Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

TƏPÇİLƏNARI : Arin Turkish Etimology Dictionary

tapçılanarı.
daralma. azalma. sıxışma. yetməmə. kiçilmə. qıtlaşma. ensizləşmə. çıxışmama.
iç darlığı. bunalım

TƏPƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

(təfə. dəfə).
kərən. gəzək.
bu kərənlik yazuqundan keçdim: günahından.
qopa. uca yer. yuxqar.
sırt.
təl. kötəl. götəl. büktə. püştə.
yuxa. püşdə.
zirvə. baş. üstüq > estiğ > setiğ (fars). kərəmpə. çıxat.
( < təpmək). dəf;.
dəfə.
bu kərə, dəfə: böğəz. bukəz.
çıplaq təpə: çal.
qapan. qaban. qabalaq. dik yoxuş. tüksət. yüksət.
təpəç. təpək. tapa. tapaç. tıpa. tıpaç. tıxa. tıxac. tutac. qaput. qapıt. qapıc. qapışın. başlıq. buşan. buşon. bukan. bükən.
çılpaq, lüt, örtüksüz, açıq, buynuzsuz, börksüz, baş, təpə, kəllə: çambaq. çapbıq. qambaq.
qambaq öküz.
qambaq keçi.
qambaq kişi.- orta boylu, kiçik təpəli çivi: qarcığa. qarcıfa.
təpə dırnağı çox olan çölluk, dağdaşlıq: qarıqlıq. qaruqluq. qalıqlıq. qaluqluq. qoluqluq. bazılıq. bazutluq.
təpə dırnağlı çöllu, dağdaş: qaruqlu. qarıqlı. qalıqlı.
təpə tərlik: baş tərlik. taxa. taqqa.
acısı təpəsinə çıxmaq: çox ağır üzüntüyə qapılmaq.
biztəpə: uzunbaş. sivirbaş. uzunqafa. uzunkəllə. aşağısına görə yuxarısı incə, sivri olan baş.
dağdan təpiyə düşmüş: yuxardan aşağı düşmüş.
dağların başı, təpəsi, ulğamı, gərişi, kötəli. qullə.- dağlıq, dərə təpəli yer: düşbağır.
dili təpəsindən çəkilmək: kötü bir ölümlə ölmək.- düz bir çevrə içində yüksələn təpə: adatəpə.
kiçik təpə: təpəcik. bayırcıq. bağırcıq. bağır. bayır.
qurma təpə: dalqaqır. çağmar. çaxmar. qaçmar. qaşmar. qaşqam. töküntü. tör töküntü. dəniz dalqaların qırmaq üçün tökülən daşlıq təpə.
quru təpə: qarayandıq.
təpə takalaq düşmək: qapaqlanmaq. kəllə başayaq olmaq.- təpə, dağ, nərsənin ən yüksək yeri, ucu: uc. zirvə. duruq. doruq (
< durmaq.
< tuqur. toqur: düğün.).
silmə, təpəsinə dək doldurmaq: doruqlamaq. təpələmək. ağızlamaq.- təpə, dağın ən yuxarsı, zirvəsi: götəl.- üstündən yol keçən təpə: belək.- yay biçimində qumul təpə: bağqan. barqan.- yenği (cini) təpəsinə çıxmaq: yenği tutmaq: dəlirmiş, sınırlanmaq.- yıxıntılardan oluşan yayvan təpə: kiçik təpə, yığma təpə. örən. höyük. topraq yığını.
hər dəfəsində, kərəsində bir: birər.- təpə pəncərə: qafa pəncərə: baş pəncərə: pəncərələrin üst bölümündə yerləşən kiçik pəncərə. tapışqa. qapışqa.
yel əsintisindən oluşan qum yığını, təpəsi: qumul.
qarasal qumul: dəniz qıyısından uzaqlıqda, çöllərdə oluşan qumul

TƏPƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

< > tama < > təmə. ( < top. töpə. topo. tödə: tüdə: tümə: topa: topə > təpə toppaq: toprağın yığınan yeri. tüp > tüpə. tüm > tümə. tom > tomo ( töpə. tödə: tüdə: tümə: top: topə > təpə )).
təp. çap. ləkə. xal.
təpli: təpəli. ləkəli.
təpə baş: başı xallı.
tupə dobo. dombaq. daban.
həmlə. ılqar.
dəfə. öğün. övün. yol. kərə. baş. qop. dikə. yoxuş. yüksək yer.
töbə. taba. doğru. yana. tönqə. başın üst qısımı. töppə. zirvə. doruq. töş. yamac. dağ. tuppur. duppur. tümsək. cıqıray. doruq. çuvana. alçaq dağ. sırt. örüş. yığın. kümə. oba.
kərə. pay. dənə. dəfə. kütəl. doruk. burcun təpəsi. baş. qafa. yığın.
tapa. tərəf. yönə. ona doğru. üzə.
uc. sınır. doruq. yüksəklik. yüksək yer.
yığın. kütlə.
bir nəsnənin sivri ucu.
dapa > tərəp > tərəf.
tamu dəpə: tamuya tərəp.
büna dəpə: bunun tərəfinə.
yolu dəpə: yola tərəf. {tapacaq: dapacaq: mə’bud}.
tumur. tummur. tuppur. tümsək.
tübək. tübə.
tümsək. örqüc. hörqüc.
alanğ. təl. kütəl. alqun. alğun. kiçik dağ. atırqan. adırqan. atır: adır. azuq, atuq yer. yüksəklik. büktə (ş < > k ) püştə. təl. tumbaq. tombaq. tombalaq. dağ. qeyint. daban. topuq. ( f < > p ) tofuq. yumru. yumar. yuvar. tumalac. təl. girdə. qulaq. topurcaq. topcaq. topa. tüpə. tüdə. alanğ. uca. uc. zirvə. top. dümsək. alanğ. yüksək.
tüdə. yığın. təl.
baş.
bağqu. baqu. yüksəklik.
tobix. tənbih.
üyüq. yığın.
tümsək yer. kiçik dağ. təl. kümə. kuma. günbət. qullə. təpəcək. təpəcik. tıkacaq. şişik. turuq. duruq. dik. qalaq. toruq. doruq. duruq.
ovanın ortasında bir təpə var.
təpə sıraları.
sivrə. zirvə. uc. nərsənin ən yüksək yeri. başının uci.
minarənin təpəsi.
dağın təpəsi.
təpəsinə vurdu.
bir sıra quşların başında olan qaba, top tük. qotuz kimi süs.
təpəli quşlar: qotuzlu quş.
bu quşun çox gözəl təpəsi var.
uc. baş. örgüc. çıxıntı.
dağ örgücü.
iğnə, qazıq ucu.
məmə ucu.
dağın yassı təpəsi: dağ ərqəci.
üzərindən yol keçən təpə: bələk.
kiçik dağ təpə: ula.- təpəsinə vurmaq: tüpüləmək. təpələmək.- təpəsi üsdə dönmək: baş aşağı gedmək. qəhqəraya uğramaq.
təpə atmaq: qan təpəyə sıçramaq: öfgələnmək.
acı təpədən çıxmaq: təpəsindən tüstü çıxmaq. çox acı çəkmək.
təpə təpə:. basa basa. bata bata.
təpə yorta:. qaça qaça. qaçıştıraraq.- qan təpəyə sıçramaq: təpə atmaq: öfgələnmək.
təpədən dırnağa: başdan ayağa.
təpə göz: yuxarı baxan.
təpəsi üsdə dönmək. baş aşağı gedmək: qəhqəraya uğramaq.
təpə üsti: baş aşağı: göt baş:
təpəsi üsdə dönmək: baş aşağı gedmək: qəhqəraya uğramaq.
təpəli torğay.
dərə təpə. dağ daş.
təpədən dırnağa: başdan dırnağa.
təpə burğusi: bütri, şüşə tixacağın çıxaracaq burqu.
təpəyi atmaq: patlamaq

TƏPƏCƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

təpə. təpəcik. tıkacaq.
təpə burğusi: bütri, şüşə tixacağın çıxaracaq burqu.
təpəyi atmaq: patlamaq

TƏPƏCƏSİNӘ : Arin Turkish Etimology Dictionary

təpəcəsinә sevilən: taparcasιna sevilən

TƏPƏCİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

(təpəcik). (dəfəcik).
kiçik təpə. bayırcıq. bağırcıq. bağır. bayır.
kiçik təpə. götəl (> kötəl (fars). kutəl).
bir kərəcik, təpəcik, dəfəcik: biricik.
qadın təpəciyi, kakili: çalbağ. balçaq. başlaq.
saçı yumarladaraq, edilən təpəcik hotaz < qotaz. qotaz. tobbuz

TƏPƏCİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

təpəcik.
taqya. taxya. başa taxılan, qoyulan kiçik şapqa. baş tərlik.
təpə. təpəcək. tıkacaq.
təpə burğusi: bütri, şüşə tixacağın çıxaracaq burqu.
təpəyi atmaq: patlamaq.
sıqı. sıkı. sıxı. nəsənin üzərinə təpəcik basmaq.
qabacik. qabarcıq. tümşük. tümmək. tünqqək. dönq. dönqəs. dönqqök. dönqçük. tünqək. ör.
təpədәn dırnağa: baştan ayağa. boydan başa. baştan sona

TƏPƏÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

təpə. təpək. tapa. tapaç. tıpa. tıpaç. tıxa. tıxac. tutac. qaput. qapıt. qapıc. qapışın. başlıq. buşan. buşon. bukan. bükən

TƏPƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

çapaq.
kas. mahiçə. masıl (latin).
şıllaqatan.
təpək at

TƏPƏKƏL : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaltırbaş. dazalaq. siykəbaş

TƏPƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

(təpək).(dibək) (
< təpək.
< dövək).
təpə. təpəç. tapa. tapaç. tıpa. tıpaç. tıxa. tıxac. tutac. qaput. qapıt. qapıc. qapışın. buşan. buşon. bukan. bükən. başlıq.
həvəh > kovan.
iztirablı. qərarsızlıq.
təpiş. həyəcan. iztirab. tasa. asa.
əl çomağı. çəlik.
> tapaq. qanı. qayğı. iztirab. qərarsızlıq.
( < təpmək: döğmək.). təqənək. dəğənək. çomaq.
qanı. qayğı. iztirab. qərarsızlıq.- ufaq təpək: ufaq təfək: yığcam. uyuşuq. mütənasib.çalı çırpı. ufaq təfəq. incik boncuq. incik mıncıq. önəmsiz. əhmiyətsiz. otsul, otçul bitgilər çalı çırpı.
ufaq təpək: ufaq təfək:
yığcam. uyuşuq. mütənasib.
qıvır zıvır. ıvır zıvır. oğnaq. ovnaq. xıdavat. xırdavat. qıdavat. qırdavat. incik mıncıq: incik boncuq.
bodur. bücür. qıssa

TƏPƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

təpək. (təpməyə yarar).
bax > tamaq. təmək.
tıqac. tıxac. (tıxmağa yarar nərsə). bağlac (bağlamağa yarar). nərsənin ağız boşluğun təpməyə, bağlamağa yarar nərsə. çağında işkəncə üçün yazıqların (mücrimlərin) ağzına basılan tıxac.
kötək. gütək. dayaq. dögmə.
kötək vermək. kötək çalmaq: döğmək.
kötək yemək: döğülmək

TƏPƏQƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəpəgən. təkmələyən. iyi təkmə atan

TƏPƏQƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

təpəgən.təpici. təpən

TƏPƏQSƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tamaxsa. təməqsə. bir çeşit çivi. mıxca. mismar

TƏPƏQӘ : Arin Turkish Etimology Dictionary

təbəqә. metatez < qabat. qat

TƏPƏL : Arin Turkish Etimology Dictionary

təbəl. təməl. təpəl.
qat. qıvrım.
dikə. dik. səggi

TƏPƏL : Arin Turkish Etimology Dictionary

təpəlli. ( < təpmək: basmaq).
alnı xallı at.
topal. çolaq. axsaq. yan, əğri.
təpəl ayağı: ayağı əğri.
təpəl basmaq: sallana sallana, düşərək yerimək

TƏPƏL : Arin Turkish Etimology Dictionary

təpər. sərzəniş

TƏPƏLƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

təlpək. börk. papaq

TƏPƏLƏMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

toruqlama. toruqlu. təpə quracaq dək doldurulmuş.
tümsək. yığın. daşqın. öbək.
iyicə döğmə.
öldürmə

TƏPƏLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəpələmək. tabalamaq.
alaya, rişqanda qoymaq. ələ salmaq. gülünc edmək.
təpip əzmək. öldürmək. tabalamaq. tapalamaq. alay edmək. öc alır kimi sevinmək.
təpəsindən vurub aşağlatmaq. əzmək. yendirmək. alçatmaq. təhqirləmək. topallamaq. toparlmaq. topa bağlamaq.
təlləmək. bir yerə yığmaq.
yükçələmək. ükçələmək.
tüpüləmək. təpəsinə vurmaq.
tapalamaq. qaldırmaq. barsatmaq. barastılamaq > pərəstiş edmək.
çeynəmək. xarablamaq.
qırmaq. öldürmək.
vurmaq.
turuqlamaq. duruqlamaq. nərsəni başına dək duldurmaq. komalamaq.- ölçəyi duruqladı.
təpəsinə döğüb öldürmək. öldürmək. iyicə döğmək.
birbirin təpələmək: təpişmək. itişmək. uruşmaq. savsaşmaq. savaşmaq

TƏPƏLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

doruqlamaq. silmə, təpəsinə dək doldurmaq. ağızlamaq

TƏPƏLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

tabalanmaq. tapalanmaq. alay edilmək.
tərpənmək. çapqalmaq. çabalamaq. heyran qalmaq. sarasimə olmaq. müztərib olmaq. yükçələnmək. yüksələnmək. ükçələnmək. çapalmaq. çapqalmaq. yarılmaq. müztərib olmaq.
döğülmək.
öldürülmək.
arxa üsdə yatıb iki yana çabalamaq. çırpınıb durmaq.
sərzəniş olmaq. tobixlənmək.
dəbələnmə. tırpırıv. tipirlimə. bərqələnuv. can dalaşu. aldaş uru. alas uru

TƏPƏLƏŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəllə kəlləyə gəlmək