Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
TAŞIYAMAYAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

daşıyamayan. götürəməyən. qaldıramayan. nəql edəməyən

TAŞIYAMAZLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

daşıyamazlıq. daşıyamazlıq. dartamazlıq. çəkəməzlik. çəkənməzlik. keçirəməzlik. dayanamazlıq. dayanışamazlıq. qatlanamazlıq. qatlaşamazlıq. tablanamazlıq. tablaşamazlıq. dözəməzlik. dözəmməzlik. dözənməzlik. singirəməzlik. sindirəməzlik. singirəməzlik. sındıramazlıq. sınğıramazlıq. sığqılamazlıq. səbr, təhəmmül, istiqamət edəməzlik

TAŞIYAMAZLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

daşıyamazlıq. daşıyamazlıq. dartamazlıq. çəkəməzlik. çəkənməzlik. keçirəməzlik. dayanamazlıq. dayanışamazlıq. qatlanamazlıq. qatlaşamazlıq. tablanamazlıq. tablaşamazlıq. dözəməzlik. dözəmməzlik. dözənməzlik. singirəməzlik. sindirəməzlik. singirəməzlik. sındıramazlıq. sınğıramazlıq. sığqılamazlıq. səbr, təhəmmül, istiqamət edəməzlik

TAŞIYAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

daşıyan.
dartan. əkidən. çəkən. keçirən. götürən. sindirən. sındıran. sınğışan. singişən. sığıqlaşan. dözən. dözüşən. qatlanan. tablanan. tablaşan. qatlanışan. dayanan. dayanışan. səbr, təhəmmül, istiqamət edən.
daşıcı. daşıc. görəli. görəkli. görəvli. daşıcı. daşıc. daşıyan. işli. işi olan. çalışlı. uğraşlı məsu;l.
daşıyıcı. daşyıcı. əkidən. götürən. götürücü. götrücü. dartçı. dartıcı. dartan. köçürən. köçrən. köçrcü. köçürcü. çəkən. çəkici. çəkçi. nəql edən. naqil.
daşıyıcı. daşyıcı. gətirən. göttürən. köçürücü. naqil.
daşıyıcı. daşyıcı. dediqoducu.
ağrıq daşıyan: bağkeş. barkeş. yükəç. yük çəkən.
daşıyıcı. daşyıcı. götürən. haiz.
önəmli. önəm daşıyıcı: haizi əhəmmiyyət.
söz daşıyan, ara pozan.
söz daşımaq. ara pozmaq: fitləmək.
topluma bilgi, bilik daşıyan qurumlar: el ilişgiləri.
aşırı kötülük daşıyan: qan qırmızı.
iplə dalında yük daşıyan yükçü: ip yüküc.
söz daşıyan: dələdüz < daladüz. ( dala: əğri. kələk + düz). iki ağızlı balta. dalqabaq balta. iki üzlü. arapozan. arapozac. arapozucu. münafiq.
axım (cərəyan) daşıyan kabl sistimi: yüyəc. yüyəş. kanal. qətə. qata. xət.
topluma bilgi, bilik daşıyan qurumlar: el ilişgiləri. ittila; rəsaniye imumi.
yapılarda, yükü daşıyan atı, dirək: qanat. qonat

TAŞIYAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

daşıyan. yüküc. daşqa. hambal.
söz daşıyan: savçı

TAŞIYANLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

daşıyanlıq. ulatçılıq. ulağanlıq. ulatanlıq. ilətcilik. iləticilik. ilətgənlik. çatranlıq. çatrıqanlıq. yetərənlik. götürənlik. ağdaranlıq. axıtanlıq. rabitlik. hadilik. naqillik

TAŞIYICI : Arin Turkish Etimology Dictionary

daşıyıcı. daşyıcı. daşıyan.
əkidən. götürən. götürücü. götrücü. dartçı. dartıcı. dartan. köçürən. köçrən. köçrcü. köçürcü. çəkən. çəkici. çəkçi. nəql edən. naqil.
gətirən. göttürən. köçürücü. naqil.
dediqoducu.
ağrıq daşıyan: bağkeş. barkeş. yükəç. yük çəkən

TAŞIYIÇILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

daşıyıçılıq. daşqaçılıq. yükçülüq. hamballıq

TAŞIYMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bu yoxsulluğu daşıyamam. gələməm: dayanamam. dözəməm. çəkəməm. daşıyamam. təhəmmül edəməm

TAŞQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

daşqa. daşıqa.
ardala. qatarın, tıraktorun arxasına bağlanan çanğ. lapek.
yüküc. daşıyan. hambal.
dışqa. dışqar.
çək. çəkşə. çaqşa.
dış. dışarı. dışarga.
xarici. yaban. yabançı. çet. cet.
talqan.
daşqıt.- daşqa heyvanlarını vurmaq üçün uzun dəğənəkli qamçı: qırbac.
çala qırbac sürürdi: qamçı çalaraq sürürdü.- sırıq daşqası: bir iki sırıqla qurulmuş iki dörd təkərli araba.
at daşqası: talıqa. dalıqa.- arabanın, daşqanın qolu: əriş.
əl daşqası: çəkçək

TAŞQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

daşqa. daşıqa.
götürgə. daşıma ayqıtı.
çuşqa. çaşqa. qaşqa. qaşmar. qaçmar. çağmar. çaxmar. məsxərə. məsqərə.
qaydırıb, sürüb, sürükləyərək daşıma aracı. qanğı. qağnı. qaynı. qonqı. qonqa.
daşqa. kalısqa. savanaş.
dışaq. dışlaq. dışqal. qaşqal. çaşqal. alşarı (< alış aşırı: alış, alşaq dışı). alışınmamış. alşınmamış. umulmadıq. əcib. ənayi. eybəcər. yasadış. yadırqıq. yadqırıq. yabanısım. şaşırcı. şaşrınıq. çarpınıq. sarpınıq. sanğılmadıq. kəsəki. özgəc. biçimsiz. tuhaf. düddürü. ğeyri mə;mul.
iki təkərli daşqa, çarx: çəkçək.
dilənçi gəmisi, daşqası: hər qapıda yatan kimsə.
domuz daşqası: domuz arabası: ağır ağamlı nərsələri daşımaqda işlənən, qalın kütüklərdən yapılan döşəmə.
araba, daşqa oxların təkərə tutturmaq üçün taxılan gül çivi ( başı enli mıx): iğ. iğdə.
arabanın, daşqanın təyərlərin birbirinə bağlayan ox: qaylanqıç. mil dəng. mil ləng.- boyunduruğu daşqıya bağlayan qayış: qaqan.
daşqa təkərin, qaval qasnağın doğuran, yay biçimində kəsilmiş ağacların hər biri: kəsək. qasaq.
daşqa təkərləri arasında olan çubuqlar: qarsal. qasal. qapsal. çavsal.- daşqa təkərlərinin ortasına taxılan iri, gen başlı çivi, mıx: qama. qaqa. qaqam. qəmə.
iki təkərli daşqa: qaçqa. qaşqa. qoçqa. qoşqa.
daşqalarda, qağnılarda boyunduruğu oxa bağlayan qayış: qandırıq qayışı

TAŞQAÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

daşqaçı. arabaçı. faytunçu. qoşaç. qoçaç. ( < qoşmaq)

TAŞQAÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

daşqaçı. yükçü. hambal

TAŞQAÇILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

daşqaçılıq. daşıyıçılıq. yükçülüq. hamballıq

TAŞQAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

daşqaq. çuğul. söz daşıyan

TAŞQAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

daşqal. daşal. aşqal. aşal. qatal. qatdal. çox. qarqın

TAŞQAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

daşqal. dışqal. aşqal. qalav

TAŞQALAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

daşqalaq. daşlama. daşlayış. daşa tutma.
dağ ətəklərində, dərələrdə sürüşüb yığılan daşqalağ: qağşaq. qavşaq. qayşaq

TAŞQALAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

daşqalaşmaq. daşaqlaşmaq. coşaqlaşmaq. coşqalaşmaq. həşəriləşmək. aşarılaşmaq. yaramazlaşmaq. yarmazışmaq. azıqlaşmaq. itinişmək. tizgizişmək. hizgişmək. qızıqlaşmaq. çalıqlaşmaq. dəlirşinşmək. alıqlaşmaq

TAŞQAM : Arin Turkish Etimology Dictionary

daşqam. qaşqam. susuz, kəssəkli, bərk topraq

TAŞQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

taşan. daşan. coşan. odlı.
taş
xan

TAŞQAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

daşqar. daşbiç. daşçap. daşqar. bəngidaş. bəngüdaş. tikmədaş. anıt. anıtdaş. andaşıt. anıdaş. andaş. daşbiç. yontu. yonut. yonat. biçit. çalıq. çapıl. çapıt. balıq. balaq. baltıq (< balmaq: kəsmək). burqat. büt. heykəl. micəssəmə. abidə

TAŞQARÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

daşqarçı. taqavçı. nalçı. nalbəd. atın dırnağını aşındırıb yonan

TAŞQARI : Arin Turkish Etimology Dictionary

dışqarı. dışqar. tışra. tışraq. tışqarı. taşraq. dışra. dışraq. dışqarı. daşra. daşraq. daşqarı.
tış. tışarı. bir nəyin içində olmayıb, qırağında olan.
dış sözü buraxan, iç sözün tutar.
dış sözün içi nədi: qırağ söz içərdə gəzməz.
dış baxan, dış görər: yandan baxan, yandan görər.
dış buraxan, içə alar: eşiyə buraxılan, içəri alınır.
astananın, başkəndin qırağından gələn. başkənddən olmayıb, qırağdan olan.
dışdan olan. quraldan, qaydadan dış, eşik. xarici. yaban. yabançı. çet. cet.
istisna.
bu qurala dışqarıdı

TAŞQARMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

daşqarmaq. eşiyə çıxmaq.
aş daşqardı