Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

SÜRİQSİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

süriksiz. kifir. qaba

SÜRİLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

qura çəkmək. surplamaq

SÜRQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sürk. soğuqtan donma. qatılaşma

SÜRQAÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sürğaç. sürqüc. löq ağacı zamqı

SÜRQAVUL : Arin Turkish Etimology Dictionary

surqavul. qoşunun arxa bəkçiləri. əqəbdar

TƏMBƏLLƏŞTİRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

üşəndirmək. kəsəllətmək. gəvşətmək

TƏMBƏLLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

cansızlıq. gəvşəklik. qaranqaşlıq. haylazlıq. edimsizlik. edəmsizlik. etimsizlik. eyləmsizlik. boşquluq. işsizlik. bətalət. fıstıqlıq. pıstıqlıq. soluqluq. ərincəklik. əringənlik. gəvşəklik. açılıq. üşəngənlik. süzgünlük. kahillik. qapdallıq. hantallıq. yabbalıq. yabbalıq. sürdürüm. sürədurum. susluq. halsızlıq. gəvşəklik. qaçaqlıq. qapıqlıq. susluq

TƏMBƏLLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

təmbəllik.
çalqavuq. yalqavuq. yanqavuq.
təbbəllik. sustluq.
üşən. üşün. üşənmə. gəvişlik.- üşən gətirən sözlər. təmbəllik edmək:. üşənmək. ərinmək. çəkinmək.
ər işə ərindi

TƏMBƏRƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

təmrəki. dəmro. tomurav. təmərkü. dəri xəstəliyi. qubba. səpbə

TƏMEQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəmeq (fars) < tımıq. ( < tum. tım. tın. tumuq < tummaq)

TƏMEŞG (FARS) : Arin Turkish Etimology Dictionary

< tumuşqa. tumuş. böğürtgən

TƏMƏ TƏMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəmə dəmə. dəmər dəmər: dəməp dəməp. ( < teməmək). dama dama. bala bala. ged gedə

TƏMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəmə. < > tama < > təpə.
təməngə. yön. tərəf.
nə təmə getdi: hançı tərəfə.
nəmə. nəsnə. özdək.
bir dəmə: bir nəsnə.
bir dəmə istəyənkimi göründü.
bir dəmədən ötür: bir nəsnədən ötür.
tümdən. yerli dibli. yerindən. dibindən. kökdən.
bu iş təmə qaldı.
süyə. surə. sürmə. qapı arxası

TƏMƏÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

söyləm. anlatım. xitap. xitabət

TƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəmək. təpək.
damağ.
uslu. huşlu.
dən. üçün. illət. dəlil.
nədəmə: nədən. niyə. nəyə.
demək. özət. xülasə.
demək günlük: xəbərlərin xülasəsi.
demək, olmur: xülasə olmur.
bax > temək. dəsdək. tikmə. dayaq. dirək. ümüd. tinar. tınar.
istək. istəm. içtəpi. əğilim. dilək. arzu. kösnü. həvəs.
yerləşsədə qarabağda, dəməki qaldı qaradağda.
boğaz. yol.
dəməginə daş tıxansın.
nərsənin yığını. gübrə toparı, yığını.
sığıncaq yer. pusu. gizləngək. dam.
dovşan təməkə girdi.
qapı, tünək pəncərə oyuqu.
saman təməki: saman tökülən dəlik.
damaq. nərsənin üst bölümü

TƏMƏQ TIQASI : Arin Turkish Etimology Dictionary

təmək tıkası. bacanı, boğazı tutmağa yarar tıxac

TƏMƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

təmək. təmbək. tənək. tənbək.
(qapı) sürgü. arxalıq. kiplə.
dayancaq yer.
dayandırma ayqıtı.
ornundan təbməydi: yerindən qımıldamir.
yürəgim təpədi: qəlbim çarpır.
manğa nəq təpgənsə?: mənə niyə qızdın?.
yel təbgəndi: yel şiddətləndi

TƏMƏQCƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

təməkcə.
ufaq, yosulyana kiçik dəməkcə, yuva: küməs. izbə. külbə.
başın küməsinə soxdu.
bir küməsdə otrur

TƏMƏQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

təməkə. dəvə

TƏMƏQİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

təməki. birikinti. yığıntı. kütlə.
qar təməki.
adam təməki.
para təməki.
el təməki

TƏMƏQİNLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

təməkənli. təməlli. sürəkli

TƏMƏQLƏMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

təməkləmə. gizlənmə işi.
təməklə görməsin: gizlən.
təməkli nərsəni sən necə görəsən ki

TƏMƏQLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

təməklik. bacalıq, boğazlıq. bir yerdə olan təpilib çıxılan yer

TƏMƏQSƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

təməksə. tamaxsa. təpəqsə. bir çeşit çivi. mıxca. mismar

TƏMƏL : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < tüməl). bax > tamal. {tamal}.
astın. tamam. ilkə. düstür. öz. həqq. kök. töz. bit. daban. ildiz. qarakök. qaynaq. ula. ul. oluş. ulaş. uluc. əsas. doğuş. özdək. maddə. əsil. yapı. quruluş. dayanaq. dirək. əsl. zat. dib.
aşaq. alçaq. ul.
ocaqın arxasına, altl yanına qoyulan iri odun.
cocuqları qalmayıb (yaşamayıp) ölən evlərin, yeni doğan cocuqlarının yaşaması diləğiylə qoyduqları adlardan biri.
binövrə daşı.
çit. duvar. örtük.
isqilet. tutquc. tamal. əsas. tuturuq. çatı.
təməl dirək: ara baqana.
quyuq. qoyuq. tayun. tirsik. payəndə.
mətanət.
bağam. diblik. əsas. tirsək. toqaç. tutqaç. kök.
ul. ol. kök. bək. bek. bey. pey. him.
təməl daşı: yapıların təməlinə qoyulan iri, sağlam daş.
gənəl, təməl, baş qapı: tümlə qapısı