Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

SÖZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

başqa sözlə, ibarətlə: adıötə

SÖZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

boş gəp, söz: ovurt. avurt. laf.
bu avurtları yığışdır

SÖZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bulta. gəp. gop. göptə. sav. gəp. söyləş. səs. çav. söhbət. kəlam.
sav. yumuş. qovl.
ayıq. qovl.
ayıq ayıq qaymadı: söz (qovl) verib edmədi.
əhd. peyman.
yandı ərinc sözündən: bəlkə döndü əhdindən.
luğət. dil. kəlmə

SÖZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sav.
boş, qolay, gəvəzə söz sav, qonuşma: dediqodu (
< demək + qoymaq.
< demək +qoğmaq).
lakırdı
deyim. ifadə. tə;bir.
danışdırtmaq.
deyiş. ifadə.
aytıq. gəp. qovl.
danşıq. danışıq. deyiş.
dil.
sözalan: dilalan casus. casut.
diyəcək. çağma.
gözəl sözlərlə könlün almaq, almağa çalışmaq: dənsətmək. dənğsətmək. dəksətmək. dəhsətmək. avutmaq. acısın, sıxıntısın dindirmək. dincətmək. təsəlli vermək.
sürəkli söz, oranş, oran, qərar dəğişdirmək: damdan çardağa atlamaq.
soru.
sirr. gizli qalan nərsə. məsələ.
ışıq saçar, sözü açar: dan atınca, könül sökülər. günəş açar, qaranlıq qaçar.
(ilənc, qarqış sözü):
səni qarnağrısı tuta da götürə.
qarabalağa tutulası. gəbərəsi. öləsi.- boyun soyun qurusun.
qarayola ged: öl. gəbər.
qarayola ged, tamınında isti bucağına.
iri söz: könül qıracaq, əzib üzəcək ağır söz.
azacıq sözlər: qəbih sözlər.
qızqın, yekə söz: tavtava.
ürək sözü: ürəklik. sirr. sır.
arvadının tərsinə, qarşına qalxamayan, onun sözündən çıxamayan yalvara, aciz ərkək: qalbıq. çalbıq. çılbıq. arvadağız.- qapalı söz söyləmək, toxundurmaq: qamış atmaq. qamış qoymaq.- sarılı söz, arıya köz. (sarılı: örtülü).- söz daşıyan: dələdüz < daladüz. ( dala: əğri. kələk + düz). iki ağızlı balta. dalqabaq balta. iki üzlü. arapozan. arapozac. arapozucu. münafiq.- söz kəsmə: adaxlama. qalıntı. nişan taxma.- sözün tutmamazlıq: aldatıcılıq. kələklik. kələkçilik. qalayçılıq. qırıqlıq. kəllaşlıq. kəlləşlik. qallaşlıq. çallaşlıq. çalqaşlıq. çaqqallıq. bir nərsənin üzüstü, gizli qalmasın sağlamaqlıq. quytuçuluq. qutuçuluq. dönüklük. hoqqaçılıq. toqqaçılıq. toxuçuluq. dələduzluq. əğrib dolablıq. dolabçılıq. yalançılıq. fırıldaqlıq. fırıldaqçılıq.- yalan, gözəl sözlərlə qandırmağa, aldatmağa çalışmaq: qalalamaq.- bəsdi daha, çulqalı sözlərin yordu məni. (çulqalı: kinayəli).- (qarqış, ilənmə sözü)
asılaraq öləsən;: ipə gələsicə.
söz qayafı: usta, uz danışan. xətib.
ağır, çəkinilməz söz: it yesə qudurur. savat. savlat.
qadana (zəncir.)., su saxlamaz, yırtıq ağız söz saxlamaz.
bir tanrı var, dayanır, sözdən yuxarı, özdən yuxarı.
böyük danışanda, kiçiyə söz düşməz.
sözün qıssası: son söz: özdeyiş.
qulaqdan qulağa, ağızdan ağıza söz gəzər.
qarqış sözü:
toxun çözülməsin, ipin qırılsın (tox: dərd.).
böyüyün sözünə baxmayan börüyə börüyə qalar.
sən xiyallı kişiyə söz ver, onsuzda xiyalsız yerin tapmayacaq.
söz ola kəsə savaşı, söz ola bitirə başı.
söz ola baldan dadıl, söz ola ağıdan qatlı.
söz ola can dərmanı, söz ola bağır yarı.
söz ola qaymaqla bal, söz ola odla alav.
sözün təməl anlamında: sözün əsil mə;nasında.
yaşam yolu, durmaz eşinməz, sözün deyər, söz eşitməz, yolun gedər, geri dönməz, yuxar gedər boşa çıxar, aşağ enər, yoxa (poxa.). çıxar.
bir konuda çox söz edmək, çox danışmaq. qaqıclamaq. qaqırlamaq. qaqışlamaq. qaqıtlamaq. qaqalamaq.
qabartılmış, abartılmış söz: qabartmac. abartmac. qanırtmac. qanqırmac. qaqırmac. qaqırtmac. qaqrımac. yalan.
söz dinləməz: qaba. qabrıq. qaqrıq. qaq. qax. ədəbsiz. nəzakətsiz.
sözlə icəşmək, toxunmaq: qaqırmaq.
endirikli söz: müstənəd söz.
ilk söz: önsöz.
itləri cütləşməyə qışqırtma, quşqurtma üçün söylənən söz: qas qas. qıs qıs. qız qız.
könül qıran sözlər: xətir qıran sözlər.
qısa, göstərişli söz: yapıcı güdə söz: qut, qıt söz: özlü, qısa söz: dərli, toplu söz: us, qıs söz: ötəyiş. ötləyiş. özdeyiş. muxtəsər, müfid kəlam. vəciz.
söz konusu olmaq: ilgi toplamaq. ilgi çəkmək.- söz vermək: sözlətmək. adamaq: biçitmək. kəsitmək. əhd, və;d edmək. qərarlamaq. qərarlaştırmaq.
sözün qısası, ipin uzunu: öğüdün qısası, ipin uzunu.
uşaqları, cocuqları qorxutma sözü: öcü. umacı. abacı. xuxan. qoxur.
yaşıt kimsələrə, sayın (möhtərəm) birinə səslənmə sözü: qardaş.
qardaşim bur bax.
söz, qərar vermək: qararlaştırmaq. qararlamaq. qaravirləmək.
mən bu işi qaravirlədim.
boş söz: qaravəlli.
başında qaravəlli oxuma gəzdirir.
qaraquş sözü vermək: boşuna qovl qərar vermək.
yersiz, uyarsız, saçma söz: dam üstündə sağsağan, vur belinə qazmayı.
çalbasöz: dedik. zərbilməsəl. atasözü. atalarsözü. sav.
sevgi qarşısında kəllə işləməz, söz keçməz: könül buyruq dinləməz.
birinin quşqularını dağıtmaq üçün, söylənən inandırıcı söz: güvəncə. ürək vermə.
sözü verilmiş gündə: sözlü gündə. çağıçağına. çağıçağında. günügünündə. sürüsüründə. vaxtıvatında. tam günündə.
gün sözü: keçəri olaraq gün qonusuna düşən söz, sav, xəbər.
ilənc, qarqış sözü: gözü çıxasıca.
gözü dönəsi: gəbərəsi öləsi.
söz gətirtmək: dedirtmək. dedirmək. söylətmək.
olur olmaz söz söyləmək: gəvşəkağız. gəvəzə. çalçın.
saçma sapan iş, söz: abırçubur. abırçubur.
söz almaq: sözləşmək. qovl almaq.
söz vermək: qovl vermək.
söz vermək: sözlənmək: bağlanmaq. mütə;əhhid olmaq.
dadlı, xoş dilli, sözlü: baldodaq.
sözlə iş bitməz: bal deməklə, ağız dadlanmaz.
sözünü edmək: bir nərsədən qonuşmaq. bəhs edmək.
söz gəlimi: söz gəlişi. məsələn. misal üçün. fərzən.
söz almaq: söz istəmək. danışmağa qoy, icazə istəmək.
söz qalabalığı: söz tünlüyü: qalo məqal.
söz qonusu: mətrəh. muridi bəhs. movzue bəhs.
gərəksiz, boş söz: ağız qalabağı.
acı sözlü: dili odlu. ağı dilli.
açıq sözlü: doğru qonuşan. sözünü əsirgəməyən.
ağır söz: əzici, kiçiltici söz.
artıq söz: artıq danışma. götrüm. qudurma.
atasözü: atalarsözü. dedik.
bayqın söz, dillər. (kişini bayacaq, bayılacaq kimi etgiləyən).
çirkin, qaba sözlər: sövmə. küfür.
bəlli, açıq aydın, qıssa, sənədli söz: bəliq. bəliğli.
boş söz: avur zavur. hapır zapır. quru gurultu.
boş söz: gəvəzəlik. qırqır.
boş sözlü: boşboğaz.
bu söz üzərinə çaxılıb qaldı.
ətacı söz: qımbız. cımbız.
gəvşək sözlü: sözü gəvşək: sözü boş.
kərtə sözlər: boş, havayi, ədəbsiz söyləmlər.
qarqış sözü: manğlayna daş dəğən: bəxdi yatan.
qıcırtılı söz: dolaşıq, anlaşılmaz söz.
qırıcı söz: üzücü, acı söz.
saçma sapan söz: səfsətə. zırva.
söylədikləri birbirini tutmaq: ağızları uymaq.
söz almaq:
danışmağa qoy,
icazə istəmək. qovl almaq. əhd bağlamaq.
söz birliği: ittifaqi kəlam.
söz atmaq: sataşmaq. söz çıxartmaq.
söz çəkən: danışan.
söz dartan: sözün ölçüb, biçib daışan.
söz dərləyən: söz daşıyan. sözçül. sözbaz.
söz dinləməz: inad.
söz dizini, düzünü: nəhv. tərkib. sintaks.
söz edilmək: geçmək. girmək. qeyd olmaq.
baş pitiyə keçdi.
qazetəyə keçməmiş.
söz edmək. sözünü edmək: ağıza almaq.
söz gürəşdirmək, savaştırmaq: sövləşmək. sözləşmək.
söz oynadıb, aldatmaya çalışmaq: ağız kullanmaq.
söz topluluğu: tümcə. cümlə.
söz vermək: qəbul edmək.
sözlə yayılaraq: ağızdan ağıza.
sözsüz süssüz: bəzək düzəksiz. olduğu kimi.
sözü keçən: qolu uzun. güclü. nifuzlu.
sözün özü: anasöz. başsöz.
sözün tutmayan: kəllaş. kəlləş. qallaş. çallaş. çalqaş. çaqqal.
sözündən, üstəsindən, əhdindən, öhdəsindən dönmək, caymaq. pozmaq.
sözünə uymaq: ağzına baxmaq. sözündən çıxmamaq.
sözünü edmək: anmaq. zikr edmək.
toxsözlü: sözü aydın, kəsin olan.
üzünə söz gətirmək: çanaq açmaq, tutmaq.
söz keçirmək: buyruq yeritmək, dinlətmək. geçirmək.
söz almaq. qovl almaq.
sözləri alt üst, dal qabaq edmə: çaprazlama.
kitabın sözü, sözün kitabıdır.
bismillah;
biri varıdı biri yoxudu; kimi, gələnək olaraq, bir işi, danşığı, nağılı başlayanda deyilən, alışılmış söz: döşəmə.
boş söz: düşüncəsiz, anlamsız söz.
boşsözçuluk: sözlərlə oynamaq.
bütün söz dağarcığın işlədərək: dilinin döndüğü dək.
çatal söz: iki anlamlı söz.
iki anlamlı söz: çatal.
çox adlanmaq, söüzü edilmək: dillər ertəyi, nağılı olmaq: dillərdə dolanmaq.
çox boş sözlü: çənə. gəvəzəlik.
çox qaba, çirkin söz: ağıza gəlməz. dilə alınmaz.
dalısında sözlər söylənilmək, gəzişmək: dilə düşmək.
sözlə yapılan qavqa: ağız qavqası. dil dalaşı.
sözün tutmazlıq: dönəklik. bəd qovlluq.
dik söz: tərs, iti, batıcı söz.
dildən söz gələr, beldən oğul gələr, əldən iş gələr.
dişi söz: yumşaq.
sözünü keçirmək: dinlətmək.
yerində, sözündə durmaq: dirəşmək. bərkinmək. üstələmək. israr edmək. sabit durmaq.
dizisözlü: düzgün, dil quraqların güdərək söz söyləyən.
əksitici, yaman söz: bok pox.
pox gədə.
pox gədənin biri pox.
kötü söz söyləməmək: dilinə sağlam olmaq.
qalıblaşmış söz: deyim. adlama. yaspalaq. yapsalaq. istilah. term.
qapalı olaraq söz çarpmaq: toxundurmaq. işarə edmək.
özü bir sözü bir: üz bir öz bir: dil bir, sin bir.
söz bitər bitməz. diyər deməz. dər deməz. toxdasız. ha birə. durmadan. durağlamadan. gecikdirməksizin. həmən. dərhal.
söz çoxluğu: söz çoxulu, çoğulu, çoxluğu, cəmi.
toxunaqlı, sancaqlı söz söyləmək: çimdikləmək. çimdik atmaq.
söz götürməz: birdamar. təkdamar. sırtıq. üzdən gedməz. qara astar. qarastar. inad. gödən.
sözdən könül qırıqlığı: dil yarası.
sözə başlamaq: dil açmaq.
sözlə iyicə paylayıb, söğmək: dillə donatmaq.
sözlə yapılan qavqa: ağız qavqası: dil dalaşı.
sözü, buyruğu, hökmü keçmək, yerimək: borusu ötmək.
sözün şaşırmaq, çaşmaq: dil olaşmaq.
bir yerdə, sözdə, işdə dayanamamaq, duramamaq: tikiş tudduramamaq.
boşboş sözlər: tırratırıqlar. dırradırıqlar. dırdırıqlar.
boşboş sözlər söyləmək: tırtırıqlanmaq. dırdırıqlanmaq. tırratırıqlanmaq: dırradırıqlanmaq.
söz vermə: duraq. qovl. peyman. əhd. and.
kəsin (qəti;) söz verən: kəsib atıcı. cazim.
böyü tikə ye, böyük söz demə.
sözbaşı: bismillah.
bir sözün biçilərinin (hərflərinin) yerini dəğişərək, yeni bir söz törətmək: evirtim. çevirtim. evirməcə. çevirməcə. anaqram. qəlb.
əli beldə, dili sözdə: hər çeşit qulluğa hazır.
əsgilər sözü: atalar sözü.
söz dinləyən: sözə baxan. üzü yola. əslək ( < əsmək). enik. yenik. müti’.
yazıları bir olub, dəğişik anlam daşıyan sözlər. əşsəsli.
söz edmək: söyləmək. sözləmək. sözə girmək, keçmək. demək. deymək (dey < metatez > eyt) eytmək. eyitmək. ayıtmaq. aytamaq. ifazə edmək. danışmaq. qonuşmaq. dilini çözmək. anlatmaq. bəlirtmək. nəql, rivayət edmək. zikr edmək.
sözə girmək, keçmək söyləmək. sözləmək: söz edmək. demək. deymək (dey < metatez > eyt) eytmək. eyitmək. ayıtmaq. aytamaq. ifazə edmək. danışmaq. qonuşmaq. dilini çözmək. anlatmaq. bəlirtmək. nəql, rivayət edmək. zikr edmək.
sözü ağzında əvələmək, gəvələmək. əğələmək, dolaşdırmaq, çeynəmək.
sözü dolaşdırmaq: evirib çevirmək.
hər nəyi söz eləmək, qurdalamaq: duvarda çatlaq axdarmaq bacadan çatlaq axdarmaq: qurdalamaq. xaşxaş deşələmək, mətələmək, bitələmək.
soğuq soğuq sözlər söyləmək: əsmək. əsdirmək.
söz daşıyan, ara pozan.
söz daşımaq. kovçamaq. ara pozmaq: fitləmək.
söz, oranş, oran, qərar verməmək: orancmamaq. oranmamaq. könül gəzdirmək.
kimsənin sözünə gəlmək: keçim, sınav, olaydan sonra kimsənin sözünə inanmaq, sözün qəbullanmaq.
sözümə gələcəksən, olar ki çox gec ola, birdə yağa, bizə axa, bu nol dola: mən deyənə çatacaqsan, iş işdən keçmiş olar.
qazuq sözlər: saçma danşıqlar.
oxşama sözü: iki gözü.
sözüzü sapaqsız iğnəsiz söyləyin: bucaqsız. burcaqsız. quşəsiz. kinayəsiz.
gəpil. gəpəl. qovl. hərf. kəlam.
im. danşıq. parol. qovl. bir görüşü, oyunu fikri göstərən qısa, çarpıcı söz.
imimiz yadında!, ya alım, ya ölüm (alım: qazanc).
qarqış sözü.
sonu olsun: sonu ərsin: sonu gəlsin. yox olsun. ölsün.
başqa sözlə: yani. yə;ni. yanıki. yanki. demək ki. diyəsi.
söy. gəp. dem. demə. nəm.
adı olmasına qarşılıq (rəğmən) görəvini, etginliyini yerinə gətirməyən. sözün edib, işdə, ıs izi bulunlmamaq: adı var özü yox.
adından söz edinmək, danışılmaq: adı keçmək.
gül verib çox görən, gün verib, ışıq verməyən, söz verib edməyən, yanğısız sorular verən.
iki sözü bir araya gətirəməmək: iyi, düzgün, açıq qonuşamamaq.
(alqış, yarqış, iyi dilək sözü)
qaqılmadan açılsın, günün çıxsın saçılsın.
söylənti. rivayət.
anlatan köçər, söz qalar.
söylət. sözlət. savat. savlat (< savmaq). qonut. qarşıq. qarşın. qarşılıq. diyəcək. deyəcək. deyiş. diyləş. deyləş. aytış. aytaş. eytiş. dinləniş. dinəliş. dilləş. abat. düşüt. salıt. qayşaq. girnit. dikləş. dalaş. çapat. çalqıt. çapqıt. çıpqıt. çəmgit. kəmgit. qafa tutma. muxalifət. qəbul edməmə. e;tiraz.- acı iti, qaba saba söyləyibdə, dadlı dadlı sözündən qalmamaq: çalba deməsində, çalva (halva) yeməsində bilmək.
ağıza düşmüş bayat söz: çeğnək söz.
ağzı yırtıq, söz saxlamaz: kavanoz.
alaya, gülüncə, gülüncə, suçlanmağa, qınanmağa, yanmağa yeraçan, imkan yaradan söz, davranış: işgi. inci. bara.
inci, işgi bıraqmaq, qoymaq, düşürmək, salmaq: bara qoymaq.- almaq vermək, bazarlıq, sözün çoxu azarlıq.- anlamsız söz: gəpgüp. kəmküm. nəmnüm.
anlaşılmaz sözlər söyləmək: qadır qudurlamaq
dili anlaşılmır, qadır qudurlayıb durur.- aralarında söz çıxmaq: araları pozuşmaq, soğuşmaq, dəğmək. qaçqırmaq. qaşqırmaq.
bir arpa dəğiş (qədər) boyu var, harda olsan sözü var.- bir yöndə, qıyıda, sözdə ilərləmək, varışmaq: uzlaşmaq. yuzlaşmaq. yüzləşmək. üzləşmək. sazlaşmaq. saziş edmək.
birbirindən gözəl sözlər sözləmək: ağzından inci saçmaq.- çirkin görsə, gözü yatsama (danma), söz eşitsə, qulağı.
danışma yeri gəlmədən, apardı, sözün dinlədən.
dolayı söz anlatma. ( dolaylı: kinayəli).
durmadan söz, sav sorağında olan kimsə: qulağı dəlik, deşik.- gizili söz, davranış: im. rəmz.
heç kimin sözün, öğüdün ipləmədi: saymadı, aldırmadı.
yaşlılardan ipləməz öğüd.
hər qafadan bir səs, hər ağızdan bir söz çıxma: qaramaqarışıqlıq. pozqunluq. düzənsizlik.
iki söz bir bazar: işi uzatmadan.
iki sözü aralığına qoyulub, birbirinə bağlayan cızıq: qaş.
iki uclu, neçə uclu söz, yanıt, davranış: altından qaçıla bilən yol. kəsnitsiz. kəsiniksiz. kəsərlik daşımayan. qaypaq. qaçamaqlı. qərarsız.- könül qıracaq, əzib üzəcək ağır söz: iri söz.- qarnı tox, sözü yox.
qarşısındakın qızdıracaq söz demək, deyişməyə çağırmaq: qarşı qarşı söyləmək.
qatlı, qat qat olan, burşuq, bükrük söz, iş: qantıl. qantın. qantam. qantama.
quyuya su tökməklə, quyu dolmaz, içində olmazsa söz deməklə uymaz. (olmaz).- nərsənin sözün edmək: qapı açmaq.
sözə başlamaq: qapı açmaq.
önünə gələn sözlərə əşitlik, əşdəğərlik anlamı qatar: izo(yunan). iso(latin).- özünə tutanın tapıb, sözünə uyanın yapıb.- söz dinləməmək: qafasının dikinə gedmək.
söz dinləməz: qulağı paslı.
söz yığan: qulağı aslaq. qulağı səsdə.- söz dinlər: qulaqverən. qulaqverər. boyunlanan. boyunlanar. boynalan. boynalar. boynəğən. boynəğər. başəğən. başəğər. qulaqalan. qulaqalar. qulluqçu. tapınlı. tabınlı. tapınar. uyar. uyan. uyucu. müti;. itaətli.- söz eşitmək: qulağına batmaq. qulağına keçmək.- söz eşitmək: qulağına batmaq. qulağına keçmək.
söz eşitməz: qulağı tüklü.- söz verdin tutmadın, hər yerə parçalanmaqdan bıqmadınmı.
söz verib söz almaq: sözləşmək. gəpilləşmək. gəpəlləşmək. qovllaşmaq. danışmaq. qanışmaq. anlaşmaq. qaratlaşmaq. qıratlaşmaq. qərarlaşmaq. qovl o qərarlaşmaq. təvafüqləşmək.
söz, öğüt dinləməz: öz bildiyin yapan. danzaq. danğzaq. qanzaq. qanğzaq.
sözə baxan: üzü yola. ıslaq.
sözə baxım: tölək. dölək. yumşaq başlı. başəğər. uyan. enik. yenik. müti’.
sözün canın atladı: itirdi.
sözün verdin, işin yap, qaşıq oydun, sapın yap.
sözündə işində dayanıqlı, duraqlı olmayan: əsmər. oportünist.
üstü qapalı söz, davranış: imgə. dolay. dolayı. qıraq. yankı. kinayə.
yanağı sözə, yanağlı yanıt gərək: gözəl sözə, gözəlcə cəvab gərək.
yüngül sözlü, süycü (şirin) dillim.
(alqış. yarqış. iyi dilək sözü).
qaqılmadan açılsın, günün çıxsın saçılsın)

SÖZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

söylənmiş. söylək. söyləniş. dedik. qovl. ağız. söləş.
xəbər. şayiə.
bir söz eşitdim: bir xəbər eşitdim.
və;d. təəhhüd.
kəndisi söz verdi.
o sözündə durmaz kişi degildi.
uyuşma. qərar. muvafiqət. muqavilə.
aramızda bir söz etdik.
onlar söz verişmişlər: söz bağlamışlar: alıb vermişlər.
bəhs.
ondan söz getdi, keçdi.
söz edmək: bəhs edmək.
söz açılmaq: bəhsi gedmək.
dediqodu.
söz olmasın diyə çəkinirəm.
küçələrə su səpmişəm, yar gələndə toz olması, elə gəlsin belə gedsin, aramızda söz olmasın.
hükm. nifuz.
atalar sözi: ataların keçərli sözləri.
söz atmaq: söz deyib icəşmək. sözlə toxunmaq.
acı söz: yaxıcı, xoşlandırmayan söz.
öz. fəlsəfə.
bu işin özü, sözü nədir: bu işin fəlsəfəsi nədir.
giley. şikayət.
soy. bur. xəbər. söylənti. rivayət. deyiş. diyiş. aytış. ayış. danşıq. görrünğ. izah. gəp. әlbəddə. adaq. nişan. kəlam. anlam.sohbət. sapu. sabu. sabı. sapı.- sözsüz: görrünğsüz.- damla söz: çin söz.
köksüz təməlsiz, böş uydurma sözlər: tuti namə.
bir sapa sözə inanmaq. dolmayı utmaq.- mən bu dolmanı utammaram.- duzsuz sözlər.
saçma sapan sözlər: tamat.- uydurma söz: qıtır. yalan.
qıtır atmaq.
yandan yana söz atmaq, ilişmək: daş atmaq.
sözə aldırmayan: vurdum duymaz. çabıq anlamayan.- söz gəlmək {
elçi gəlmək.
danlaq, artuq söz eşitmək}.
o işi görmə, üzüvə söz gəlir.
sorağ tutulmaq. diqqət olmaq.
söz atılmaq.
görkülüyə (gözələ) söz gəlir \\ ağac başına yel dəgir.
qınqır sözü qut ginən: tərsə, qızqın sözü boş ver.
sözündə durmayan. bədqovl.
qıyıq kişi.- söz edmək: söz bağlamışlar: qərarlaşmaq. əhdləşmək. qovlulaşmaq. aramızda bir söz etdik.
onlar söz verişmişlər: alıb vermişlər.
söz tutmaq: dinləmək.
sözə baxan: qanıt.- verilmiş söz: bolun. qoyu. qərar.
sözə tutmaq: sözlə oyalamaq.- sözün tutmamaq: sıymızdi. dönük. qırıq. əhdin sındıran. bəfasız.- sözün tutmamaq: sıymızmaq. dönüklük edmək. əhdin sındırmaq. bəfasızlıq edmək.
ağzı dadlı: sözü dadlı, sucuq, şirin.
sözü sözdür: dediyi dedikdir.
kəm söz: kötü, fəna söz.
söz atma: taxılma.- boş sözlərlə birinə ilişmək: sarmaq sən məni sarırsın ha.- daban söz: sözdaban.sözün kökü. söztözü. etimoloji. sözün biti.
söz güləşdirmək: dilləşmək. danışmaq. sözləşmək.
sözləri dalbadal təkərləyib qolay diyəmməyən: kəkə. kəkəmə.
kəkələmə cocuq.
sözüm ona: sözüm yabana: dur əz hizur.- söz gəli: söz gəlişi: söz uyu: ras gələ. düşəri. elə. ittfaqən.
sözün əri: sözündə duran. qovlun tutan.
söz əri: danımaqda bacarıqlı.
yersiz söz söyləmək: asma budamaq.
söz almaq: və;d etdirmək.
söz ayağa düşmək: kiçik böyügü dinləmək. hər ağızdan bir səs çıxmaq.
söz abası: işi söz, lakırdı uydurmağ olan kişi.
söz əri: baş. bos. rəyis.
sözün əri: sözün yiyəsi. sözündə durur.
söz kişisi: söz adamı. söz bacarısı.
söz edmək:
bahana tapmaq.
sözləşmək. qərar vermək.
söz başı: giriş. müqəddimə.
söz bir tarı bir: söylədiyim söylədik. söz birdir.
söz bir: söz birliy: ittifaq.
söz bir edmək: ittifaq edmək.
söz bitmək: qərar vermək. muvafiqət əldə edmək.
böyük söz: yekə söz. kibrlə söylənən söz.
söz çıxarmaq: işaə edmək.
düşman sözü: iftira.
söz düşmək: bəhs keçmək.
sözdə: sanki. quya.
sözdən dönmək: qovlundan çönmək.
söz dinləmək: tabe; olmaq. itaət edmək.
söz tutmaq: ağzına bətləmək.
söz keçirmək: dinlətmək. sözün yeritmək.
söz gəlişi: məsələn. fərzən.
söz götürmək: e;tiraz götürmək, qəbul edmək. qabili tə;riz olmaq.
söz qarışmaq: sözə başqa söz qarışmaq.
söz qaldırmaq: mətrəh edmək.
söz kəsmək: qərar vermək.
söz götürməz: deyəcək yox.
sözüm ona, sözüm yabana: uzaq olsun. ağır ədəbsiz söz deyiləndə söz ortağı bir söz.
sözüm sözdür: sözüm söz olsun: sözümdən, qovlumdan dönməm.
söz vermək: və;d edmək. təəhhüd edmək.
sözü yabana atmaq: saymamaq. e;tibar edməmək.
yabana atılacaq söz degildir: qulağ verilməlidir. doğrudur.
söz yox: e;tiraz yoz.
saz söz: əyləncəli yığva.
söz alıb vermək: bir işi qərarlaşdırmaq.
söz yetqüzçi: söz gəzdirən, gəzdirici. nəmmam.
söz yiyəsi: çavdur. şanlı. ürzəli. sərəfli.
sözündən çönən, çevrilən: tanqıldu. və;dəsin pozan. inkar edən.- içgi söz: sır.
söz vermək: savlamaq. və’də edmək. yükünmək.- bolmaçı söz: saçma. palavra. abuq sabuq söz.- gizli söz: dışa söz: sır.
söz daşıyan: təqoda. dediqoducu.
sözü ağzında gəvələmək: saçmalamaq: yarmalamaq.
qoxa söz: koka söz: kompiliman.
söz baylıq: söz xəzinəsi.
söz bolmaq: dartışmaq. münaqışə edmək.
söz yürütmək: söz edmək: dediqodu yapmaq.
söz lapçıq: çənəsi düşük. gəvəzə. palavracı.
söz qozqamaq: çox qonuşmaq. ağız açtırmamaq. söhbət edmək.
söz salmamaq: e’tiraz edməmək. səs çıxarmamaq.
söz salmay: e’tiraz edmədən.
söz tavusmaq: söz kəsmək.
birbirinə and içərək söz vermək: andlaşmaq.
söz vermək: ağuzlanmaq.
aybat söz: dadlı söz.- koka söz: kompiliman.
sözü geçmək: qolundan gəlmək: əlindən gəlmək.
söz üçün: məsələn.
sözqə bulcutmaq: lafa tutmaq.
sözqə qalmaq: dediqoduya uğramaq.
sözqə qız: dərin söhbətə girmək.
sözqə usta: gözəl qonuşan.
söznü ışırmaq: qonuşmaya qatılmaq.
söznü səmirtib aytmaq: sözün becərib söyləmək. abartmaq.
sözü yer yarmaq: acı qonuşmaq.
sözü ötmək: söylədiğini yaptırmaq.
sözü ötgən: sözü geçən. sözü dinlənilən.
sözün avzuna aşama: yalan söyləməmək.
sözün iki qatlatmaq: bir dediğini iki edməmək.
sözün toxlamaq: sözünü yerinə gətirmək.
sözünə tapılmaq: verdiği sözdə durmaq.
sözünə dolu bolmaq: sözünü tutmaq.
söz savutdan güclü: söz silahtan güclüdür.
söz təmirdən ötər: söz dəmirdən geçər.
sözqə iynanma qözqə iynan: sözə inanma gözə inan.
söz qayaqı: gəvəzəlik. dediqodu. uydurma.
söz başı: giriş söz.
söz özgərişi: dəğişməsi.- söz taş: casut.
sözbaşı: çağrış. düşündürüş.
sözçən: çeçen. sözçü.
sözə gəlmək: anlamaq. dinləmək.
sözləm: cümlə.
sözün (tutmaq): sözüdə durmaq. sözüyerinə gətirmək.
sonsöz: söz sonu.
söz qarmaq: qonuşmaq.
sözə çəkmək: sorquya çəkmək. cavab gözləmək.
sözə ü әsləmək: sözü dinləmək. qəbul edmək.
sözə yatmaq: deyilən sözü qəbul edmək.
sözə qoymaq: söyləməsinə kömək olmaq. meydan vermək. sən məni sözə qoy: sözü ver mənə.
söz güləşdirmək: söz öğüşdürmək: görüşdürmək. savuşdurmaq.
söz öğüş sözün çoxunansa. çox sözdən sonra. sözün qısası.
söz öğüşdürmək: uzun söyləmək. görüşdürmək. savuşdurmaq.
söz uçqunmaq: ağzından söz qaçırmaq.
söz uçurmaq sürətlə xəbər göndərmək.
söz yatı sözün davamı. ardı.
söz ər: (# ər sözü: kişi sözü). söyləməkdə birinci. söz batırı (pəhləvan pəmbə). çox söz deyib işə tutmayan malla.
adax bilən can tapar.
sözü ayaktu çıxdır: sözü düz çıxdı.
söz dinlədən: ulan.
sözdən adax alınır.
söz ağacı: tükənməz xəzinə.
söz çıxaran: söz atan. sözləvçi. görüvçü. görüverən. nəsihətçi.- söz söz: sözə söz. sözbə söz: bir dilin sözlüyü. fərhəng.- sözü yaraşdırmaq: sözü yerli yerində söyləmək. sözçü.
sözün qıssası: qıssacası. uzunsuz. uzatmadan. hasili kəlam. xülasə