Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
TANLAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

danlaq.
qalay. yerik. əzmə. tə;ziz. tobix. sərzəniş. məzzəmət.
qalay atmaq, basmaq: paylamaq.
tanqal. məzəmmət. sərzəniş

TANLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

{danlamaq. tanğlamaq. tanğlatmaq.} { tanğlamaq. tannamaq. danğlamaq < metatez > dağnamaq.}
danlamaq. qızqurmaq. qıyurmaq. məzəmmət edmək.
sanğlatmaq. şaşırtmaq. utandırmaq.
anqdamaq. paylamaq.
tanımaq. ayırd edmək. fərqləndirmək. seçə bilmək. seçmək. ixtiyar edmək.
qalaylamaq. paylamaq. yermək. əzmək. tə;ziz edmək. tobixləmək. təpikləmək. sərzəniş edmək. məzzəmət edmək.
şaşmaq. əcəb görmək. təəccüblənmək.
< dan. tan. danğlamaq. tanğlamaq: tanıqlıq vermək. oyandırmaq.
birini övməkdə, yaxud qınamaqda çox abartaraq qonuşmaq.
şaşırtmaq. şaşqınlıqa salmaq. şişirmək. övmək. tə’rifləmək.
uğuldamaq. səs çıxarmaq.
ayırmaq. ayıqlamaq. seçmək.
tutuya, rəhinə qoymaq.
< dalamaq: dalnamaq. dallamaq. budamaq. dalınmaq. dalnamaq. atdamaq. intiqad edmək.
dansamaq. səhərləmək. səhər eləmək.
bu gecə gözümə yuxu girmədən, danladıq.
gecəni oxuyub oxuyub dansadım.
dənləmək. seçmək.
qınamaq. ayıblamaq.
bahana tapmaq.
danlayıb qaçırdı: mahana tapıb qaçırdı.
danlaya düşmək. çıxagəlmək. birdən çıxmaq. dan deyib, taq deyib çıxmaq

TANLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

danlamaq

TANLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

danlamaq.
bir kimsəni, nərsəni xor görmək. xorlamaq. korlamaq. alçatmaq. qınamaq. pisləmək. kötüləmək. qaqalamaq. qaqıclamaq. qaqılamaq. qaqırlamaq. qaqışlamaq. qaqıtlamaq.
danğatmaq. danğlamaq. dənləmək. dənğləmək. ( < dan: danğ: dən: dənğ: nuxdə).
nuxdələmək. çənləmək. çinləmək. çığdamaq. çiğitləmək. çilləmək. qıcamlamaq. qırcamlamaq (< qırmaq). xallamaq. nuxdələmək.
təngitmək. təngitləmək. tənqidləmək. ilişdirmək.
ayırmaq. ayıqlamaq. seçmək

TANLANAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

danlanan. danlancan. qınlanan. qınanan. qaqlacan. qaqacan. alçaq, xor, aşağ görünən nərsə, kimsə

TANLANCAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

danlancan. danlanan. qınlanan. qınanan. qaqlacan. qaqacan. alçaq, xor, aşağ görünən nərsə, kimsə

TANLANQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

tanlanğan. məşhur. atağlıq

TANLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

danlanmaq. anqdanmaq. paylanmaq

TANLANTARMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tanlandarmaq. bahana gətirmək. qılp qoymaq

TANLASIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

bahanaçı

TANLAŞIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

danlaşıq. dansuq. dan dansuq. şaşırdıcı. şaşılacaq. heyrət verici. əcib. qərib

TANLAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tanqa şaşa qalmaq.
yalnuq anı tanlaşır

TANLAYAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

danlayan. dənləyən. dənğləyən. danğlayan. danğatan ( < dan: danğ: dən: dənğ: nuxdə). təngitçi. təngitçi. tənqidləyən. ilişdirici. ilişdirmən. intiqadçı. münəqqid

TANLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

danlıq. (: səhərlik). üfüq. ətək. gözcəğən. gözyetim. qözərim. qıyı. qıyır. göygeyək. qaş. qıranğ. uc. çevrə. çevrən. sınır. gözərim. gözcəğən. gözyetim. ətraf. { enqirik: axşam. # danlıq: sabah.
enqriq yarıq: axşam qızıllığı. qaram ışıq. # danlıq yarıq: alıq yarıq. sabah qızıllığı.}

TANMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

o ki bəlli başlı bir dəlinin, dəliliyini danan, özü içdən dəlidir

TANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

danmaq < > dönmək. tönmək.
gizləmək. yalanlamaq. yadsımaq. inkar edmək. rəd edmək.
nərsədən bıqmaq, zəhləsi gedmək. nərsəyə dözəməmək.
birbirin danırlar.
əti danır.
dandığım nərsələr bunlardır.
qanmaq. tanımaq.
şaşmaq. dəngəmək. dəng qalmaq. sarsılmaq. tutummaq.
< > dammaq.
taqınmaq. üstərmək. inkar edmək.
o hər nəyi üstərir. rəd edmək. inkar edmək

TANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

danmaq.
inkar edmək. tanımamaq.
gizlədib saxlamaq, danmaq: basırmaq. yaşırmaq. yığşırmaq.
tanımamaq. yatırmaq. yaşırmaq. yatsımaq > yadsımaq. saxlamaq. saklamaq. gizləmək. inkar edmək. boyun almamaq. boyununa almamaq.
gördüyün yatsır, görmədiyin yaxır (suçlur. ittiham edir).
çirkin görsə, gözü yatsama (danma), söz eşitsə, qulağı.
iyilikləri yatsama, olmamışı qansama (düşünmək istəmə.
mənim təkcə məssəbim, məssəbləri tanmaqdır

TANMIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

danmış. dönük. tanqıldu. tanqu. danğu. dönmüş

TANNAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dannamaq. burunlamaq. pis qarşılamaq: pis yola salmaq

TANOB : Arin Turkish Etimology Dictionary

danob. çayı: tuna çayı

TANRI : Arin Turkish Etimology Dictionary

izə. iyə.
quday. allah. yaran. təyri. göy tanrısı.
oğan. tüm yaratların simgəsi olan tanrı. bayrı. bayat. əsgi.- tarı iyilik versin: tarı bəla verməsin.
tarı inandırsın: suçum yoxdu.
tanrıdan bol bulsun: qarqış.
tanrını sevərsən: and vermə.
tarı qovuşdurun: ayrı düşən iki sevgiyə söylənir.
tanrı əri: bəqtaş. ərən.
tanrı əsigəsin: nəuzibillah.
tarı üçün söyləmək: tanrı xatirinə doğrusun söyləmək.
tanrı adlarından: qağan.- tanrım gecindən versin: olduqca uzun yaşam diləyi.- tanrı adlarından: yaxuc. yaxşı.
tanrı əsigəsin: nəuzibillah.- qut qovuq versə tanrım quluna \\ gündə işi yüksəlibən yuqar ağar.
tanrı ya tapqın ötün.
qayan qağan tanrım: rəhim qadir allah.
tanrı yalqasın:. tanrı (idi. yaratan) saxlasın.
tanrıdan gələn:. göybən

TANRI : Arin Turkish Etimology Dictionary

ali. allah. barkan. breken. burkan. çalap. çələp. durucı. əktirən. hükmedən. idi. qadir. qudrətli. oğan. tanğqa.tenğqə.tək. uqan. ulu. yanğqa. yaratan. yekə. yekkə. yenğqə. yüksək.
tanrıya yaxın: göğə yaxın. dinli. dindar. uçar

TANRI : Arin Turkish Etimology Dictionary

bayrübar. tanqri. tarı. çələb. çalba. allah. oğan. oğun. nazir. varı. barı. var olanların barlığını, varlığını göstərən kimlik

TANRI : Arin Turkish Etimology Dictionary

tarı. çələb. yarıdan. yaradan. düzən.
uca tanrı: böük tanrı.
tanrı əsirgəsin: allah qorusun.
tarı göstərməsin: məbada. olmasın. olmaya.
tanrı adlarından: çalan. qağan. çövgən. çevqan.
aman tanrım: pənah allaha.
tanrı uludur: allaho əkbər.
bir tanrı var, dayanır, sözdən yuxarı, özdən yuxarı.
iyilik edib, dənizə at, balıq bilməz, tanrıya yad.
tanrı dilərsə. o dilərsə. inşaallah inşaəllah.
tanrı əlizdə ovcuzda saxlasın. (uşaq üçün deyilir).
tanrının, xaqanın ən alçaq qulu: qaratəkin. qartəkin. qarbanda. qara bəndə. xərbəndə.
bayat tanrı: qalan, bayat, əsgi, qədim tarı.
tanrı göstərməsin: evlərdən uzaq.
tanrının adı: ullağan ad: ulu ad.- tarı uğruna: allah eşqinə.
tarı verədə: kaşki. keşgə.
tanrıya bağlı, ilgili, ilgəli: uluq. ulğu. ilahi. tansuq.- utursan, tanrı edir, utuzsan, tanrı dilir

TANRIBİLİM : Arin Turkish Etimology Dictionary

ilahiyyat