Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

TINIC : Arin Turkish Etimology Dictionary

tınış. tınıq. tınaq. tınma. tınlıq. tınğlıq. dinğlik. dinlik. dinc > diş. dinənc. dinəc. dinəş. dinək. dinəşmə. dinəşiş. dinəşim. dinənmə. dinəniş. dinənim. dinlənmə. dinləniş. dinlənim. dinəlmə. dinəliş. dinəlim. dincəlmə. dincəliş. dincəlim. dincənmə. dincəniş. dincənim. dillənmə (< tin). huzur. hizur. istirahat. istirahət. rahat

TINIM : Arin Turkish Etimology Dictionary

rahat. huzur

TINIMSIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

huzursuz. rahatsız. təlaşlı

TINIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tınaq. tınış. tınıc. tınma. tınlıq. tınğlıq. dinğlik. dinlik. dinc > diş. dinənc. dinəc. dinəş. dinək. dinəşmə. dinəşiş. dinəşim. dinənmə. dinəniş. dinənim. dinlənmə. dinləniş. dinlənim. dinəlmə. dinəliş. dinəlim. dincəlmə. dincəliş. dincəlim. dincənmə. dincəniş. dincənim. dillənmə (< tin). huzur. hizur. istirahat. istirahət. rahat

TINIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tınqa. tin. ruh

TINIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tınıc. tınıq. tınaq. tınma. tınlıq. tınğlıq. dinğlik. dinlik. dinc > diş. dinənc. dinəc. dinəş. dinək. dinəşmə. dinəşiş. dinəşim. dinənmə. dinəniş. dinənim. dinlənmə. dinləniş. dinlənim. dinəlmə. dinəliş. dinəlim. dincəlmə. dincəliş. dincəlim. dincənmə. dincəniş. dincənim. dillənmə (< tin). huzur. hizur. istirahat. istirahət. rahat

TINLAMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

çınlama. tənin. təntin. səsin sürəkli davamlı eşidilməsi.
çanğın hələdə tənini gəlir

TINLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çınlamaq. tınmaq. tinmək. dinmək. səs çıxarmaq. nəyisə söyləmək. tıntınlamaq. tıntaqlamaq. tın edmək. təntinləmək. təninlənmək. sürəkli səsin yansıması.
qırağına vurunca bir uzunca tınladı.
heç dinmədi

TINLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dinlənmək. kəndinə gəlmək. ayılmaq

TINLATMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dinlətmək. ayıtmaq

TINLAYAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

tınğıraq. çınğıraq. çınlayan. təninli. tınlı. tənin əndaz.
çınğırağın çınğıltısı hər yanda tılayan irdi

TINLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

təninli. tənin əndaz. tınlayan. tınğıraq. çınğıraq. çınlayan.- çınğırağın çınğıltısı hər yanda tılayan irdi

TINLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

< tınğlıq. dinğlik. dinlik. tınma. tınış. tınıc. tınıq. tınaq. dinc > diş. dinənc. dinəc. dinəş. dinək. dinəşmə. dinəşiş. dinəşim. dinənmə. dinəniş. dinənim. dinlənmə. dinləniş. dinlənim. dinəlmə. dinəliş. dinəlim. dincəlmə. dincəliş. dincəlim. dincənmə. dincəniş. dincənim. dillənmə (< tin). huzur. hizur. istirahat. istirahət. rahat

TINMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

tınış. tınıc. tınıq. tınaq. tınlıq. tınğlıq. dinğlik. dinlik. dinc > diş. dinənc. dinəc. dinəş. dinək. dinəşmə. dinəşiş. dinəşim. dinənmə. dinəniş. dinənim. dinlənmə. dinləniş. dinlənim. dinəlmə. dinəliş. dinəlim. dincəlmə. dincəliş. dincəlim. dincənmə. dincəniş. dincənim. dillənmə (< tin). huzur. hizur. istirahat. istirahət. rahat

TINMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sakinləşmək. durulmaq. dinmək.
bitmək.
tinmək. dinmək. tınlamaq. çınlamaq. səs çıxarmaq. nəyisə söyləmək.
heç dinmədi.
qartdan tınmaq: qocalamaq. qocamaq.
iş tındı: iş həlloldu

TINMAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çınmaz. səssiz. səs çıxarmaz. görməməzli eşitməməzlikdən gələn.
tınmaz enişgə (məleykə): susuq, yumşaq kişi.
hərəkətli. gürültülü. yerində durmayan.
tinmədən

TINQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dınq bolmaq.
qonuşmadan qalmaq. dili tutulmaq.
yoxolmaq. məhvolmaq

TINQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tınq. tınğ. dınq. bax > tin. {çınq. çın. çin. tın}
çox zorlu, güclü. dinc. iti. dayanıqlı. sağlam. canlı.
tınğ soyuq: bərk soyuq.
çətin. təng. dar. tıxıq.
tıng nəfəs: tık nəfəs. təng nəfəs.
tını çıxmaz qaldı: nəfəsi kəsildi.
tıqqraq gəl.
tınqa gələn, tınqa gedə.
özütınq: xudmuxtar. gen, başına yaşam.
tınq kişi: canlı, davamlı adam.
tınq geyim: yaxcı, qalın geyim.
dinq. qafa. kəllə. baş.
dinq üsdü: təpəsi üsdü.
dınq. cıvıltı.
dinc.
tınğ topraq: sürülməmiş topraq. qovu. qulaq verib qapılan söz. iki kişinin yavaşdan söylədikləri sözə qulaq yatıma işi.
dinq dinləmək.
dik. minarə.
dikə. doruq.
gözətləmə dingi: qoruqçuluq minarəsi.
dinq arxa sərilmək: arxası üsdə uzanmaq.
ding göyə qalxmaq: lap göyə yüksəlmək.
gərgin. çəkilmiş. tirlənmiş.
tun. ilk. ilkin. birinci.
tin bala: ilkin, ilkə uşaq.
tunçi oğul: ilk oğul.
tuncu gedim: birinci kərə.
tək. təkcə.
üzüm dənəsi.
dik. duyarlığda olan. duyqulu. həssas. hissili. içli. incə. duyqulu.
qulağın dinq qılıb: qulağın şaxlayıb.
dinq qulaq: qulağı açıq, duyarlı.
kəsgin. iti. sivri.
dinq pıçaq: iti pıçaq.
tınq aruv: lap gözəl.
tınq ulu: lap böyük.
dəng. tinq. tay. əş. iş. tenq. sinqar.
tanğ. lap. ən. tam. ilk.
tın alqa: tın alqı burun: tın alğında: ən öncə. ilk öncə.
tinq tinğ. dik. düz. diş.
tinğ durmaq: dik durmaq.
tin dur: diş dur.- tinq salmaq: diqqət edmək. qulaq vermək.
hapışqadan dinq salmaq: pəncərədən qulaq vermək.
qapı ənsəsindən (yenqsəsindən: dalısından) dinq salmaq.
tinq olmaq: dınq olmaq: dəng olmaq {:
yoxolmaq. məhv olmaq.
bağlanmaq. dili totulmaq

TINQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

dınqa.
bir ləhzə.
tınıq. tin. ruh

TINQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

tınqa.
bilgin. ağıllı.
artıq şişgin olan nərsə.
cinqo. kiçik kasa. güvəc. topraq çölmək

TINQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

tınqa. dınqa. tınqo. dınqo. finqo.
kiçik it.
incə. tansuq. seçgin. sevimli

TINQABAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəl. keçəl baş. ülgüclə, tükləri təkdən götürülmüş baş.
qara qabaq. qarabet. sınırlı. sərt kişi.
içi boşaltılmış, qab kimi işlənən qabaq

TINQAÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dinqaç. (din: ilmək + qaçmaq). qaçmış ilmək

TINQAFA : Arin Turkish Etimology Dictionary

tınqafa. dinqafa. dikbaş

TINQAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

tonqal. mənqəl