Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
TAQILLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

takıllamaq. iyiləşdirmək. daha iyi duruma gətirmək

TAQILMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

dağılma. dağılım. dağılış.
çökmə köçmə. yıxılma. pozulma.
yayılım. yayılma. parçalanma. parçalaşım. parçaşım. paylaşım. paylaşma. ballaşım. ballaşma ( < balqamaq: bölmək). bölüşüm. bölüşmə. saçılım. saçılış. saçılma.
ayrılım. ayrılma. qırışım. qırılma.
uyuşmazlıq. uyuşmanlıq. mubayinət. təfrəqə. ixtilaf.
inhilal. izmehlal. zayil olma.
qarışım. bulaşım. bulanım.
gərilmə. gəriliş. ayrılma. ayrılış. təşətdüt.
intişar.
asılma.
şaka. əğləncə. alay. gülüncə. gülənək. gülməcə.
basılış. basılma. qırılış. qırılma. qırğılış. pozqunuq. pozuluş. pozğuluş. sınış. sınğış. sındırqı. yenmə. yengiliş. yenilgi. yenilgiş. yenilmə. yıxış. yıxılış. devrişmə. devriliş. düşüş. düşmə. çöküş. çökmə. batış. batma. məğlubluq. şikəst. tükənmə. dinmə. sönmə. həzimət.
dağılım. yayılma. yayılış. yayılım. yayınma. yayınım. yayınış. yayınım. yayranma. yayranış. yayranım. yazılma. yazılış. yazılım. yazınma. yazınış. yazınım. saçınma. saçınış. saçınım. intişar. nəşr olma

TAQILMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

taxılma. taxınma.
taxıl. iliş. sataş.
ilişmə. iləşmə. icəşmə. incitmə.
kinayə.
inciyib sınmağı, sevən bilər, sınıb dağılar, sevməyən ürək.
uçan vara (əldən gedən) yaxınma, çıxmaz (girməz) yola, taxılma, gəlsə qonağ, qonağla, bilməz (izsiz) yola, alınma (inanma).
qaçıb dağılma: qaçışma.
uşaqlar birdən, çil yavrusu kimi qaçışmaya düşdülər.
sən taxılma. sənə dəxli yoxdur. sən qarışma. işinə bax!. işən bax!

TAQILMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

taxılma. söz atma

TAQILMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dağılmaq. dağınmaq.
çökmək. köçmək. yıxılmaq. pozulmaq.
bəyliklər çökür, ellər dirsəlir.
çözgülmək. çözülmək. çözünmək. sökülmək. açılmaq. ərinmək. həll olmaq. ayrılmaq. savılmaq. savalmaq. sovulmaq. gəvşənmək. yayınmaq. parçalanmaq. pozulmaq. xərablanmaq. fəsx olmaq.
çəkilmək.
axşam düşər düşməz, ələyaq eşikdən çəkildi.
bitirilmək. açıla qalınmaq.
(ışıq. isti. qoxu, buru) yayılmaq. çağmaq.
yayılmaq. yaylımaq. parçalanmaq. parçalaşmaq. parçaşmaq. paylaşmaq. ballaşmaq ( < balqamaq: bölmək). bölüşmək. bölünmək. saçılmaq.
ayrılmaq. ayrışmaq. qırışmaq. qırılmaq.
uyuşmazlamaq. mubayinət, ixtilaf, təfrəqə düşmək.
münhəll, müzməhil, zayil olmaq.
qarışmaq. bulaşmaq. bulanmaq.
dağınmaq. pozulmaq. kövünmək. çürümək.
girmək. qarışmaq. dəxalət, müdaxilə edmək.
taxlaşmmaq. ilişmək. yilişmək. ilinmək. yilinmək. icəşmək. qırtalanmaq. qırılmaq. talamarmaq. kavalanmaq. köğşəmək. kövşəmək. koğşamaq. kovşamaq. kağşamaq. kavşamaq. tikələnmək. par parça, param parça olmaq. pozulmaq. yıxılmaq. viran olmaq. xərablanmaq. tabahlanmaq.
dərilmək. açılmaq. ayrılmaq.
dərildik bulaq olduq, irikdik ırmağ olduq. (irikmək: birikmək).
müntəşir olmaq.
qoparılmaq. uçurtmaq. atılmaq.
dinamitlə atılmaq. uçurtmaq.
çaxılmaq. sancılmaq. soxulmaq.
sancaqlanmaq. saplanmaq.
dəngilmək. danqılmaq.
enmək. yenmək. yıxılmaq. çökmək.
göy başıva enəsi.
bu şehdən duvar enəcək.
taxılmaq. sığınmaq. sınğınmaq. ocağına düşmək.
. gözləri taxılıb qalmaq: gözləri tikilib qalmaq: nərsədən gözlərin ayıramamaq.
evin dağılsın: evində bayquş yuvalasın. evində bayquş ötəsi!:evində bayquş tünəsi!.
çil yavrısı kimi dağılmaq: darma dağın olmaq.
çivi kimi taxılmaq: mıxlanmaq. qaqılmaq.
yenğləri dağılmaq: öfgəsi yatışmaq. 1

TAQILMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dağılmaq. toquşmaq. pəxş olmaq

TAQILMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tağılmaq. dağılmaq.
(bir nəsnə, õtəkisi içinə) tarılmaq, yayılmaq. asılmaq. aslınmaq.
(saç) orpamaq. örpəşmək. ürpəmək. ürpəşmək.
tağşulamaq. dağşuqmaq. əldən salmaq. əprişmək.
dartıldı dartıldı ip təğşuldu. qırışmaq. qarışmaq. ufalanmaq. təvşəlmək. təvşülmək.
ılınmaq. ilinmək. ilişmək. tutulmaq. uğramaq.
tarqamaq. açıraşmaq. qaçığmaq. burşunmaq. pərişan olmaq. alığmaq. alaqmaq. alt üst olmaq.
yayıqmaq. cayıqmaq. savrulmaq. asılmaq.
taq taq, tuq tuq, dar dar, tar tar, tək tək, çaq çaq olmaq. düğüm düğüm, ayrı ayrı olmaq. ( < taq. çaq. çuq. tuq: bölük. düğüm).
darqamaq. yazılmaq. açılmaq. yayılmaq. çəkinmək. parçalanmaq. uzaqlanmaq. saçılmaq. sınırlanmaq.
taxılmaq. qatılmaq.
aldanmaq. salınmaq.
yaman taxldıq: aldanıldıq.
tikilmək. yanaşmaq. yaqlaşmaq. dəxalət edmək. içikmək. çatılmaq. sataşmaq. bağlanmaq. əngəl qarşılaşmaq. çaqmaq. burada səs dəğişmələri üz vermişdə belə olur: tıx: tax: tux: çaq: çuk.
(pıçaq kimi kəsgin nərsələr) korlaşmaq.
düzülmək.
taqır taqır, tıqır tıqır səs çıxarmaq.
burmaq. yayılmaq. çalınmaq. buğlamaq.
yıxılmaq. pərişan olmaq.
saçılmaq. yayılmaq. qazınmaq. dağılmaq. yayılmaq. tutmaq.
ad sanı hər yanı tutmuş. saplanmaq. sapaqlanmaq. iplənmək. ipdənmək. ipdən, ipliyindən, sapından olmaq. tel tel olmaq. çözülmək. açılmaq. aralaşmaq.
saplamaq. israr edmək.
tax deyib girmək.
tarılmaq. qol qol olub ayrılmaq. açılmaq. yox olmaq.
tarılmasın türkünüm: dağılmasın millətim.
tarılmaq. deşilmək. yarılmaq.
yayılmaq. daraşmaq. darmaşmaq. tərməşmək. darmaqmaq. tarmaqmaq. səpmək.
qarıqsız, sansız xərclənmək. israf edinmək.
yersiz daxılmaq: əriklənmək. əzginmək. əzilmək. olmasından tez yetişmək. şitlənmək.
birinə taxılmaq: birinə kiriş olmaq: ilişmək.- taxılıb incidən: qışmır. mızi.- qışmır kişi.
başım dağıldı: sərsəm tutmaq, olmaq.
heyvanın araba, daşqaya taxılması: qoşum.
qoşum atı: daşqa atı.
takı takım: geyinti qoşantı. qoşu qoşantı. bir əl geyimə gərəkli nərsələr. təkmil geyinti

TAQILMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

taxılmaq.
qaqılmaq. bir yerdə tikilib qalmaq.
qaqılmaq. çağılmaq. bəzənib düzənib geyinmək.
tıxanmaq. tikilmək. dayanmaq. dirənmək. qatanmaq. qadanmaq. israr edmək

TAQILMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tağılmaq. dağılmaq. çirimpis bolmaq. pozulmaq. altüst olmaq. tozuramaq. qarışmaq

TAQILMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

taxılmaq. bəginmək. sabitlənmək. bəğimək. saplanmaq. ilinmək. süykəlmək. sataşmaq. türtülmək. çarpmaq

TAQILMAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

taxılmamaq. işə qarışmamaq. ətək çəkmək. dəxalət edməmək

TAQILMIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dağılmış.
arayçı. arayçıl. arayçı. aralanmış. ayralmış. alaman alaxan. dərbi dağan. yağmalanmış.
tarqın

TAQILMIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tağılmış. dağılmış. batıl. boş. batmış. cummuş

TAQILMIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

taxılmış.
çaqqılmış. çaxılı.
qaqılmış.
qaqılmış, taxılmış, işgilli, çətin qılınan, təprəşən, hərəkət edən nərsə, kimsə, kimsə: qağnı

TAQILMIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

taxılmış.- nərsiyə qatılmış, taxılmış, artırılmış tikə, bölüm. qatım. xatım. qatma

TAQILMIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dağılmış. dağılmış. tarğamış. qarışmış

TAQILSIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

taxılsız. dəxilsiz. ilgisiz. alqusuz

TAQILTAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

taxıldaq. taqqa taqqa edən. dəgirmən dəliyinə dənə verən, təxdədən olub, dəvamlı gurultu salan, oynaq ayqıt

TAQILTIQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

taxıldığı.
cəhrədə məkiyin taxıldığı, saxlandığı yer. qapas. qapsa > qəfəsə. gəpəsə. qəfəs

TAQIM : Arin Turkish Etimology Dictionary

taxım.
dəst. cür: bir taxım boşqab: bir dəs boşqab.
paltar taqımı: paltar dəsdi.
taxım taxım. çox çox. cavq cavq. kümə kümə.
tim. yapığ. vəsayil. qoş. bəzək düzək.
kümə. yığın. öbür. qurup. bölək. tapqır.
taıxm taxım: öbək öbək: kümə kümə. ylğın yığın: topar topar. tapqır tapqır.
quruh. qat. yük. zümrə.
ləvazim. əsvab. hərnəyin doğrulması üçün taxılan, işlənən nərsə.
qoşu. çapduq. ev nərsələri.
at taxımı: yançaq. yancıq.
saz, çalğı taxımı: çalqu. çalınan aracların tümünə verilən ad.
ulam. bölük. məqulə. qategori. tim. ulaç. öbək. kiçik qurup. tim. parça.
qurqu. qoşu. geçim. geyim. coşun. qoşum. bütün örtək. budaq. dal. bölük. qısım. qaç. şö;bə.alat ədəvat. məlzəmə. qapama. yamtaq. dəsd. vəsayil.
qapama çıxmaq: xələt vermək.
qapama baha: paltar parası, bahası. paltar dəğəri, çalışı, dəğişi, bədəli.- on qapama paltarım var.
qapama baha: paltar parası, bahası. paltar dəğəri, çalışı, dəğişi, bədəli.- on qapama paltarım var.
qoşu. qat. dəsd. set.
bir qat geyim.
bir qat istikan.
bağban qurqusu.
çay takımı.
yataq takımı.
at takımı.
yolçı takımı.
çubuq takımı: çubuğun başlığı.
kərəkə takımı: təsbeh mallası. əmmamə.
tim. quruh. hey;ət. kumpani.
takımıca: takımınca: heyə’ti ilə. həp birlikdə. kamilən. həpisi. təmamən. olduğu kimi. məcmuən.
onlar takımı ilə gəldilər.
bu takım qonaqlığa yerimiz olmaz.
av takımımı göndərin.
onun takımı: onun adamları.
sokaq takımı: çüçə adamı. aşağ el.
siz öz takımınızla gedin, məndə özümküynən.
evi yıxıq, takımı pozuq.
düzüm. tərtib.
takımı pozulmuş işlər.
qoşu. dəs.
takım yapmaq: nərsənin dəsdin, setin, bütün biçimin işləmək.
takım açmaq: yanqın tulumbasın iticə qoşdurmaq.
ayağ takımı: ayağ qoşu.
onbaşı takımı: onbaşı ilə yanındaolan on kişi.
bir takım ciyər: ağ ciyərlə qara ciyər birlikdə. bir dəs ciyər.
bir takım: bir para. bir bölük. bir qism. bir zümrə. bir sinif, sınıb. bə;zi. bir miqdar.
süs üçün taxılan nərsələr.
bu takım yaraşmır sənə.
quruh. tayfa.
sofılar takımı.
taxım. qoşı. toplum.
ulam. bölüm. əl. qol. dəsd. hey;ət.
onbaşı takımı: onbaşı hey;əti.
takım takım: bölük bölük. ulam ulam: əl əl. qol qol. dəs dəs.
ayağ takımı: qara yaxa. əvam.- araba, daşqaya taxılan heyvanın taxımı, qoşuqların topu: qoşum.
araba ilə atı ucuz almış isədə, qoşumu çoxa çıxdı.
gözəl bir qoşum almış. taxım taxım. top top. kütlənən. küt küt. kültəm kültəm. kültüm kültüm. çoğdam çoğdam. dəstə bəstə. bukca bukca. dəngi dəngi. qucaq qucaq. topar topar. tapqır tapqır. öbək öbək. kümə kümə. yığın yığın

TAQIM : Arin Turkish Etimology Dictionary

taxım. takım.
içtaxım. evqoşağ. ev vər vəsayili.
geyimlik. geyinti. geyim. qapsaq. geyit. bir əl bütün paltar.
topluluq. qurub. ekib. dəsdə.
taxımbaşı: dəsaəbaşı.
taxım taxım: qurup qurub: dəsdə dəsdə.
müctəmiə;.
biçim. tim.
dəsdə.
əsbab. vəsayil.
seri. dizi. əl. dəsd. set.
bir taxım: bir dəs içtəkan. istikan taxımı.
tim.
heyə’t. topluluq. cumhur.
səfehlər topluluğu: sapaqlar cumhuru.
barış. biçik. biçim. biçiş.boluş. çap.çevrim. çevriş. dartıq. dartış. davranış. davrış. dövrüş.duruğ. durum.duruş. ediş.əkiş. gediş.keçim. özgülük. qılıq. qılış. qılşıq. qonuş. oluş.sürəc. sürəm.sürmə. tapış. tavır. töküm. tutam.tutum. tutuş.tutuş. tür. varış.yaxıc. yaxış. yaxşıq. yakıc. yapıc. yapış. yeriş. yerşik. yol yolağ. yürşük. yürüş. tərz. qasnaq. şərayit. orun. yağday. vəziyyət. hal. halət. huyluq. hərəkət. yöntəm. xuy. əxlaq.rəviş. rəftar.
quruh. tim.
qarşı taxım: tərəf muqabillər.
nişan. əlamət. sınırlada qoyulan nişan.
öbək. göbək. bölük. kümə. qurup. kürtük. yığın. avçıman. evçimən. evçiman. top. topcuq. topuç. topar. qatnaş. qatlaş. təşəggül.
tutum. davranış.
əkib: ekib.
nərsənin ayrıntılarıyla birlikdəsinə verilən ad. əl. dəs. qapama. quşam
geyim quşam.
dəsdə.
dəğərsiz, ərdəmsiz, aşağı, başıboş kimsə, takım, qişr: it qopuğu.
qaba bir ev takımı: (gobut. səlqəsiz).- asım taxım: sırğa, biləzik kimi nərsəylə süsləmə.
ayaq taxımı: qara el topluluğu.
yunaq taxımı: hamam qoşuları, şey şüyü.
ad taxımı: neçə addan toçunmuş, toxunmuş, dərilmiş ad.
geycək taxım: gey geycək. üs baş. üz göz. qapama.
bir qapama geyim paltar.
ayaq taxımından: daldaban. alçaq qat. baldırıçıplaq. əvam.
bir taxım: bir sayı. bir qısım. bir kəsim: bə;zi.
takım tayfa: firqə. bölük. zümrə

TAQIMADALAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

taxımadalar. məcməülcəzayir

TAQIMLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

taxımlamaq. ələkləmək. ələmək. seçib ayırmaq. ayırmaq. ayıqlamaq. sıralamaq. tabaqlamaq. bölükmək. dərcələmək. sinifləmək. təsənnüf edmək

TAQIMLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

taxımlı. qılıqlı
qiyafəli. gözəl. dilmə. diləm. xoşa gəlim.
xoşqılıqlı. xoşqılqınıq. enişiq. enişik. yenişik. yenik. yeniş. eniş. iniş.engiz. yengiz. engiziş. yengiziş. əngiz. əngiziş. ingiz. ingiziş. yumşaq. həlim. ram. minək. üzüyola. xulqlu. xuylu. xoşrəftar.
keçimli. tutamlı. xoşrəftar.
yollu. düzəli. düzəcli. türəli. türəcli. biçimli. biçəmli. uslublu. istilli. usullu. yaxışacaq yolda, tərzdə, rəvişdə.
keçimli. çevrişli. çevrimli. törəli. tutamlı. tutumlı. durumlu. duruğlu. qonuşuq. barışıq. varışıq. boluşıq. oluşıq. biçişik. çaplı. çatımlı. dənli. dənğli. dəkli. dəhli. xoşqılıq. əxlaqlı. rəftarlı. xuylu.
kötü qılıqlı: pozuqçu. təsqılıqlı. bədkirdar

TAQIMLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

taxımlı. yüklü. yükümlü. qoşlu. qoşulu. döşəli. moblə. vər vəsayilli. əşyalı.
yüklü otaq: gərəlilərlə döşənmiş olan oda.
yüksüz otaq: çılpaq, yalın, lüt oda