Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

TEŞƏLƏYƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

deşələyən. gözləyən. dürcəyən. dürtən. arayan. axdaran. biçələyən. konckav

TEŞƏMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

deşəmə. deşmə. eşmə. eşəmə. kənəmə. kənələmə. govma. kavma. kafma. qavma. çapma. qazma. qazı. oyma

TEŞƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

deşəmək. deşələmək. deşmək. eşələmək. eşəmək. eşmək. qurcalamaq. qurddalamaq

TEŞƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

deşəmək. deşləmək. dişlətmək. dişəmək.
diş çıxarmaq.
oyuq oyuq edmək.
diş kəsmək. çeynətmək. çərxləmək. çərxlətmək

TEŞƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

deşən.
deşgən. deşir. deşgir. etgi. təpgi. izgi. tə;sir.
qazan.
dələn, deşən arac: dəlgi.
deşgən. deşginli. deşinli. deşirli. deşgirli. tə;sirli. müəssir. etgili. təpgili. izgili. toxunaqlı.
deşgən. deşginli. deşinli. deşirli. dəlici. dələcən. deşgirli. etgin. etgən. təpgili. geçgin. keçgin. toxunaqlı. acı. üzücü. yerir. çarpıcı. kəsgin. birəbir. izgili. müəssir. tə;sirli. amil. əktiv. nifuzlu.
eşən. kavar. govar. qavır. qazan. qazar. qazıcı. oyan. oyucu. oyuc.
qordeşən: qurdeşən: qardal. qordal.
qaşınan sərpmə kəsəli.
alerji

TEŞƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

deşən. deşavıç burği üşki. direl. mətə

TEŞƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

deşən. deşinli. deşginli. deşgirli. deşirli. deşgən.
dəlici. dələcən. deşgirli. etgin. etgən. təpgili. geçgin. keçgin. toxunaqlı. acı. üzücü. yerir. çarpıcı. kəsgin. birəbir. izgili. müəssir. tə;sirli. amil. əktiv. nifuzlu.
tə;sirli. müəssir. deşən. deşgən. etgili. təpgili. izgili. toxunaqlı

TEŞƏNƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

deşənək. gözənək. bacanaq

TEŞƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

deşənmək. deşələnmək. deşinmək. eşələnmək. eşənmək. eşinmək. qurcalanmaq. qurddalanmaq

TEŞƏNSİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

deşənsiz. (davranış. söz).
tikansız. tikənsiz. dikənsiz. toxunaqsız. sancaqsız. iğnəsiz. acısız.
muzahimətsiz. sarqıtsız. sıxıtsız. yorqasız

TEŞƏTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

deşətmək. deşələtmək. deşitmək. eşələtmək. eşətmək. eşitmək. qurddalatmaq. qurcalatmaq

TEŞİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

deşi. dişi. ilgək. düyməlik. düymə, haçar gözü

TEŞİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

deşik. ( a < > e < > ə < > ı ) daşıq. dəşik. dışıq.
cırıq. yırtıq. ötlük. dəlik. dəlin. alış. ağız. su, göl, bulaq ağzı. suyun axıb tökülən yeri.
deşik, suda bəlgürür.
ac göz. qarnı doyar, gözü deşik, ac qalan. qarınpa.
obur. qarnı dolu, qözü ac kişi.
çatıldu. çatlaq. tümlüq. tünlük. tömlük. tüşük. oyuq. dəlik. tüşük. pəncərə.
deşik. eşğalanğ. baca.
göz. qaraç. qaraq. kəvək. kovaq. kövək. qovuq. kavaq. çuxur. boşluq. oyuq. oymaq. hin. kosuq < kovsaq. qursax. kövül. dəlik. açıq. qopuq. yırtıq.
deşik duyuq: sızlarca duyulan səs. süzük səs.
dəlik.
deşikli: dəlikli.
deşikli daşa taxmaq: cəzalandırmaq. xalqın önündə rəzil edmək

TEŞİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

deşik.
dəlik. kavlıc. kovlıc. oyuq. göz.
dəlik. kavuq. kavra. kavar

TEŞİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

deşik. eşik.
eşik. oyuq.
kölgə. etgi. təpgi. əsər. izər.
giriş yeri.
oyuq yer. dəlik. yuva. in. nin.
dəlik. gədik. çökmə. çökək. çatlaq. göz. yarıq. cırıq. ayrıq. aryaq. yarıq. kaf. baca. açma. mənfəz. oyuq. baca. boşluq.
iğnə gözü.
gözlü qapı.
iri gözlü ələk.
buraraq, qıvıraraq dəlik deşik açma ayqıtı: ivli çivi. burqu. mətə.
ucuna burqu taxılmış, dəlik deşik açma ayqıtı: dəlgi. direl.
buraraq, qıvıraraq dəlik deşik açma ayqıtı: ivli çivi. burqu. mətə.
dəlik deşik: kavqalı. kavqal. kaval.
dəlik deşik: olan kavaltaq. kağaltaq. kovultaq. koğultaq.
dəlik dəlik, deşik deşik olan nərsə: qazalac.
ələk vələk, dəlik deşik olmaq: qəlbirə dönmək.
kiçik deşik: ıldız.
iğnənin ıldızı dək belə boşluq qalmadı.
qulağı dəlik, deşik: durmadan söz, sav sorağında olan kimsə.- malqaranın dırnağının dəlik deşik olması: qarıncalı dırnağ.
bir qapalı yerə ışıq alma üçün yapılan deşik, yencərə, yırcıra, pəncərə, yarıq, yırıq, cırıq, gözək: ışıqlıq. ışıqbaca.- göz göz, dəlik deşik olan nərsə: gözlük. gözənə.
kavalmış, genəlmiş deşik ağzı: kavdıra. kaldıra.- kiçik deşik, dəlik, göz: içgil. işgil

TEŞİQARA : Arin Turkish Etimology Dictionary

deşikara eşikara. dışıqara dışqara. aşqara. açıqara. açıqca. saxlamadan. gizləmədən

TEŞİQLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

deşikli. gözənəkli. bacalı

TEŞİQMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

deşikmək. taşıqmaq. yaralanmaq. oyulmaq. müztərib olmaq

TEŞİQMƏYƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

deşikməyən. qaçığmaqan. qaçmayan. dirəngən. dirəşgən. diləşən. diləşik. ( > təlaş (fars)). duraqlı. davamlı. dayaqlı

TEŞİLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

deşilik. dişilik. dişi < deşi. ilgək. düyməlik. düymə, haçar gözü

TEŞİLİR : Arin Turkish Etimology Dictionary

diş dəyir deşilir, iş gəlir, eşinir

TEŞİLMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

deşilmə. eşilmə. qazılma. çuxurlaşma

TEŞİLMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

deşilmək. dəlinmək. yarılmaq. dəlik deşik olmaq.
yarılmaq. dağilmək.
çözülmək.
dəlinmək

TEŞİLMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

deşilmək. eşilmək.
qazılmaq. çuxurlaşmaq.
çuxurlaştırılmaq.
dəlinmək. oyulmaq. yarılmaq

TEŞİNLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

deşinli. deşginli. deşgirli. deşirli. deşən. deşgən.
dəlici. dələcən. deşgirli. etgin. etgən. təpgili. geçgin. keçgin. toxunaqlı. acı. üzücü. yerir. çarpıcı. kəsgin. birəbir. izgili. müəssir. tə;sirli. amil. əktiv. nifuzlu.
tə;sirli. müəssir. deşən. deşgən. etgili. təpgili. izgili. toxunaqlı