Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

TƏMİRBAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəmirbaş.
təpirbaş. çomaxbaş. dayaqbaş. baltabaş. qalınbaş. qanğırıq. dikqafa. dikəbaş. qartlanqaz. qartlanmaz. gəməlməz. gəmalmaz. sərkiş. dirəkbaş. gücbaş. dirəngən. dirəncin. dirəncən. sırtıq. üzdən gedməz. qara astar. qarastar. inad. qara damaqlı. qara dadaqlı. qara başlı. inadçı. duraqlı. turan. duran. kəllə şəq. islatan. sulayan. müsirr. israrlı.
evli uşaqlı kişi.
ağır, sürəkli, uzun sürən, dəvamlı, bəlirisiz çağ sürən ayqıtlar.
dəğişməz. sabit.
əli bəy buranın dəmirbaş işçisidir.
dəğərsiz, işə dəğməz, yararsız. nərsələr

TƏMİRBET : Arin Turkish Etimology Dictionary

yüzsüz. utanmaz. həyasız

TƏMİRÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəmirçi.
çiqlingir. çilingir. çələngər ( < çiq). çələngər çalanqır. (< çalmaq).
təpir. təpirçi. təpikçi. israrlı. turan. duran. kəllə şəq. islatan. sulayan. müsirr. sırtıq. üzdən gedməz. qara astar. qarastar. inad. qara damaqlı. qara dadaqlı. qara başlı. inadçı.
dəmirçilərin qaynaq yapmaqda işlənən, ağ mərmərə oxşar bir öğə, maddə: qarqa duzu

TƏMİRÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəmirçi. kürəçi. göyənçi ( < küy).
təmirçi tıbırıq: dəmirçi ocağı

TƏMİRÇİLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

təhdit edici hərəkəttə bulunmaq. vuracaq kimi yapmaq. gözdağı vermək. qorxutmaq.
niyyətlənmək. istəkli olmaq.
niyyətlənmək. istəkli olmaq

TƏMİRÇİLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəmirçilik.
çiqlingirlik. çilingirlik. çələngərlik ( < çiq).
təpirlik. təpirçilik. təpikçilik. müsirrilik. qatılıq. inadlıq. inadçılıq

TƏMİRƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

təmrən. ( < dəmir). ox başlığı. oxun ucundaki sivri, dəlici dəmir parçası

TƏMİRƏV : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəmrov. dəri xəsdəliği.
at təmirəv

TƏMİRQAPAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəmirqapan. miğnatis

TƏMİRQAZAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

təmirqazıq. qutb ulduzı

TƏMİRQAZIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəmirqazıq.
quzey.
qutb ulduzı

TƏMİRQƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəmirqən. {(mg < metatez > gm). dəgirman}.
dəmir. xam dəmir.
təmrən. oxun ucundaki dəmir parçası

TƏMİRQIRAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

temir qıran. acı quvvət, acı gücə iyə kişi

TƏMİRQIRI : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəmirqırı.ağ, qara, al qarışığı at donu

TƏMİRLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bərkitmək. tıkmaq

TƏMİRLƏŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəmirləşmək. daşlaşmaq. çəklikləşmək. bərkişmək

TƏMİRLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəmirli. təmrənli.
ucu sivri dəmirli sırıq (uzun ağac): qarqa. qarqı. qarqu. qarquc. qarqıc. ərsin. əğsin.
çöldə tapılan əsmər qırmızı dəmirli daş: qan daşı