Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

TƏLƏTUZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dələduz. dalüz.
( bax > aldatan. kələkçi). çulqabçı > corabçı ( < çulqamaq). kələkçi. qalayçı. aldavac. əğrib dolab. pezəvəng. şarlatan. qaldaban. çaldaban. yalançı. qandağ. qandağçı. qandırıtçı. qanqırıtçı. düzənçi. düznəçi. fırıldaq. fırıldaqçı. kəllaş. kəlləş. qallaş. çallaş. çalqaş. çaqqal.
sarıqsız üz.
üzü açıq.
sırtıq. sürtük

TƏLƏTUZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tələduz. büzəhkar. dolandırıcı. yamançı

TƏLƏTUZLU : Arin Turkish Etimology Dictionary

dələduzlu. düzəltmə. qalaylı. qondarı. qondarma. qancıq. yalan. yalandan. saxda

TƏLƏTUZLUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dələduzluq. aldatıcılıq. kələklik. kələkçilik. qalayçılıq. qırıqlıq. kəllaşlıq. kəlləşlik. qallaşlıq. çallaşlıq. çalqaşlıq. çaqqallıq. bir nərsənin üzüstü, gizli qalmasın sağlamaqlıq. quytuçuluq. qutuçuluq. dönüklük. hoqqaçılıq. toqqaçılıq. toxuçuluq. sözün tutmamazlıq. əğrib dolablıq. dolabçılıq. yalançılıq. fırıldaqlıq. fırıldaqçılıq

TƏLƏTÜZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dələdüz < daladüz. ( dala: əğri. kələk + düz). iki ağızlı balta: dalqabaq balta. iki üzlü. yaltaq. yalağçı. yantaq. çaldaq. çandağ. çapaz. qaçaz. söz daşıyan. arapozan. arapozac. arapozucu. münafiq. münafiq

TƏLƏTÜZLÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dələdüzlük. düzməçilik. düzənçilik. yalançılıq. uydurçuluq. qalpaçılıq. saxtakarlıq. qalayçılıq

TƏLƏTÜZUK : Arin Turkish Etimology Dictionary

dələdüzuk. düzməcə. düzmə. uydurma. düzənəç. yalançıq. qalpaç.
düzməcə kimsə

TƏLƏV : Arin Turkish Etimology Dictionary

< diləv. kələv. kalö

TƏLFƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalfaq. börk

TƏLX (FARS) : Arin Turkish Etimology Dictionary

< daluq. talxa. dalan, sancan nərsə. kəkrə. acı

TƏLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəli. < dalıq: iti. dalan. cinli. sərəng.zorlu. güclü. usu getmiş. azmış. dəllənən.
gözü kara, igit.
təli qaraq: dəli qaraq. alaca qarqa.
dəli olmaq. çıldırmaq. ağlın itirmək. səfehləmək.
qünqüs. kövünküs. könküs. salsar. düşgün. divana. təlbə. tilbə. təlbə. vurqun. məcnun. şeyda. şuridə. budala. cinli. çaşqın. şaşqın. cinqli. cinğli { ( < çıq. çuq. tuq. bağlı. toxlu. tutuq.}. budala. şaşqın. dəlir. tetik. titik. çalağ. iti. güclü.
dəli qanlı: tavurlaq.
qızqın dəli: azqın dəli. azqın məcnun.
qaçıq. qontabaş. axmaq. budala.
çılqın. divanə.
azğın. qudurqan. işində qorxmaz.
düşgün. vurqun. hər nəyin pisi, sərti, bərki, çətini, sıxı.
dəlicə türlü. dəlişmən. dəlisman. dəlisov.
dəli. alınğan. çılqın. çıldırmış. əsəbi. anqav. əğik. qaçıq. cartı. yartı. sapaq. səfeh. ağlı qaçıq. cinli. çılqın. savaşçı. ərrəyçi. sövalyə. qısqaqıl. qaçıq. üşütük. şaşqan. ağlını oynatmış. qaçıq. şaşqın. çılqın.
axmaq. abtal.
son dərəcə. olağan üstü. həddindən artıq.
çiy təli: budala. axmaq.
təli kişi: alıq. budala.
çiy dəli: budala. sərsəm.
təli ağıl: saçma düşüncə.
təli avruv: tifo. qara humma. ləkəli humma.
təli bolmaq: dəli olmaq. çıldırmaq.
təli edmək: dəli etmaq. çıldırtmaq.
təli onov: təli oyum: saçma düşüncə. saçma fikir.
təli söz: saçma. zırva.- ayran dəlisi: axmaq. avanaq.
dəli qanlı: qızan. qəhrəman.- qızıl dəli: büsbütün dəli. çılqın.- dəli alaca: cıf alabula.- dəli alacası: birbirinə tutmaz tünd parlaq boyalar.
dəli urman: bərk sıx, azıq meşə.
dəli duman: bərk sərt, sayğısız kişi.
dəli satçması: karsız, anlamsız söz.
dəli doli: dəli düli: qarasız.
zır dəli: qızıl dəli: büsbütün dəli.
nə oldum dəlisi: ələ çatdığı üstünlüyün dəlisi, vurqunu

TƏLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəli.
dəlir. dəlirqan. uğraq. uğruq. geçmə.yol əri. fədayi. qızılbaş.
qaçıq. çaş.
kələpət. bulanıq. qalıq. alıq. qarışıq. çalalı. çallaq.
dilir. qonur. cəsur.cəsarətli. atılqan. ataq. qeyrətli. şüca;.
dəlirmiş. məcnun. çalqın. çılqın.
qudurman. quduman. kirik. girik. qırıq. qıtıq. düşgün. alqın. dəngəsiz. çıldırmış. çılqın. çaldırılmış. çalqın. qafası qantaq, qançaq.
dəngiz ( < dəngsiz). çalıq. ğeyri mütəadil.
məcnun.
çalı. azqın. güclü. qolçomaq. zorlu. yaramaz, həşəri uşaq.
yaban. asav. vəhşi.
maraqlı. daraqlı. tutqun. vurqun. mübtəla.
sərt. kəsgin. toxunaqlı. aşırı. tünd. iti.
dəli bibər.
iğid. gözübərk. qorxusuz. çəkinməz. saçınmaz.
qızılbaş.yol əri. fədayi.
basal. başal. batır. bahadur. boğatur. igit.
çılqın. çalqın. çıqlın. dolub daşan. divanə.
çox. sox. dilir. iti. çalaq.
bir taxdası əksik.
çılqın. sevdalı. coşqun.
dəliqanlı.durbaq. igid.- dəli ağac: çox yeyin böyüyən ağac.
yarı dəli: dəlimsi. qafa çatlaq. kövsə. kivsə. kifsə. kivəs. kifəs. abdal.
dəli alacası: prlaq, qarışıq boyalardan oluşan.
dəli bal: ağılı çiçəklərdən toplanmış bal.
dəli bayrağı çəkmək: aşıq olmaq.
dəli dəli: dəlicəsinə.
dəli dəli görüncə, sobasını saxlar: əş netəlikdə olan iki kişi, birbirinə qarşı durmaqdan çəkinər.
dəli dülü: dəli dolu: ölçüsüz davranmaq.
dəli edmək: çıldırtmaq. sınırlatmaq.
dəli köynəyi: dəlilərə geydirilən, təprəşmələrini qısılayan, məhdudlayan köynək.
dəli ırmaq: iti axıntılı çay.
dəli ilə çıxma yola, başa açar türlü bula (bəla): dəli ilə yoldaş, yolda poxuna bulaş.
dəli yel: iti yel.
dəli orman: sıx orman.
dəli saçması: ağıl, məntiq bağı olmayan anlamsız söz.
dəli saraylı: dəli sarılı: şaşırtıcı biçimdə geyinib, süslənən qadın.- dəli əlinə dəğənək vermək: kötülük yapmasını sağlamaq.
dəlinin gücünə bax, başına yox.
ayran dəlisi: ayran ağızlı: ayran budalası: salaq. qapsalaq. kavsalaq. çavsalaq. səfeh. sərsəm. abdal. axmaq. ənayi. çaşlaq. qaşalot. qaşalat. çağalat. qırıq. qırt. qart.qırtalaq. qırtabaş.
dəli dolu: dəli dülü: alqın. alıq. çalıq. haşarı.- dəli edmək: qaçırtmaq. qaçırmaq. dəlirtmək.
dəlinin daşı, dəmir dələr.- dəmir islanmaz, dəli uslanmaz. ( ağıllanmaq).
nərsənin dəlisi, vurqunu, vırqını: havalı. otucu. otcu.
solçuluq havalısı.
qadın otcusu.
kitab havalısı.
yalan, doğru, yemək içmək, para, düzən havalısı: dəlisi.
dəli dumanlı baş: qan çanağlı baş.
dəlini oynamağdada, gərəkli baş gərək.
həsrət dəlisi: üzük düşgünü.
o ki bəlli başlı bir dəlinin, dəliliyini danan, özü içdən dəlidir.
soy, ırq yanlısı, dəlisi: ırqçı. rasist. nəjadpərəst

TƏLİB : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəlib keçmək: ilmək. iləmək. sancmaq. saşmaq. sancıtmaq

TƏLİBALTA : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəlibalta. qıyın. qapız. qaplız. qalbız. qaqız. qaqlız. ürəksiz. daşbağır. bağırdaş. qaxbaş. qaragüc. qasmaçı. qırmaçı. qasmac. qırmac. qıtmac. zalim. dikdator

TƏLİBALTALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəlibaltalıq. dəğənəklik. dikdatorluq. qıyınlıq. zalimlik. müstəbidlik

TƏLİBAŞI : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəlibaşı. dəlilər dəlisi

TƏLİBAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəlibaz. dəliqul. dəliqov

TƏLİC : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəlic. təlüçə. dəlüçə. daluça. taluça. taluc. azğın. daşqın

TƏLİCƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəlicə.
külçər. buğda zəstəliyi.
dəlimsi. hər nəyin azğını, pisi, yabanısı, müzirri

TƏLİCƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəlicə.
biraz dəli.
dəli kimi. çalmıq. almıq.
ağılı tuxumlu bitgi. külçər.
yabanı bitgi.
dəlircə. çılqın. məcnun.
dəlirmişcə. çalqınca. çılqınca. məcnunluqla.
teyxa. sırılsıxlam.
sırılsıqlam aşiq: dəlicə sevən.
kamilən. hesabi. teyxa. sırılsıqlam.
sırılsıqlam aşiq: dəlicə sevən.
tələgə. dələgə. dəligə. axmaq. ənayi. çaşlaq. qaşalot. qaşalat. çağalat. qırıq. qırt. qart.qırtalaq. qırtabaş. qapsalaq. kavsalaq. çavsalaq. səfeh. sapaq.
gəbəcə. gəvəcə. gicinə. gobutca. kötükcə. ködükcə. görgüsüzcə. görgüsüzün. görməmişcə. koryatca. qabaca. qaba sabaca. qamqalatca. qapqalatca. qartca. qaytaca. qırıqca. qırtabaşca. qırtalaqın. qırtca. abdalca. avanaqca. axmaqca. alabaşca. aldavılca. alqınca. anayıca. ənayicə. andavılca. avalca. bacarmazın. bayağıca. bilgisizcə. bozbaşca. böncə. budalaca. cacıqca ( < saçmaq). cahilcə. çaşqınca. dalyaraqca. daşraca. dışraca. naşıca. xamına. saçıqca. salaqca. salaqın. sapaqın. savsızca. savsızın. şapşalca. şaşqınca. yoğurca. yontulmamışın. yöndəmsizin. yöndəmsizcə. qırtalaqca. amiyanə. nadanca.
dəlicə öldürmək: qanını içmək

TƏLİCƏSİNƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəlicəsinə. dəli dəli

TƏLİCƏTOQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəlicədoğan. doğan çeşiti

TƏLİCİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəlici.
dələcən. dələn. etgili. təpgili. təsirli. nifuzlu.
qarqı ( < qar < > kər < > kəs). oyucu. neyzə. bizqar < > bizraq < > mizraq < > mızraq < > mizqar. ucu iti, sivri təmrənli sırıq.
sivri, iti, dəlici, batıcı çıxıntı: tikən. dikən. tikan.
dələcən. deşgən. deşən. deşginli. deşinli. deşirli. deşgirli. etgin. etgən. təpgili. geçgin. keçgin. toxunaqlı. acı. üzücü. yerir. çarpıcı. kəsgin. birəbir. izgili. müəssir. tə;sirli. amil. əktiv. nifuzlu.
incitici. batıcı. sapaqlı. çapaqlı. topaqlı. toxunaqlı. iğnəli. bucaqlı. burcaqlı. quşəli. kinayəli.
sapaqlı topaqlı, toxunaqlı, kinayəli davranmaq, qonuşmaq: iğnələmək.
başmaqçılıqda işlənən dəlici biz çeşiti: qazaburuq. qazbura

TƏLİCİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəlici. tələ. dələ. dələn

TƏLİFİŞƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəlifişək. təlimsi. dəlimsək. dəlişman. dəlicə. havalı. hava huvaslı. oturmamış. hobba