Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

TƏNQİZİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəngiziq. dənizciq. kiçik dəniz. göl

TƏNQİZLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəngizləmək. tarazlamaq. daraqlamaq. safatmaq. münsif, ədalətli, adil olmaq

TƏNQİZLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

dənğizlənmək. xuysuzlanmaq. qılıqsızlanmaq. çıxarsız ləyaqətsiz davranmaq

TƏNQQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tənğgə. dınqı. saçın ucuna bəzənmiş daş

TƏNQLƏ ! : Arin Turkish Etimology Dictionary

çək !. dart !

TƏNQLƏM : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəngləm. dəngəm.
əşitlik. bərabərlik.
əşləm. maadilə.
iki məchullu dəngləm (maadilə): iki gizili.
dənəm. nisbət

TƏNQLƏMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəngləm. əşitlik. maadilə

TƏNQLƏMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəngləmə. qarşılama. onarı. yerin doldurma. təlafi.
bu itgiləri necə dəhliyəcəyiz, qarşılayacağıq.
əşləmə. maadilə.- dəngləmə işləmi: balans ölçüsü

TƏPİNQİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

təpingi. içi təpilmiş doldurulmuş keçə ki heyvanı basmasın diyə yəhər qalta palanın altına qoyarlar. yəhərdə
;təgərti;;. palanda
;təpingi;; deyilir

TƏPİNQU : Arin Turkish Etimology Dictionary

tapınqu. tapınqı.
bəlləmə.
yəhərin, palanın təpilib qalxıq qıraları.
qaltaq. qalıb

TƏPİNMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tarba. tərəb. şənlik. sevinc.- toy tutub tarba qıldılar.
çırpınmaq. əl ayağın yerə vurub sıçramaq

TƏPİNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

müztərib olmaq.
tapınmaq. sığınmaq. çökünmək. çökmək. ibadət edmək.
bir çoxluq birdən girmək, təpilmək, təpinmək: doluşmaq. tam birdən dolmaq.
azalmaq. alçalmaq. gerinmək. gerilmək. basılmaq. kəmilmək. kəminmək. enmək. yenmək

TƏPİNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

tapıldamaq.
çırpınmaq. çabalamaq. əlayaq vurmaq. kəndini yerdən yerə atmaq. qıvrılmaq. öfkələnmək. qızmaq.
qımıldanmaq. təprənmək.
təbinmək. təpinmək. təpiklə əzmək.
atı təpin yerisin.
boysınmaq. boyun qoymaq. itaət edmək.
tanrıya təpin.
bəylərə təpinmərəm.
təpin yalnız ona təpin: təkcə ona sitayiş elə

TƏPİNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

tapınmaq.
tarbalamaq. tərəb tutmaq. şənlənmək. sevinmək.- toy tutub tarbaladılar.
çırpınmaq. əl ayağın yerə vurub sıçramaq. yırtınmaq. dalaş. təlaş.- yalnız ona təpin: təkcə ona sitayiş elə.
təpiniş. talvasa. talsuqlamaq.
təpmək.
təpsəmək. dəpsəmək. təfsinmək. dəfsinmək. təpmək. təpikləmək. qıpırdatmaq. ayağ dürtmək. vurmaq. tapınmaq. bağlanmaq

TƏPİNTİRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

təpindirmək. artığına qızdırmaq. həyəcanlandırmaq

TƏPİR : Arin Turkish Etimology Dictionary

ələk. sumaxbalan. süzgü. süzgəç. süzək. qalbur. qalaq.
çapır. ayağqabı üstündən geyilən, qorucu çarıq.
incə göz qıl ələk.
tipi. təpi. sıx. piti. pidə. tıx. sıq. sağlam

TƏPİR : Arin Turkish Etimology Dictionary

çapın. çapır.
ataq. saldırı.
ayağqabı üstündən geyilən, qorucu çarıq

TƏPİR : Arin Turkish Etimology Dictionary

təpirçi. təpikçi. dəmirçi. israrlı. turan. duran. kəllə şəq. islatan. sulayan. müsirr. sırtıq. üzdən gedməz. qara astar. qarastar. inad. inadçı

TƏPİRBAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəmirbaş. çomaxbaş dayaqbaş. baltabaş. qalınbaş. qanğırıq. dikqafa. dikəbaş. qartlanqaz. qartlanmaz. gəməlməz. gəmalmaz. sərkiş. dirəkbaş. gücbaş. dirəngən. dirəncin. dirəncən. sırtıq. üzdən gedməz. qara astar. qarastar. inad. qara damaqlı. qara dadaqlı. qara başlı. inadçı. duraqlı. turan. duran. kəllə şəq. islatan. sulayan. müsirr. israrlı

TƏPİRCİMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

təpirmək. təprənmək. qımıldamaq. hərəkət edmək

TƏPİRÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

təpir. təpikçi. dəmirçi. israrlı. turan. duran. kəllə şəq. islatan. sulayan. müsirr

TƏPİRÇİLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

təpirlik. təpikçilik. dəmirçilik. müsirrilik. qatılıq. inadlıq. inadçılıq

TƏPİRƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

təpirək.kiçik təbil

TƏPİRQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

təpirgə.təprigə. ( < təpmək: döğmək). dümbələk, təbil çeşiti

TƏPİRQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

təpirgə. neçə böyük bölükləri, məhlələri birbirində ayıran böyük qapı. dərvaza ( < dalvaza < dalavız < dalmaq: girilən yer). dalmaq, girmək yeri