Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
TAQÜZÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

üvez ağacı, muşmulaya bənzəyən meyvası

TAQVA : Arin Turkish Etimology Dictionary

tağva. dağva. ķavqa (metatez > qv: vq )

TAQVUTQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < taqqıldamaq). nal. at nalı

TAQYA : Arin Turkish Etimology Dictionary

taxya. başa taxılan, qoyulan kiçik şapqa. təpəcik. baş tərlik. tupi. topi. başlıq. ərəqçin.- taqya qapmaq: başqasının haqqını almaq.- taqyasın atmaq: taqyasın göyə atmaq göyə: sevincindən börkün göyə atmaq.
tor taqya: hörük kimi yapılmış taqya: tor başlıq.
taqya qapan: qasib

TAQYA : Arin Turkish Etimology Dictionary

taxya. tayxa. tasaq. qapuş. börk. börük

TAQYA : Arin Turkish Etimology Dictionary

taxya. taqıya. taqqa. başlıq

TAQYOLALMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dağyolalmaq. dağyolanmaq. dağsalanmaq. dağsalalmaq. dağa yolalmaq, yollanmaq

TAQYOLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dağyolanmaq. dağyolalmaq. dağsalanmaq. dağsalalmaq. dağa yolalmaq, yollanmaq

TAQZIL : Arin Turkish Etimology Dictionary

takız. takuz. taqaz. ləkə. yamaq

TAQZUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

taquzmıq. toqsıq. ətinə dolqun. bodur

TAL TAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

dal dal. dalqalı dalqalı. bıcır bıcır. biçik biçik. dalqalı dalqalı. qıvrım qıvrım. burum burum. dalda: sipər. sığınaq

TAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

incə dal: dalac. dalas. məftul

TAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

dal. {dal # çal}.
(qapı dalı). tamba. təm. tirqaz
tirqavıc.
dal boylu: dik uca boylu olan.
tal boyluq: boyu düzgüncə kişi. (ən çoq) incə uzun qızlar üçün kullanılır.
arxa. göt.
dalı: götü. tala vurmaq: dala vurmaq. talqamaq. dalqamaq. dalamaq. itmək. qaqmaq. dəf edmək. savmaq. rədd edmək.
dala salmaq: qecirmək. yubatmaq.
tala vurulmaq: dala vurulmaq. talqılmaq. dalqılmaq. dalınmaq. itilmək. qaqılmaq. dəf edilmək. savulmaq. rədd edilmək.
ayrı, bölünmüş.
tal tal: dal dal: tel tel: ayrı ayrı. dənə dənə.
< metatez ( y < > r ) > ard. arxa. artıq.
< > dar. tar. tel. dil. sap. darmağ. qol. budaq.
lüt. açıq. çıplaq. dazlaq. lüt. yalın.
daldaban ( < dal: lüt. açıq. yalın + daban: təpən yer). yalınayaq. lüt ayağlı.
yalınlıq. çıplaqlıq.
sürgün. pülüş. pürüz. qoş.
budaq. şaxa. sağa. qol. dirək. ağac.
dal. boy. qəd.
saldırı. büyüme. yayılma.
batma. # çıxma.
tək. uca. təkəlmiş > dalay.
anğır. andır. kök. soy. ata baba. cəddabad.
dəli. dalmış. vurqun. ölüməri. fədayi.
təl. şişik. qabarıq (# dal: tar. tel. sap. qol).
ön ək olaraq sözün başında gəlib. anlamı gücəldən ək:
;tam. lap. öz. uzun. böyük. key. çox. teyxa.;; ön əklər kimi:
dal axşam: tam axşa.
dal yanar: günün qızqın vaxdı.
dal ortasında: tam ortasında.
dal öylən: tam nahar vaxdı.
dallüt (dalüt): lümbələm lüt.
dalgündüz: lap gündüz. dalqılınc: lüt qılınc.
söğüt ağacı.
lap. tam.
dal özüdü.
tal düşdə: gün orta çağı.
tirim. dirim. başaqbaşaq. dal. parça. külçə.
çıplaq. yalın. sadə. arı. düz.
dal daban: dal ayağ: ayağ yalın.
dal qılınc: qılıncı qınsız. qınsız qılınc. qılıncı çıxarmış.
dal börk, dal qavuq: sarıqsız.
( > tul). uzun. tirək. tirlənmiş.
dal boylum.
dal vermək: uzanmaq.
dal verib gəlib çıxdı buraya.
dal. dalı. əgin. sırt.
dal ba dal: arxası sıra. ardı sıra. mütəaqibən. geridən bağlı, müttəsil.
söğüt ağacı.
sürgün. boğdaq. tomurcuq. budaq. buqdaq. çubuq. dəğənək. hər nəyin şişən yeri. düğün. uğdə.
çıplaq. lüt. üzüək. üzük. ari. düz.
dalu. çiyin. omuz. yağrı.
sağrı. arxa. sırt.
təqəq. təkək. taqaq. qol. bələk. asma (möv. üzüm ağacı), xiyar, qoğun, qıya kimi yemişlərin sürdükləri uzun qollar.
təriq. tirək. qovaq. sərv.
tar. iriş. əriş. boy. uzunluq. budaq. budaq. bölük. takım. qısım. qaç. şö;bə.
sögət. söğüt.
ağac budağı. quşqamış. söğüt ağacı. çıbıq. çubuq. sopa. qol. sanaqat. barnaş.
daldan dala: qərarsız.
dal basdı: yemişin bolluğundan əğrilmiş budağ.
dal salmaq: budalanmaq. budaqı çoxalmaq.
dal dal edmək: talqamaq. talğamaq. açmaq. təfriq, təcziyə edmək.
dalları kəsilmiş ağac kötüyü: qabran.- dalda, arxada qalmış: sırtlan.
dalına düşmək: qıypalamaq. izərləmək. qovalamaq. tə;qib edmək. gerisinə qoymaq.
kiçik dal: xımça. xınça. qınça. incə dəyənək.
qapı tayı, dalı: qaptal. qıptal. qapdal. yanbaş.
dallanmış, budalmış budalar, sürgünlər: budal.- tal basdı:
dal basdı: çoxluğu iriliyi göstərən deyim.
dal basdı kiraz, albalı, alça.- dallanıb budaqlanmaq: çetəqlənmək. uzamaq. qollara ayrılmaq.
tal budaq: çetək. boğun. sürgün. uzantı. filiz.
quru dal parçası: çımırtla.
quru dal: çıbırdaq. odun.
suv tal: söğüt

TAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

dal.
arxa. kürək.
dalına minmək: sıxışdırmaq. gücəşdirmək. üstələmək.
burdaq. suç. pozaç. pozuç. qabart. batqa. sapaq. azma. günah. doğru yoldan sapma.
art. ard. geri. arxa. iz.
çanqal. çəngəl. budaq.
dar. dirək.
dar ağacı.
qol. sağa. sığa. şaxə.
qol. şaxə. bölüm. şö;bə.
sop < sap. soy.
yengsə. ənğsə. ənsə. iz. arxa. sırt.
qol. uzantı. sö;bə.
dal budaq edmək: parçalamaq.
dal budaq salmaq, atmaq: dallanmaq. dallanıb budaqlanmaq. yayqınlaşmaq. genişlənmək.
dal kimi: incə uzun yaxışıq.
daldan dala qonmaq: sıx sıx iş dəğişmək
dalları basmaq: çoxalmaq.
dalına basmaq: damarına basmaq. sınırlandırmaq.
lüt. yalın. çıplaq. sadə.
dalüz: dələduz:
sarıqsız üz.
budaq. oxra. oxraq.
dalı. göt. geri.
əklənti. quyruq. artırılıq. əlavəlik. izafələnən nərsə. qatqıc. artqıc. mindirik. yapşıc.
qaradal: barsız ağac.
qarqıdal. (< üstü dənələrlə qarıqmış, tutulmuş dal).
üzü açıq.
sırtıq. sürtük. çalqaq. çalpaq. yalpaq. yalqaq. qatılqan. qatığan. fizul.
dalqılıc: qınsız, yalın qılıc.
dalqavıq: yağçı. çaplus. yaltaq.
daldaban: ayaqyalın.
dal budaq saldırmaq: dallandırmaq.
dalı, ağacdan qoparmadan, topraqa daldlırıb, basdırıb kökləşdirmək.
çox dallı ballı: dalbudaq. daldırmaq.
dal parçası ilə yapılan ağac aşısı: çəlik aşısı.
dalı qalmış: gerik.
dal qalmış: gecişmiş. əqəbmandə.
qoşunun arxacı, dal qaravulu: gerik.
hammımız bir kökün barı, bir qolun dalıyıq.
bir dalı, nərsəni əğib, bükərək qırmaq, qoparmaq: qanğırmaq. qanqırtmaq.
qarqıdalı sapı: qaruq. qarıq. qapsdal. qasdal.
çərçivə dalları: dilmə. diləm.
üz, dal çevirmək: dirsək çevirmək. gərəkli duyulmayan kimsəni özündən uzaqlaşdırmaq.
bir dalda durmamaq: dinc oturmamaq. qərarsız olmaq.
dal dal olmuş: dərbədər < > dalbadal. dallaq. dallaş. salğasür < > sərsəri. başıboş. baybaş. qayta. eveşiksiz. qılıqsız. qırbal. qırban. işgücsüz.
dal dalı: arxa arxa. gerisin geri. geriyə doğru.
dal qaş: dik qaş.
dal dalına: əksiksiz.
dal qırığı, parçası: çırpı.
çırpı kimi: çix quru, düşük, zayıf.
dalı sıra: ardınca. ardından.
dalına baxmamaq: ardına baxmamaq. aldırmamaq. iti qaçmaq.
dalına düşmək: izləmək. tə;qib edmək.
dolamadal: qıvrımış dal, yapraqla yapılmış süs.
geri, dalda qalmış: gəlişməmiş. yetinməmiş.
həlqə biçimində düzənlənmiş çiçək, dal: çələng.
dalda qoymaq: geçmək. qazanmaq. aşmaq. üstələmək.
üst qata, sıraya, kilasa keçdi.
dal ba dal: artılan. artılanaraq. ard arda. qırılmadan. sürəkli. əksilmədən.
artlan qazanır.
artlan gəl ged varıdı.
artılan gəlişmə.
artılan şişinmə, şişmanlama.
dal dalı: götün götün. geri geri. qıçın qıçın.
dal qoymaq: dala qoymaq: keçilmək. ilərilmək. aşılmaq. yerilmək.
dal qoyulamaq. dala qoyulamaq: (nərsənin bolluğundan, sıxlığından, girginliyindən, gərginliyindən) ilərilməmək. aşılamamaq. keçiləməmək. yeriləməmək. bıraxılamamaq. göz yumamaq, yumammamaq. vazkeçiləməmək.
ağacın qurumağa başlamış dalları: qaracaq.
bitgilərin dibində olan əsgi dallar: qaraqol.
ağacları gəliştirib, gəncləşdirmək üçün dalların budamaq: qavaqlamaq. qabaqlamaq. dallamaq.- dal qabaq balta: iki ağızlı balta. iki üzlü. yaltaq. yalağçı. yantaq. çaldaq. çandağ. çapaz. qaçaz. söz daşıyan. arapozan. arapozac. arapozucu. münafiq. o daldan budağa, o dağdan bu dağa

TALA TALA : Arin Turkish Etimology Dictionary

dala dala. para para

TALA : Arin Turkish Etimology Dictionary

dala. dalaq.
talan. dalan. kərə. dəfə.
tala !: dala !: düşün !. oylan !. uslan !.
çayır. otlağ.
ğəvvaslıq işi.
dalaş. taraş. dallanq, yonatıq. yonta. qırıq. oğaq.
çöl. qır. kıyı. dış. səhra. boş, əkinsiz yer.
düz. tala. bozkır. tarla. ova. otlağ. səhra. çöl. boşluq. çöl. qır. sivir. sıbır (sibir). istep.
( < dalamaq). ayrılmış, qopmuş, boş, səbəs tikə. tikə. bölük. ağacın qamışın sınmasından olan tıraşa. dalaşa. dalaş.
tala bulut: bulut tikələri.
qutb.
tünlük tala: quzey qutbu.
{
( < artırmaq: çoxaltmaq). daha.
# ( < ard: dalı. arxa. ardamaq: geri qoymaq). geri. qıraq. }.
yel.
iri cüssəli. heybətli.
seçgin. gözdək ( > güzide (fars)).
dalı. dalay. darya.
qutb.
tarla.
qıçın. gerisin. gerisin geri. arxaya doğru.
qayıq qıçın qıçın yanaşdı.
ətək öpüb (arxasını çevirməyib) qıçın qıçın çıxıb getdi.
qıçın qıçın gəlmək: sümsük sümsük, yavaş yavaş birinin yanına soxulmaq, yanaşmaq.
tarla

TALA : Arin Turkish Etimology Dictionary

dala. əğri. kələk. (daladüz > dələdüz)

TALAB (FARS) : Arin Turkish Etimology Dictionary

< dalab. dalav. toprağa işləmiş, durqun su yığını

TALAB : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < dalab < dalmaq). batlaq

TALAB : Arin Turkish Etimology Dictionary

dalab (dalamaq. dalmaq).
dalat. dalmalı yer. irmaq. çay. hovuz. göl.
tarac. yağma. dallamaq

TALABAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

dalaban.
dalamış. dalanmış.
isrılmış. qapılmış

TALABAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

dalaban. çalaban.
çarparaq. vuraraq.
vuruş. atış. dalaş. savaş. çatış. çataş. çatışma. yarqa. qavqa. çarpış

TALABIMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dalabımaq çırpınmaq

TALABIMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dalabımaq metatez dəbələnmək.
təprəşmək. təpinmək. titrəmək. çarpınmaq. çırpınmaq. silkənmək. sallamaq. oynayıb sıçramaq.
qorxub ürəyi dalbımaq.
dəniz dalabırtısı.
paltarın dalabırdı.
yel əsir ağaclar dalabır.
sümülcümək. sürüşmək. sürçəmək. yuvarlaqnaq. tökəzimək (tökülmək). büdrəmək.
qıpırdanma. təprənmə

TALABSIMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dalabsımaq.
dalmaq istəmək. geçmək istəmək.
qoşnımaq. küsnəmək. qızmaq