Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

TASLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ələm taslanmaq: çaşmaq. quruyub qalmaq. qaqıldanmaq. qapıldanmaq. özün itirmək. alas qopasa düşmək

TASLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

içinə salmaq. darsıqmaq. qussələnmək. təəssüflənmək

TASLATAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

tasalatan. sancan. sarsıtan. acıdan. acıdıcı. acıqladan. acıtqan. ağrıdan. içqıran. içlətən. içli. içgin. canqıran. özqıran. dağladan. hirsləndirən. hisləndirən. iti. itici. qavıran. qovran. qovuran. qavuran. küyən. göyən. göynədən. toxunan. tumladan. tutturan. üzən. üzücü. üzüntülü. yaxan. yaxıcı. yandıran. mükəddərlədən. kədərlədən

TASMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

ip. sicim. ayağqabı tikmək üçün geçi dərisindən yapılan şərit biçimindən ip.
tasma cantav: qayıştan dizqin

TASMAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

tasıc. tasca. məhəndis

TASMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

itmək. pısmaq

TASMALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəridən şərit biçimində ip kəsmək

TASTAMAM : Arin Turkish Etimology Dictionary

dosdoğru. dümbələbdüz

TAŞ RƏNGİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

daş rəngi. bez. boz. açıq mavi. kül rəngi

TAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

daş.
baxı. açı. fal.
bərabərligi, birliyi göstərən söz.
dış. dışta olan. görünürdə olan. xaric. yab. yaban.
dış. eşik. zahir.
qaya parçası. sərtlik. dayanıqlıq.
tış. dış. taşra. qurbət. geniş açığlıq. yazı. yabancı yer.
taş. qaya.
dəş. ortaq, iştiraq, yaxınlıq göstərən ək.
dış. uzaq. uzana açıq yer. çöl.- aşı daşı: aşı boyası: duvarı boyamaqda, işlənən qırmızı, sarı topraq.
daş salmaq: qaraçay malqar΄da 1 daş ilə fala baxmaq.
daş saldırmaq: fala baxdırmaq.
daş saluvçu: falcı.- biləği daşı: qırpin. qırşı. qumtaşı.
dəğərli daş: yalduz. govhər.
bilöv daşı: qayraq.
daş qotur: yosun.- göz daşı: gördəvük.
qızıl xəsdəliğindan qorunmaq üçün boyunda daşınan bir tür göz daşı: asmadaş.
ağ daş: quvars.
daş dordan: qursaq. daşlıq.
süngər daşı: mamuq daş.
barmaq daş: çaqıl daşı.
basar daşın tanımamaq:
çox sevinmək.
üzüntündən nə yapacağını biləməmək.
baş daş: üsttiki dəğitmən daşı.
bazman daş: tərazı daşı. qantar daşı.
çoquraq daş: sedəf.
qırışı daş: biləğini daşı.
qısır daş: sərt. dayanaqlı daş.
qol daş: daşı uzağa atama oyunu.
qoy daşlamaq: buzulların sürüklədiği daşlar.
göy daş: sulfat.
mamuq daş: süngər daşı.
otluq daş: çaqmaq daşı.
sabanına daş atmaq: qarqış edmək.
sın daş: məzar daşı.
soslan daş: qıranit.
suv daş: qaldırım daşı.
daş atqıç: sapan.
daş yaratılqanlı bəri: çox əsgi devirlərdən bəri.
daş yürək: qaddar.
daş dordan: qursaq.
daş qabmaq: çox üzülmək. sınırsız üzülmək. kədərlənmək.
daş maqa: qaplumbağa.
daş salmaq: fala baxmaq.
daş üz: put. heykəl.
daşnı daşqa urqanca söyləşmək: sərt qonuşmaq. acı qonuşmaq.
tıtır daş: qalğar. kirəç daşı.
tirmən daş: dəğirmən daşı.
tuzluq daş: fıçıdaki yoğurdun suyunun axması üçün üzərinə qoyulan daş.
tüb daş: alttaki dəğirmən daşı.- qartal daşı:
aetie; denilən daş.
kəsi daşı: bulaq çay yanında palatarı döğərək yumağa özəl yassı daş.
kürsi daşı: binörə daşı.duvar kürsisi:
qan daşı: qanı durdurmağı düşünülən, damarlı al daş.
sazınçı taşı: alçı taşı.
yazı daşı: üzərində yazı yazılan bir çeşit qara daş.- atlama daşı: atlanqıc. çamırlı yerdən keçid daşı.
iği daşı: dəğirmənin alt daşı.- şəbçirağ qiymətli daş adı: yıldıraq.
yədə daşı: yaşıl daş: yəşm. yəşəm.
daş olmamış nərsə: daşın qarşıtı: topraq. açaq.
baş daşı: toka. sin daş.
bilöv daşı: bilək daşı. qayraq. qıyraq.
göz daşı: saydam. arı. parlaq. sayğal.
minik daşı: tinik. tingik.
tüqədaş: tükədaş: tuqadaş. qəbirdaşı. sin daşı.
üstündə ölü yuvulan daş: salaca.
bilöv daşı: sürgü daşı: qıraq

TAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

daş.
daş (> dəs (fars)). tay. misl.
ləkə. kəlmik addlan dəri xəstəliyi.
çox dərin olmayıb, bollu damardaşlı qıyı. dənizqulağı.
baş görəndə daşdır, aş görəndə başdır. (acgöz geriçi, mürtəce;, dikdator).
aşın yeyib, daşın atıb.
aşın yedin, daşın atma.
bərkə düşsə daşdır, dişə batsa, aşdır. tapdısa, qalmır, tapmasa qaçmır (əlinə düşəndə kəçinmir, vaz keçmir, əlindən qaçırsa izləmir. dalısaca gedmir).- dosdun pisdir, daşın at, qonşun pisdir, daşın, at. (daşınmaq: yer dəğişmək. köçmək).
ağıl olsaydı baş içində, arzular çiçəklənərdi daş içində.
gəlin anası aş başı, ərin anası daş başı.
qafasını daşdan daşa vurmaq: çox ökünmək, peşmanlamaq.
daş göndərir ürək yerinə, kül göndərir, gülün yerinə.
qussələri daşa vur, quraqları yaşa vur, tutulsa ürək, zəngi alıb mənə vur.
qazan daşı: kehrə. kalker.
quyruq olub baş dalına düş, daş olub quyruğa düşmə.
çaldaşı: qaldaşı:güllə.
neçə boyalı dəğərli, sərt, oymağa əlverişli daş: çapa. qama.
yayalıqda döşənən daş: qaldırım. qalatım.qalatım.
bu qaldırımın qaldırımları çox qabadır.
qaldırılı ara, meydan.
çəlik çomaq (pildəsdə) oyununda, çəliyin (pilin) dayandığı yanyana iki daş. qatı.
daş kürə: qara kürə. çörək pişirilən kürə.
daşduz: qayaduz.
qaya, daş kütləsi, kitləsi: qayaç.
yer qabığında qatmanlı qayaçlar var.
qayadaşı: qaymadaşı: qaypaq. qaydıraq. sürsürə. üzərində oturub süruşmə oyuncağı.
daş pambığı: qayaqatnağı. qayğatnağı. qayalifi. oda dayanıqlı bir özək, maddə.- daşlı çuxurlü yer, tarla: kavsaq. qarsaq.- dəğirman, girdə daş: qantarma. qıntarma. qaytarma.
qan daşı. çöldə tapılan əsmər qırmızı dəmirli daş.
qan daşı: qanı durdurmaq üçün işlənən daş. əqiq.
beşdaş oyunu: çanqaz. qanqaz.
içində yabançı öğə olan dəğərli daş: qarıncalı.
incidaşı. yanardağ daşları çeşitlərindən.- sin, gömüt, qəbir daşı: qapaqlıq. qabaqlıq. qapaq daşı.
süpəng (süpəh) top, mincanaq (məncənaq) daşı, topu: qazuq. qazıq. (> zağuq (fars). zağuq (fars)). qopuq. (> ğabuq (fars)). qalmuq. qalmıq. qaluq. qalıq. (> ğaluq (fars)). güllə (> qelulə (fars)).
süs daşı: qaqma.
altın qaqmalı qılınc.
dəlinin daşı, dəmir dələr.
daş kəsilmək:
qatılaşmaq. buzlamaq. buz bağlamaq. buz tutmaq. donmaq. donaqmaq. donqamaq. soğumaq. üşümək. solmaq. üzülmək.
şaşıb qalmaq.
dos daşı baş yarmaz.
düvən daşı. diş. xərməndə, əkini sapından ayırmada işlənən, altı çaxmaq daşlı taxda.
ərkəkdaş: örkəkdaş: öğkəkdaş: qaradaş. qayadaş.
sarımtıraq, ağ kirəcdaşı: dənizköpüyü.
aş başa daş: çörək qazanma güclüyü.
beş daş: beş daşla oyunu.
biləyi daşı: suvar daşı. soğan (> suhan). törpü.
daşkömür: qarayanıq.
arxadaşı olmaq: yük olmaq.
ayaq daşı:
köpük daş.
məçidlərin, həştli evlərin önündə qoyulan dayanıqlı daş.
ayaq daşı: süngər daşı.
ayna daşı: yapılarda yazılı, süslü daş.
balqamdaşı: > bəlqəmdaşı. qaymaqdaşı: damarlı, dalqalı saydam (şəffaf) daş.
gor, sin, qəbir daşı: balbal.
yol yapımında işlənən qırıx daş: balast ( < balamaq: bölmək).
baltanı daşa vurmaq: boşuna işləmək. qanmaza öğüd vermək. başın daşa vurmaq.
başı daşa gəlmək: sıxıntıya düşmək.
başını daşdan daşa vurmaq: çox ökünmək, peşman olmaq.
beşik daşı: qəbirdə yana qoyulan böyük yassı daş.
bəğənmədiyin daş, baş yarar, göz çıxarır: heç kimsəni kiçimsəməmək gərək.
bəngidaş: bəngüdaş. anıt. abidə.
biləği daşı: bilöv, biləmə, ititmə üçün sərt daş.
bir daşla iki quş vurmaq.
çəkidaşı: ağır, qımıldamaz kimsə.
çay daşıyla, çaş quşu vurmaq: gördüyü işlə, gedərin (xərcin) çıxarmaq.
dağ daş: hər yan.
dağ daşa düşmək: ev eşiyindən olmaq.
dağlara daşdara: bu güclük hamıdan uzaq olsun.
dalqasına daş atmaq: birinin işin, dincliyin pozmaq.
damladaş:
yonumamış dəğərli daş.
köğüldə, su süzüməsi, damlaması sonucundan oluşan tort, risub.
daş kəsilmək: dimməz, qımıldamaz qalmaq.
daşa tutmaq: daşqalağ edmək.
dənəkdaşı: əyardaşı. məhəkdaşı.
əyar daşı: dənəkdaşı.
göbək daşı: qapqıcalarda (hamamlarda) yüksəkcə mərmər daş.
köpük daş: ayaq daşı.
qumdan yekə, böyük, çanğıldan kiçik, oğaq, ufaq daş: çanğılcıq. çağılcıq. oğuncaq. oğnulcaq. avnulcaq. cınğıl çanğıl.
manğlayna daş dəğən: bəxdi yatan. qarqış sözü.
minək daşı: ata minmək üçün üzərinə çıxılan daş.
tərsək oğlana daş at: yamanın qarşıtı yamandır.
daş qırığı: çəğil. çay daşı. çaqıl. çanqıl ( < çanğ: çalğ:
çalınmış. oğulmuş.
içi boş).
təməl daş: çökəl.qabaltı. daban. binövrə. pey.
doqquzdaş oyunu: toxurcun ( < toxumaq).
başı yox, daşı çox: başı yox, çaşı çox. (çaş: yanlış. səhv. xəbt).
eşik daşı: qapının dışında, yaxud dalanında, oyurmaq, ataminmək üçü qoyulan böyük daş.
başı olan, daş üzdə ev tikər.
faldaşı: baxıcıların işlətdiyi dəğişik biçimdə, boyada olan daş.
gözləri fal daşı kimi açılmaq: şaşırıb qalmaq.
qaymaqdaş. balqımdaşı. damarlı, yarı saydam daş.
püsgə, pısqa, fısqı daş: çınğıl. sınqıl. çanğıl. sanqıl.
damardaş.
ayağından daş asılmaq: nərsənin çox ağır, güclüklə keçməsi.
gecə, ayağından daş asılmışı, keçmir.
kirizə daş atmaq: çirkov, pozuq suya daş atmaq: pozuq birinin pozuqluğun görstərməyə yar açmaq.
böğrək daşı düşürməyə yararlı olan bir bitgi: qarakovuq.
böyük daş kütləsi, yığını: qaqma.
böyük daş yığını: qapan. qaban.- dağ daşı gətib, çapıb, kərib kəsməklə açılan yol: qapan. qaban. çapan. çapın. gədik.- dağ daşı qapayan orman, meşə: qapan. qaban.- əkilməmiş sürülməmiş, daş çanğıllı yer: qabanlıq.- çağırmış aşa, basmış daşa.
hər daş baş yarmaz: birbirinə oxşayışlı nərsələr bir sonuca yol açmaz.
daş götürmək: (
bu iş, daş götürmək qatı (qədər) çətin).
daş saqqız: sonsuz sonucsuz, yaramaz iş, nərsə.
saqqızı daşdan olanın, çəlikdən dişi olmalı.
daş ürək: acımaz. əsirgəməz. əsriksiz. əsiksiz. yassız. yasız. köşəqılıç. çözəqılıç. əğriqılıc. əğripiçaq. qatı. qata. qat. qıyıcı. qıycı. qıylı. qıyaq. qıylı. qıyası. qıyım. qıyımlı. gücməçi. gücəmçi. gücəyən. qurut. ququt. qaqut. quru. yaxımsız. yaxışsız. adil olmayan. insafsız. rəhmsiz. mərhəmətsiz. zalim.- daş yapılı duvarlarda, daşların arasın doldurmaq üçün işlənən kiçik daşlar: kafa < qapa. baloz. bölüz. çanğıl.- daş yeməklə, daşlıq olmaz, quş daşlığı, daşdan boş olmaz (boşalmaz).
daşı daşı, yetməmiş yaşı.
daş, taxdayla yasalı yer: qaldırım. döşəmə.- dəğirman daşının ortasında ki: qağnıcaq.
kiçik, oğuntu daş: çanqıl çalıq.
qaba, iri, kəpçə daşlardan yapılan, qaplanan yol: paket qaldırımı.- qural buyumuş olandan bəri, ağız çatırsa aşa, baş daşa dəğir.
odun altına, üstünə qoyulan daş, ayıq, dəmir: qızqavar. qısqavar. qasqavar.
saydam, açıq, şəffaf daş: bəlir. bilur

TAŞA : Arin Turkish Etimology Dictionary

arğaç. ağıl

TAŞA : Arin Turkish Etimology Dictionary

dışa.
sır.
gizli. quytu. sapa.
tışa yer: quytu yer. gizli yer.
dışa eşik: gizli qapı.
dışa köllü: içinə gömülü, qapanıq.
dışa oy: gizli düşüncə.
dışa söz: sır. gizli söz.
dışa sözüngü kişiyə aytma: sirrini kimsəyə söyləmə.
kişini dışıda sökmə, tuvrada maxtama: kişi gizlicə çəkiştirmə, açıqça övmə

TAŞACAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaynayıb daşacaq kimi gərinmək, şişinmək. qabarmaq. gərginmək. (duyqu) gettikcə güclənmək

TAŞAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

daşaq.
daşaq keçmək abıq sapıq konularda söz edmək. ağzına gələni, malyanı danışmaq. 1

TAŞAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

daşaq. (taşmaq. dışmaq: olduğu yerindən qımıldamaq, dışar çıxmaq).
dəf;. tərd. rədd.
taşaqa keçmək: dəf; edmək.
sürgün. təbid.
çalqaq ( < çal). iti. çapuq.
daşşaq.
daşlanmış. bərkimiş. çökək. çöküntü. çirk.
taşqaq. ərkəklik bezləri

TAŞAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

daşaq.
biçindən sonra yerdə, artda qalan taxıl.
çökək.
çabuk. çabıq. çabaq. çapıq. çalaq. çevik. sever.sivrik. > zirək. zeyrək. sivir. atıq. iti. girgin.ivək. kurnaz. kurzan. qurbaş.
daşdan olan. daşaqkürə: daşkürə

TAŞAQÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

daşaqçı. biçindən sonra yerdə, artda qalan taxılı toplayan yoxsul

TAŞAQILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

daşağılıq.
başağılıq. üstünlük. (# aşağılıq. alçaqlıq).
ənayilik. anormallıq

TAŞAQQÜRƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

daşaqkürə. daşkürə. daşaq. daşdan olan

TAŞAQLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

daşaqlanmaq.
dışaqlanmaq. çaşıb, başın (ağlın) itirib, yer yetəsiz, qabaca, yöndəmsiz davranmaq. eşşəklənmək.
şişinmək. ərkəklənmək.
daşaqlanmaqdansa, başaqlan: qızıb yügürməkdənsə, başıvı işə sal

TAŞAQLAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

daşaqlaşmaq. daşqalaşmaq. coşaqlaşmaq. coşqalaşmaq. həşəriləşmək. aşarılaşmaq. yaramazlaşmaq. yarmazışmaq. azıqlaşmaq. itinişmək. tizgizişmək. hizgişmək. qızıqlaşmaq. çalıqlaşmaq. dəlirşinşmək. alıqlaşmaq

TAŞAQLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

daşaqlıq. dışaqlıq. eşəklik. yer yetəsizlik. qabalıq. yönəsizlik

TAŞAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

daşal. daşqal. aşqal. aşal. qatal. qatdal. çox. qarqın

TAŞALMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

daşalmaq. daş olmaq. daş kəsilmək