.
yedirtmək. yamanlamaq. yamanlamaq. dil pozmaq: ağız pozmaq. yağın yağın, bol bol, sərtcə bir nərsəni yapmaq. yermək. düşürmək.
durmadan, ağzına gələni döşədi.
yıxmaq. devirmək.
dişini sökmək: dişin çəkmək. yaraqsızlatmaq. yamanlıq edəmiyəcək duruma gətirmək.
qoparmaq. qırmaq. parçalamaq.
girmək. düşmək. etgiləmək. nifuz edmək.
dağıtmaq. çözgüləmək. çözmək. açmaq. ayırmaq. savalamaq. sovlamaq. yaylamaq. yarlamaq. parçalamaq. balçamaq. boşaltmaq. əğritmək. pozmaq. xərablamaq. fəsx edmək.
söğmək. sövmək. söymək. qalaylamaq. qalaya basmaq. yamanlamaq. paylamaq. azarlamaq. küfürləmək. küfr edmək.
tükətmək. bitirmək. dağıtmaq. yıxmaq.- açıb sökmək: açıb qoşmaq: qaşlamaq. qaşlatmaq. xaşlamaq. xaşlatmaq. soxuşturmaq. azarlamaq. paylamaq. yamanlamaq.
sözlə iyicə paylayıb, söğmək: dillə donatmaq.
şəfəq, dan atmaq, sökmək. ağarmaq.
tük sökən: maqqab.
şəfəq sökmək: dan atmaq.
göğsün, sinəsin sökməyə çalışmaq: ösgürmək. öksürmək. üksürmək. kavsırmaq. qağsırmaq.
könlün sökmək: pərişan edmək.
əldən ayaqdan, var yoxdan sökmək: iflasa uğratmaq.
dan atınca, könül sökülər: ışıq saçar, sözü açar. günəş açar, qaranlıq qaçar.
sökdü gücüm, keçdi yaşım.
dağ sökən, dağa söykənir.
dağa söykənib, dağ sökür.
dan söküncə, tabım söküldü

SÖQMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

sökmək. sükmək.
kavlamaq. eşələmək. aqtarmaq. dörcələmək. eşələmək. aqtarmaq. qazmaq. qazbalav. başarmaq. yenmək. yaslanmaq (sökü. çökü. səki). sövmək. azarlamaq. dövmək. söküşdürmək.
qarqışalamaq. qarqışlamaq. korlamaq. azarlamaq. topiqləmək > tobixləmək. darlamaq.
sökmələmək.tə;n edmək. nikuheş edmək. tə;nə vurmaq.
dırnağ sökmək: dözümsüzlük edmək.
söğükmək. söğmək. sövmək.
çökmək. yarmaq. yırtmaq. diz çöqmək.
pozmaq. dağıtmaq. cırmaq. qırmaq. xərablamaq.
ortaqlığın söküşdi: ortaqlığın pozdu. (sokmaq: yerləşdirmək).
evləri sökülən yar.
bir gizni, sirri, içi açımaq. qoxulatmaq. iylətmək. ifşa edmək.
yarın onun işlərin qoxulatacağam.
didmək. çəkib qoparmaq. yolmaq. bütün, toplu nərsəni açıb saçmaq, ayırmaq.- qoyunun yapıqın (yunun) yoldu.
iftira edmək.
qınamaq. yermək. ilişdirmək.
açmaq. ayırmaq. həll edmək.
xəl; edmək.
şəqqələmək.
alçatmaq. qısqatmaq. təhqir edmək.
dağıdmaq.
hətgi namus edmək.- söküb saymaq: söküb qoşmaq. atışdırmaq. tobixləmək. sökəmək. sərzəniş edmək

SÖQMƏLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

sökmələmək. sökmək.tə;n edmək. nikuheş edmək. tə;nə vurmaq

SÖQMƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

sökmən. yiğitlərə verilən unqun. yağını sökən. yol açan. batur. qəhrəman

SÖQMƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

sökmən. qəhrəman. batur

SÖQMƏNLƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

sökmənlən. baturlan. qəhrəmanlan

SÖQMƏNLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

baturlanmaq. qahramanlaşmaq. şişinmək

SÖQNƏKÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

söknəkü. sökənək. söknək. ət ilə dırnağ arasında çıxan sivilcə, cuş

SÖQRƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

söğrə. söğər.
keçəl. başı saçsız adam.
boynuzsuz heyvan
söğər qoy: boynuzsuz qoyun