Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
ŞEVÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

şevük. çevik. yüngül. iti. yeyin

ŞEY ŞÜY : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağır ağruq

ŞEYPUR : Arin Turkish Etimology Dictionary

kərəney. boru. borazan. buğ.
oyandırma şeypuru: qalx borusu

ŞEYPURÇU : Arin Turkish Etimology Dictionary

kərəneyçi. borazançı. buğçu

ŞEYTAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

şeytan qulağına qurşun: göz dəğməsin. şeytan eşitməsin.- şeytan qulağına qurşun: pis qulaq eşitməsin

ŞEYTAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

azmıq. aşmıq. saptaq. azdaq.
bir gözlü baxma, iki gözlü bax, bir gözlü baxmaq, şeytan işidir

ŞEYTANQUŞU : Arin Turkish Etimology Dictionary

ətqanat. ətçil (ət yiyən) yarasa çeşiti

ŞƏB (FARS) : Arin Turkish Etimology Dictionary

(: cəhəndə) < çap. atılma

ŞƏBAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

< çoban. qoşaq

ŞƏBƏKƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tarmaq. qol.
tor. salma. ağ. tələ. dam

ŞƏBİ (FARS) : Arin Turkish Etimology Dictionary

< çapı. çapıq. yapıq. kəpəng

ŞƏBİXUN : Arin Turkish Etimology Dictionary

< şabılıv < çapılıv. çapqın. basqın. yürtül. yağırıltu

ŞƏBİNQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

şəbinğ. çəping. kiçik dəmir çomaq. dəmir baston. batım

ŞƏBTAZ (FARS) : Arin Turkish Etimology Dictionary

< şəbixun < çapğın

ŞƏBTƏK (FARS) : Arin Turkish Etimology Dictionary

< çaptaq. çırpmaq

ŞƏFƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

(?) şıvıq < ışık. şəfəqləyən: şıvıklayan: ışıklayan. yaratan açıqlayan

ŞƏFFAF : Arin Turkish Etimology Dictionary

saydam. salıq. sayqal. sayğal. saydam. təkiz. sayğal. sığallı. arı. göz daşı. parlaq

ŞƏFFAFLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tiniqləmək. tınıqlamaq. sakinləmək. yaruğlamaq. parraqlanmaq. baruqlanmaq. açıqlanmaq

ŞƏHƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağşəhər: ağqala. ağşəhər. kasabılanka (kasa < qapsa + bılan: ağ). darul bəyz.
böyük şəhərlərin yaxınlıqlarında yerləşən yerlər: banliyö. çevrəkənd.
bir böyük şəhərin çevrəsi: dışra. homə. hovzə.
qardaş şəhər:: iki şəhər, ölkə, hizb aralarında olan, özəl yönətimli olan gəlişikli, canlı ilişgiləri.
şəhəri iyicə tanımaq üçün gəzib dolaşmaq: qaldırım çeğnəmək

ŞƏHƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

qala. kənt. kənd. kəndü. kənüt.
şəhərin dõrt yanını saran yaşıl bõlgə: gök.
şəhrin ətrafında savaş üçün hazırlanmış olan bürc: ükək

ŞƏHVƏTLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

acur. azur. azqın

ŞƏKƏRLƏMƏ YAPMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çırım edmək. kəstirmək. uyuqlamaq

ŞƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəllə şəq: turan. duran. islatan. sulayan. kəllə şəq. islatan. sulayan. boğazlıyan. basqan. tutaqan. qayıtsız. təpgin. əldən salan. simitən. tutub bıraxmayan. yaxalayıcı. dirəşgən. duruşqan. duraşqan. dayışqan. bərkişən. üstgəşən. subatlı. subatkar. qərarlı. sırtıq. üzdən gedməz. qara astar. qarastar. inad. düzənli. dəngəli. sürəkli. subatlı. daynaqlı. qərarlı. düddürü. diddiri. dirəngin. dirəngən. simitən. israrlı. dəmirbaş. təpirbaş. çomaxbaş. dayaqbaş. baltabaş. qalınbaş. qanğırıq. dikqafa. dikəbaş. qartlanqaz. qartlanmaz. gəməlməz. gəmalmaz. sərkiş. dirəkbaş. gücbaş. dirəngən. dirəncin. dirəncən. təpir. təpirçi. təpikçi. dəmirçi. qara damaqlı. qara dadaqlı. qara başlı. inadçı. sırtıq. üzdən gedməz. qara astar. qarastar. qara damaqlı. qara dadaqlı. qara başlı. inad. inadçı. duraqlı. israrlı. müsirr